Beeld zonder klank... moet ik het nog uitleggen? De tijd dat ik het me allemaal geweldig aantrok is evenwel voorbij, nu denk ik : "de boom in" en ga rustig m'n eigen gangetje... je wordt tenslotte aan alles gewend, nee dat is niet waar, niet aan alles, als ik me door vrienden verraden voel doet het nog altijd even erg pijn, maar ook dàt slijt vlugger af dan vroeger, als dat oud worden betekent zie ik de toekomst rustig tegemoet... ik word ooit een lief, begripvol en vergevensgezind oud dametje... maar nog niet direct hoor... nog efkes wachten, er zit nog te veel venijn in me!!!
Toen ik vrijdag van een leuke kletsnamiddag terugkwam wachtte me daar een zielige, verongelijkte en verwaarloosde man me op... in plaats van te vragen hoe m'n dag geweest was begon hij al direct met zijn vittechnieken... wat doe je dan als verwaarloosde, zielige, verongelijkte echtgenote... je laat de ouwe zeur beneden achter en trekt naar den Buddy... die is tenminste blij dat hij me ziet... ik vertelde hem over het duet van Lou en Lips en we hebben er beiden erg om moeten lachen.
Zaterdag la mamma gaan bezoeken... die had een van haar heldere dagen en vertelde over vroeger... zo van "waar is de tijd dat...", logisch nietwaar... vroeger gebeurde er nog eens iets... nu zit ze daar maar... slapen, aankleden, eten, zitten, enz. enz.
Gisteren buiten alle verwachting om naar de golf kunnen gaan EN droog gebleven... het was wèl koud maar beter koud dan nat... heb slecht gespeeld ook... ik vrees dat ik al m'n kruit die eerste keer heb verspeeld.
Vandaag heb ik eens liefdevol m'n kamerplanten verzorgd... die arme sloren zagen er wat grijsachtig uit... dus met een natte doek afgeveegd en ze tegelijkertijd hun jaarlijks meststokje gevoerd... en als je zo bezig bent zie je allerlei vergeten hoekjes waar je dringend wat moet aan doen... traditiegetrouw heb ik ook een vaas gebroken... ja elk jaar met de grote kuis sneuvelt er wat... je zit dan in zo'n hoek te peuteren... vergeet dat er achter je iets staat te staan dat je beter niet kunt omgooien... en pardaf... het is gebeurd... vaas op de grond... in duizend brokjes... weeral minder af te stoffen... ga morgen eens rondkijken wat ik nog zoal zou kunnen missen.
En om mijn dag helemaal te vervolmaken kreeg ik vandaag liefst maar 3 brieven binnen... één voor de provinciebelasting (opgeslagen), één voor de wegentaks (opgeslagen) en één voor de hospitalisatieverzekering (gigantisch opgeslagen), die voor de hospitalisatie maakte me totaal gelukkig... als ik dan tóch jaarlijks zo'n hoge som moet betalen begin ik er ernstig aan te denken op tijd en stond het ziekenhuis in te duiken om er m'n kosten uit te halen... kan ik ondertussen eens wat rust nemen en me laten verzorgen op kosten van de verzekering... waarmee zou ik best beginnen?
Morgen... ja... morgen moet ik met zoon naar de notaris... hem rugdekking geven... waar moeders al wel niet goed voor zijn... dan is het definitief en kan hij zich eigenaar noemen van zijn stukje levensruimte... dat is dan weer geregeld... en 's avonds gaan we uit eten met enkele vrienden... hoera niet koken!!!
Dat was het verslag van mijn opwindende leventje... nu ga ik nog eventjes wat chatters pesten voor ik ga slapen.
07-04-2008 om 20:01
geschreven door Myette
|