|
Het is wansmakelijk om met zweetvoeten aan tafel te gaan, zeker als je niets anders draagt dan sandalen. Daar moet dus iets op gevonden worden dachten ze zowat 2000 jaar geleden: voetjes wassen vooraleer aan tafel te gaan! Dat voeten wassen noemde men pedilarium en was meer dan waarschijnlijk een gebaar van gastvrijheid.
Dat vernederende werkje werd meestal uitgevoerd door slaven. Stel u voor: “schat, we zijn vanavond uitgenodigd bij den Albertus en dat is met pedilarium. Was u voetjes toch maar eerst, dat we niet in affronten vallen!”
Wanneer Jezus dat doet met zijn leerlingen, dan begrijpen zij er niets meer van. Hij dwingt hen als het ware om hier een les uit te leren: het gebaar van de dienende liefde. Wat hij na de voetwassing zegt kennen we als het ‘mandatum novum do vobis’ of “de nieuwe opdracht die Ik u geef”: “bemin elkaar zoals ik jullie bemin”.
Als Hij dan brood en wijn uitdeelt vraagt Hij zijn leerlingen om dan telkens aan Hem te denken als zijzelf brood en wijn uitdelen. Wie daar dan van eet draagt Christus in zich en durft daarvoor uit te komen. Zo simpel is de Eucharistie.
Naar goede oude traditie organiseert het Sint-Julianus gasthuis, gesticht in 1303, het liefdadigheidsfeest der arme pelgrims.
Vandaag, zoals ieder jaar op witte donderdag, worden 12 armen van de stad uitgenodigd voor het beroemde avondmaal der pelgrims, bij ons gekend als de pelgrimstafel (In de Hoogstraat 70-74).
Het is onze sympathieke bisschop zelf, die deze mensen hun voeten gaat wassen, waarna zij samen aan tafel gaan.
Foto JGL2662B: voor Pedilarium op witte donderdag.
|
