Dwars door de US in een motorhome : 25 staten in 6 maand
08-04-2007
CAPE COD
Meest oostelijk deel van de US, desolaat op dit moment . Buiten enkele hongerige meeuwen en moedige wandelaars, die de kou trotseren , zijn er enkel de langgerekte stranden en de ongelooflijk zuivere lucht. Cape Cod heeft wel enkele interessante dorpjes (of steden : het verschil is ons nog niet duidelijk). Plymouth bv, waar in 1620 de eerste kolonisten (pelgrims) aan land kwamen met de Mayflower, waarvan hier trouwens een kopie ligt te dobberen op ware grootte. Op het kerkhof van Plymouth (burriel hill) staan de graven van die eerste pelgrims. Mooi uitzicht hebben ze wel op de baai, met Mayflower in het midden. Of ze dat leuk vinden is een andere vraag; die mensen hebben meer dan 100 dagen in storm, hongersnood en kots op dat ding gevaren. Trouwens van de 160 pelgrims zijn er maar 57 levend aangekomen. Een tiental van ligt hier dus, met de voeten naar de Mayflower. De anderen zijn uitgezworven en hebben nederzettingen in de omgeving gesticht. Chatham : Eén van de talloze vissersplaatsen op het langerekte Cape Cod schiereiland. We hebben er uitstekend gedineerd, met oesters (formidabel!!), kreeft en gegrilde zwaardvis. Eén glas wijn (en dat is al te veel als je nog moet rijden.b
Foto's Cape Cod links Plymouth rechts De onderste foto links is de plaats waar MARCONI voor het eerst draadloos verbinding kreeg met Engeland. (Boodschapje van Rooseveldt aan King Edward)
De foto rechtsonder is er een van een typisch Amerikaans eethuis : lekkere zelfgemaakte pannekoeken : ongeveer anderhalve centimeter dik, nog week in het midden en zwemmend in de maple syrup.
"De koe bij de horens vatten" was het motto van deze week. Amper onze gloednieuwe RV in handen of we stoven de Interstate 95 op (de drukste freeway/tollway) van heel Amerika) en maakten achtereenvolgens New Jersey (NJ), New York State (NY), Connecticut (CN), Rhode Island (RI) en Massachusetts (MA) onveilig. Toegegeven RI is de kleinste van de 50 staten, maar rekening gehouden met de weersomstandigheden was dit toch een prestatie, vonden wjzelf. Want de regen, die was in alle staten en wij trouwens ook. Alleen de streek rond Boston was hierop een uitzondering : daar sneeuwde het !! Overdag kwam de temperatuur amper boven de 32F (= vriespunt), maar met de gure wind voelde het veel kouder aan. Vooruitziende Dien had gelukkig voldoende fleezen (fleeces, fleecen, vliezen?) ingepakt, maar het juiste schoeisel hadden we helaas niet bij. Tijdens onze zelfgemaakte citytrip moesten we ons continu bedwingen om onze bevroren voeten niet in een large Brasilian Starbuck's coffee (2.20 $) te ontdooien. Boston is prachtig : veel oude gebouwen, die stuk voor stuk worden gekoesterd als relikwieen ( sorry maar ik zit hier op een amerikaanse qwertz en die heeft geen trema's). Relikwiejen dus; van de eerste pioniers (Engelse pilgrims 1620) en later van de eerste amerikanen, na de onafhankelijkheidsoorlog (tegen de Engelsen) Op iedere hoek een Dunkin's Donut, Joe's pizza, Burger King en Wendy's stuffed potatoe. En geloof het of niet, we zijn amper een week verder en die rommel begint al lekker te smaken. Vooral doorgespoeld met een 1/2 kilo ijs, overgoten met een scheutje diet coke. Op vraag van velen : (let's call it FAQ's from now on)
En hoe ist met jullie "caravan"? Nog geen blutskes? Nee, nog niet! En bovendien, zeg nooit caravan tegen een RV, that's an understatement. Trouwens, de RV doet het prima en heeft onze ongewilde experimenten met glans doorstaan. In het woongedeelte staat een kerstboomachtig schakelbord met mooie rode, gele en groene lichtjes, die op de meest onverwachte ogenblikken aan- en uitfloepen. Op 5 lichtjes na weten we perfect waarvoor ze dienen, en vooral, welke kleur ze het liefst hebben. We hebben ondertussen ook al wild gekampeerd, met onze propaanstoof op max. ( niet uit te houden anders : 28 graden F (reken maar uit). Op een luxe KOA camping hebben we uitgebreid gedoucht, gerestroomd (op de pot) afgewassen en gekuist. We hebben ons afvalwater e.a. gedumpt en vers water ingeslagen. Tot onze aangename verrassing kwam er water uit de kraan en gas uit de kookplaat. Laten we dat zo proberen te houden! Tot later...
De streek rond Boston ligt volmet dorpjes die gesticht werden door de eerste (engelse) kolonisten, vandaar New England. Dit is zo'n typisch huis, omgeven door een tuin zonder afrastering. De eerste keer parkeerde ik plompverloren op zo'n stuk grasland, waarop prompt een vrouw door de bovenvenster riep "Excuse me... what are you doing on my lawn??" 'k Zal't nooit meer doen ...
We lagen op minder dan een kwart van ons kingsizebed als lepeltjes in mekaar en staarden verdwaasd naar de digitale klok. 03.55 am stond er op de lichtreklame van onze wekker, in cijfers die zelfs een blinde met het grootste gemak kon ontcijferen. "03.55 am, en ik ben klaarwakker" zei Dien. "Ik zie het" antwoordde ik totaal overbodig ; "jetlag".
We hielden het nog uit tot 06.00, ook am, stonden op en gingen amerikaans ontbijten om onze miserie te verdrijven. Dat is trouwens wonderwel gelukt met gebakken aardappeltjes, roerei, spek, worstjes, wafels met maple syrup, verloren brood, bagels, en californische bergaarbeitjes met slagroom. Na een misprijzende blik op de fitnesszaal en zwembad met yacouzi reden we met de Sheraton shuttle naar de "New Jersey Gardens Outlet Mall" (Tip van mijn nichtje Leslie). Een soort Wijnegems Shopping center, gevuld met overschotten van gekende merken. Goedkoop, maar even vermoeiend. En amerikaans natuurlijk, met stars & stripes, cocardes en Gershwin blaaskapellen.
We aten vettige steak wrap met coke en trokken ons, geladen als pakezels terug in onze hotelkamer (lakens, oversized badhanddoeken, petjes, strandslippers, chocolade en twee nieuwe telefoonkaarten). Vooral de strandslippers zijn een nogal bizarre aankoop, want het is hier 40° F (even rekenen : F - 32 x 5/9 = C).. Dus tussen de 4 en de 5° : juist warm genoeg om de opgehoogde sneeuw op de parkings te doen smelten.
Ondertussen is het weeral tijd voor het diner, en maar goed ook : het steakje van deze middag is al verteerd, de wrap zal nog wel enkele dagen op onze maag blijven liggen. Maar niet geklaagd : reizen is een werkwoord : we reizen deze avond naar de tweede verdieping, daar bevindt zich het Sheraton steakhouse. Enjoy!!
PS : dit is het eerste berichtje vanuit de US, simpelweg om eens te testen. Ik hoop dat er iemand op reageert, dan ben ik gerust. De nieuwe berichtjes staan nu bovenaan en de muziek heb ik vermoord. Tot nog eens...
