Het is een gekend beeld: een vrouw in een dipje, met een gigantische emmer roomijs op de sofa. In elk van ons zit wel ergens emotionele eter verborgen. Met onderstaande tips pak je die emotionele - en calorierijke! - vreetbuien gericht aan.
Psychologen omschrijven het fenomeen als 'emotioneel eten'. Vrouwen die zich angstig, verdrietig of gefrustreerd voelen reageren dat vaak af op een pak chips, een tablet chocolade of een ander calorierijke snack. We storten ons met zijn allen op voedsel in de hoop dat het ons soelaas biedt en komen - helaas - vaak bedrogen uit.
Zelfcontrole Een recente studie toont het onderliggende patroon van emo-eten aan. Zo blijkt dat het niet de sombere of gefrustreerde gevoelens op zich zijn die ons in de richting van zoetigheid drijven, maar de manier waarop we met die gevoelens omgaan. Onderzoek toont aan dat angst en depressie alleen tot vreetbuien leiden wanneer we die gevoelens proberen te onderdrukken.
Wie negatieve gevoelens voor zichzelf houdt en tegelijk van zich af probeert te zetten, heeft daar zelfdiscipline voor nodig. Het vergt immers energie om gedachten van die aard helemaal uit je hoofd te krijgen. Energie die we anders onder meer aanwenden om aan de verleiding van zoet en zout voedsel te weerstaan ...
Tips & tricks De kunst bestaat erin met angst of verdriet om te gaan zonder je daarbij aan allerlei andere verleidingen bloot te stellen. Met de volgende drie stappen zetten we je alvast graag op de goede weg:
1 Negeer je gevoelens niet. Sta even stil bij hoe je je voelt en wat de precieze oorzaken van die angst, verdriet of angsten zijn.
2 Wees objectief en durf jezelf kritisch te bevragen. Hoe zouden andere mensen met dergelijke gevoelens omgaan? Overreageer je niet een beetje? Geef ik mijzelf onnodig de schuld van alles? Ben ik niet te pessimistisch? Bekijk de situatie in een breder perspectief en durf relativeren.
3 Bekijk de toekomst positief en leer uit wat je doormaakt. Hoe kan de manier waarop je alles nu aanpakt je in de toekomst nog vooruit helpen?
Bij je persoonlijke problemen durven stilstaan en ze van op een afstand beschouwen is dus het basisbeginsel, in dit geval. De raadgevingen lijken hard maar werpen meer vruchten af dan onderdrukking en de bijbehorende emotionele eetbuien.
Jezelf kritisch bekijken en bevragen is dus niet alleen goed voor je eigen mentale gezondheid maar ook voor je caloriearme dieet, twee vliegen in een klap!
Zes jaar was ze toen - Een gedicht van auteur Herman De Coninck.
Zes jaar heeft ze geleerd wat blijven was: wat ouders deden, en wat alles dus ging doen een tafel bij een stoel, nu bij toen. Het meervoud van geluk was: wij.
Sindsdien heeft ze geleerd wat enkelvoud is. Zij. Nu weer half van jou, morgen half van mij.
Toen ze acht was was ze tien. Een helft van haar gezicht lief, de andere liever. Bang om te kiezen tussen verliezen en verliezen.
Vandaag is ze gewoon twaalf. Vier ouders, twee echt, twee stief. Slapen gaan moet met eindeloos gezoen. Ze wint altijd. Ze heeft geleerd wat blijven is. Wat ouders niet en kinderen wel doen.
Pastinaak is een typische herfst- en wintergroente met een ietwat zoete, aardse smaak. Deze soep is zo zacht, zoet en romig dat je ze haast als dessert zou kunnen opdienen. Het vleugje vanille en het krokante amandelbroodkruim versterken het effect. Omdat deze soep behoorlijk machtig is, serveer je haar maar beter met een lichte hoofdmaaltijd.
voor 3 à 4 personen
Ingrediënten 1 el olijfolie 1 kleine ui, fijngehakt 1 middelgrote aardappel, geschild en in blokjes 2 stevige pastinaken, geschild en in blokjes ca. 700 ml hete groentebouillon 1 dl (soja)room een half vanillestokje peper en zout
voor het amandelkruim: 1 el olijfolie 4 sneetjes stokbrood van een dag oud 2 el amandelschilfers
Zo maak je het Fruit de ui in de olijfolie tot hij glazig is. Voeg de aardappel- en pastinaakblokjes toe en laat enkele minuten stoven. Giet de groentebouillon erbij en breng aan de kook. Draai het vuur laag en laat de soep op een zacht vuur koken.
