Die ochtend van
de 18de November stuurde een groepje Nordic Walkers een schietgebedje naar de
van regen bezwangere wolken die boven het Schoonselhof minzaam naar beneden
neerkeken. En de hemel liet ons toe toch een groot deel van de raadsels van de
funeraire symbolen te ontrafelen en een belangrijk deel van onze geschiedenis
te herontdekken.
Omstreeks 1319
had Jan van Wilrike (Wilrijk) een hoeve genaamd Sconsele in bezit. Mooi (of
schoon) is het hedendaags voor scon en huis (of zaal) zou kunnen staan
voorsele.
Het Schoonselhof
is ontstaan ten gevolge van de latere uitwerking van het Edict van 26 juni 1784
uitgevaardigd door Keizer Jozef II die een einde maakte aan het bestaan van
kerkhoven in binnensteden en het begraven in kerken. In 1911 verwierf de Stad
Antwerpen het domein dat sinds de 16de eeuw als buitenverblijf
(plaisanterie) van vermogende Antwerpenaars gebruikt werd. In 1914 werd de
eerste persoon, een Duitse soldaat, ter aarde besteld.
Bij de eerste graven merkten we afgebroken zuilen, deuren op een kier, gesluierde urnen,
eikenkransen, uit mekaar glijdende handen, ouroborossen, sarcofagen, obelisken,
palmtakken, uilen, passers en winkelhaken, en meerdere andere ontroerende en
mooie funeraire symbolen. Graven met merkwaardige jaartellingen vielen op en
voor die ongewoon hoge jaartellingen op de graven van joodse overledenen en op
de zerken van de vrijmetselaars vonden we sluitende verklaringen. In het
bijzonder hielden we even halt bij het monument van de vijf slachtoffers
gevallen te Borgerhout aan de fabriek Den Bougie op 18 april 1893 in de
strijd om het algemeen stemrecht. Monumentale grafmonumenten van grote
Antwerpse bankiers en handelsfamilies, van staatslieden en grote Vlaamse namen
als Peter Benoit en Hendrik Conscience paseerden we op onze ontdekkingstocht.
We verklaarden uitbeeldingen van beroepsattributen,
herdenkingsplaten en beelden, zoals een voorsteven van een schip (Schipper
Alfons Van Broeck), toneelmaskers (Actrice Julie Verstraete-Laquet), prachtige
kunstvoorwerpen, treurende vrouwenbeelden of allegorische vrouwenbeelden die de
onsterfelijke roem of de uiteindelijke glorierijke overwinning op het onrecht
uitbeelden, zoals het monument van Jozef Lies die burgerlijk begraven wilde
worden en daarom destijds verwezen werd naar de hondenhoek op Stuivenberg. De
koperen herdenkingsplaat Corvilain van de ontploffing van 1889 herinnerde ons
er aan dat grote rampen niet alleen van onze tijd zijn. Op het ossuarium bij
het prachtige vrouwenbeeld gemaakt door Arthur Pierre herdachten we de vele
naamloze doden daar begraven toen de kerkhoven van Kiel, Stuivenberg en andere
ontgraven werden.
Funaire symbolen te over op de monumentale graven van de
vrijmetselaar Isidore Eyerman waar zelfs van de Egyptische mytologie ontleend
werd, van Louis Dousselaere die we de eerste voorzitter van de voorloper van
het OCMW kunnen noemen, van de stichter van de Rubenskring Jozef De Visch en
van journalist Harry Peter-Groesser die alle heil zag in licht, recht, vrede,
waarheid, wetenschap en ontvoogding.
De hemelgoden maakten uiteindelijk een einde aan onze wandeling toen we van het graf
van Herman Van den Reeck, neergeschoten op de Grote Markt bij een verboden
elfjulieviering, ons wilden begeven naar de graven van Albert Pot en Theofiel
Grijp beiden met revolverschoten vermoord door rechtsextremisten tijdens een
plakploegincident in 1936.
Stof te over voor
een nieuwe en aanvullende wandeling op het Schoonselhof in november 2013.
De opkomst was wederom zeer goed ,het weer een
stralende blauwe hemel dus konden wij ervan optimaal genieten.
Onze gidsen Ronny en Rosemarie loodsten ons
binnen dit prachtig domein en kregen al meteen een zeer goede uitleg over Vordenstein
wat interessant was en iets van opgestoken hebben.
Het zijn prachtige wandelwegen en nu met de fonkelende
tinten van herfstkleuren gaf dit een zeker cachet hieraan.
Er staan ook heel wat oude bomen een 100 tal
jaren oud ,lange dreven waar men hier en daar mooie exemplaren aan trof van
zwammen.
Men kan in principe vanuit Vordenstein ook een
doorsteek maken naar Peerdsbos, maar het is in twee gesplitst door de autobaan
Antwerpen- Breda.
Men heeft ook een rondpunt en er komen daar
ongeveer een 8 tal dreven op uit ,men heeft daar een schitterend zicht op die
lanen die kaarsrecht zijn aangelegd.
Vervolgens na deze tocht gingen wij ook een
kijkje nemen aan het kasteel waarin de zomer de mooie bloemen staan ,
kruidentuin, rotstuin, vijver waar men in zomer seizoen ook libellen aantreft
en de kikkers kwaken. Maar helaas nu konden wij enkel een vluchtig kijkje nemen
hoe het anders uit ziet.
Alles was netjes ingepakt of binnen gezet tegen
de koude maar zeer goed onderhouden domein Vordenstein wat echt een bezoek
waard is.
Als afsluiter trokken wij naar Den Horst,
maar t was een gedacht alles bezet, dus terug dien auto in en richting centrum
Schoten waar wij uiteindelijk iets hebben gevonden.
Met de nodige drankjes en een gezellige babbel
sloten wij af en trokken wederom goed gemutst naar huis.
