Wat zou ik er nu weer eens kunnen uitkramen... alsdat het koud is... dat zelfs de buitenkat binnen wil... dat ik nog steeds met die fotokes bezig ben... dat ik vandaag een nieuwe kaart voor de bib moest kopen en zo'n A kaart kreeg waar je blijkbaar allerlei punten mee kan verdienen... dat ik even naar de Colruyt ben geweest en weeral bijna 100 € kwijt was voor gewone huishoudelijke zaken en dat m'n budget al bijna opgesoupeerd is... dat wordt weer een boke minder eten... dat ik hiermee aan het eind van m'n latijn ben gekomen door het feit dat er helemaal niks is gebeurd dat het vermelden waard is... zodoende "kuis ik m'n schup af" en ga eten maken.

31-01-2012 om 17:26 geschreven door Myette

Lieve mensen altegaar...na enkele heel sombere en pijnlijke weken voel ik me terug weer stilaan "mens" worden... gisteren naar de kliniek getrokken voor foto's van m'n "carrosserie" zoals de dokter het plastisch uitdrukt en ook een echo van lever en gal... die beide zijn in goede staat bevonden... steen- en kankerloos... het karkas is in minder goede staat... ietwat versleten met beginnende arthrose... maar gelukkig geen ingezakte wervels... stel je voor met mijn minieme lengte nog wat meer inzakken... dan schiet er helemaal niets meer over... voor mijn maagpijnen heeft hij iets voorgeschreven en nu maar hopen dat het werkt... intussen eet ik héél matig... vermijd snoep... eet fruit... en eet heel traag... ha en ook meer bewegen zegde de dokter... dus heb ik het meeste van mijn verplaatsingen te voet afgelegd en om eerlijk te zijn... het voelde goed aan... ik laat me veel te veel beïnvloeden door het weer en kom dan niet buiten als ik niet echt moet... verkeerd... heel verkeerd... ik heb me voorgenomen mijn leven te beteren... haha... voor de tigste keer dan wel maar allee we zien wel.

Deze avond ga ik op stap... het Ballet van Vlaanderen geeft Doornroosje in de Stadsschouwburg en de kaarten werden door onze club voorzien... dus ik ga genieten.

Veel is er niet gebeurd hier... de gewone rompslomp van opstaan... eten... katten eten geven... HAHA... die krijgen ieder elke dag enkele "snoepjes" dat zijn tabletjes met aanvullende voedingsmiddelen voor katten... 't manneke neemt elke morgen 2 pilletjes bloedverdunner... de pilletjes voor Poekie lagen klaar op tafel en toen ik ze wilde geven onvindbaar... wij op zoek... op de tafel... onder de tafel... naast de tafel... etc. etc... MYSTERIE!!!... toen vroeg ik al "zwanzend" : "je hebt ze toch niet zèlf opgegeten" en wat gebeurde... 't manneke werd ietwat bleek rond zijn neus en na lang nadenken bekende hij... ik hou hem nu argwanend in de gaten en merkte vandaag dat zijn snor geweldig gegroeid was... RARA... van die kattensnoepjes?

26-01-2012 om 10:57 geschreven door Myette

Ik ben niet bepaald het type dat met haar pijntjes te koop loopt... meer iemand die in een hoekje kruipt en haar wonden likt... al is het soms moeilijk eraan te geraken... in dit geval pijnen in de regionen "middenrif-rug"... ik loop-zit-lig al verscheidene weken met die pijnen die soms zo erg zijn dat ik me gewoon  niet meer kan rechthouden... alleen plat liggen doet de pijn verminderen... ik ben ook het type dat denkt :
"och wat geduld het zal wel overgaan"... in dit geval dus verkeerd gedacht en gisteren ben ik dan maar naar onze huisarts getrokken... die beval me op mijn rug op tafel te gaan liggen en begon met zeer harde vingers op mijn ribben en borstbeen te drukken en ik maar "aaauuuw" roepen... "een ontsteking op de verbinding tussen de beenderen" zei de wijze man waarop ik "en wat ga je eraan doen" vroeg... "om te beginnen meer beweging en als de pijn te erg wordt neem je Troc"... "en je laat foto's en echo nemen en kom met de uitslag dan terug hier" en dat was het dan... om te beginnen ben ik te voet naar huis gewandeld... dit voor de beweging... dan een afspraak in de kliniek gemaakt voor morgen woensdag op een onzalig uur... 8 uur en totaal nuchter... intussen doe ik hier mijn huistaken in schijfkes... halfuurtje strijken... plat liggen tot de pijn weg trekt... gisteren ook die Troc uitgetest... amaai ik kreeg er verschrikkelijke maagpijn van ... die heb ik gelukkig weggekregen door platte kaas te eten om die pil te versmachten... wie heeft er ooit beweerd dat elke leeftijd zijn charmes heeft... ik hoop dat die mens al lang dood is of ik zou hem met plezier wurgen.

