Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Leef nooit in de schaduw van je eigen ziel, leef gewoon in het licht dat je ooit beviel. Ben je echt mooi laat dat gewoon even zien, verstopt dat niet achter een masker of tien.
Ben je niet mooi maar heb je een hart van goud, dat staat je heel goed al wordt je nog heel oud. Steek het nooit onder stoelen of banken, dat je vrienden hebt om te helpen en te bedanken.
Ik hou van al mijn goede en beste vrienden, ik moet nooit ver gaan om ze weer te vinden. Ik ga zeker altijd voor hen door het vuur, alle dagen en zeker ook elk moeilijk uur.
Het is moeilijk om nieuwe vrienden te maken, het is heel gemakkelijk ze weer kwijt te geraken. Daarom wees vrienden voor het hele leven, groetjes van big ietie die alles wil geven.
De schoonheid van een mens zit niet in het uiterlijk, maar in zijn/haar innerlijk.
Ik deed een avondwandeling met Prutske en we gingen bij de Biblos iets drinken en wat uitrusten.De hond ging zo als gewoonlijk aan de hondebar drinken,ik nam een apolinaris.Ik hoorde een man zeggen dat hij nog nooit stress heeft gehad.Ik maakte prompt een gedichtje en vraag nu of het waar is wat hierin staat.Als het niet goed is zeg het me.
STRESS
Stress is een ongezonde gewoonte van deze tijd, strees maakt ziek ge weet niet meer hoe ge zijt. Probeer stress te vermijden en rust leiver even, ge voelt ge beter met rusten dan met stress leven.
Mensen zonder stress hebben een gezond hartelust, pluk liever een bloempje terwijl je eens even rust. Maak je niet dik dun is nog altijd hier de mode, stress is een verkeerde steeds ontspanningsbode.
Doe alles rustig aan er is steeds veel tijd genoeg, wat heb je met de woorden:ik was weer te vroeg. Ach al duurt het hier op de aarde maar even, door stress verleng je nooit het aardse leven.
Dit gedicht schreef ik gisteren bij een wandeling met mijn hond Prutske,maar wou het pas nu op de groep zetten
De zon staat niet heel hoog meer, steeds valt ie weer in de zee neer. Van geel naar rood verdwijnt ie in de zee, de zon neemt dan een paar wolken mee.
De maan komt stilaan op aan de andere kant ze is half en heeft de hemel vrij heel genant. Sterren fonkelen hoog aan het firmament, er naar kijken kost niks zelfs geen cent.
Een late vogel vliegt door het licht van de maan, nog een lichtje en er is weer een dag gedaan. Vrolijk zit ik op een terrasje met een water, en profiteer ik van zonsondergang later. big ietie
Ik zag vanmorgen een jong meisje in een invalide wagen zitten en schreef prompt een gedichtje. Ik ken het meisje niet maar ze kwam gewoon voorbij met haar moeder in het shopping center.
Meisje
Je bent als een bloem in de groene wei, je maakt met je glimlach iedereen zo blij. Je witte tanden stralen bij een lach in de zon, je rode kaken blozen en dat vinden we bon.
Al wiegelend met je wagen kwam je voorbij, ach ik weet dat deed je niet alleen voor mij. Je glimlach is niet gemaakt,het is heel echt, het geluk is van je te lezen en in je wiegje gelegd.
In onze gedachten zijn wij bij je langs gekomen, het zijn enkel woorden uit de stoutste dromen. Het opschrijven hiervan op papier doet deugd, we voelen ons als vroeger jaren in onze jeugd.
Hij had verdriet omdat hij geen hoop meer had, hij was zeer bang tot hij stil tot de Heere bad. Hij was zo alleen en dat vond hij zeker niet fijn, hij wou zo graag onder mensen en vrienden zijn.
Zijn gebed werd verhoord en hij bekwam vrienden, hij was ineens blij om toch enkele mensen te vinden. Zijn verdriet werd omgezet in een grote blijdschap, zijn liefde naar zijn vrienden werd hersteld heel rap.
Samen kwamen ze bijeen in een heel grote groep, zijn vriendschap werd ontvangen met hoerageroep. Liefde en vriendschap liggen om een klein hoekje, dat staat geschreven in het hart en niet in een boekje.