Het was heel gezellige met een goede sfeer erin
en hebben genoten van het mooie herfstweer en het domein Vordenstein meer heeft
een mens niet nodig.
Wij bedanken ook Ronny en Rosemarie voor hun
inzet van deze prachtige zondagnamiddag wandeling.
Ditmaal hadden wij een langweekend in het
Nederlandse Zuid Limburg gereserveerd Hotel De Plank te Noorbeek.
Rond de middag was de aankomst voorzien en
konden rond 12.30uur een lunch nuttigen om vervolgens de bagage op de kamers
plaatsen zodat de wagens leeg waren.
Om 14.20 uur ging het richting Valkenburg aan
De Geul, daar hadden wij afgesproken met de familie om een wandeling doorheen
Oud Valkenburg te maken. Door de hevige regenval viel dit letterlijk in het
water, maar een alternatief was de Laurentiens kerk bezoeken wat zeer mooi
was, vervolgens langs de rivier De Geulle ,men kan het ergens vergelijken
met de grachten in Brugge. Na deze rondzwerving in Valkenburg brachten wij
eenbezoek aan De Linde een tearoom
waar met allerlei smaak heerlijkheden kon smullen en proeven. Na dit bezoekje
gingen wij nogmaals rond zwerven en nu met avond verlichting door dit leuk
stadje en brachten ook een bezoek aan de ruïnes van kasteel, verder door de
straatjes waar een leuke sfeer heerste. Rond 18 uur gingen wij terug richting
hotel om tijdig voor het diner present te zijn.
Vrijdag was een dag wandeling voorzienvanuit hotelNoorbeek naar Slenaken goed voor 12 km ,het parcours onverharde wegen en
af en toe flinke klim partijen door wei landen en bospaadjes ook het riviertje
de Gulp ontspringt in het gehucht Gulpen nabij de Belgische plaatsje
Henri-Chapelle en mondt tussenGulpen en
het buurtschap Cartils in de Geulle.
De niet wandelaars hadden een uitstap naar het
Drielandenpunt te Vaals, via een alternatieve route konden wij genieten van
prachtige zichten over dit mooi landschap tussen Belgisch en Nederlands
grondgebied. De Willemina toren bezocht tot hoogste punt waar men ver tot over
de grens alles kon aanschouwen natuurlijk heel veel fotos gemaakt. Nog een
blits bezoek aan Vaals zelf wat ook wel leuk is, maar er waren natuurlijk
enkele bij de een wegwijzer hadden opgemerkt Aachen 4 km, oesjes terug dien
auto en naar Aken gereden waar we midden in het centrum konden parkeren. Ja.
Teveel voor al die vrouwen hun ogen winkels en winkels, de ene liep daar binnen
en de andere weer andere zaak , probeer dan maar die dames bijeen te houden
geen denken aan. Het was een gezellige dag uitstap voor de niet wandelaars
,alsook de wandelaars die ervan optimaal hebben van genoten.
Zaterdag: Stadsbezoek aan Maastricht met de
bus.
Om 10.15 naar de bushalte want gingen met bus
naar Maastricht en op een klein half uurtje was men aan het station aldaar,
waar onze schoonzuster Ria(woont in
Maastricht)ons opwachtte.
Van het station gingen we richting St-
Servaasbrug om vervolgens ons te begeven langs de mooie straten van het
centrum, brachten ook een bezoek aan Dominicaner kerk, deze kerk heeft men
volledig ingericht als een soort boekenzaak waar talrijke bezoekers het
bezoeken en tevens ook kunnen genieten van een drankje en hapje < heel
origineel > een bezoek waard. Dan het mooie Vrijthof- met op de achtergrond
St- Servaas kerk, men heeft ook nog het Museum aan het Vrijthof en dit is
gevestigd in een 16de eeuw voormalig Kapittelhuis, bevinden zich
o.m. 18de eeuwse stijlkamers.
Namiddag langs de buitenzijde en wallen van
Maastricht gaan verkennen alsook nog vele mindere bekende plaatsjes in deze
stad.
Rond 17.00uur terug richting station om de bus
terug te nemen naar Noorbeek ,het was een superdag wederom en hebben ervan
genoten.
Zondag: nog een voormiddag wandeling naar
Noorbeek van ongeveer een 6km, met een bezoekje aan dit piep klein dorpje wat
toch zeer leuk was, ook een bezoek gebracht aan de kerk waar men vol
bewondering stond welke kunst schatten zich hier bevonden. Voor een hapje
trokken wij naar eetcaféDe Pley, een
zeer leuke zaak waar men overheerlijke gerechten kon bestellen voor een
redelijke en betaalbare prijs naar ieders beurs, de dag soep was Pompoensoep
met frans brood vers gemaakt en geen dozen of pakjes aan de prijs van 4,5 dit
als voorbeeld.
Namiddag nog een stop in ons hotel om wat te
drinken met een gezellige babbel sloten wij af en keerden huiswaarts.
Hotel De Plank, was een zeer goede locatie
,verzorgde kamers , ontbijt buffet opperbest naar ieders smaak was er iets bij,
het avond eten steeds zeer verzorgd en echt heel fijn geserveerd en bereid ,
gebakken patatjes, krokketjes en frietjes , assortiment groenten steeds
aangepast , vis en vlees en soepen en niet te vergeten de super desserts
streelde onze smaak pupillen. Personeel zeer gedienstig en zeer vriendelijk
ja het mooie Zuid Limburgse land heeft ons bekoort en keren zeer zeker terug.
