Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Twee zielen twee gedachten, een ziel op geluk lang wachten Een warme ziel heel veel geluk, koude ziel alle gevoel is stuk. Een hart met een mooi lichtje, heeft veel plaats voor gedichtje. Zij die deze zin met liefde lezen, hun ziek zieltje zal snel genezen. Ook voor hen die dit niet verstaan, de groetjes van big ietie de veteraan
Een goede morgen gij die dit leest wat zal ik schrijven,wat zit er in de geest. Ik werd wakker en hoorde een haan, die kraaide omdat de nacht was gedaan. Een merel floot een onverstaanbaar lied, is het nu opera of rock ik weet het niet. De lucht kleurt blauw de zon wil komen, terwijl zit ik hier van de natuur te dromen. De dagelijkse sleur komt stilaan binnen, alles moet weer opnieuw gaan beginnen. Dromend schrijf ik nog wat op het papier, omdat julie dat graag lezen met plezier. Geniet maar van deze heel mooie dag, groetjes van big ietie omdat ik je graag mag.
Soms regent het eens terwijl de zon schijnt, wolken komen en de blauwe lucht verdwijnt. Ik zie dan buiten water uit de hemel neervallen, dan is er soms onweer,dat hoor je aan de knallen. Dan zie je hier en daar flitsende blauwe lichten, een gedonder is te horen bij bliksemschichten. Het is geen weer om julie hond er door te sturen, want je weet nooit hoe lang dit fenomeen zou duren. Het beste bij dit weer is gewoon binnen blijven, en dan wat gekke dingen op de mail te schrijven. Hoe ik dit gek gedicht moet af sluiten weet ik nie, maar wees gerust de beste groetjes van big ietie.
Bekijk het leven zoals het is, bekijk het langer dan je neus is. Al ben je niet mooi,maar wel rap, al ben je niet groot maar heel knap. Je bent je eigen persoon je eigen ik, zie de wereld maar door jouw blik. Terwijl het regent schijnt ook de zon, in je hart en dit is ook je levensbron. put hieruit heel veel levenskracht, die je energie geeft,dag en nacht. De energie en de liefde in het leven, de kracht die je krijgt om het even. Het zijn niet altijd mooie zinnen, big ietie groet om de dag te beginnen.
Goede morgen en welkom jij nieuwe dag vandaag, we zagen je met beide ogen aankomen heel graag. Wat ga je ons brengen,wat ga je ons weer geven? Een heel mooie natuur,waar we heel graag in leven. Je brengt ons af en toe een zonnetje om te beginnen, we voelden je komen en staan op van onder de linnen. Met veel gemoed staan we op en we gaan er voor, gisteren is weeral voorbij,gisteren is er al vandoor. Mag ik julie allen groeten met deze mooie zinnen? groetjes van big ietie om deze dag te beginnen. big ietie blog tjenneke
Goede morgen en welkom jij nieuwe dag vandaag, we zagen je met beide ogen aankomen heel graag. Wat ga je ons brengen,wat ga je ons weer geven? Een heel mooie natuur,waar we heel graag in leven. Je brengt ons af en toe een zonnetje om te beginnen, we voelden je komen en staan op van onder de linnen. Met veel gemoed staan we op en we gaan er voor, gisteren is weeral voorbij,gisteren is er al vandoor. Mag ik julie allen groeten met deze mooie zinnen? groetjes van big ietie om deze dag te beginnen. big ietie blog tjenneke
Het was in 1968 maar de juiste datum weet ik niet meer.Ik werkte toen nog in het goederenstation van Mechelen-Nekkerspoel.Ik had de vroege en wou naar huis met de trein,maar door een ongeval of deffekt materiaal was er geen treinverkeer mogelijk tot Antwerpen.Hoe moest ik thuisgeraken en een telefoon hadden we nog niet-dus moest ik naar de bakker bellen om te zeggen dat ik later thuis zou zijn.Maar er nam niemand op en ik besloot om maar met het fietsje naar huis te rijden.Ik had op toen zestienjarige leeftijd nog nooit die weg van Mechelen naar Antwerpen gedaan. Ik begon met naast de Dijle tot aan de Sint-Katelijne Poort om dan af te slaan richting Antwerpen.Mijn fiets een plooifiets.Ik maar als een gek trappen om door te rijden. Via Walem en Kontich kon ik in Edegem afdraaien richting Mortsel.De krijgsbaan dan van Mortsel naar Wommelgem.Ik bleef duwen op de trappers om over de spoorbrug om dan in Borsbeek te geraken.Nog een kilometer of drie en ik kwam