Snijd het vanillestokje open en schraap de zaadjes eruit. Doe de zaadjes samen met de vanillepeul bij de soep.
Wanneer de groenten gaar zijn, verwijder je het vanillestokje en pureer je de soep. Roer er de room door en kruid met peper en zout. Laat op een zacht vuurtje nog even goed doorwarmen, maar breng de soep niet meer aan de kook.
Maak intussen het amandelkruim. Mix of verkruimel de sneetjes stokbrood tot je grove kruimels hebt. Meng de kruimels met de amandelschilfers. Verhit de olie in een koekenpan en bak het kruimelmengsel al roerende tot het goudbruin kleurt.
Strooi over elke portie soep een paar eetlepels amandelkruim en dien onmiddellijk op.
De mispel is haast een museumstuk; je ziet ze nauwelijks meer en ze worden nog maar zelden geplant. Jammer, want de struik bloeit mooi en geeft nog lekkere vruchten ook.
Herkomst De wetenschappelijke naam van de mispel (wilde mispel, mispelaar, mispelboom) is Mespilus germanica. De mispel (of medlar tree (Eng.), neflier, mêlier, mesplier (Frans) en mispel (Duits)) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Nauw verwant aan mispels zijn perenbomen, kweeperen, lijsterbes en meidoorn.
Geschiedenis De mispel was een zeer belangrijke vrucht tijdens het Romeinse Keizerrijk en Middeleeuwen nog voor de introductie van andere fruitsoorten in West-Europa. Drieduizend jaar geleden werd de mispel al in de omgeving van de Kaspische Zee (Noord-Iran) aangeplant en kwam 700 v.Chr. naar Griekenland en 200 v.Chr. naar Rome. De mispel is door de Romeinen verder verspreid. De mispel werd in de Middeleeuwen vooral in Frankrijk en Duitsland aangeplant en in Nederland in kloostertuinen. De Mispel kwam in Duitsland verwilderd veel voor in de bossen, waardoor men dacht dat de boom daar autochtoon was, hetgeen in de naam germanica nu nog tot uitdrukking komt.
Aanplanten en vermeerderen De mispel vormt een kleine boom die ongeveer 4,5 m hoog kan worden. De mispel bevrucht zichzelf, dus zijn twee exemplaren voor de bestuiving en vruchtzetting niet nodig. Mispels vermeerderen gebeurt doorgaans enkel via enting, op meidoorn als onderstam. Zaaien kan ook, maar deze methode wordt zelden toegepast omdat de plant zich bijzonder traag ontwikkeld en eerder zal uitgroeien tot een kleine heester.
Gezondheid Mispels bevatten veel tannine en verder nog suikers, eiwitten, organische zuren (vooral appelzuur), pectine, cellulose, mineralen, provitamine A en vitamine C.
Seizoen Het verzamelen van de mispelvruchten kan eind oktober of begin november gebeuren. Er worden droge kleine harde goudbruine vruchten gevormd, die begin oktober rijp, maar dan nog ongenietbaar, melig en wrang, zijn. Bij voorkeur moet het al enkele nachten licht gevroren hebben, dan worden de vruchten zacht en bruin, en dan kunnen ze na een poosje wel gegeten worden. Wacht niet met plukken tot de meeste vruchten op de grond gevallen zijn. Valfruit beschimmelt namelijk gemakkelijk en die vruchten zijn niet eetbaar.