We kwamen samen aan
de Melkerij (de voormalige oude Bremdonckhoeve in het Peertsbusch van het jaar
1434). Die zondagochtend onder een grijze hemel maar toch gezegend met een
droge en milde temperatuur, drukten we onze poles in de bosgrond en wandelden
we gezwind in het oudste en bekendste wandelbos van onze provincie. De eerste
herfstdagen kleurden de bladeren rood en bruin en zorgden voor een weemoedig
gevoel. Even stonden we stil bij de mooie grote zomereiken, de elegante berken
en de knoestige grove en zwarte dennen. Weetjes zoals het verschil tussen
zomer- en wintereik lieten we ons welgevallen en we speurden gretig naar mooie
zwammen- en paddenstoelenkolonies. Herhaaldelijk moesten we met groot plezier
wachten tot de fotografeerwoede van Mariette en José gestild was. Kijk zeker
naar hun fotos op onze website. De parel van de wandeling was de prachtig
meanderende Laarse Beek tussen de met varens begroeide oevers en de romantische
bruggetjes die we bereikten na onder hoge rhodondendronstruiken door gewandeld
te hebben. Met sympathie blikten we naar de spelende scouts en gidsen tussen de
bomen en spraken we over onze eigen kindertijd die toch elk van ons ooit in het
mooie Peerdsbos doorbracht. Naar goede gewoonte sloten we de geslaagde
wandeling af met lekkere warme koffie en met de ene tripel trappist voor de
onverbetelijke. Herman
Ditmaal brachten wij een bezoek aan Oost
Vlaanderen, meer bepaal te Drongen het zeer mooie natuurgebied Bourgoyen met
als gidsen: Walter en Liliane.
Bijeenkomst was voorzien om 13.45uur en vandaar
volgende wij onze gidsen naar het startpunt van dit domein. De
weersomstandigheden waren niet zo goed veel regen ,maar wij waren voorzien van
regenschermen en aangepaste kleding , ach slecht weer bestaat niet men kan zich
steeds naar iedere weersomstandigheden kleden.
De Bourgoyen- Ossemeersen is heel geliefd bij
de Gentenaars en terecht! Het is één van de drukst bezochte natuurgebieden van
Vlaanderen. Het natuurgebied is een juweel met tal van facetten: in de lente
lijken de bloeiende hooilanden een impressionistisch schilderij en in de
winterhalfjaar voeren duizenden watervogels en steltlopers in de ondergelopen
meersen een vogelshow op.
Men betreed daar een schitterend gebied binnen
en men staat er echt van versteld hoe mooi dit natuurgebied in werkelijkheid
is. Men kon ook genieten van twee vogelkijkhutten en in de verte zagen wij
reigers, Canadese ganzen en vele andere watervogels (dankzij verrekijkers
konden wij dit aanschouwen). Natuurlijk werden daar ook fotos genomen met die
verre uitzichten van die ondergelopen poelen(meersen).Maakten een stop in Info Natuurpunt ,waar
men warme dranken of een streekbiertje kon drinken ,een gebouw dat tip- top
verzorgt was en tevens door vrijwilligers werd opgehouden ,alsook men kon daar
allerlei informatie vinden over natuurgebieden in België. Na onze break-time
zetten wij koers naar de tweede vogelkijkhut en daar was het totaal een ander
uitzicht dan de voorgaande. Ginds in de verte konden wij een hele kolonie Canadese
ganzen zien en nog andere watervogels.
Na al deze mooie aanblikken in het natuurgebied
,stonden daar plots boven op een heuveltje .meu meu..schapen te mekkeren
,kwamen even goeie dag zeggen. Nog enkele 100de meters te gaan en stonden terug
aan parking.
Het was toch wederom een mooie uitstap en zijn
blij dat wij dit hebben leren kennen Natuurgebied Bourgoyen.
Namens onze wandelclub danken wij onze gidsen:
Walter en Liliane die het prachtig hebben voorbereid en ons dit hebben
aangeboden een onbekend Natuurgebied dat wij mochten mede ontdekken. Bedankt.
Aan drijvende kraan(
stoom ) kunstenaar collectie TIMES CIRCUS projet 2 jaar vijverplanten uit
arboretum
Blauwe bol :slaapplaats powidel
Standbeelden Van Mieghem:Wiske,Augustine,Havenboefje
Felix pakhuis nu de
archieven van Antwerpen komen van Venusstraat :112009 dozen.
Londenbrug wordt verbreed voor tram, boven hangt een
draad(airoujs) dat is voor de joden met sabbat: als ze niet in:een omwalde stad
wonen, mogen ze niets bij zich hebben.
Badboot, nieuw
Havenhuis op brandweer kazerne
De Landverhuizer
(beeld naar Van Mieghem) 3 miljoen van Apen naar Canada en Amerika
Red Star Line
Hangar :tv ATV
Het
havenmeisje(beeld naar Van Mieghem)
Loodswezenbrabo, schepen blazen en vlag omlaag voor
groet aan gestorven zeelieden
Kleinste dok Marguerie
Terug langs kaai
Noorder terras naar
boven
Steen ,beeldje
simini,vermoedelijk uit 2 eeuw in 1587 door de jezuïeten ineen vlaag
van puritinisme
zwaar verminkt, symbool van vruchtbaarheid.
Onze afspraak was voorzien om 10 uur op parking
Middelheimlaan.
Weersomstandigheden waren perfect stralende
blauwe hemel en met de ochtend dauw een mooie start in het Middelheimpark.
Kregen eerst een beetje toelichting en warming-up oefeningen zodat onze
spiertjes klaar waren voor de trip doorheen die mooie parken. Hielden even een
stop met het beeld van de beeldhouwer Rodin waar Herman ons een korte
samenvatting gaf over het leven van deze kunstenaar. Verder stapten wij langs
de andere beelden en kunstwerken met hier en daar enkele mensen die ook de
kunstwerken kwamen bewonderen. Vervolgens gingen we verder langs lange
schitterende dreven richting park Den Brandt daar toegekomen aanschouwden wij
het mooie kasteel aldaar, verder liepen de joggers ons voorbij aan een goed
tempo. Maar plots kwam daar een vader met zijn zoontje van ongeveer 8 jaar aan
gelopen en die knaap begroete ons Goede morgen dames, wel dit komt men niet
vaak tegen .Door allerlei paadjes rond gedwaald en natuurlijk ook de kleine
heuveltjes gedaan waar je heel wat kan bij leren kwestie van opwaarts gaan met
uw poles, zodat je heupen, knieën en rug kunt ontlasten door het gebruik van de
poles.Onze tijd geraadpleegd en tjonge
oef het was al 12uur , dus moesten richting Nachtegaal park, maar trokken toch
eerst naar de Melkerij om iets te gaan drinken. Daar hebben wij een tijdje
vertoeft en lekker nagepraat over allerlei onderwerpen en onze fijne voormiddag
uitstap.