bij ons aan. Thuis wachte mijn vader al op en ik kreeg een uitbrander van je welste omdat ik een kwartier te laat was.Toen zag hij mijn fietsje en vroeg wat er gebeurd was.Toen ik alles uitgelegd had,kreeg ik een tweede uitbrander omdat ik niet geprobeerd had thuis te verwittigen.Maar hij kon toen niet weten dat de telefoon van de bakker op de hoek deffekt was. De afstand van Nekkerspoel via Walem en Edegem met die minifiets heb ik afgelegd in 55 minuten. De volgende morgen moest ik terug met dat fietsje,dat normaal in het goederenstation in de bergplaats bleef Ik was heel blij dat ik deze toer nooit meer heb gedaan met een minifiets.Later met een fiets met versnellingen heb ik het eens overgedaan en deed het in veertig minuten. Men gelooft het misschien,twee jaar terug die route met wagen en ik had een uur nodig om thuis te geraken. big ietie
Het was in 1968 maar de juiste datum weet ik niet meer.Ik werkte toen nog in het goederenstation van Mechelen-Nekkerspoel.Ik had de vroege en wou naar huis met de trein,maar door een ongeval of deffekt materiaal was er geen treinverkeer mogelijk tot Antwerpen.Hoe moest ik thuisgeraken en een telefoon hadden we nog niet-dus moest ik naar de bakker bellen om te zeggen dat ik later thuis zou zijn.Maar er nam niemand op en ik besloot om maar met het fietsje naar huis te rijden.Ik had op toen zestienjarige leeftijd nog nooit die weg van Mechelen naar Antwerpen gedaan. Ik begon met naast de Dijle tot aan de Sint-Katelijne Poort om dan af te slaan richting Antwerpen.Mijn fiets een plooifiets.Ik maar als een gek trappen om door te rijden. Via Walem en Kontich kon ik in Edegem afdraaien richting Mortsel.De krijgsbaan dan van Mortsel naar Wommelgem.Ik bleef duwen op de trappers om over de spoorbrug om dan in Borsbeek te geraken.Nog een kilometer of drie en ik kwam bij ons aan. Thuis wachte mijn vader al op en ik kreeg een uitbrander van je welste omdat ik een kwartier te laat was.Toen zag hij mijn fietsje en vroeg wat er gebeurd was.Toen ik alles uitgelegd had,kreeg ik een tweede uitbrander omdat ik niet geprobeerd had thuis te verwittigen.Maar hij kon toen niet weten dat de telefoon van de bakker op de hoek deffekt was. De afstand van Nekkerspoel via Walem en Edegem met die minifiets heb ik afgelegd in 55 minuten. De volgende morgen moest ik terug met dat fietsje,dat normaal in het goederenstation in de bergplaats bleef Ik was heel blij dat ik deze toer nooit meer heb gedaan met een minifiets.Later met een fiets met versnellingen heb ik het eens overgedaan en deed het in veertig minuten. Men gelooft het misschien,twee jaar terug die route met wagen en ik had een uur nodig om thuis te geraken. big ietie
De zee is het begin en einde van een land. Water vloeit heen en weer naar een ander kant Schepen varen op de golven op en neer, kalm of heel bruut naar gelang het weer Vissers die hun netten uitgooien om wat vis. ze halen dien netten binnen en kijken wat er is. Kinderen spelen op het strand met een bal, ouders zonnen om te bruinen bovenal. De avond de zon gaat onder in de zee. Iedereen vertrekt,de kindjes gaan mee. Sommige blijven daar en zien naar de maan. Hierbij is mijn zeegedichtje dan gedaan.
Neem een roosje en laat het bloeien in je hand, kijk naar een worm die wroet door het zand, laat een vogel maar eens fladderen door de lucht, hoor hoe een windje waait met een zachte zucht Laat hierdoor het geluk maar in je harten wonen, kijk in je spiegeltje om je zieltje te verschonen. Meer woorden komen nu niet op papier terecht, groetjes van mailmakker big ietie die dit meent echt
Wat is een beetje geluk als je het niet krijgen kunt, wat is een beetje liefde als niemand het je gunt. Ben ik een egoist als ik even wat geluk vraag, ben ik een gek als ik veel liefde wil heel graag. Dat zijn vragen die men zou kunnen stellen, zal ik wachten tot wanneer men het zou vertellen. Dit zijn vragen die vandaag in de lucht hangen, een April maar laat julie je toch niet eens vangen. Ja er is toch al een trimester voorbij is het nie, de allergekste groetjes van Aprilvis big ietie.
