God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ik geloof, ik vertrouw en waag een sprong m te geloven. Over twijfels heen weet ik heel diep vanbinnen weet ik zeker ... dat Hij zoekt naar mij, God blijft niet boven, ver weg van mij, maar wil steeds weer iets nieuws beginnen.
Aansluitend bij wat ik gisteren achterliet kan een zwarte nacht nog sterker opdoemen in het gebeds- en geloofsleven. Die donkere nacht is dan vooral gericht op je relatie met God. Hij lijkt verdwenen, je gebed wordt oninteressant en leeg. Je wordt je bewust van je minder fraaie kanten en denkt dat God gelijk heeft dat hij niets meer te maken wil hebben met iemand als jij. Die nacht is echter helemaal niet jouw schuld, maar een initiatief van God. God vindt dat je goed bezig bent, maar dat het nog beter kan. Blijf dus maar jouw ogen richten op het kruis van zijn Zoon.
Wij geloven heel weinig dat God zich in ons leven mengt. En zeker niet als hij het een richting in stuurt die ons niet ligt. Een onverwachte gebeurtenis in ons leven kan echter een duidelijke vingerwijzing zijn: ziekte, verlies, een mislukking in het werk, een ontmoeting ... Dan zeggen we: 'Dat is onmogelijk, mijn gezonde verstand zegt dat zoiets niet van God kan komen." Maar God staat niet altijd aan dezelfde kant van ons gezond verstand.
Vandaag, 25 maart, feest van O.-L.-Vrouw Boodschap. Het is een feest(dag) die we gemakkelijk vergeten in de rij van Mariale feestdagen, omdat wij ons eerder concentreren rond Kerstmis, de meimaaand of oktober, ook de rozenkransmaand genoemd. We gaan dan eigenlijk ergen terug in de tijd, precies negen maanden terug, want onze ogen zijn normaal gericht op Kerstmis, maar het was wel even vroeger toen een engel van Godswege naar Maria werd gestuurd met de vraag of zij de moeder wou worden van Zijn Zoon. Wij drukken dit heel menselijk uit zoals een vrouw negen maanden in verwachting is van haar kind. En toch als we daar dieper over nadenken, is dit aan dit eenvoudige meisje gebeurd. Jozef mocht zich er al dan niet goed bijgevoeld hebben, ook deze realiteit heeft hij moeten ervaren, aanvaarden. Hij heeft het ja-woord van Maria tot het zijne moeten maken. Het is sindsdien dat wij met zijn allen het MAGNIFICATzingen.
Tijdens deze dagen van speciaal gebed en boetedoening blijven we bidden voor uw goede gezondheid en welzijn. Wij vragen dringend de goede Heer u rijkelijk te zegenen. Moge de Verrezen Heer uw hart en geest met zijn blijvende vrede vullen met zijn nooit aflatende nabijheid in deze vastentijd en alle komende dagen!
De mens kan dan wel kwaad gedaan hebben, maar zijn basisgoedheid is niet stuk. Die goedheid wordt door Jezus naar boven gehaald. Dat lezen we in het verhaal van de bekoringen in de woestijn. Maar Jezus zegt 'neen' tegen het kwaad.
Het is die basisgoedheid die ook voorgangers in ht geloof hebben bewaard zoals Mgr. Vangheluwe, wijlen de deken van Kortrijk, en zo veel goedmenende diepgelovige eenvoudige mensen.
"Ze dropen af, de oudsten eerst ... " weet je nog? Ik zal dan maar beginnen zelf vergeving te vragen, want ook mijn vlees is zo zwak, Heer. En in deze vastenperiode wordt dit kwaad mij misschien harder aangerekend. Mag ik dan op Uw barmhartigheid vertrouwen?
Misschien vinden we hem in DE SOBERHEID: alles achterlaten wat ons van Zijn nabijheid scheidt.
In DE STILTE: in vele toonaardenen op vele momenten tot Hem mogen spreken.
In SOLIDARITEIT: zien waar in de wereld de lege tafels zijn. en weten dat HIJ bij ons aan tafel zit.
Bij deze toch heel even stilstaan bij het feest van Sint-Jozef, en meteen een zalige en gelukkige feestdag gewenst aan allen die de naam van Jozef (zoals mijn grootvader zaliger) dragen of een afgeleide ervan. PROFICIAT!
BRUSSEL (KerkNet/CNA) Ter gelegenheid van Saint Patricks Day, de nationale feestdag van Ierland, roepen de Ierse bisschoppen hun gelovigen op om te midden van de economische crisis en het seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken hun ogen gericht te houden op het voorbeeld van de Ierse patroonheilige St.-Patrick. De beroemde Ierse missionaris speelde een hoofdrol in de kerstening van Ierland in de 4de en het begin van de 5de eeuw. Volgens de Ierse bisschoppen wordt het leven van de heilige, zelf een migrant, vandaag door vele Ieren gedeeld, omdat zij zelf moeten strijden om te overleven en zich te integreren in nieuwe culturen.