Het was wederom een geweldige samenkomst van
onze nordickers die op pad wwaren in de Antwerpse parken. Wij danken ook onze
goede begeleider: Herman Bosscher.
We waren allemaal op tijd om van deze dag iets
bijzonders te maken.
De zon scheen en met een zeer aangename
temperatuur vertrokken we voor onze ochtendwandeling.
Het gebied dat wij bezochten was met hoogten en
laagten, kleine bosschages en prachtige bloeiende hei.
Eerlijk gezegd mooier dan de Kalmthoutse heide.
Er ontbrak maar een ding, dieren.
Elke honderd meter was er een nieuw landschap
met vergezichten en met een natuur
die mooier en mooier werd.
De omgeving van DEN TEUT heeft ons op de rand
van vervoering gebracht.
Op de middag hebben wij ons twaalf uurtje
opgegeten met voor sommigen een lekker biertje.
Snamiddags gingen we onze verregende wandeling
overdoen met wederom natuur die aan
alle verwachtingen voldeed. Heide op zijn
mooist, bosschages die lieflijk in het landschap pasten.
Vennetjes met prachtige waterbloemen die niet
alleen mensen goeddeed maar ook onze
trouwe viervoeters. Het waren twee wandelingen
die het neusje van de zalm waren.
Bedankt provincie Limburg.
Er vroegen verschillende mensen hoe je een
wandelkaart moet interpreteren. Als ik nog een wandeling doe zullen we aan de
hand van de wandelkaart het landschap verklaren.
Bedankt allemaal voor het aangename gezelschap,
tot de volgende keer
Vandaag stond op het programma ;wandelen te Zoerselaan het Boshuisje.
De weergoden waren ons precies goed gezind, ja waddehet zonnetje scheen op ons bolleke.
Rond14 uur gingen we van start iedereen was compleet, op enkele na die dachten aan hevige regenbuien, wel die hadden het mis hoor. Door de hevige regenval van de laatste dagen was er nogal modderig op vele plekken ,men moest wel opletten waar je precies je voet ging zetten anders kon je weleens pardoes in zulke grote slijkerige plas terecht komen. Het was zeer rustig in het bos op enkele wandelaars en enkele fietsers buiten ons geen volk die het durfde wagen om de modderige wegen te bewandelen. Men had veel afwisseling van loofbomen, dennen, sparren en vooralenorm veel varens die soms de kleinere paadjes overwelfde. Op sommige plaatsen moest men erg opletten om te laveren langs die varens maar er stonden ook van die venijnige netels tussen, dus het beste was de handen ophoog houden. Het was O zo stil in het bos en dacht aan een film van vervlogen tijden Eeuwige Zingende Bossen ,daar kon ik het met vergelijken. Hier en daar werden wat fotos gemaakt, zeker als er modder met gemoeid was kwam dit op een plaatje.Het parcours was onverharde wegen met slijk, ja de bottinnen hingen volslijk, maar bij de volgende plas spoelde we de modder er terug af . Er waren ook enkele stukken verharde wegen bij , waar men langs enorme grootte villas liep, staat soms echt ervan versteld. Op de terug weg was het verharde wegen en er kwam precies geen eind aan bleven maar stappen van één en van à twee ..wij hebben dorst en wij gaan daar ene pakken hé . Keelgat stond droog en ons drinken was oep .nog wat geduld zenne hier nog dat lang stuk stappen en wij zijn dan aan dat Boshuisje.Uiteindelijk waren wij op onze bestemming was inmiddels half vijf, ons geïnstalleerd op terras , konden onze dranken bestellen met hier en daar een pannenkoekje en ijscrème ,dus we gingen ons eigen eens goed verwennen hadden dit toch verdient.
Het was een fijne slijkerige gezellige zondagnamiddag met onze gids: Eddy Linda die het voortreffelijk hebben gedaan, hartelijke dankvoor deze wandeling in het Zoerselbos.
Onze wandeling was vandaag in het mooie Limburgs landschap, namelijk De Teut.
De gids had een gebroken been en had gezorgd voor een andere gids, maar kreeg een berichtje dat gids nr.:2 met migraine in bed lag en dat gids nr.3 het ging doen oké zegde ik. Maar luister ik kan geen kaart lezen, zijn er bij jullie die kaart kunnen lezen! Maar das zeker dat is geen probleem kom maar af, na een klein half uurtje was de gids nr.3 gearriveerd en voila konden vertrekken.
Ondanks het bar slecht weer en gewapend met paraplus trokken wij erop uit naar De Teut,een natuurreservaat. Zeer mooi gelegen met Vennen, heide, loofbomen en dennenbomen veel variatie,echt jammer dat het weer niet mee zat, anders hadden wij er zoveel meer van kunnen genieten en fotos kunnen nemen. Hadden al veel moeite met dien paraplu open te houden soms sloeg dien cadul(omhoog) en als je niet meteen dat spel terug klikte dan kreeg je een dres in auwe nek.
Als je gaat wandelen daar op De Teut, mag je gerust zich verwachten aan een flinke klim, en dat voel je in kuiten, zeker onze gids nr.3 er een flink tempo inzette. Dat ging van één à twee marcheren en er lag modder maar lap erdoor moesten volgen hé.