Aanbevolen wordt ze in oktober of november na een nachtvorst te plukken en ze met de bovenkant naar onderen twee tot drie weken te bewaren op een koele plaats. De vrucht wordt 'beurs' waarbij de kleur via een fermentatieproces verandert van groen/wit naar donker bruin en de smaak zoet weeïg proeft. Ook is het mogelijk de vruchten enkele dagen in de diepvriezer te leggen, waarna ze gegeten kunnen worden. De mispel is klaar om te eten wanneer de ganse vrucht, maar niet de bruine kartonachtige pel, verrot is.
Smaak en verwerking De opvallende mispelvruchten zijn bijzonder geschikt voor bloemsierkunst en voor het verwerken tot jam, confituur en gelei. De smaak valt zoetzuur te noemen, maar vanwege de malse en korrelige structuur haken heel wat mensen af. Door ze dan weer als confituur te verwerken of te gebruiken in taart, komen diverse ongekende smaken vrij.
Recept
Mispellikeur
Ingrediënten:
300 g mispels (niet stuk snijden) 300 g witte suiker (anders is je drankje donker) 1 liter jenever van 38 graden drie kruidnagels voor elke mispel.
Bereidingswijze: Steek de kruidnagels in de mispels. Doe alles in een grote glazen pot. Voeg de andere ingrediënten erbij en laat 3 maanden staan. Doe dan de kruidnagels uit de mispels en laat nog drie maanden staan. Je moet wel even geduld hebben, maar het wachten brengt op: een lekker drankje
Dat vetrijke voeding niet het meest gezonde is, weten we ondertussen allemaal. Maar je jezelf beschermen tegen die vetten door ze met de juiste voeding te combineren. Kruiden met antioxidanten bijvoorbeeld zouden het lichaam voor 30 procent kunnen beschermen tegen fysieke schade door vette voeding.
De Amerikaanse professor Sheila West (Penn State University) bereide twee maaltijden op twee dagen voor zes gezonde maar te dikke mannen tussen 30 en 65.
De eerste maaltijd telde twee theelepels kruidenmix met rozemarijn, oregano, kaneel, zwarte peper, look en paprika, de tweede maaltijd was identitiek aan de eerste maar dan zonder de kruiden. Na het eten van de maaltijden werd elk halfuur bloed getrokken, drie uur lang.
Meer antioxidanten, minder insuline Na de kruidenrijke maaltijd was het aantal oxidanten in het bloed verhoogd met 13 procent, en de insulinerespons gedaald met zo'n 20 procent. Een hoog niveau insuline kan gevaarlijk zijn als het lang aanhoudt omdat het de aderen doet dichtslibben.
"Antioxidanten kunnen een belangrijke rol spelen in het verminderen van oxidatiestress, en zo het risico op chronische ziekten verminderen", concludeert professor West.
Vetgehalte daalt De voeding die we opnemen, wordt enerzijds omgezet in energie en anderzijds in triglycerides, die worden opgeslaan in de vetcellen 'voor later'. Hoe vetrijker de voeding, hoe meer triglyceriden er worden opgeslagen en hoe meer vet in het bloed. Hoe vaker dit gebeurt, hoe groter de kans op hartziekten. Antioxidanten kunnen dit vetgehalte in het bloed met zo'n 30 procent doen dalen.
Vele experten geloven dat oxidatiestress, wat kan gecounterd worden door antioxidanten, een belangrijke factor is in het ontstaan van artritis, reuma en hart- en vaatziekten
De snel groeiende huidverzorgingsindustrie beperkt zich al lang niet meer tot het samengooien van plantenextracten, antioxidanten en vitamines.
In de zoektocht naar producten die verouderingstekenen als rimpels en kraaienpootjes in hun opmars voetje lichten, wordt een geheel nieuw arsenaal ingrediënten aangeboord.
Slakkenslijm, kaviaar, slangengif, nachtegalenpoep, bijenslijm, placenta-extract en zelfs sperma (allemaal 'gezuiverd') hebben we al gehad.