Het geluk straalt nu alle dagen zo van zijn gezicht, omdat hij vond in die ene groep dat ene hartelicht. Hij is niet meer alleen en zit nu weer voor zijn pece, groetjes van big ietie dit woord telt zeker voor twee.
Tijdens het lezen van mails en kaarten kreeg ik plots een gedicht in het hoofd dat gebruikt kan worden als een kaart voor een overlijden.Ik hoop dat niemand kwaad zal zijn als ik dit hier op de groep zet.
titiel zelf invullen
Leef verder in je oude dromen, daarboven in die mooie hemel. Vraag nooit wat er gaat komen, leef maar mee in dat gewemel.
Je had hier echt een hemel op d'aard, je hebt ons verlaten met pijn en smart. Je verdiend de hemel je bent het waard, maar je blijf verder leven in ons hart.
Een bij zit in een bloem in de wei, mijn hondje aan de leiband staat erbij. Een koe graast wat aan het groene gras, haar kalfje plonst vrolijk in een veenplas.
Een merel vangt een klein stukje brood, dat een kind liet vallen in de grote goot De lucht is helder,de lucht is heel blauw, daarboven vliegt een sperwer en een kauw.
Kinderen spelen in die wei met een bal, ze staan telkens weer op na iedere val. Een opa en oma wandelen met de hond, een paar bladeren vallen op de grond.
Een stel fietsers rijden te samen voorbij, en ziet de gebeurtenis aan,in de wei. Is dit niet mooi die schone natuur? het is heerlijk wandelen ieder uur.
Genieten van de mooie zon iedere dag, ik ga met Prutske wandelen met een glimlach. De kinderen willen haar aaien en mag dat nie? de zonnige groetjes vanwege big ietie.
Goede morgen,ik sta op met een glimlach, jullie toch ook op deze heel mooie dag. Ik wil even de zorgen vergeten vandaag, daarom aan jullie een lieve groet heel graag.
Soms heb ik verdriet en toch wil ik een lach, een traan in de ogen laat zien dat het mag. Ik schaam me niet om ook eens te wenen, al is dat voor jullie nog nooit verschenen.
Ik wil liefhebben maar heeft zij mij heel graag? dit is een heel gevaarlijk vraag morgen en vandaag. Ach het is toch maar een traan en een glimlach, dit is voor mij de vreugde bij het begin van een dag.
Gewoon je zelf blijven met een lach en een traan, dit is de vriendschap die nu altijd blijft bestaan. daarom deze woorden vergeet dit nie, de groetjes van jullie kompaan big ietie.
Opgelet Fictief gedichtje.De IK in dit gedicht kan een ieder zijn die dit leest.Gewoon even lezen en dan reageren.
Een verloren vriendschap. -------------------------- IK heb door stommiteiten een vriend verloren, hoe is het toch zover kunnen komen verdore. Het was een van mijn allerbeste vrienden, die ge tegenwoordig nooit meer kan vinden.
IK wou dat dit nooit meer zou gebeuren, IK verloor ook de sleutel die opent deuren. De deuren tot een heel goede vriendschap, IK wil die deuren terug open krijgen en rap.
Na een groot gesprek onder vier ogen, ben IK weer bij hem/haar binnengemogen. De vriendschap is nu heel hechter moet ge weten, vrienden missen is het ergste zeer goed geweten.
Laat ons toch vrienden blijven met de glimlach, laat onze zorgen verdrijven en dit elke dag. Vriendschap en liefde is het mooiste geschenk groetjes van big ietie,IK die veel aan jullie denk.
Wie wil vriendschap om in liefde te leven? Wie wil liefde om veel vriendschap te geven? Vriendschap en liefde zijn twee mooie dingen, waarover mensen eeuwig zal blijven zingen.
Vriendschap kan je ook van bloemen krijgen, die kunnen daar nooit of gte nimmer over zwijgen. Ik hou van bloemen zoals van dieren en mensen, vriendschap onderling het mooiste dat ik kan wensen.
Laat ons een lieve bloem of een mooi dier zijn, laat ons vrienden voor eeuwig blijven heel fijn. Laat alle haat in de hele wereld verdwijnen, en in je hart zal de eeuwige roos verschijnen.