Het hoogste punt van De Teut ligt op 75,78m boven de zeespiegel. Ter vergelijking:de parking ligt aan de voet van de Teut ligt slechts 57,50m boven zeespiegel. Van op de Teutheuvel heb je bovendien een prachtig uitzicht over het westelijk deel van Midden- Limburg (bij goed weer).
Onderweg stonden prachtige exemplaren van Distels, maar door de regen waren die bloemen niet te zien ook met andere bloemsoorten.
Het gebied De Teut is een heel mooie gebied in betere weersomstandigheden, waar men een dagtocht kan ondernemen en optimaal genieten van dit wonder mooie natuur.
Rond 16 uur kwamen wij terug op ons vertrekpunt aan, daar even van ander schoeisel voorzien zo konden wij naar Camping Holsteenbron, taverne iets gaan drinken. Onze wandelaars hadden de interesse voor Verrassing koffie te bestellen, amaai dat was ook niet simpel, op dat plateaukedaar lag wat op zenne
Allemaal lekkere snoep, vraag me af is dat nu een wandelsnoep club! Acht ja het belangrijkste is, hebben ervan genoten en meer moet dat niet zijn.
Langs deze weg willen wij onze gids nr.3 hartelijk bedanken voor alles.
Door de slechte weersomstandigheden was de daguitstap af gelast naar Brugelette.
Dus werd het een wandeling naar de drie Antwerpse parken, er waren toch een klein gedeelte van leden die hadden ingeschreven.
Zondag morgen zulk slecht weer het bleef maar regenen,enkele telefoontjes ja..we gaan niet komen hoor want het giet pijpenstelen.
Er bleven nog 5 personen over die het wel wilde wagen om een wandeling te maken, en warempel om klokslag 13.30uur klaarde het op en geen regen meer.
Zijn dan het Middelheim park ingetrokken om de vernieuwingen te ontdekken waar wij van kunst in de natuur gingen genieten. Hebben volgens het plannetje dat gratis is de volgorde gevolgd.
Voor het kasteel hangt een bootje omhoog(speciale vorm) en is van Erwin Wurm.
Verder in het park ziet men een heel speciale brug ontworpen door een Japanner.
Ergens tussen twee bomen een verbinding met draden een fietser erop, eigenlijk moet men op alle verschillende hoogtes letten, want er kan steeds ergens een kunststuk hangen.
Vervolgens hetBraempaviljoen bezocht een tentoonstellingsruimte voor fragiel werk uit de museumcollectie, men was wel verplicht om plastieken overtrekjes over uw schoenen te doen in deze ruimte. Waren mooie stukken bij en was ook iets bijzonders bij,namelijk scheve stoelen..en heel raar als met links ervan ging staan stonden die stoelen recht de andere plaatsen met zicht erop was steeds scheef.
Na half uur hielden wij het voorbekeken en zette onze zwerftocht verder in dit mooi park.
Toch opvallend dat er vele bezoekers waren op een regenachtige dag, zelfs Nederlanders waren ook hun culturele toer door het Middelheim park aan het doen.
Nu is er ook een stuk bijgekomen aan overzijde namelijk deRozentuin dat hebben ze samen gevoegd met het park, er is: Het Huis Expo Thomas Schütte geopend en zeker een bezoek waard.
Na meer dan 2,30 uur in het park genoten van de mooie beelden en tentoonstellingsruimtes, zijn we naar deNachtegaal getrokken om iets te drinken. Nog wat na gebabbeld over al die kunst die wij hadden gezien, en dat we nog moeten terugkeren als het mooier weer is met ons fototoestel.
Toch hebben we heel veel fotos genomen maar geen blauwe lucht en geen fotogenieke wolkjes.
Alles bij alles is het droog gebleven tijdens onze uitstap.
Ditmaal was het wandelen op Nederlands grondgebied en het Kasteel Ravenhof op Belgisch grondgebied.
Ondanks de weersvoorspellingen was het droog met af en toe zonnestralen maar toch redelijk frisjes voor de maand mei.
Onze wandelaars waren toch talrijk komen afzakken naar dit mooie gebied, en om 14 uur konden wij starten met onze gids: Walter en Anny, die deze wandeling zeer goed hadden voorbereid en verkent.
Eerst gingen wij langs het kasteel Ravenhof
, dit liet de familie Moretus (drukkersgeslacht) uit Antwerpen in de zeventiende eeuw als zomerverblijf in rococostijl aanleggen. Toen heerste hongersnood in Putte, maar Moretus wou zo maar geld of eten geven. Daarom bood hij de gelegenheid om voor hem te werken, bij aanleg park bos. Momenteel noemen ze dit werkgelegenheid project. Niets is natuurlijk zelfs hoogteverschillen zijn kunstmatig aangelegd.
Door het mooie park achter het kasteel treft men ook vijver aan en zeer oude bomen met kaarsrechte lanen.
Vervolgens gingen wij naar hetSterrenbos met vele nieuwe aanplantingen dennenbomen en rododendronstruiken maar helaas nog geen bloemen door de hevige koude van afgelopen winter is alles een beetje later. Nu naar het theehuisje (Gloriëtte) genaamd, ook in de rococostijl gebouwd met bakstenen muren met sierlijke ornamenten en een leistenen dak. Het hoogste punt van Gloriëtte is even hoog als het kasteel zelf. Na dit bezoek gingen langs de prachtige lanen richting Geldberg, deze kunstmatige heuvel is zeer mooi van op deze heuvel heeft men een wijds uitzicht over de verschillende gemeentes. Verder langs het fort (bos) waar een houtenafgebeelde soldaat stond. Zetten onze wandeling verder langs de statige lanen,waar ook een massa aan rododendronstruiken stonden met slechts één bloem open. Wat verder waren ook trappen dit leidde naar een panoramisch uitzicht, maar door vele bomen struiken had men geen goed uitzicht over dit gebied. Uiteindelijk liepen wij onze laatste kilometer richting kasteel Ravenhof en genoten nog van het zeer mooie aangelegd park (natuurgebied) Moretus.