Noviderm Appetijtelijker lijkt ons de nieuwe lijn van Noviderm, grote speler op de markt van de huidverzorging, die vanuit het Vlaams-Brabantse Asse wordt gelanceerd vooraleer de rest van de wereld de nieuwe crèmes mag gaan smeren. Quinoa uit de Andes is het nieuwe wondermiddel en voor u gaat kokhalzen en zo nieuwe rimpels kweken: quinoa is een plant! Boliviaanse boeren In samenwerking met de Boliviaanse boeren kweekt Noviderm sinds kort quinoa op de flanken van het Andesgebergte. De peptiden (aminozuren) van quinoa gaan de basis vormen van de huidverzorging. Restant van godenmaal Quinoa, volgens de mythologie van de Inca's een restant van een godenmaaltijd en zodoende een voedingsmiddel dat onsterfelijkheid brengt, wordt al meer dan 7.000 jaar door indianenstammen in de Andes gecultiveerd. Quinoa, dat weten veganisten al lang, heeft een hoger eiwitgehalte dan tarwe en rijst en bevat ook vitamines B1, B2, B3 en C. Het is glutenvrij en tevens een goede bron van mineralen als calcium, ijzer, fosfor en magnesium. Voor de huid heeft het een zalvend en genezend effect.
De Belgische markt zal, net als de Portugese, dienst doen als proefkonijnen voor de rest van de wereld
Chutneys worden in India bij de maaltijd geserveerd, zoals men bij ons mosterd, mayonaise of ketchup als extraatjes beschouwt. Chutneys zijn steeds een smaakmaker bij andere gerechten en worden dus niet als een gerecht apart geserveerd. Je zou ze een bijgerecht kunnen noemen, maar vaak hebben ze ook iets weg van een sausje.
Er bestaan vele soorten chutneys, maar om het makkelijk te maken kan je spreken van verse chutney en bewaar chutney. De eerste kan je maar 1 dag bewaren, de andere lijkt op een soort confituur die je heel lang in je ijskast kan bewaren.
Een verse chutney bevat vaak een mengsel van kruiden, fruit, pepertjes en yoghurt. Aan een basis van een gekookte vruchtenchutney worden kruiden en smaakmakers toegevoegd zoals azijn, gember, knoflook, peper en ui. Ook worden kruiden gebruikt zoals bijvoorbeeld komijn.
Chutney smaakt naast scherp vaak ook zoet door de toegevoegde suiker, en zuur door azijn. De in België bekendste variant is mangochutney, een zeer dikke vruchtenpuree die te combineren is met kip of curry. Traditioneel wordt mangochutney van onrijpe, nog groene mango's gemaakt.
Bereidingswijze: Maak de ui schoon, fruit de ui en bak lichtbruin aan. Laat de rozijnen wellen. Snij de gember in kleine stukjes. Snij de mango's in blokjes en doe met alle ingrediënten in een pannetje en laat het geheel goed doorkoken. Breng het geheel op smaak met wat zout en peper en doe de chutney heet in een schoongemaakte jampot.
Paprikachutney
Benodigdheden: 6 groene paprika's 4 rode paprika's 10 mooie, kleine teentjes knoflook 1 l blanke azijn 500 g witte suiker 1 eetlepel mosterdzaad 1 eetlepel zwarte peperkorrels
Bereidingswijze: Was de paprika's, verwijder de zaadlijsten en snijd ze in kleine stukjes. Pel de knoflook. Breng in een ruime pan met een dikke bodem de azijn en de suiker aan de kook. Voeg hieraan de gesneden paprika's, het mosterdzaad, de peperkorrels en de teentjes knoflook toe. Breng het geheel weer aan de kook en laat het ongeveer 30 minuten zacht borrelend doorkoken. Hierbij moet zo nu en dan met een houten lepel worden geroerd. Als de paprikastukjes transparant zijn geworden, wordt de chutney in potten gedaan. In dit geval moet de chutney stevig worden aangedrukt, voordat de potten worden gesloten. Paprika-chutney is na drie weken op smaak gekomen en is heerlijk bij pasta's en rijstgerechten en geeft aan tomaten- en groentesoep een extra pittige smaak.
