Teatro Romano.

Toen men in 1950 een voetbalveld wilde aanleggen, kwam men tijdens de grondwerkzaamheden op deze plek restanten tegen van een aan de godin Bona gewijde tempel. Men besloot daarom met de aanleg van een voetbalveld te stoppen en werd er begonnen met de opgravingen, die behalve de tempel ook een theater en een thermencomplex bloot legden.

De steil aflopende halve cirkel van de toeschouwerstribune lag op de heuvel en er kwamen negentien rijen stenen zitplaatsen tevoorschijn. Aan de voet van de tribune ligt de halfronde orchestra, waarin hooggeplaatste personen een zitplaats hadden.

Achter de diepte voor het toneelgordijn ligt het gereconstrueerde toneel en toneelwand.

Daarachter liggen de thermen uit de eerste helft van de 4^e eeuw na Chr.

Met onze reisgroep aan de wandel in Volterra.

De Duomo Santa Maria Assunta ligt wat verscholen op een binnenpleintje. De kerk dateert uit 1120, maar tijdens een verbouwing in de dertiende eeuw werd de voorgevel veranderd. De basiliek bestaat uit twee verdiepingen. De klokkentoren werd in de 15e eeuw toegevoegd.

Een blik over de oude daken van Volterra naar het glooiende landschap van Toscane.

Albast.

Reeds in de Oudheid begonnen de Etrusken met het winnen van albast in de omgeving van Volterra en er ontstond een bloeiende handel in kunstvoorwerpen van albast. Tot op de dag van vandaag tref je in Volterra werkplaatsen aan, waar albast wordt verwerkt en veel winkels, waar de kunstvoorwerpen als vazen, urnen, schalen en beelden te koop worden aangeboden.

Doorkijkje op toren

In een Middeleeuwse stad vallen vooral de nauwe straatjes op.

Via een binnenpleintje naar de volgende nauwe straat.

Op de driesprong van het leven. Welke weg te kiezen ?

Ik blijf het jammer vinden, dat in zo'n oude omgeving auto's mogen parkeren. Zij doen afbreuk aan het stadsgezicht. Nauwe straatjes hebben het voordeel dat er veel schaduw is in de zomerperiode.

Eén van de paleizen aan het Piazzo dei Priori.

Doopvont in het Battistero San Giovanni met daarachter een kunstwerk, dat een bijbels tafereel weergeeft.

In de komende tijd dwalen mijn gedachten terug naar ons bezoek aan Toscane in 1999, een regio in centraal Italië, dat vaak wordt gezien als één van de mooiste streken van Italië.
Er wordt wel eens beweerd, dat Toscane de regio is, waarbinnen de Italiaanse Renaissance de beste resultaten behaalde. Vooral onder het geslacht van de Medici's maakte het toenmalige Groothertogdom Toscane een echte bloeitijd door. Dit uit zich nu onder meer in de architectuur, de schilder- en beeld-houwkunst, die in tientallen beroemde musea verzameld zijn, zoals o.a. in de Uffizi in Firenze, of Florence, zoals wij deze stad meestal noemen.
Daarnaast is dit gebied bekend om zijn typisch Italiaanse wijnen als o.a. Chianti.

In de volgende afleveringen hoop ik het een en ander over de verschillende plaatsen in deze regio te kunnen vertellen.

Pisa ligt dichtbij de mond van de rivier Arno, een naam die nogal eens in kruiswoordpuzzels voor komt. Het is een middelgrote stad met ongeveer 90.000 inwoners. In de Middeleeuwen was Pisa één van de vier maritieme republieken: Pisa, Venetië, Genua en Amalfi. Aan de laatste plaats heb ik reeds eerder enige aandacht besteed.

Pisa beleefde in de 12e en 13e eeuw zijn glorietijd en veroverde onder andere het eiland Sardinië. In 1406 werd Pisa veroverd door de Florentijnen en was het gedaan met haar zelfstandigheid. De meest bekende persoon van Pisa is wel Galileo Galilei, naar wie ook de internationale luchthaven van Toscane is vernoemd.

(Galileo Galilei (1564-1642) is de ontdekker van de astronomische klok en de telescoop, waarmee hij ontdekte dat de manen rond Jupiter met deze planeet een klein zonnestelsel vormden.)

Maar Pisa is daarnaast natuurlijk beroemd om zijn scheve toren, die vrij staat van de kathedraal van Pisa. Vanzelfsprekend is het nooit de bedoeling geweest om een scheve toren te bouwen. Tijdens de bouw in 1173 begon het overhellen al in het begin van de bouw. De toren is 55 meter hoog en de huidige helling is plm. 10%.
In 1990 begon de toren verder te hellen en werd uit veiligheidsoverwegingen gesloten voor het publiek, waarna er werd begonnen met het verminderen van de helling tijdens een restauratie. Toen wij er waren zagen we dat de toren aan de voet was verzwaard met grote betonnen blokken en lood, terwijl er zware kabels waren aangebracht, die steeds een stukje verder konden worden aangespannen. Het bouwwerk is daarmee 44 centimeter recht getrokken en de fundamenten zijn versterkt. Een duur grapje, want alles bij elkaar was er 28 miljoen Euro mee gemoeid. Onze zoon is er vorig jaar geweest en hij kon de toren met zijn gezin  gelukkig weer bezoeken, zij het, dat het aantal bezoekers per keer gelimiteerd was.

Het Baptisterium of Doopkerk (1152) naast de kathedraal.

Grappig zijn deze miniwinkels, die maar plm. anderhalve vierkante meter groot zijn en allerlei souvenirs in de aanbieding hebben.

De kathedraal van Pisa

Als de februarizon begint te schijnen en inderdaad al kracht heeft, begin je aan de lente te denken, maar als ik al wandelend dit tafereel aantref op een boom, zou je eerder aan de herfst gaan denken. Is de natuur een beetje van streek ? Het levert in ieder geval een mooi plaatje op, vind je niet ?