Nu was de afspraak t Koetshuis,een tavernerestaurant wat op Belgisch grondgebied was
Dus tijd om iets te drinken den ene met verwen koffie en allerlei andere dranken, hebben wij nog extra genoten van de laatste zonnestralen in dit mooi domein.
Nog hartelijke dank aan onze gids: Walter en Anny voor de schitterende wandeling net over de grens bedankt.
Deze maal een wandeling te Koningshooikt een stukje onbekend gebied voor onze wandelaars.
Bijeenkomst om 14 uur aan het fort van Koningshooikt, ondanks de miezerige regen was de opkomst toch talrijk.
De meeste hadden paraplus open dit was al zeer lang geleden dat we regen hadden.
Langs buitenzijde vijver begaven we ons naar de Brede Zijp, even alles raadplegen wat op het bord stond vermeld over dit natuurgebied. Stapten verder in dit gebied waar het door de hevige regenval modderig was geworden. Dus je had al meteen prijs bottinnenkens zag je zo met de minuut vol modderig worden alsook het slijk hing ook hoog in de vaan.
Och ja..we hadden meer oog voor de mooie natuur en de bosanemoontjes, sleutelbloemen en hier en daar meiklokjes en er werden meteen al wat fotos ervan genomen.
De Brede Zijp is een productiebos, men vindt hier populieren, zomereik, lork, beuk, esdoorn en den.
Kamperfolie komt heel veel voor in den Brede Zijp. Het is een opvallende klimplant, die een groot gedeelte van het jaar bebladerd is en zeer geurige bloemen heeft.Deze plant is ook gekend onder de naamGeitenblad. De bosanemoon bloeit als een van de eerste bloemen.
Het was zeer mooi door de prachtige lange en kronkelde dreven te wandelen, en het jonge prille groen te zien schitteren met hier en daar een lichtinval op dit nieuwe groen.
Geregeld werd er gestopt en fotos genomen met soms acrobatische toeren om het object te kunnen fotograferen.Op het einde van dit gebied moesten we een stukje langs weilanden lopen,en wadde..ja het stikte daar van vliegen die ons echt lastig vielen en achter volgde, je kon een stapje rapper doen maar die vliegen waren ook rap zenne.
Nu gingen we terug het natuurgebied eindelijk verlost van die nijdige beesten,hier stonden veel sleutelbloemen, paardenbloemen, aan de zijde van de beek.
Nu een stukje lopen langs achterzijde van het fort waar heel wat schuilhuisje op het water lagen,de ene wat mooier dan de andere, ook zag men van die oude scharminkels dat ieder moment kon inzakken. Wat vissers of dat ze iets hadden gevangen dat laat ik in het midden!
Aan het laatste gedeelte van vijvers was een prachtige zwaan op haar broeinest en vader zwaan keek zeer oplettend toe, maar we zijn Natuurvrienden houden van natuur en respecteren die ook.
De wandeling zat erop en het parcours was onverharde wegen met hier en daar modder, afstand bedroeg 7 km. Danken ook onze gids Nicky die ons een nieuw stukje natuur heeft leren kennen.
Hebben afgesloten in taverneDe Seat waar we hadden gereserveerd voor onze groep,met een kopje koffie met taart of een fris pintje naar ieders smaak.
De wandeling op paaszondag was voorzien in Lichtaart.
De opkomst was talrijk, weersomstandigheden zeer redelijk zonder één druppeltje regen.
We starten onze wandeling aanFloreal, toch een van de mooiere boswandeling in de Witte Bergen en het Zwart Water.
Eerst kwamen we aan een herdenkingsteken van de tweede wereldoorlog waar Engelse parachutisten gesneuveld zijn, er lagen mooie bloemstukken op hun grafteken.
Verder langs paadjes die door de bossen slingerde konden we even een kijk nemen op een zeer stijle afgrond van bruin,steenhoudende Kasterliaanzand die een speciale kleur aan dit gebied geven.
Men kon ook genieten van gele en witte zandduinen en heidestruiken, zoals je ze alleen hier nog kan vinden. Gingen richting Zwart Water onderweg zijn er grote oppervlaktes bomen gekapt zodat men meer licht inval krijgt alsook terug een stuk heide gaat creëren op deze plaatsen.
Het Zwart Water ligt op de Kempense heuvelrug,de lange landduinrug die zich vrijwel parallel langs de Kleine Nete uitstrekt. In de duinrug komen een aantal natuurlijke depressies voor zoals het Zwart Water.
Deze depressies zijn ontstaan door uitstuiving van duinzanden.
Fauna en flora; In het gebied kan je verschillende biotopen onderscheiden, ven, moeras, elzenbroek, wilgenbroek, naaldbos, heide en duinkam.
Na dit gebied via een observatiepost te hebben bezocht zetten we onze tocht verder door het prachtige rustig gebied.
Op een splitsing van verschillende wandelknooppunten was daar links hetHofke van Bayot.
Hier sneuvelde in 1914 de Waalse soldaatverkenner Nestor Bayot.
Nu zetten we onze laatste stuk van de wandeling in richting Floreal ongeveer 2km nog te gaan, men kon gewoon langs de dreef gaan, maar enkele verkozen om nog wat heuveltjes te doen.
De wandeling was mooi veel zanderige wegen en licht golvend terrein waar men helemaal tot rust kon komen ver weg van alle drukte.
Na de wandeling gingen we de Floreal binnen voor onze dorst te lessen en ook om te snoepen (allez niet allemaal zenne).
Het was wederom een geslaagde uitstap naar de Kempen.
Breng ook eens een bezoekje aan onze vernieuwde website.