Pompoen-peperchutney
Benodigdheden: 8 middelgrote potten 1 jonge, geeloranje pompoen 1 winterwortel van 400 g 1 spaans pepertje 1 l appelazijn 1 kg witte suiker 1 theelepel 4 épices 200 g donkere rozijnen 1 theelepel kurkuma
Bereidingswijze: Was de pompoen, snijd die in parten, haal de pitten eruit en snijd de parten in kleine blokjes. Rasp de winterwortel fijn. Wrijf de zaden uit het Spaanse pepertje en snijd het in dunne ringen. Breng in een ruime pan met een dikke bodem de volgende ingrediënten aan de kook: de appelazijn, pompoenblokjes, suiker, peperringetjes en de 4 épices. Temper het vuur en voeg de rozijnen, de geraspte winterwortel en de kurkuma toe. Roer de net niet kokende chutney regelmatig met een houten lepel. Na circa een kwartier is de chutney gaar en transparant. Vul goed schoongemaakte potten tot de rand met de chutney, maak de randen zorgvuldig schoon en sluit de potten met een deksel af. Zet de potten tenslotte 10 minuten op de kop en bewaar de chutney minimaal drie weken.
Vlierbes-pruimenchutney
Benodigdheden: 1,5 kg pruimen 1 l vlierbessensap 1 l witte azijn 500 g bruine basterdsuiker 250 g rozijnen 1 eetlepel gemberpoeder 1 stukje foelie 1 mespuntje nootmuskaat 5 kruidnagels geraspte schil van 1 citroen
Bereidingswijze: Was de pruimen, halveer ze en ontdoe ze van hun pitten. Kneus een paar pitten en haal de witte kern eruit. Giet het zelfgemaakte vlierbessensap samen met de azijn in een ruime pan met een dikke bodem en voeg daaraan toe: de gehalveerde pruimen, de pitkernen en alle overige ingrediënten. Breng dit geheel aan de kook en temper het vuur. Laat de chutney ruim een half uur zachtjes doorkoken tot het vlierbessensap enigszins is ingedikt. Roer daarbij regelmatig met een houten lepel. Doe de chutney tenslotte in potten. Na twee weken bewaard te zijn, kan deze chutney geserveerd worden. Deze chutney kan geserveerd worden bij bijvoorbeeld wild, stoofpotten en brood met kaas.
Als dat resultaat klopt, dan zou dat betekenen dat vrouwen als Courteney Cox, Juliette Binoche, Sandra Bullock, Elle Macpherson, Monica Bellucci en Teri Hatcher - allemaal 47 jaar - van de radar van mannen zijn verdwenen.
Geen complimenten meer Vrouwen die de leeftijd van 50 hadden overschreden zeggen geen complimentjes meer te krijgen over hun uiterlijk. Ook de bewonderende blikken van mannen die ze ooit hadden opgemerkt, blijken verdwenen.
De ondervraagde vrouwen vinden ook dat mannen beter met het ouder worden omgaan en dat hun verwarde gevoelens vaak niet gehoord worden. Zowat alle ondervraagde vrouwen gaven bovendien aan met hun gewicht te worstelen, eens de 40 voorbij.
Kantelmoment Gareth Steer van Clarivu - het merk dat de rondvraag organiseerde - zegt dat "vrouwen langer leven en er beter uitzien dan ooit". "Toch is de leeftijd van 40 à 50 jaar duidelijk een kantelmoment", vindt ze. "Dit onderzoek legt een aantal factoren bloot die ertoe bijdragen dat vrouwen zich letterlijk onzichtbaar voelen vanaf een bepaalde leeftijd".
Toch komt na de onzichtbare regen - zoals vaak - zonneschijn: de meeste vrouwen gaven aan dat hun zelfvertrouwen een nieuwe boost kende vanaf de leeftijd van 60 jaar.
Hygiëne is niet alleen belangrijk voor mensen, ook dieren moeten hun lichaam verzorgen. Aangezien ze dat natuurlijk niet zelf kunnen, moet jij je trouwe vriend daar een handje mee helpen. Met volgende tips onderhoud je de oren, ogen en tanden van je huisdier!