24-01-2012 om 10:25 geschreven door Myette

22-01-2012 om 12:13 geschreven door Myette

Blue blue the sky is blue... wanneer gaan we dat nog eens kunnen kwelen... ja ik weet dat het enkele dagen zonnig en ook koud was maar toen was ik... pechvogel die ik ben... druk bezet en kon niet uit m'n kot... toen dat druk bezet even over was kwamen de wolken weer opzetten en kon ik weer niet uit m'n kot... ik ben nu wel een kieken maar wel een landkieken en haat regen... gisteren moest ik noodgedwongen de deur uit naar de tandarts om die vulling te laten fiksen...'t manneke heeft me goedgunstig aan de deur afgezet en reed door naar zoon die m'n naaikastje aan 't repareren was... dat kastje werd door mijn pa gemaakt en ik ben eraan gehecht... zoonlief heeft het prima in orde gebracht en het staat hier als nieuw te blinken... heb vanmorgen wel twee uren lang alle rommel zitten sorteren en terug opgeborgen... manman wat je dan allemaal vindt... van rommel gesproken... een volleerde naaister zou er heel gelukkig mee zijn maar omdat ik dat niet ben vraag ik me wel af waarom ik het allemaal bijhoud... ik kan zo moeilijk iets weggooien dat nog bruikbaar is... nu nog de brieven voor de club vouwen en in enveloppen stoppen en ik ben weer even gerust... kan ik verder met het sorteren en klasseren van die verd.......de foto's... uitgenomen deze allervermakelijkste bezigheden heb ik verder niets te melden... dus ga ik maar verder met de mezelf opgelegde taken.
foto's die me de strot uithangen maar

21-01-2012 om 15:27 geschreven door Myette

Driewerf hoeraaaaaa... ik ben gisteren eindelijk... na ettelijke natte en donkere binnen-zit-weken... de koekenstad nog eens ingetrokken... aanvankelijk met zwierige tred... bij terugkeer wat minder zwierig... de tijd dat ik in een hele halve dag geheel Antwerpen verkende ligt wel achter me... na een half uur stappen beginnen al m'n spieren en pezen om hulp te roepen... gelukkig hebben onze wijze vroede vaderen op de Meir de nodige banken laten neerpoten... die banken liep ik vroeger minachtend voorbij... nu test ik ze één voor één uit... ze voelen allemaal even koud en hard aan... volgende keer neem ik een kussentje mee... enfin om het kort te maken... er waaide een koude wind maar het was droog en ik genoot ervan... met verwondering gezien dat er zoveel mensen op pad waren en dan voornamelijk mensen in alle kleurschakeringen... ik betrapte me er zelfs op dat ik toen ik in een winkel achter me twee dames vlaams hoorde praten even opkeek zoals je doet in het buitenland... ooooo ook een belg! en ze blijven maar binnenstromen... in het krantje dat de stad Antwerpen uitgeeft las ik dat men met fierheid vertelde dat we de kaap van 500.000 hebben overschreden... wàt een prestatie... in datzelfde krantje stonden ook enkele mensen mèt foto die hun liefste wens voor 2012 mochten luchten... één van hen was een Marokkaanse man die met ongeduld zat te wachten tot zijn verloofde... die hij nog maar één keer had ontmoet maar van goede familie was en nog studeerde... de nodige papieren kreeg om naar hier te komen... konden ze gaan trouwen en vele kindjes maken nadat ze haar studies had afgemaakt... want zo was hij wel... ze mocht verder studeren... tja dan weet je het wel...alles gaat zijn gewone gangetje in het nieuwe jaar... hadden jullie anders gedacht?

