De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
18-12-2018
Schuldig Verzuim bij Zelfdoding?
Een Brugse priester kreeg vorig jaar drie telefoontjes en enkele sms-berichten van een depressieve man die over zijn zelfmoordplannen vertelde. Diezelfde nacht beroofde de man zich van het leven door zich te verstikken in zijn wagen. Omdat de priester de hulpdiensten niet verwittigde, moest hij zich voor de rechter verantwoorden voor schuldig verzuim bij zelfdoding. Volgens de priester ging het om een biechtgeheim dat hij niet kon schenden. Nu krijgt de priester een maand gevangenisstraf met uitstel voor schuldig verzuim bij een zelfdoding.
Er klopt iets niet met de hele berichtgeving rond de priester die beschuldigd werd van verzuim bij zelfdoding. De debatten over dit onderwerp laten uitschijnen dat potentiële zelfmoordenaars nog te overreden zijn, nog op andere gedachten gebracht kunnen worden... Een zelfmoord voorkomen kan lang niet altijd. Met een ongelooflijke wilskracht willen sommige mensen echt niet meer bestaan, en niets kan hen dan weerhouden van de uitvoering van hun zelfvernietigingsplannen.
En deze vastberadenheid en ijzersterke wil om niet meer te leven wil ik nu graag illusteren met een case uit de realiteit. Het Geval Anja.
De Zelfmoord van Anja
Vroeger kende ik Anja als laatstejaarsleerling in het lyceum. Elke dag verscheen ze op school met extravagante kleding en provocerende haarsnit. De leerkrachten zaten verveeld met haar gedurfde outlook, maar Anja bleef elke dag haar show opvoeren. Apathisch en geconcentreerd op zichzelf, uitsluitend op zichzelf alleen. Je moet er karakter voor hebben.
Anja wilde opvallen, wilde zich onderscheiden van haar medeleerlingen en stelde alles in het werk om de aandacht van haar omgeving te trekken. Met haar imago sméékte ze om aandacht. Zonder woorden. Zonder vriendinnen. Tijdens een gesprekje met haar viel me haar enorme doorzettingsvermogen op om een einde aan haar leven te willen maken. Praten was zinloos. Ze wilde niet praten. Ze wilde niets kwijt over zichzelf, alleen dat ze er niet meer wilde 'zijn'. Vastbesloten en vastberaden. Alsof ze geen raad wist met haar lichaam dat een last werd, dat geen zin meer had, dat teveel was. Een overbodig lichaam.
Als 18-jarige wist Anja al precies wat ze wilde: niet meer leven! Ze was al een poos vertrouwd met de gedachte aan zelfdoding en daarom kon ze soms 'uitspreken' wat ze van plan was. De signalen die ze uitzond werden aanvankelijk door niemand in school opgevangen. Ook niet toen ze begon te spijbelen. De directeur noemde het heel deftig 'suïcidale' neigingen. Leerkrachten begonnen zich te moeien met Anja. Te laat. Haar zelfmoordplannen zaten al in een te ver gevorderd stadium. Spijbelen, opvallende kleding en extravagant kapsel... Die symptomen waren al veel eerder zichtbaar. De fase van signalen uitzenden, hulp roepen en smeken om aandacht was voorbij voor Anja.
En precies nú haar vastberadenheid het grootst was, werd ze bestookt met gesprekjes, met vragen, met suggesties en met adviezen. Veel en veel te laat. Alle acties schampten af op Anja. Flegmatisch onderging ze de bemoeienissen van haar omgeving. Niets kon haar nog raken. Gelaten en gevoelloos liet ze iedereen aan het woord die dacht haar leven nog te kunnen redden.
Anja had geen dromen meer, geen toekomstplannen, niets. 'Toekomst' had ze al lang geleden uit haar leven geschrapt. Waarom dan nog ontvankelijk zijn voor anderen? Voor Anja was het genoeg geweest, en niets of niemand kon dat afwenden. Alle pogingen van buitenaf versterkten alleen maar haar fatale voornemens.
Tot de laatste dag op school bleef Anja haar uiterlijk dat extravagante accent geven. Bijzonder moedig... Of waren het de allerlaatste pogingen om uit de toon te vallen, om zich verheven te voelen boven de grauwe massa waarbij ze niet meer wilde horen?...
In 2019 zullen ziekenfondsen tot 20% duurder worden. En de zorgpremie is ook al gestegen.
Het was te verwachten en het stond in de sterren geschreven, dat wij zullen moeten opdraaien voor de gezondheid van de onmetelijke nieuwe mensenmassa die ons land bezet en veroverd heeft.
Achter het tumult rond vluchtelingen, asielzoekers, illegalen en andere toeristen, loert er het gevaar dat onze eigen zieken, gehandicapten, ouderen en hulpbehoevenden, op de achtergrond raken en wegkwijnen in de schaduw van nieuwkomers voor wie de toegang tot de gezondheidszorg steeds royaler gemaakt wordt.