In het hart van Edegem ligt een uniek stuk natuur, beter bekend als Hof Ter Linden, of het kasteel van de baron.
Hof Ter Linden strekt zich uit over 52 hectare met daarin onder andere het kasteel, de bijgebouwen het park, een boerderij en een aantal landbouwgronden.
Een plek waar rust, cultuur en natuur elkaar vinden.
Op 1 maart werden de gemeente Edegem, Kempens Landschap vzw met steun van provincie Antwerpen en het Agentschap voor Natuur en Bos de trotse eigenaars van het kasteeldomein Hof Ter Linden.
Een oude droom die voor de gemeente Edegem in vervulling ging.
Tijdens het eerste kasteelweekend op 31 maart en 1 april zwaaien de poorten van het domein voor de eerste keer open.
Op zondag 1 april was er een kasteelbrunch voorzien, stond in teken voor viering 20 jaar burgermeester Koen Snijders.
Men kon genieten van een kijkje te nemen binnen het kasteel wat gedeeltelijk te bezoeken was.
Ook kon men volgens de bewegwijzering een wandeling maken langs vijvers met afwisselend verschillende boomsoorten, met ergens een zeer oude Beuk waar de stam een zeer eigenaardige vorm vertoonde.
Verschillende kraampjes met hun interessante gegevens over natuur en aanverwante.
Er was ook een demonstratie met roofvogels met veel uitleg erover van valken, uilen, arend, havik wat heel wat mensen aansprak.
Er was ook veel variatie aan optredens van de verschillende muziekensembles uit Edegem, dit bracht een muzikale noot erin tijdens dit weekend.
Kasteelbrunch was super verzorgd, met overheerlijke gerechten en vooraf een glaasje Cava, vervolgens konden wij genieten van deze brunch en onze eigen keuzes maken. Een groot assortiment aan broodsoorten en pistolets, rozijnenbrood met veel krenten erin, croissants en ook nog croissants met veel chocolade.
Heerlijke slaatjes, gerookte zalm, vleesbeleg, kaas en vers fruit hum het was lekker.
Na deze kasteelbrunch gingen we onze horizonten verkennen, eerst het kasteel binnen gegaan waar men kon genieten van dit uniek decor. Vervolgens van op terras een wijd zicht over dit grote domein met vijvers.
Dan de wandelwegen gevolgd om overal optimaal te genieten van de mooie natuurgebied in dit domein.
Nadien was er de viering van de burgermeester met achteraf taart en koffie/thee voor iedere bezoeker voorzien.
Na deze prachtige zwerftocht in domein Hof Ter Linden, zijn wij opgewekt huiswaarts gekeerd.
Hier in Edegem vindt men nog een aardig stuk groene natuur waar iedere inwoner van Edegem in de toekomst kan van gaan genieten.
Ditmaal gingen wij wederom op wandel in een stuk onbekend gebied te Berchem.
Onze wandelaars waren present iets vóór 14 uur, opkomst was talrijk, een stralende blauwe hemel wat moet een mens nog meer hé!
Het natuurgebied Wolvenberg is gelegen tegenover het station van Berchem bij Antwerpen.
Het beslaat een gebied van ongeveer 11,5 ha dat grotendeels omsloten wordt door de Singel(of kleine Ring),de Grote Steenweg en de spoorlijn Antwerpen-Brussel (naast de Antwerpse Ring).
Het ligt midden in Groot Antwerpen, waar men nauwelijks een natuurlijke omgeving verwacht. Wolvenberg ligt in het Ringbos,waar vroeger de militaire complexen van Berchem in de Grote omwalling lagen,die de stad Antwerpen moesten beschermen tegen een militaire invasie.
Onze gids: Roger loodste ons door dit gebied met de nodige uitleg over dit gebied, men stond echt versteld van dit mooi natuurgebied dat tussen Singel en Autobaan gelegen is en hoe verder men in dit bos ging hoe minder geluid van alle verkeer. Ook treft men prachtige poelen, plassen aan en nu met het ontwakende groen gaf dit een mooi contrast en natuurlijk ook ideaal voor foto shots te nemen.
De vijver is een restant van grachten rond de vroegere vesten,in de heuvel zijn nog enkele muren van het 130 jaar oude vestingrestant zichtbaar.
Nu moesten wij over de voetgangersbrug gaan richting Brilschans, boven op deze brug was het oorverdovende geraas van autos dat onze trommelvliezen pijnigde.
Daar stonden wij ook te kijken van op de brug naar Brilschans,er waren heel wat mensen aan het picknicken ook kan men daar barbecue doen men heeft dit daar geïnstalleerd,de heerlijke geuren kwamen ons te gemoed. Dit park is ook licht golvend parcours waar de goed verzorgde paden wat langs de vijvers loopt ons telkens mooie plekjes aanbood. Op een gegeven moment kon men trappen naar onder gaan en ook nog de oude vestingmuren die zich daar bevonden, natuurlijk moesten ook alles bekijken.
Verder kwamen wij uit op Grote Steenweg om daar terug naar het Wolvenberg te gaan maar nu aan andere zijde van die poelen en vijvers waar we konden genieten van dit zeer mooie natuurgebied Wolvenberg nog wat fotos nemen, waar onze fotografen echt van genoten hebben alsook de wandelaars.
Na onze wandeling zijn wij gezamenlijk naarDe Kleine Wereld gegaan om daar onze dorstige kelen te verzachten. Er werd gezellig na gepraat over onze afgelopen wandeling.
Het was een super namiddag met temperaturen rond de 25 graden,zeer goed gezelschap en de gids die heeft ook een 10 op 10 verdiend. Bedankt Roger.
Ditmaal was onze wandeling in de Kempen meer bepaald in Stelen.
Opkomst was talrijk en het weer ja..de eerste schitterende lente dag was voor ons weggelegd.
Bijeenkomst aan de Sint-Apolloniakerk in Stelen.