1. De oren Het schoonmaken van de oren is zeer belangrijk, zeker als je een huisdier met lange of rechtopstaande oren hebt. Denk bijvoorbeeld aan konijnen of hondenrassen zoals spaniëls en beagles.
In je lokale dierenwinkel zal je ongetwijfeld een product vinden waarmee je de oren van je hond kunt reinigen. Die breng je als volgt aan:
1. Hou de oren van je hond omhoog en naar achteren. Vergeet niet om ondertussen met een zachte stem tegen je lieveling te praten, want voor hem is het schoonmaken een stresserende ervaring. 2. Breng de vloeistof met een wattenstaafje aan in het oor van je hond of spuit de oplossing er rechtstreeks in, naargelang de instructies op de verpakking. 3. Masseer je hond vlak onder zijn oren gedurende 30 seconden. Zo kan de oplossing goed inwerken. 4. Sta je hond toe om de overtollige vloeistof uit te schudden. Zorg er wel voor dat je zijn hoofd pas loslaat als het product ingetrokken is. 5. Veeg het eventuele oorsmeer of vuil weg met een zacht doekje. 6. Hou het oor van je huisdier naar achteren tot het product opgedroogd is. Gebruik eventueel een crème of poeder om het droogproces te versnellen.
2. De ogen 99 procent van de honden krijgt minstens één keer in zijn leven af te rekenen met traanvlekken onder de ogen. Veel mensen denken dat dit alleen voorkomt bij witte of lichtgekleurde honden, maar dat is niet waar. Ook honden met een donkere vacht hebben er last van, maar bij hen is de verkleuring minder goed zichtbaar.
Hoewel de vlekken niet echt gevaarlijk zijn voor de gezondheid van je hond, is het toch belangrijk om er iets aan te doen. Vergeet niet dat je zowel de ogen als de vlekken zelf moet behandelen.
Zo behandel je de ogen: 1. Los één theelepel koude slappe thee op in een kopje warm water. 2. Hou het oog open met je duim en wijsvinger. 3. Sop een doekje (geen katoen!) in de oplossing. 4. Wring het doekje langzaam uit boven de ogen van je hand. 5. Laat met behulp van een pipet een druppel levertraan vallen in het oog van je hond en masseer daarna langzaam zijn oogleden.
Daarna behandel je de traanvlekken door boorzuurpoeder aan te brengen op de natte traanvlekken. Afhankelijk van de ernst van de vlekken, mag je het poeder één tot drie keer per dag aanbrengen. Ook als de vlekken verdwenen zijn, mag je niet vergeten om de ogen elke dag te wassen met de oplossing van slappe thee in warm water.
3. De tanden Net zoals mensen kunnen ook honden tandplak ontwikkelen, waardoor hun gebit sterk van kan afzien. Om dat te voorkomen, moet je de tanden van je hond dagelijks poetsen.
Enkele tips om daarmee te beginnen: 1. Breng de tandpasta de eerste keer aan met je vingers, want een borstel zou je hond kunnen afschrikken. Als je hond niet meer tegenpruttelt, kan je overschakelen op een tandenborstel. 2. Laat je hond eerst ruiken aan en proeven van de tandpasta. Die zijn beschikbaar in verschillende smaken (munt, kip, ...), dus je kan hem zelf zijn favoriet laten kiezen!
Ouders weten niet hoe ze eerste hulp moeten verlenen.
"Ouders weten niet hoe ze eerste hulp moeten verlenen."
Maar liefst 81 procent van de ouders weet niet hoe ze eerste hulp moeten verlenen aan hun baby of kind. Nochtans krijgt één op vier vroeg of laat te maken met een noodgeval.
Dat is gebleken uit een rondvraag van de Tesco Baby & Toddler Club, een website die het leven van ouders makkelijker wil maken.
Onzeker 72 procent van de ondervraagde ouders gaf ook toe dat ze zich onzeker zouden voelen als ze eerste hulp zouden moeten toedienen bij een kind. Ze zijn bang om iets verkeerd te doen, om de situatie nog erger te maken of om te panikeren.
