God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Na een jeugd gekenmerkt door armoede wordt Giovanni Bosco op zijn 26ste tot priester gewijd. Dat was niet vanzelfsprekend: als arme boerenjongen leek hij daarvoor niet in aanmerking te komen en omdat hij mee de kost moest verdienen — zijn vader stierf toen Giovanni twee was — verliep zijn schoolcarrière met horten en stoten.
Zelf vertelde hij over een droom die hem als 9-jarige richting gaf. In die droom kalmeert hij een groep ruziemakende jongens door hen positief te benaderen. Het zou de rode draad worden in zijn werk met jongeren.
Jeugdwerker
Na zijn priesterwijding gaat Don Bosco verder studeren in Turijn, niet ver van zijn geboortedorp. In de verpauperde industriestad wordt hij getroffen door het lot van vele jongeren.
Doelloos en dakloos zwerven ze rond, gaan niet naar school en hebben geen werk, glijden af in jeugdcriminaliteit. Met een collega-priester bezoekt hij jonge gevangenen. Hij ligt mee aan de basis van een ‘oratorio’, een ontmoetingsplaats waar hij jongeren vier dingen wil bieden: een thuis, een school, een parochie en een plaats om te spelen.
Het oratorio breidt uit van occasionele opvang naar een voltijds leefcentrum. Don Bosco’s moeder is intussen komen meehelpen.
De snel aangroeiende gemeenschap leidt een tijdje een zwervend bestaan, tot ze in 1846 een blijvende stek vindt in Valdocco, een wijk in Turijn. Het centrum zal er gaandeweg worden uitgebouwd met ook een kapel, werkplaatsen, drukkerij, enz.
Op 2 februari vieren we het feest van ‘de opdracht van de Heer’, 40 dagen na de geboorte van Jezus. Het verhaal achter Lichtmis is te vinden in lucas 2:22-40. In dat verhaal wordt Jezus door zijn ouders in de tempel opgedragen aan God zoals dat de gewoonte is voor eerstgeboren joodse jongetjes. Tijdens hun bezoek ontmoeten ze de oude man Simeon. Hij herkent Jezus meteen als de Gezalfde des Heren en noemt hem ‘Licht van de nieuwe wereld’. Zo is ook meteen de oorsprong van de volkse naam Lichtmis uit de doeken gedaan.
Als een mens in nood verkeert, heeft hij niets aan een mooie boodschap, niets aan politieke standpunten en sociale manifesten als er geen mensen zijn die de daad bij het woord voegen, mensen die hem helpen, die bij hem blijven, die hem de moeite waard vinden.
"Wees niet bang, ik maak mensenvissers van je."
Er is nog zoveel nood, zoveel vergeten mensen, die wachten op iemand die naar hen zoekt, die de deur voor hen opent. Ze wachten op Jezus, maar de leerlingen van Jezus zijn veelal in vergadering. Hun telefoon is bezet! Ze hebben het zo druk met organiseren! Ze bestuderen de problemen en discussiëren over oplossingen.
Dat christenen de moed hebben om toch te gaan vissen, op mensen, dat in hun handen Gods liefde zichtbaar wordt, zoals toen bij Jezus.
Heer help me, nu er zorgwekkende en voor mij verwarrende dingen in mijn leven gebeuren, om ze altijd van de positieve kant te bekijken. Leer me om in alle omstandigheden op te zien naar uw goedheid, barmhartigheid en liefde. Geef dat ik me zal richten op de kracht van uw machtige hand en op de manier waarop U alles kunt beïnvloeden en veranderen. Verander alles wat beangstigend en negatief is in mijn ogen in iets positiefs en moois. Wilt U het goede voor mij laten voortkomen uit deze situaties en ze veranderen in een zegen, zoals alleen U dat kunt. U bent mijn Helper; U bent met me, ook deze nacht. Daarom zeg ik met goede moed: ‘Ik vertrouw op U.”
Een van de grote kanshebbers op de Gouden Schoen is Antwerp-speler Dieumerci Mbokani. Op de vraag wat zijn geheim is om op zijn leeftijd (34) nog steeds aan de top te staan, zei hij onlangs in ‘De Morgen’: Mijn geheim? Dat is er niet: het is een geschenk van God. Vandaar ook mijn naam: Dieumerci.
Emmanuel Dennis | ‘Ik dank alles aan God’
De Nigeriaanse speler van Club Brugge Emmanuel Dennis liet zich al opmerken dit seizoen. Toen hij in 1 week tijdens belangrijke wedstrijden als een gek doelpunten verzamelde en daarvoor gefeliciteerd werd door een journalist, zei hij: Daarvoor moet ik God danken. En voor de rest blijf ik alles geven.