14-01-2012 om 14:06 geschreven door Myette

La plume = De pen... deze zware overpeinzing kwam zomaar in me op omdat er vandaag op de radio werd gezemeld alsdat onze jeugd... t.t.z. de jeugd in het algemeen vergeten is hoe ze moet zonder fouten schrijven... ook dat ze hun talen niet voldoende kennen... en dat deed m'n boezem zwellen van terechte verontwaardiging... en die boezem kan eigenlijk niks méér hebben... ook dat er in universiteiten soms verplicht wordt de leerstof in het engels te verwerken en dat degenen die niet gezegend zijn met een taalknobbel... waar zit die eigenlijk die knobbel... wreed in het nadeel zijn... ik kwam dus met het briljante idee op de proppen dat er in de scholen eigenlijk al zou moeten gestart worden vanef de eerste basisklas met frans en engels... natuurlijk op eerste-klas-niveau... en dat briljante idee werd weer niet op gejuich ontvangen... denk nu niet dat ik franskiljonse neigingen heb... o neeeeeeeeee... zelfs mijn nieren spreken vlaams... maar hoe meer talen je kent hoe beter je je voelt en kinderen pikken nu eenmaal veel gemakkelijker talen op dan volwassenen... ik dacht toen terug aan mijn lagere schooltijd bij de nonnen... wij kregen al van in de tweede klas frans opgelepeld met prachtige zinnen als :
ceci est une plume en ook cela n'est pas une pipe... die twee zinnetjes kan ik dan ook heel vlot uitspreken want ik was toen nog heel pril en zoog alle wijsheid  op als een spons... wat nu wel even anders is... ik vergeet soms of ik m'n tanden al gepoetst heb die dag en begin dan maar opnieuw met als resultaat dat de vulling van een van m'n voortanden los zit te wiebelen en ik bij harde wind m'n mond stijf dicht moet houden of ze (de vulling) vliegt eruit... probeerde gisteren een afspraak bij de tandarts en die mevrouw van de "afspraken afdeling" wilde me 27 maart aansmeren wat ik hoogst verontwaardigd heb geweigerd... ben dan op hoge poten in hoogst eigen persoon naar de kliniek getrokken en heb een afspraak losgepeuterd voor 20 januari... tot dan kan ik m'n mond nog wel dichthouden.. ook eten gaat heel profijtig met van die kleine hapjes en dat is dan weer goed  om het winterspek in te dijken... had ik toch maar beter 27 maart genomen?

Dit hele relaas om jullie te laten weten dat ik nog leef en in redelijke toestand verkeer... de maag is nog gevoelig maar dat zal ook wel wegtrekken hoop ik... er wachten me weer zware dagen want vandaag belde onze voorzitter of ik paraat stond voor de volgende nieuwsbrief met aanverwante formulieren... wat kon ik zeggen... JA natuurlijk want ik kan zoooo moeilijk NEE zeggen... en morgen komen de kinderen eten want schoonzoon verjaarde vandaag en moet zijn cadeautje hebben... vandaag had ik echt een wilde dag en heb een gehaktbrood gemaakt met een recept dat ik al jaaaaaaaaren heb liggen en waar ik bij het opruimen over viel... nogal bewerkelijk en ik was nog niet begonnen of ik had er al spijt van... het is wel meegevallen maar de helft heb ik in de vriezer gestopt... van de andere helft schiet er nog een helft over... kunnen jullie nog volgen... even verduidelijken... één kwart van die enorme koek is op... zal voor overmorgen zijn want morgen moet ik vers voer maken voor het kroost... voor de rest... buiten even naar de supermarkt, de bank, de ziekenkas, de apotheker, ben ik niet meer buiten geweest... als ik niet oppas krijg ik van die wollige benen.

10-01-2012 om 21:01 geschreven door Myette

Ik slaak een zucht van opluchting nu de feesten voorbij zijn... misschien ben ik niet normaal maar in deze tijd heb ik altijd de blues... en dit jaar is het zelfs nog erger dan anders... is het dat gedwongen binnenzitten door het rotweer van de laatste weken... de donkere dagen... maar ik tel de dagen af naar de lente toe... zoals ik al vertelde heb ik me bezig gehouden met dia's scannen... dia's waarop veel mensen staan die ondertussen gestorven zijn... jezelf zien als jong en fris en de kinderen toen ze klein waren maakt mij niet bepaald vrolijker...het brengt zoveel herinneringen boven... oudejaar was hier een zeer stille bedoening want 't manneke had weer een van zijn kuren en er kwam ruzie van... ik zat ook nog met maag- buik- en hoofdpijn dus niks te feesten ten huize Myette... zelfs een nieuwjaarswens kon er niet af... de volgende dag waren we bij zoon uitgenodigd en ik heb me sterk gehouden om de sfeer niet te verpesten maar was ik blij dat ik naar m'n bedje mocht... heb bijna de hele maandag in bed doorgebracht... nu gaat het ietwat beter... tenminste met de lichamelijke klachten... vanbinnen kookt het nog... bij zoon hebben we gezamenlijk besloten alleen nog de Kerst te vieren... met oudjaar gaan de kinderen uit en de volgende dag zijn ze nog te moe om te genieten... teveel eten en drank op korte tijd... maandag moest dochter alweer aan het werk... zoon had er echter veel werk van gemaakt en dan vind ik het doodzonde dat iedereen half zit te slapen... de Kerst was heel gezellig maar zo kort erop ben je wat uitgepraat ook... voor mij is het ook een opluchting want al dat gedwongen feesten gaat me niet meer zo goed af... ik geniet meer van een etentje met vrienden zo nu en dan... schiet me niet dood mensen maar vuurwerk is ook niet aan mij besteed... al dat geknal en geflits... en wat dat allemaal kost... met het geld daarvoor zouden ze beter dingen kunnen doen... zeker wanneer je dagelijks hoort dat er meer en meer daklozen bijkomen... ben ik nu weer te nuchter?

03-01-2012 om 20:10 geschreven door Myette