Cursus "Iedereen die de zorg van een kind op zich neemt, zou een cursus EHBO moeten volgen", vindt Lorna Dickinson, woordvoerster van de Baby & Toddler Club. Daarom heeft de club beslist om vanaf nu een gratis basiscursus aan te bieden voor ouders, grootouders en kinderverzorgers.
Online Om zoveel mogelijk mensen te bereiken, zullen de sessies online aangeboden worden met een serie korte video's. Experten van het Britse Rode Kruis zullen daarin onder andere leren hoe je moet omgaan met builen, brandwonden, verstikking of wat je moet doen als een kind buiten bewustzijn is.
Zelfvertrouwen Joe Mulligan van het Britse Rode Kruis: "Iedereen weet dat de eerste hulp cruciaal is, maar toch denken ouders vaak dat ze het zelf niet nodig zullen hebben. Nochtans ben je er als ouder meestal het eerste bij als je kind iets overkomt. Daarom is het noodzakelijk dat je een basiskennis EHBO hebt, zodat je genoeg zelfvertrouwen hebt om de eerste hulp te verlenen."
als jij moet gaan, ga dan maar ga niet in de winter want winter is de snijdende kou die het gelaat doorklieft en alleen troost vindt in de aanschijn van jouw vuur
als jij moet gaan, ga dan maar ga niet in de lente want lente is de zachte zon alles in bloei, alom nieuw leven alles dooit in de aanschijn van jouw warmte
als jij moet gaan, ga dan
maar ga niet in de zomer
want zomer is de verschroeiende hitte alles dor en droog en alleen jouw schaduw zalft
als jij moet gaan, ga dan maar ga niet in de herfst want herfst is de dode tak het vallend blad en alleen jouw hand die me rechthoudt
als jij moet gaan, ga dan maar ga stilletjes tussen licht en duister tussen twee klikken van de klok zachtjes vallend blad
als jij moet gaan, ga dan en met heel jouw ziel sta me bij want als jij gaat gaat ook een deel van mij
Weinig mensen raken enthousiast bij de gedachte aan verse schorseneren bereiden. Omwille van het schrob- en schilwerk wordt de schorseneer in de volksmond weleens keukenmeidenverdriet genoemd. Ten onrechte, vind ik, want het voorbereidingswerk valt best wel mee. En wat meer is: schorseneren zijn op zich al zo lekker van smaak, dat ze zelfs het meest eenvoudige gerecht tot iets bijzonders maken.
voor 2 personen
Ingrediënten 500 g verse schorseneren 1 flinke el boter of olie geraspte schil van 1 sinaasappel 1 tl piment peper en zout 2 dl (soja)room 1 el grof gehakte en geroosterde hazelnoten 1 handjevol verse peterselie, grof gehakt 250 g verse tagliatelle (veganisten kunnen gedroogde tagliatelle zonder ei gebruiken)
Zo maak je het Vul een ruime kom met een koud water en het sap van een citroen.
Trek keukenhandschoenen aan; het witte vocht in schorseneren maakt hardnekkige bruine vlekken op je huid die je maar moeilijk krijgt weg gewassen. Schrob onder de kraan het zand van de schorseneren. Schil ze vervolgens met een dunschiller en dompel ze onmiddellijk onder in het citroenwater om te voorkomen dat de schorseneren bruin kleuren.
Breng in een kookpan water met wat zout aan de kook. Snijd de schorseneren in stukken van ongeveer 5 cm, kieper ze in het kokende water en kook ze in ca. 10 minuten beetgaar. Giet de schorseneren af en laat ze goed uitlekken.
Breng water met zout aan de kook voor de tagliatelle.
Verhit de boter in een hapjespan en bak de schorseneren goudbruin. Je kunt ook olie gebruiken, maar je schorseneren zullen dan wellicht een tikje minder mooi bruin kleuren. Haal enkele schorseneren uit de pan voor de garnering. Voeg aan de overige schorseneren de room, de sinaasappelschil, het piment en peper en zout naar smaak toe. Laat de room op een zacht vuurtje wat indikken.