Een meisje van acht was met haar vijfjarig broetje en drieenhalfjarig zusje aan het spelen in de tuin. De grootvader die in de tuin werkte gaf de twee kleintjes een stuk van een frank om een snoepje te gaan kopen op de hoek. Samen met grote zus gingen ze een snoepje kopen. In de winkel werd aandachtig gezocht om zo weinig mogelijk uit te geven om zo veel mogelijk snoep te krijgen. Hand in hand gingen ze de vijftig meter naar huis. Thuis wilde de twee kleintjes de snoep opeten.Grote zus die geen centje gekregen had was zo jaloers dat ze van ieder de helft van de snoepjes afpakte en zelf op at. Het jongetje gaf zijn grotere zus een trap onder haar achterste.Natuurlijk kreeg die een trap terug. Dat ging zo telkens door tot ook het nog kleinere broertje en zusje ook om snoep mochten. De grote zus was inmiddels 12 jaar en nam van de vier jaar jongeren de snoepjes af. Toen grote zus 14 werd werd de famillie uitgebreid met een nakomeling.Tussen de oudste en de jongste lag al snel een verschil van 14 jaar. Later is de grote zus het huis uitgegaan om te huwen De jongste van de kroost was nauwelijks zes of zeven. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan grote zus die nu al bijna vier jaar heen is na een slepende strijd tegen de duivels ziekte kanker. Ik mis haar soms nog aan haar telefoontje:Etienne kun je me helpen,ik kan het niet-ik weet niet hoe ik dat moet. Vroeger moest de broer aan de oudere zus om raad.Nu is het de dochter van zus die me vraagt om raad. Zo zie je maar er is altijd iemand die om je geeft al woon je ver uit elkaar. big ietie
Een bloempje stond alleen in de wei, ze pinkt een traan weg,ze is niet blij. Tussen het gras staat ze blinkend in de zon, ze wil wat vriendschap,dat vindt ze bon.
Een ventje zag het bloempje daar staan, raakte het aan en keek het treurig aan. Hij streelde het bloempje heel zachtjes, en zag dat ze daar stond alle nachtjes.
Hij plukte het bloempje en nam het mee, zette het in een vaas en ze waren getwee. Als hij opstond praatte hij steeds met haar, en ze was heel gelukkig nog een halfjaar. big ietie
Een kleine jongen staat met opa aan een graf, in zijn hand hield hij een roosje vast met een wil. Zijn ouders waren overleden,hij stond even paf, hij legde het roosje neer en weende even heel stil.
Samen met opa prevelde hij een heel stil gebed, zodat vader en moeder het goed hadden boven. Een traan vloeide en viel naast het bloemenbed, hij zou heel goed leren dat ging hij nu beloven.
Jaren later stond hij met zijn eigen kinderen daar, en vertelde hen van zijn oma en opa daar boven. Hij vroeg hen om ook een roos te leggen elk jaar, zodat ze immer in het eeuwig leven zouden geloven.
Hoe meer lichtjes in jullie hart, hoe minder is de pijn en smart. Hoe meer glimlach op je gezicht, hoe meer je houdt van dat licht.
Het licht in jullie hart doet goed, het licht is de leidraad van het gemoed. Licht en glimlach siert alle mensen, mag big ietie jullie het beste wensen.
Ik zocht een persoon in mijn spiegelbeeld, ik zag een lieve man maar niet gespeeld. Een glimlach ontwaarde ik heel terecht, en een traan van geluk en die was echt.
Die gelukstraan wil ik als roos schenken, aan zij die aan de eeuwige vrede denken. Een vraag of de vrede eeuwig kan zijn. groetjes van big ietie het manneklein.
Ik stuur je een glimlach om af te koelen, om de hitte te trotseren wil ik bedoelen. Hou die glimlach vast in je kleine ziel, het houdt je goed zelfs als je omviel.
Een glimlach is het mooiste in je leven, een glimlach doorgeven zonder te beven. Ik hou van mijn glimlach als ik het zie, het is de goede kant van je ziel is het nie.
even een extraatje.
Het geluk is nu van mij en wil het altijd met jou delen, het geluk is een gave dat heel veel mensen niet zal vervelen. Aan je ogen kan je zien dat je het geluk hebt gekregen, aan je stem kan je horen dat je er nooit over hebt gezegen.
