God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Uit onszelf doen we dat niet. Wij hebben andere zorgen Ons verlangen is veel te kort om U in het zicht te krijgen; en aan geduld hebben we ook geen overschot.
God, Gij hebt het ons ook geleerd. Gij hebt ons een moeder gegeven. Als de avond tijd van luisteren baart zal zij ons vertellen dat wij uit wachten zijn geboren. Zij keek maanden naar ons uit en zo geraakte zij op ons nooit meer uitgekeken
en als die moeder ook nog Maria heet zal zij een andere avond verder vertellen hoe ze zich voelde koningsdochter uit een vervallen tak, kind van een volk zonder vleugels en wat haar overkwam hoe ze een stem hoorde, en schrok van dat woord en begon te bidden Kom Heer, kom Kom Kindje, kom.
Dank U, Vader, voor deze maand van het jaar die sprankelt van licht, liefde en verwachting. Ik bid dat vermoeide harten weer nieuwe vreugde zullen ervaren, dat twijfelende geesten het komende kerstfeest weer hoop zullen krijgen en dat de vonk van het leven bij veel mensen zal terugkeren. Amen.
“Wij, wij hebben geen wapens. Maar wij geloven in de zachte en nederige kracht van het gebed. De vrede is niet alleen protest tegen de oorlog en evenmin het resultaat van onderhandelingen, politieke compromissen of economische verdragen. Zij is het resultaat van gebed.”
Almachtige God, alstublieft, alstublieft, laat niet toe, dat Uw wereld nog langer vernield wordt, laat niet toe, dat het leven van mensen ineenstort, dat het zwaard van de honger de aarde doorklieft. Alstublieft, alstublieft God, verbied in Uw Naam, dat mensen elkaar van het leven beroven, en dat ze vervolgen wie in U geloven, dat kind'ren van uitputting dood zullen gaan. O God, Die de nood van Uw schepselen ziet, zend nog eens Uw Zoon naar de stervende aarde, zend Hem als het Licht, dat het duister nooit spaarde, de Sterke, Die 't zwakke in liefde bewaarde, de Eeuwige, Die ons de tijd openbaarde, de Vorst, Die ons eindelijk vrede gebiedt!
Heer, laat ons ook dit jaar in het licht van de advent, waakzaam en alert, het feest en de vreugde van Kerstdag tegemoet gaan. Gij hebt uw Zoon Jezus mens laten worden met de Boodschap: mens lief, Ik hou van jou. Leer ons onze ogen en oren open te houden voor uw aanwezigheid in ieder van onze medemensen, in mensen bij wie wij U misschien het minst verwachten.
Die pioniers van het onderwijs hadden ten volle het werk van barmhartigheid begrepen en er een levensstijl van gemaakt die de samenleving heeft veranderd. Door middel van eenvoudige arbeid en weinig structuren zijn ze er in geslaagd aan vele mensen hun waardigheid terug te bezorgen. Het onderwijs dat ze verzorgden was vaak gericht op de arbeid. We denken aan de heilige Jan Bosco die de straatjeugd voorbereidde op het werk, eerst met het oratorio en later met de scholen, de vakscholen. Op die wijze is een grote verscheidenheid van beroepsscholen gegroeid, die voorbereiden op het werk en tegelijk opvoeden tot menselijke en christelijke waarden. Onderwijs is daarom echt een bijzondere vorm van evangelisatie.
In het oude Onzevader stond bekoring. Meer zelfs: Leid ons niet in bekoring. Alsof God een duivel zou zijn die ons wil misleiden. Het gaat om het omgekeerde: dat God ons weg zou leiden uit de beproevingen van het leven, zodat we weer in zijn spoor kunnen stappen. Verlos ons van het kwaad van het cynisme. Immers, daarin sterft alle geloof.Daarin blijven geloven, met al wat we om ons heen zien aan geweld en misère, is niet vanzelfsprekend. Daarom luidt de laatste bede van het Onzevader: Verlos ons van het kwade. Het kwaad van de ontgoocheling, het kwaad van het scepticisme, het kwaad van het cynisme. Daarin sterft alle geloof.
Het woordje brood heeft een dubbele betekenis: voedsel voor ons lichaam en voedsel voor onze geest, eetbaar brood en geestelijk brood. Geef ons heden ons dagelijks brood. Het woordje heden is even belangrijk. Het gaat over nu, niet over morgen.
Nutteloze zorgen over later verhinderen ons immers om nu te leven. Iemand die heel zijn leven overdreven spaarzaam is en krenterig een fortuintje vergaart voor later, vergeet vaak te leven. Eenmaal oud geworden - als hij dat wordt - kan hij er vaak niet meer van genieten. Uitgesteld is meestal verloren, het omgekeerde van volop leven dankzij heden ons dagelijks brood.
