Enige jaren geleden fotografeerde ik deze molen in het Friese stadje Sloten. Deze stellingmolen werd in 1870 aangekocht door Daniël Ruurd Westra. In 1897 werd deze molen bij openbare verkoping verkocht voor fl. 925,00. Nadien verpauperde de molen en verkeerde in 1917 in een desolate toestand. Daartoe werd er een vereniging gesticht voor het behoud van de molen met de naam 'Vereeniging De Korenmolen'. De molen werd nadien gerestaureerd voor een bedrag van fl. 1495,00, maar in 1930 werd de molen door de bliksem getroffen en werd weer opgeknapt voor fl. 479,00. Prijzen, die we ons nu niet meer kunnen voorstellen.
Verdere restauraties vonden plaats in de jaren, 1949, 1963, 1974 en 1994. In het jaar 2005 werd aan de molen een nieuwe naam gegeven, namelijk 'De Kaai'

Dit jaar viert Nederland het 'Jaar van de Molens', omdat het dit jaar precies 700 jaar geleden is dat de eerste poldermolen in Nederland werd gebouwd. Naast de traditionele klompen en tulpen worden ook de molens vereenzelfigd met Nederland. Geen wonder, want zo'n 100 jaar geleden telde ons land nog tienduizend molens die nog volop in bedrijf waren.
De vereniging 'De Hollandsche Molen' zet zich al 80 jaar in voor het draaiend houden van onze molens en dat blijkt ook nodig, want veel molens verkeren in een slechte staat van onderhoud. Een reden temeer dus om dit jaar extra aandacht te vragen voor de molens met als doel geld bijeen te brengen om hieraan iets te kunnen doen.
Meer hierover is te lezen op d websites www.jaarvandemolens.nl en op www.dehollandschemolen.nl
Ik hoop in de komende maanden in de gelegenheid te zijn om molens in mijn regio op de 'gevoelige plaat' vast te leggen en hier te publiceren .

Interieur van de Willibrord Dom in de Duitse stad Wesel.

Als de zoon van Stadhouder Willem V in 1815 als onze eerste Koning Willem I het koningschap op zich neemt, kiest hij voor een vast jaarinkomen in plaats van teruggave van de oude familiebezittingen. Een aantal paleizen wordt hem dan als Rijkseigendom ter beschikking gesteld, waaronder ook Het Loo.  Hij zet zich in voor de verfraaiïng van de tuinen en laat de zes grote visvijvers vergraven tot twee romantische parkvijvers.
Koning Willem III laat vervolgens de schouwburg van Lodewijk Napolon decoreren in 17e eeuwse stijl. Hier vinden jaarlijks concerten plaats door muziekstudenten, die op kosten van de koning in Brussel studeren. Internationale musici, waaronder Franz Liszt, maken deel uit van de jury.

Johan Willem Friso's zoon Willem IV verblijft na zijn huwelijk met de Engelse prinses Anna van Hannover na 1732 regelmatig op Het Loo.
Prins Willem V trouwt in 1767 met de Duitse prinses Wilhelmina. Zij zijn verknocht aan Het Loo en geïnteresseerd in het herstel van de verwaarloosde tuin en waterwerken.
In 1795 vlucht de Stadhouderlijke familie  voor de Fransen naar Engeland en trekt zich later terug op de Duitse bezittingen, waarna Het Loo door de Fransen wordt geplunderd.
Lodewijk Napoleon betrekt in 1807 Het Loo. Hij laat het leeggehaalde paleis meubileren in Empire Stijl, maar respecteert de decoratie van zijn landgenoot Daniël Marot van de voornaamste vertrekken . Aan de buitenkant wordt het bakstenen paleis wit gepleisterd, terwijl de tuin het aanzien krijgt van een landschapspark.

(wordt vervolgd)

De geschiedenis van het Paleis Het Loo gaat terug naar 1684 toen Stadhouder Willem III, de achterkleinzoon van Willem van Oranje, het Middeleeuwse kasteel 'Het Oude Loo' kocht.
Door de natuurlijke wateraanvoer vanuit de heuvels leende dit terrein zich bijzonder goed voor een tuinaanleg met waterwerken.
In 1686 kwam het kasteel gereed en vormde een waardig buitenverblijf voor de echtgenote van Willem III, Mary Stuart, de Engelse troonopvolgster. Doordat zij beiden het Engelse koningschap in 1688 aanvaardden, werd Het Loo verder uitgebreid om het in overeenstemming te brengen met hun nieuwe status.
Willem III overleed in 1702 kinderloos en zijn neef Johan Willem Friso van Nassau-Dietz werd zijn erfgenaam. Deze verdronk echter in 1711 in het Hollands Diep en zijn weduwe Maria Louise van Hessen-Kassel werd genoodzaakt een deel van de belangrijke schilderijenverzameling te veilen.
 (wordt vervolgd)

Eén van de bijzondere fonteinen in de fraai aangelegde tuinen van het Paleis het Loo, onder de rook van Apeldoorn.

Een blik op een binnenplaats in het stadje Hattem, waarmee ik deze miniserie beëindig.
Een prettige zondag allemaal!

Deze foto kwam ik toevallig nog eens tegen. Het blijft een dankbare herinnering aan het verleden. De foto is van de Leppedijk in Akkrum, waar mijn grootouders woonden. Een stukje nostalgie, want dit beeld is heden ten dage geheel verdwenen doordat er nieuwbouw is gepleegd op dit plekje. Let op de gaslantaarn rechts op de foto. Elke avond kwam er een man langs om de lamp te ontsteken. Ook bij mijn grootouders hing nog een gaslamp boven de tafel in de woonkamer. Ik vond het in mijn jeugdjaren reuze interessant als mijn'Pake' 's avonds die lamp ontstak. Ik hoor nog het ontsnappend geluid van gas voordat hij die lamp aan stak....... Ja , bij het zien van deze foto komen allerlei herinneringen aan een ver vervlogen tijd weer naar boven !

Vandaag geen 'prettige' foto.
Of je nu de krantenberichten leest of je volgt de nieuwsuitzendingen op de TV, steeds weer lees je berichten of zie je beelden uit Irak of Afghanistan of waar ook ter wereld, waarvan je alleen maar treurig kunt worden.
In Berlijn staat dit beeld en dat zou eigenlijk in al die landen, waar nog oorlog of verzet wordt gevoerd, moeten staan.
Geweld kent immers alleen maar verliezers!

Gevels, die de tijd hebben getrotseerd. Een erfenis om trots op te zijn!

Groningen heeft een 'Grote Markt', waarover ik eerder al het een en ander heb vermeld. Er zullen in Nederland en Vlaanderen ongetwijfeld meerdere plaatsen zijn waar aan een marktplein deze naam is gegeven, zoals bijvoorbeeld in de hoofdstad van België, Brussel, de stad die ik op doorreis bezocht. Als ik de gebouwen rond  dit marktplein beschouw, dan moet het mij van het hart, dat het gemeentebestuur van Groningen na de Tweede Wereldoorlog een steek heeft laten vallen bij de herbouw van de Grote Markt in mijn woonplaats, waardoor aan de historische binnenstad naar mijn mening onrecht is gedaan.