Het lezen van een goed boek kan je plots in de wereld van de kunst brengen. Zo heb ik een regel aangekruist die gaat over de 'Kruisiging' van Tintoretto. De commentaar van de toeschouwer is wel heel origineel, maar wel heel menselijk als we het hebben over het lijden en de dood van Christus. Ik citeer:
Ik heb het altijd opvallend gevonden hoe deze Christus eruitzag, zoals hij daar gekunsteld aan zijn kruis hing.... Christus leek er zich eindelijk bij neergelegd te hebben dat van dat hele mensswordingsgedoe niets goeds kon komen. Het was alsof hij haast niet kon wachten tot hij weer God was.
Als je bidt voor de kracht van God, dan is het omdat je gelooft, en dan vraag je in feite om die kracht te verkrijgen. Niet om een genezing te verkrijgen. Die kracht om de lijdensweg te gaan. Wie op deze manier gelooft, zal vele genezingen zien.
In Liefde richten wij ons tot U tot de Bron van alle leven. Wij komen tot U met Japan en al haar inwoners. Uw Liefde gaat naar hen uit. Wij bidden voor onze broeders en zusters in hun nood. Wij bidden dat uit deze verwoestende aardbeving iets heel moois mag voortkomen. Wij bidden voor de regeerders van het land en al hun inwoners. Zegen hen met kracht, wijsheid, inzicht en de juiste hulp vanuit de juiste intentie ook van andere landen. Wij vragen U Uw engelen uit te zenden en hen bij te staan die verwond zijn, geliefden hebben verloren en die hun bestaan zijn kwijtgeraakt.
Haar specifiek religieuze betekenis krijgt de vasten als we de vrijgekomen ruimte invullen. Onze veertigdagentijd legt twee accenten: aalmoezen geven en bidden. Aalmoezen geven betekent dat je oog hebt voor wie in onze wereld kansarm is en dat je je rijkdom met hen deelt. Dit kan gaan over materiële rijkdom maar ook over interesse, kennis, warmte, tijd; kortom over liefde. Wie loskomt van zijn begeertes wordt opgeroepen zich met hart en ziel te richten tot de ander, zijn naaste, zijn broer en zijn zus. Niet wat je geeft, staat daarbij centraal, maar dat je geeft. Of beter nog: dat je jezelf geeft. Bidden is een gelijkaardig gebeuren gericht tot God. Niet wat je bidt, is het belangrijkste, maar dat je bidt, dat je met hart en ziel voor God gaat staan. Ook dan geef je jezelf. De veertigdagentijd is een oefening in spiritualiteit: je bent geroepen in je daden te tonen waar je leven op gericht is.
Uit: Paepen, B., M. Otten, R. Mannaerts, Godsspraak. De twaalf kleine profeten, p. 79-80.
Laat ons proberen ons heel klein te maken. Veertig dagen van verdieping. De kleine dingen herontdekken. Maar vooral proberern er te zijn voor de anderen die we afgelopen maanden te veel vergeten zijn, of waarmee we het moeilijk hebben een nauwere band te smeden.
Je glimlachte en sprak tegen mij over NIETS en ik voelde dat dit het was waarop ik lang gewacht had.
Tagore
In deze tijd waar mensen voor een studie- of beroepskeuze staan, mag je als ouder of grootouder deze tekst doormailen aan je kind of kleinkind, of misschien aan een bekende die misschien de roepstem van de Heer heeft gehoord, want het is in de stilte dat de Heer tot ons spreekt, en ons uitnodigt. Daarop hebben we al die tijd op gewacht. Ik wens alle zoekenden en twijfelaars veel moed en sterkte. Wij hebben jullie nodig!
'Een vogel hoort te zingen, een bloem hoort te bloeien, een geslepen steen hoor te blinken. Daaraan leer ik dat de mens hoort te leven. Waarom? Omdat God het zo heeft beschikt. Ik leef omdat God wil dat ik leef. Daarom. + Roger Vangheluwe, bisschop van Brugge'
Gisteren stuurde me iemand dit stukje aan me door. Hij was gaan zappen in mijn blogarchief blijkbaar en zo kwam hij bij bovenstaand stukje uit 2007. Ja Roger Vangeluwe werd graag gelezen in zijn wekelijkse column die meestal vertrok van dingen in en om rond zich heen om altijd te eindigen bij God, zelfs nog heel vaak in gebed.
Aansluitend bij wat ik gisteren achterliet kan een zwarte nacht nog sterker opdoemen in het gebeds- en geloofsleven. Die donkere nacht is dan vooral gericht op je relatie met God. Hij lijkt verdwenen, je gebed wordt oninteressant en leeg. Je wordt je bewust van je minder fraaie kanten en denkt dat God gelijk heeft dat hij niets meer te maken wil hebben met iemand als jij. Die nacht is echter helemaal niet jouw schuld, maar een initiatief van God. God vindt dat je goed bezig bent, maar dat het nog beter kan. Blijf dus maar jouw ogen richten op het kruis van zijn Zoon.