Kook de tagliatelle beetgaar. Giet hem af en roer hem door de schorseneren-roomsaus. Verdeel de pasta over twee borden en garneer met de achtergehouden schorseneren, de hazelnoten en de peterselie.
Sommige mensen voelen zich ziek of misselijk in de auto. Dit is een verschijnsel dat zich voordoet wanneer de signalen van het evenwichtsorgaan (dat versnelling en beweging registreert) en de waargenomen horizon niet met elkaar in overeenstemming zijn. Zeeziekte komt bijvoorbeeld voor op zee wanneer een schip over de lengte- en/of breedteas beweegt bij ruwe zee. Ook in andere transportmiddelen komt bewegingsziekte voor - waarbij meestal termen als 'wagenziekte', 'reisziekte' of meer algemeen 'bewegingsziekte' gebruikt worden.
Als je bijvoorbeeld in de auto een boek leest kan het zijn dat je misselijk wordt. Dit komt doordat je ogen de beweging niet meer registreren van buitenaf. Sommmige mensen hebben hier meer last van dan anderen.
Oplossingen voor reisziekte zijn er genoeg. Kijk ten eerst altijd naar buiten, naar de horizon. Over het algemeen geldt ook dat elke handeling, waarbij de persoon met klachten zelf actief de 'besturing' overneemt van zijn omgeving, van de boot, of het voertuig de klachten flink kan doen afnemen. De persoon wordt dan feitelijk gedwongen zich beter op de omgeving (horizon) te oriënteren en om actief te anticiperen op komende bewegingen (men ziet aankomen dat de boot een golfdal in duikt). Door dit te doen nemen de discrepanties tussen wat het evenwichtsorgaan 'voelt', hetgeen de ogen 'zien' en de feedback uit de sensoren in de houdingsspieren af en daardoor neemt ook het lichamelijk onwel bevinden af.
Verder kunnen de volgende methodes ook nut hebben:
Waarom je aardappelen niet uit je dieet mag schrappen.
Waarom je aardappelen niet uit je dieet mag schrappen
Aardappelen hebben lang een slecht imago gehad, en zeker voor wie op dieet ging. Het zijn dikmakers, bevatten te veel calorieën en moeten dus vermeden worden... niet zo volgens onderzoekers. Zij noemen aardappelen zelfs ronduit het nieuwste supervoedsel.
Twee porties aardappelen per dag verlaagt de bloeddruk én doet geen kilo's bijkomen. Voor wie al naar de frieten lonkt: pure, gekookte aardappelen, zonder boter, olie of ketchup, zijn goed voor de gezondheid. Gebakken, gefrituurde of gepureerde aardappelen zijn uit den boze. Idealiter worden ze gekookt in de schil, omdat die vele gezonde stoffen bevat.
6 tot 8 aardappelen Dat bleek uit een kleinschalige studie van 18 mannen en vrouwen, die dagelijks zes tot acht aardappelen ter grootte van een golfbal moesten eten als onderdeel van hun dieet. De aardappelen telden per stuk ongeveer 12 calorieën De meeste deelnemers hadden overgewicht en namen pillen om hun cholesterol te verlagen.
Aardappelen Na een maand bleek dat de bloeddruk significant gedaald, wat suggereert dat aardappelen krachtig genoeg zijn om de bloeddrukpillen te vervangen. Omdat de rest van het dieet niet gemonitord werd, is het niet uit te sluiten dat de deelnemers minder aten van andere (slechte) voeding, omdat de aardappelen hun honger stilden.
Wat meer is: niemand van de deelnemers was bijgekomen. Of aardappelen ook helpen om af te vallen, is echter niet helemaal duidelijk. De belangrijkste voordelen van de aardappel:
- ze bevatten veel vezels - aardappelen bevatten weinig vet - ze zitten propvol vitaminen (B1, B6 en C) en mineralen (ijzer en kalium) - het zijn complexe koolhydraten, wat maakt dat ze trager worden afgebroken en langer een verzadigd gevoel geven. - ze bevatten voor een groot deel water en relatief weinig calorieën.
.
.
.
.
.
.
.
.
