PFFFFF... zoals ik al had verwacht maar ja hopen kan je altijd wel... gisteren man in stadstenue gestoken... moest er ook nog vroeg voor opstaan... het busje van de dagopvang kwam hem om 8u30 stipt ophalen... ik een hele dag zonder gezeur en gevit kunnen doorbrengen... heb van het goede weer en de gelegenheid geprofiteerd om even een wandelingetje in mijn buurt te maken... een wandelingetje helemaal alleen en zonder vervelend getrek en gezeur... zalig... dan even na 4u kwam het busje hem terug thuis afzetten... resultaat... hij wil niet meer terug want het eten was niet lekker en de anderen verstonden hem niet en hij hen niet... dus kon ik deze ochtend weer de boodschap overbrengen... de dame daar vertelde me dat hij bezorgd was omdat ik helemaal alleen thuis zat... hij moest eens weten hoe blij ik was... et voilà we zijn weer terug naar AF... toen ik zo stom was om te zeggen dat ik was gaan wandelen sprong hij er vierklauwens op en vandaag had ik weer prijs... een wandeling  zoals HIJ het wil... gelukkig is er aan het einde van onze straat een klein parkje met een speeltuintje en banken... er waren enkele jonge moeders met hun kleintjes zodat we daar naar konden kijken... ach ik heb dan toch EEN dagje rust gehad.

Ik moet bekennen dat ik me soms schaam over mijn geklaag... mensen die geen partner meer hebben vinden me een geluksvogel... ergens is dat ook wel zo maar toen ik die jonge moeders zag herinnerde ik me mijn jonge moedersdagen en het geduld dat je moet opbrengen met die kleine peuters en hoe moe je dan 's avonds bent... ik voel me nu net zo als toen maar het enige verschil is dat ik niet meer jong ben nu en ook minder geduld heb... zoals op de rest van je lichaam komt er ook sleet op je zenuwen en wat stoom afblazen helpt ietwat.

06-03-2025 om 16:29 geschreven door Myette