Ik ben maar een klein bloemeke in een groot bos, wie wil me plukken?Ik wil vandaag heel snel los. Jij bent ook een klein roosje in die grote hoop, ze kunnen je ook plukken,maar je bent niet te koop. Blijf liever die geurig bloem in die heel mooie boel, met heel lekkere geuren en een heel.appart gevoel. De bijtjes komen dan snel om ons eens te bestuiven, zodat we einde April samen eens goed kunnen vuiven. Als je dit ook een heel mooi gedichtje vindt, hou je ook heel graag van bloemen beste vriend. Blijf van bloemen houden,ze houden ook van jou, groetjes van big ietie,ik die ook van bloemen hou.
een tulpje voor iedere goede vriend, een roosje voor wie de liefde vindt, een zonneschijn voor de ganse ploeg, ik wil je dat schenken meer dan genoeg. Een lieve dank aan ieder die me wil lezen, een groet aan die mijn vriend wil wezen. Tel het aantal hartjes dat je iedere dag krijgt, vertel dit door ook aan ieder die steeds zwijgt. Mijn nieuwe vrienden op het net ik vergeet dat nie, een liefdevolle groet van mailboy big ietie.
Kijk naar het roosje dat wil groeien, streel het zacht enzal voor je bloeien. Geef het gerust water om te drinken, je geluk zal hierdoor niet meer zinken. Geef dat roosje altijd de beste zorgen, het zal je telkens groeten iedere morgen. De liefde hieruit,komt in je ziel met zwier, dat geeft je dan door aan mens en dier. Oh zalig zulk een gevoel is het nie de fleurige groetjes van big ietie
Ik zou zo graag een mooi gedichtje willen schrijven, een gedichtje dat ook in julie hart zou kunnen blijven, een gedichtje om mijn goede vrienden op te fleuren, een gedichtje dat voor iedereen opent alle deuren, een gedichtje met een lief woord recht uit mijn ziel, met een woord dat ik julie geef en dat julie altijd beviel. Zulk een woord is moeilijk,maar zal in mij opkomen, een woord dat enkel met liefde is ook in julie dromen. Met die woorden wil ik beginnen ieder mooi gedicht, ik wil enkel dit zien,een lieve glimlach op julie gezicht. Dit is voor mij een heel moeilijke opgave is het nie? maar wees blij met deze groet van big ietie. Tjenneke
De eerste maandag van het zomeruur het regent eens niet een mooi avontuur Ik hoor een merel een liedje zingen, zo beginnen in de tuin de nieuwe dingen. Een paar sneeuwklokjes luiden hun bel het is de natuur waarover ik nu vertel. Op de straat zie ik al iemand met de hond, die gaan beide wandelen het Fort 2 rond. Wie houdt niet van deze mooie natuur, het heerlijk gevoel dat het geeft elk uur. Hier en daar een bloemeke zien groeien, hier en daar mensenliefde zien bloeien. Waarom moet soms dit mooie verdwijnen om stomme dingen te doen verschijnen. Oh wat ben ik naief om dit te schrijven, groetjes van big ietie die bij julie wil blijven. big ietie
Fouten maken dat doe ik niet heel graag, ze toegeven is moeilijk zoals nu vandaag. Iemand kwetsen dat doet heel veel pijn, ik wil altijd graag een van je beste vrienden zijn. Ik wil iedereen helpen zoveel ik mag en kan, soms is dat heel moeilijk,ook voor een gewone man. Niemand moet me vergeven als ik fout was, ik ben niet altijd even braaf zoals toen in de klas. Wat ik wil is gewoon steeds me zelf blijven, julie mailvriend zijn zonder te moeten overdrijven. Ik wil niemand kwetsen die dit gedicht zal lezen, de groetjes van iemand die graag big ietie wil wezen.
Fouten maken dat doe ik niet heel graag, ze toegeven is moeilijk zoals nu vandaag. Iemand kwetsen dat doet heel veel pijn, ik wil altijd graag een van je beste vrienden zijn. Ik wil iedereen helpen zoveel ik mag en kan, soms is dat heel moeilijk,ook voor een gewone man. Niemand moet me vergeven als ik fout was, ik ben niet altijd even braaf zoals toen in de klas. Wat ik wil is gewoon steeds me zelf blijven, julie mailvriend zijn zonder te moeten overdrijven. Ik wil niemand kwetsen die dit gedicht zal lezen, de groetjes van iemand die graag big ietie wil wezen.
Niemand kan zien of er in zijn hart een roosje groeit, niemand kan zien of dat roosje iemand zeer boeit. Ik zelf kan kan het niet zien,maar we hebben een wens, de begeerte om te zijn voor iedereen een lieve mens. Soms ben ik heel triestig als ik iets heels slecht deed, soms ben ik in de war omdat ik het niet meer weet. Maar dan open ik mijn pece om iets van julie te zien, een mailtje met vriendelijke woorden tien op tien De drang om bij julie te mogen zijn is dan heel groot, ik ga elk dag gerust slapen omdat ik van elke mail genoot. Leve seniorennet al wordt deze maar vijf jaar oud, groetjes van big ietie die van iederen evenveel houd.
