Vandaag een rotdag... eigenlijk al een hele rotweek... al wat er ook maar kan mislopen doet het... de hele week boze telefoontjes naar notaris en bank gepleegd... die zijn me denkelijk hartsgrondig beu nu... en NOG is het niet in orde... ik heb eindelijk die nieuwe kaart gekregen om dan te ontdekken dat het dezelfde is die ik al jaren heb en dat ik nog altijd niet mijn rekeningen kan inzien... dus een heen en weer bellen naar zoon om me te helpen... die zoon heeft het intussen op zijn zenuwen gekregen met als resultaat dat hij uit zijn krammen schoot en ik in de vernieling... zodoende voel ik me dubbel triest... wat een puinhoop!

Ik kreeg net weer een boete van Scarlet voor te late betaling... weer maar eens aan de telefoon gaan hangen... de dame van de klantendienst was heel vriendelijk en toen ik haar vertelde over de dood van mijn man en de geblokkeerde rekeningen was ze vol begrip... toen ik haar zegde dat alles voortaan op mijn naam moest komen stuurde ze me een formulier op... in te vullen en te ondertekenen... amaai... aangezien ik al die jaren zelf alle rekeningen betaalde via de rekening van mijn man verandert er eigenlijk niets... ik heb het dan maar opzij geschoven want momenteel ben ik het grondig zat... alles wordt zo moeilijk gemaakt tegenwoordig... de kleinste dingen maken ze onoverzichtelijk... misschien ligt het aan mij maar ik krijg stilaan de indruk dat ik probeer te communiceren in een onbekende taal.

Ja... ik heb besloten vandaag de blok erop te leggen... geduld te oefenen... te wachten om morgen met frisse moed weer ten strijde te trekken... wens me moed toe!

05-11-2025 om 14:18 geschreven door Myette