Stelen is een kerkdorp in de gemeente Geel. De plaats is gelegen aan de zuidoever van het Albertkanaal, ingeklemd tussen dit kanaal en een autoweg.
Vanuit dit dorp vertrokken wij met even een klimpartij omhoog om daar de baan te passeren en wederom een afdaling tot aan het Albertkanaal te gaan,het was zalig de zonnestralen op ons snoetje te hebben, het was trouwens windstil dit maakte deze walk langs kanaal nog fijner.
Dan weer even een klauterpartij over oude spoorweg, wel opletten dat je niet op uwe tutter ging, vervolgens de berm omhoog klauteren. Daarna kwamen wij in Dennenbossen gebied daar heerste een rust ver weg van alle drukte. Verder kregen wij nog veel afwisselende landschappen te zien, er was ook ergens een grote oppervlakte gebied van moeras. Er waren talrijke vijvers en beken waar de eendjes genoten van mooie lente weer.
Onze eerste stopplaats was:Breugelhut,een uniek plekje omgeven met vijvers,en rondom voorzien van zonnen terrassen,dus met heel de bende gezellig neer gestreken op terras.
Men kon hier koffie met warme appeltaart plus een dot slagroom bestellen aan democratische prijs van 2,50 ,ja..wadde..dat sloegen we niet af zenne.
De eenden kwamen natuurlijk af voor ook een stuk van die lekkere koek te smullen,en ook wat fotokens genomen ervan. Na een klein half uurtje gingen wij terug op stap naar het eindpunt.
Ja..ja mannen oesjes ikke heb mijne pet vergeten oep dat terras doemen,ikke zal eens rap terug motte gaan zenne. De andere riepen in koor..en..wa..hedde..oep auwe..kop staan,en t is zo dat het begingt hé.
Na een klein half uurtje zagen wij de kerk van Stelen staan,het was inmiddels al 17 uur geworden, maar zijn daar nog even een dorps café binnen gegaan om onze droge kelen te voorzien van vocht.
Na nog een gezellige babbel hebben we afscheid genomen en terug huiswaarts gekeerd.
Op zondag 26 februari 2012 wandelden we in de relatief jongste wijken van Edegem: Elsdonk en Molenveld waar we de pleintjes bezochten en nadien wandelden we via het Klein Molenveld langs het domein Ter Linden terug naar Fort V.
Edegem is een rijke gemeente: staat voor in voor ongeveer 7,2 % van de personenbelasting en het gemiddelde inkomen ligt 33 % hoger dan het Belgische gemiddelde. De gemeente kent vele tekortkomingen: ontoereikende norm voor sociale woningen (slechts 3,41%) en sociale koopwoningen (0 %); geen aanbod van service flats; een onrustbarende prognose voor de vergrijzing in 2010 (23,50 %); vele jongeren verlaten de gemeente want een gewoon huis in de rij koop je hier niet onder de 250.000-.
Op de Elsdonk stond van de 14de tot de 17de eeuw een bos in bezit van de Antwerpse Sint-Michielsabdij. De wijk is genoemd naar de Elsdonkhoeve (1376) en groeide uit de verkaveling van1922. Vele straten dragen namen van patriotten die in de 1ste wereldoorlog gefusilleerd werden op Fort V.
Jacob de Roore naar wie de straat genoemd werd waar ons lokaal staat schilderde de panelen op het plafond van de Raadszaal van het Stadhuis van Antwerpen waar de verzuchtingen van de stad kenbaar gemaakt werden aan de toenmalige heersers tijdens de ondertekening op 15/11/1715 van het Barrière Tractaat.
Na de pittoreske Wattiez- en Parrantplaatsen en het leuke Armand Preudhommeplein verlieten we de Oude Elsdonk en begaven we ons naar de Ingenieur Haesaertslaan genoemd naar de man die zicht gaf aan de uitbreiding en urbanisering van Edegem.
Na de 2de wereldoorlog onstond de wijk Molenveld. Vele straten dragen hier de namen van kunstenaars of veldnamen die het oude cultuurgoed te bestendigen. De veldnamen geven meestal niet de juiste plaats aan van het historisch goed waar de straat naar genoemd werd.
De Valentina Le Delierstraat was tot voor kort de enige straat genoemd naar een vrouw. In de Koning Albertlei staat een villa De Nachtegaal die door een fan naar de beroemde concertzangeres genoemd werd. Op het Philips de Monteplein hadden we het over de grootse geschiedenis van de Nederlandse polyfonie. De veldnamen vonden we terug in de Elsenborghlaan, Ten Bogaerdeplein, Ter Borchtlaan, Ten Boschstraat, en vervolgens bezochten we op het Klein Molenveld het Noulaertsplein dat het laatste pleintje van de wandeling is.
Op het gaanpad aanschouwden wij de toren van de Sint-Anthoniuskerk en de mooie lindendreef die leidt naar het Kasteel Ter Linden en bewonderden het agrarische landschap en het bos toevluchtoord voor zeldzame dieren en planten. Thuisgekomen zullen velen Ferrariskaart gegoogled om het landschap van nu met dat van de 18de eeuw te vergelijken.
Gelukkig heeft de provincie Antwerpen samen met de Vlaamse Regering en de Gemeente Edegem de handen in mekaar geslagen en zal het Hof ter Linden openbaar domein worden en samen met Fort V een 80 ha groot groen gebied worden midden in onze gemeente.
Het Kasteel, de Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan, en Immaculata trokken onze geïnteresseerde aandacht en zo ook de Patronaatstraat waar we kennis maakten met de Jongelingenkring gesticht in 1900 dat onder andere ten doel had de toenmalige jeugd in deugd en kuisheid op te voeden en te behoeden voor het verwerpelijke socialisme.
Via het Fort wandelden we terug naar het lokaal waar onze lieve dames met dampende schotels vol pannekoeken ons stonden op te wachten. Herman.
