God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Maakt u nergens zorgen over, maar bid voor alles. Vertel God al uw problemen en verlangens en vergeet vooral niet Hem te danken voor alles wat Hij doet. Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent.
We zijn de stilte ontwend. Ze is ons dooor de geluidindustrie ontnomen. In een wereld van verslavend en neurotiserend lawaai (ook lawaai dat ons overkomt) kan de beoefening van de stilte een protest en verademing zijn. We kunnen elkaar een dienst bewijzen door de stilte op verschillende manieren gestalte te geven. Want stilte is méér dan afwezigheid van geduld. Het is een vorm van ontvankelijkheid, een dialoog met jezelf, ervaring van gemeenschap. Tenslotte onmoeting met God, zeker in deze veertigdagentijd.
Het christelijke geloof schenkt hoop, overgave, zingeving. Het is de ware spiritualiteit die niet draait om prettig gevoel maar om leven met God door middel van de Spiritus Sanctus (Heilige Geest). Terwijl Kerstmis ons in kinderlijkheid troost, omdat God mens wordt, bevrijdt ons Pasen van de dood, omdat Christus de poort naar de hemel in het eeuwige leven heeft geopend. Daarmee is ons leven niet van ondergeschikt belang; we bestaan niet om pas in het hiernamaals maar ook al in het hiernumaals gelukkig te zijn. Alleen is het onzin om de gehele levenskaart op de tijdelijkheid te zetten. Dat maakt hijgerig, dikbuikig, verwend. Beter zo te leven dat elke dag de dood ons tegemoet kan treden. Dan overvalt hij ons niet. En bij niet te grote hechting aan het leven hier zijn wij ook vrijer, al kennen we slechts de eeuwigheid in geloof. Onthecht leven is onbekommerd leven.
Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God; en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Christus Jezus heeft verlost. -- Romeinen 3:23-24
Op zaterdag 2 april om 15.00u komt Monsiegneur Jozef De Kesel, de (nieuwe) bisschop van Brugge het nieuwe (ronde!) altaar in onze Sint-Jozefskerk (Roeselare) inwijden. Naast de inwijdingsplechtigheid een unieke kans een nieuwe bisschop te mogen verwelkomen en met hem ook een praatje te slaan achteraf. Dit bericht is dan ook een uitnoding aan alle geïnteresseerden.
Het inwijden van een altaar is heel veel meer dan het besprenkelen van het altaar met wijwater. Hier wordt het heilig chrisma gebruikt om het altaar te zalven, zeg maar volledig met het heilig olie in te wassen. Tijdens deze plechtigheid wordt de litanie van alle heiligen gezongen.
Voor wie het interesseert, je kan de ritus volgen onder 'Orde van dienst voor de wijding van kerk en altaar, ICLZ1993'
Het voelt hier in elk geval aan als een feestdag.
NOACH, ABRAHAM, MOZES, ze rictten allemaal een altaar op. Het nieuwe offerlam werd Chrstus zelf. Laat dit altaar dan ook het middelpunt zijn van onze eredienst, ons gebed en onze dankzegging.
Ik geloof, ik vertrouw en waag een sprong m te geloven. Over twijfels heen weet ik heel diep vanbinnen weet ik zeker ... dat Hij zoekt naar mij, God blijft niet boven, ver weg van mij, maar wil steeds weer iets nieuws beginnen.
Aansluitend bij wat ik gisteren achterliet kan een zwarte nacht nog sterker opdoemen in het gebeds- en geloofsleven. Die donkere nacht is dan vooral gericht op je relatie met God. Hij lijkt verdwenen, je gebed wordt oninteressant en leeg. Je wordt je bewust van je minder fraaie kanten en denkt dat God gelijk heeft dat hij niets meer te maken wil hebben met iemand als jij. Die nacht is echter helemaal niet jouw schuld, maar een initiatief van God. God vindt dat je goed bezig bent, maar dat het nog beter kan. Blijf dus maar jouw ogen richten op het kruis van zijn Zoon.
Wij geloven heel weinig dat God zich in ons leven mengt. En zeker niet als hij het een richting in stuurt die ons niet ligt. Een onverwachte gebeurtenis in ons leven kan echter een duidelijke vingerwijzing zijn: ziekte, verlies, een mislukking in het werk, een ontmoeting ... Dan zeggen we: 'Dat is onmogelijk, mijn gezonde verstand zegt dat zoiets niet van God kan komen." Maar God staat niet altijd aan dezelfde kant van ons gezond verstand.
Vandaag, 25 maart, feest van O.-L.-Vrouw Boodschap. Het is een feest(dag) die we gemakkelijk vergeten in de rij van Mariale feestdagen, omdat wij ons eerder concentreren rond Kerstmis, de meimaaand of oktober, ook de rozenkransmaand genoemd. We gaan dan eigenlijk ergen terug in de tijd, precies negen maanden terug, want onze ogen zijn normaal gericht op Kerstmis, maar het was wel even vroeger toen een engel van Godswege naar Maria werd gestuurd met de vraag of zij de moeder wou worden van Zijn Zoon. Wij drukken dit heel menselijk uit zoals een vrouw negen maanden in verwachting is van haar kind. En toch als we daar dieper over nadenken, is dit aan dit eenvoudige meisje gebeurd. Jozef mocht zich er al dan niet goed bijgevoeld hebben, ook deze realiteit heeft hij moeten ervaren, aanvaarden. Hij heeft het ja-woord van Maria tot het zijne moeten maken. Het is sindsdien dat wij met zijn allen het MAGNIFICATzingen.
Tijdens deze dagen van speciaal gebed en boetedoening blijven we bidden voor uw goede gezondheid en welzijn. Wij vragen dringend de goede Heer u rijkelijk te zegenen. Moge de Verrezen Heer uw hart en geest met zijn blijvende vrede vullen met zijn nooit aflatende nabijheid in deze vastentijd en alle komende dagen!
De mens kan dan wel kwaad gedaan hebben, maar zijn basisgoedheid is niet stuk. Die goedheid wordt door Jezus naar boven gehaald. Dat lezen we in het verhaal van de bekoringen in de woestijn. Maar Jezus zegt 'neen' tegen het kwaad.
Het is die basisgoedheid die ook voorgangers in ht geloof hebben bewaard zoals Mgr. Vangheluwe, wijlen de deken van Kortrijk, en zo veel goedmenende diepgelovige eenvoudige mensen.
"Ze dropen af, de oudsten eerst ... " weet je nog? Ik zal dan maar beginnen zelf vergeving te vragen, want ook mijn vlees is zo zwak, Heer. En in deze vastenperiode wordt dit kwaad mij misschien harder aangerekend. Mag ik dan op Uw barmhartigheid vertrouwen?
Aansluitend bij wat ik gisteren achterliet kan een zwarte nacht nog sterker opdoemen in het gebeds- en geloofsleven. Die donkere nacht is dan vooral gericht op je relatie met God. Hij lijkt verdwenen, je gebed wordt oninteressant en leeg. Je wordt je bewust van je minder fraaie kanten en denkt dat God gelijk heeft dat hij niets meer te maken wil hebben met iemand als jij. Die nacht is echter helemaal niet jouw schuld, maar een initiatief van God. God vindt dat je goed bezig bent, maar dat het nog beter kan. Blijf dus maar jouw ogen richten op het kruis van zijn Zoon.