Divock Origi | ‘Door mijn geloof kan ik alles een plaats geven’
De Keniaan Divock Origi (24) groeide bij KRC Genk als jonge snaak uit tot topvoetballer. Onlangs liet hij optekenen: Door mijn geloof kan ik alles een plaats geven. Ik zweef niet als het lekker loopt, maar ik zit ook niet in de put als het vierkant draait. Het geloof biedt me stabiliteit. Het is mijn kracht en mijn motor. Ik bid en mediteer elke dag. Omdat ik dankbaar ben voor het leven dat ik kan leiden.
Romelu Lukaku | ‘Ik haal mijn kracht uit de Bijbel’
Tijdens het Europese kampioenschap zei Rode Duivel Romelu Lukaku aan Sporza hoe belangrijk de Bijbel voor hem is: Als ik ergens naartoe ga en ik vergeet mijn Bijbel, voel ik mij slecht. Ik haal mijn kracht daaruit.
Thomas Meunier | ‘God is altijd aan mijn zijde gebleven’
Geboren in onze Ardennen, schopte ThomasMeunier het tot voetballer bij de wereldploeg Paris Saint-Germain (PSG). In 2018 liet hij optekenen: God is altijd aan mijn zijde gebleven en dat is vandaag niet anders. Naar de misviering gaan is er door het drukke programma met PSG nog weinig bij, maar ik blijf gelovig en ik bid nog vaak. In onze buurt is er een heel mooie kerk waar ze soms overdag misvieringen houden, daar loop ik wel eens langs als ik geen training heb.
Meunier was vroeger nog misdienaar. Het is - denk ik - de mythe van God die mij intrigeert. Het houdt mij al mijn hele leven bezig: wie is God, waar is Hij, hoe bestaat Hij?
Olivier Giroud | ‘Ik getuig over mijn geloof wanneer ik maar kan’
De 32-jarige Olivier Giroud, voetballer bij Chelsea en de Franse nationale ploeg, heeft er geen moeite mee zich te uiten als gelovige. Er is niemand die me het recht kan en mag ontzeggen om daarvan te getuigen. Ik probeer over mijn geloof te praten wanneer ik maar kan.
Giroud sierde de cover van een Franse glossy over Jezus in de sport. Ik voel dat ik mijn mediabekendheid moet gebruiken om te spreken over mijn toewijding aan Jezus Christus en wat mij echt ter harte gaat.
Radamel Falcao | ‘Succes is tijdelijk, Jezus is voor altijd’
Colombiaanen en stervoetballer Radamel Falcao stroopt geregeld op het einde van een match zijn T-shirt op om een boodschap te tonen op het shirt eronder. Bijvoorbeeld: Met Jezus ben je nooit alleen.
Wat mij drijft, zijn niet alleen de goals. Je kan al het succes van de wereld hebben, maar toch vanbinnen leeg zijn. Met Jezus Christus ben je nooit alleen. Ik heb dat zelf ervaren door zijn trouw en liefde. Spelers en fans genieten van een bijzonder moment bij een goal. Ik voel me gezegend dat ik dat voor hen kan doen.
Ook ik kan wel als Strauss en als Renan en zoveel andere verlichte heren het vreemde fenomeen analyseren, de fabels en parabels van de man die door het koren liep in Kanaän.
Historisch is het ook wel te verstaan, de oude mythe kan men er in horen: een god wordt gaarne uit een maagd geboren, doet wonderen en sterft zoals het graan om als het graan weer op te staan.
Maar als ik door het pad naar voren schrijd en om mij heen de arme stervelingen, mensen zo dwaas als ik, de lofzang zingen: 'O Heer, uw bloed roept voor altijd barmhartigheid, barmhartigheid'
dan ben ik niet verlegen met mijn God, dan is hij vlak bij mij, dan weet ik zeker dat hij mij aankijkt uit de donkre beker, dan eet ik zijn genadebrood, dan leef ik van zijn dwaze dood.
De zachte lucht hangt rond mijn oren en in haar hangt de zonneschijn. Ik kan de dingen nu weer horen, zoals God wil dat ze zijn. Ik wacht maar tot ik kan luisteren, dat kan ik beter bij de maan of als alle dingen verduisteren om voor de nachtlucht dicht te gaan. Dan voel ik mijn handen veranderen tot een breed opgezet met de vingers aan elkanderen voltrokken nachtgebed.
Te vaak vergeten we te danken in ons gebed, we zijn zo vol van vragen en smeekbedes, en dat is ook zo menselijk gezien GOD in JEZUS menselijk aanwezig wil zjn in ons dagelijks doen en laten, maar zo vergeten we soms ook te danken voor zovele grote en kleine dingen, om te beginen voor ons leven zelf.
