Het verhaal van Tante Mathilde (2)
De kinderen zongen en juichten en gilden. Sint Nicolaas lachte en wenkte zijn knecht. 't Ging allemaal goed, totdat tante Mathilde ineens hard ging roepen: "Die baard is niet echt!" Ze deed een paar stappen naar voren.....helaas, en ze trok aan de baard van Sint Nicolaas. Het was of het hele gezelschap verkilde... Wat dom en brutaal van die tante Mathilde!
Wat zou er nu komen, wat ging er gebeuren? Sint Nicolaas werd dodelijk bleek en sprak: "Het spijt me. Hoe zeer ik het ook moet betreuren, maar tante Mathilde gaat mee in de zak!" Je snapt dat de kindertjes vreselijk schrokken, ze kropen meteen achter moeders rokken. En tante Mathilde? Ze beet en werd woest, ze schopte en trapte. Maar 't hielp niets, ze moest! wordt vervolgd
|