De boerderij van Sil de Strandjutter uit de TV-serie
FRIEND'S FOTOARCHIEF 3
FOTO'S ZIJN DE SLEUTEL NAAR DE HERINNERING
12-02-2008
Waar laat ik mijn auto
In één van zijn Oudejaarsconférences voorspelde de onvolprezen en politiek geëngageerde conférencier Wim Kan hét grote probleem van de jaren negentig in de vorige eeuw: "Waar laat ik m'n auto?" In deze straat in de wijk Helpman van de gemeente Groningen is het probleem opgelost door in deze straat het éénrichtingsverkeer toe te passen, want anders waren de bewoners inderdaad hun auto niet voor hun deur kwijt geraakt.
Op het eerste gezicht lijkt het een warboel, maar bij nadere beschouwing kom je tot de ontdekking, dat met een simpele ingreep de kabel losgetrokken kan worden en de zeilen kunnen worden gehesen.
Ik neem voor mijn voormalige school nog steeds de programma's van de Nederlandse Onderwijs Televisie op, waardoor er zo langzamerhand een videotheek met meer dan 300 videobanden na twintig jaar opnemen op de school aanwezig is over allerlei onderwerpen en lesprogramma's. Op de foto een kunstwerkje en als je goed kijkt zie je in de kinderen de letters n o t.
De IB groep die zorg draagt voor de Studiefinanciering is gehuisvest in een drietal 'torens', waarvan er hier eentje gedeeltelijk is afgebeeld. Er zijn plannen om een geheel nieuwe kantorentoren te bouwen met een hoogte van 80 meter op 7 meter afstand van deze toren. In 2011 moet dit gerealiseerd zijn, waarna de oude torens worden afgebroken om plaats te maken voor een park met 200 nieuwe woningen.
Het Joods Monument van de beeldhouwer Edu Waskowsky, wiens zoon ik als toenmalig onderwijzer in mijn klas had,herinnert aan de ruim 3000 joodse Groningers die in de Tweede Wereldoorlog om het leven zijn gebracht. Zes handen staan op een sokkel. Omdat de kunstenaar vroegtijdig overleed is de zevende hand niet voltooid en is een sokkel leeg gebleven. Elk van de handen vertoont een eigen expressie. De eerste is een gebalde vuist waaruit woede spreekt. De tweede echter strekt zich in geloof naar boven uit. De kandelaarvormige opening in de handpalm is de menora: de zevenarmige kandelaar die een symbool van het joodse volk is. De drie staande handen drukken vertwijfeling uit, terwijl de twee liggende handen verdriet en berusting symboliseren. De onregelmatige muur van betonblokken op de achtergrond refereert aan het afgebrokkelde Jodendom door de naziterreur.
De laatste hand bleef echter onvoltooid in zijn atelier achter. Waskowsky overleed namelijk op de laatste dag van 1976.
De maquette van het Joods Monument aan de Hereweg in Groningen, is opgenomen in de collectie van het Yad Vashem Museum te Jeruzalem. Dit museum wil een collectie vormen van maquettes van Holocaustmonumenten uit de gehele wereld, die permanent tentoongesteld zullen worden.
Vandaag weer eens storm en regen, waardoor je aan je huis gekluisterd bent en je genoodzaakt bent weer eens in je fotoarchief te duiken voor de dagelijkse foto. Ik heb ditmaal gekozen voor een opname in Silver Springs in Florida, waar deze 'kornuiten' als het ware voor dood lagen. Maar.... vergis je niet!
Er schijnt een winterse periode aan te komen na al die regen van de laatste tijd. Ik kan me erop verheugen, al maakte ik kort geleden nog deze foto van een vijver in het gehavende 'Sterrebos' in onze stad, de wereld eventjes op z'n kop!
Hoe heerlijk is het rusten langs de waterkant, 'denken' deze ganzen, maar kom niet te dichtbij met je camera, want waakzaam blijven ze. (zie volgende foto)
Ja, dit is natuurlijk geen tuinonderhoud, of het moet al de mol zijn, die het nodig vond om dit grasveld klaar te stomen voor het voorjaar. Nee, het komt door de hoge grondwaterstand door de overvloedige regenval, waardoor de mol genoopt is om zijn leefruimte hogerop te zoeken.
Het blijft maar regenen in ons kikkerlandje en dat noopt mij mijn toevlucht te zoeken naar mijn archief. Gisteren toonde ik al een foto van het Zuiderzeemuseum en vandaag voeg ik hier een (analoge) foto aan toe met de echte Hollandse molen.
Vanwege het slechte weer dit weekend maar even in het archief gedoken en deze foto van het Zuiderzeermuseum in Enkhuizen op mijn blog geplaatst. Een bezoekje aan dit bijzondere openluchtmuseum is aan te bevelen.
Eens was Groningen tot dit jaar dé suikerstad van Europa, maar vandaag werd bekend dat de fabriek in onze stad gaat sluiten door de nieuwe Europese regels ten aanzien van het quotum suikerbieten, dat mag worden verwerkt. Onlangs vond er een fusie plaats tussen de Suiker Unie en de CSM, dat een fabriek in Hoogkerk , nabij Groningen, heeft. Deze fabriek blijft na de reorganisatie wél bestaan. Hopelijk kost het niet veel werknemers hun werkkring.
Op de foto: Een deel van de fabriek in Groningen rond 1990 (archieffoto)