Illegalen, mensen zonder papieren, afgewezen asielzoekers, 'onverzekerbare' vreemdelingen... allemaal plunderaars die hoge kosten maken bij onze ziekenhuizen, onze OCMW's, en de hele originele samenleving aantasten... zoals vieze wormen zich een weg banen in een gezonde blozende appel.
Zelf betalen we plichtsbewust elk jaar onze ziekenfondsbijdrage, kliniplan, zorgkas... En dan komen er wildvreemden pardoes onze welvaart binnenploffen om evenzeer alles te krijgen waarvoor wij ons hele leven geploeterd hebben.
Zweverige kreten als "Solidariteit moet basisprincipe blijven van gezondheidszorg" betekenen de uitholling van de gezondheidszorg en de ondergang van onze eens zo bloeiende welvaartsmaatschappij. Waar eindigt onze solidariteit met de nieuwe medemensen? Hoeveel kan onze naastenliefde dragen?... En het kan toch ook niet dat onwettigen aanspraak kunnen maken op onze menslievendheid? Solidariteit met mensen zonder papieren, die hier in 't zwart verblijven, zonder wettige verblijfplaats, met illegale allures, dat soort solidariteit heeft geen enkel zichtbaar draagvlak want illegalen zijn spoken. Illegaliteit is strafbaar, is een misdrijf, en tóch hebben ze recht op 'Dringende Medische Hulp'?
Brave, stille Vlamingen ondergaan berustend de teloorgang van hun welvarende samenleving... tot ze op een dag met z'n allen op straat komen, om hun ongenoegen te uiten over het water dat aan hun lippen reikt, over onze flamboyante leiders die ons opzadelen met ongewenste exotische exemplaren, waarvoor wij moeten zorgen, waarvoor wij langer moeten werken. De kruik gaat zolang te water tot haar water overkookt...
Ex-premier Mark Eyskens: “Eigen volk eerst, dat is iets voor holbewoners”...
Mark Eyskens was vroeger professor economie aan de KU Leuven. Ik herinner me zijn chaotische manier van lesgeven nog goed. Hij vertelde vaak over onderwerpen die niet terug te vinden waren in zijn cursus. Hij improviseerde er zomaar wat op los. Om grappig uit de hoek te komen, of om sympathiek over te komen.
En wat ik nog niet zo lang geleden in een interview las was navenant: "Ik heb een groot probleem met de harde, weinig hartelijke manier waarop sommige ministers migranten behandelen... Veel migranten komen hier uit noodzaak, niet voor hun plezier, maar worden dan als honden behandeld... Wie in België hardhandig optreedt tegen migranten, stijgt in de opiniepeilingen. Dat duidt op een latent xenofoob gevoel in de samenleving." Ja, ja...
Black Beauty (foto) is het knappe negerinnetje dat gaat opkomen voor N-VA bij de volgende verkiezingen. Ze zeggen dat ze een voormalig MR-politica is, maar mij lijkt het eerder op een voormalig dametje van lichte zeden. Met alles erop en eraan.
Iemand noemde de N-VA eens een soft-rechtse partij. Het is nog veel erger. Er wordt flink geknabbeld aan de 'V' van N-VA!
Met Assita Kanko in de N-VA zal er veel feministenzwans gaan klinken, want zij gaat zich toeleggen op de strijd voor meer vrouwenrechten... dus geen échte politiek? Het verbaast me dat Black Beauty opgenomen is in de N-VA, er bekruipt me een onbehaaglijk gevoel bij de gedachte dat er een negerinnetje in een Vlaamse partij zit. Dat voel ik echt zo aan, en dat mag ik dan ook zo kenbaar maken. Ik kan me moeilijk voorstellen dat Vlamingen enige affiniteit kunnen voelen met Black Beauty.
Kanko: "Ik ben nu een Vlaams-nationalist, ik heb de Belgische nationaliteit gekozen, maar ik blijf loyaal aan de Belgische grondwaarden"... Nu met er een belletje gaan rinkelen bij de N-VA over de 'Vlaamse' integriteit van de gekleurde nieuwe Vlaming.
Kanko is geboren en getogen in Burkina Faso. En toch wordt ze een 'nieuwe' Vlaming genoemd?... Echte Vlamingen worden geboren op Vlaamse grond, onder eeuwenoude kerktorens, langs wiegende Vlaamse korenvelden, met Vlaamse voorouders en met Vlaams bloed dat door hun aderen stroomt.
'Nieuwe' Vlamingen, Vlaming 'worden'?... Echte Vlamingen geven hun onvervalst Vlaming-gevoel niet zomaar prijs, dat eisen ze op voor zichzelf, als bescherming van hun identiteit en om hun Vlaamse wezen niet te verloochenen. Ons Vlaming-gevoel willen we niet delen met vreemdelingen, met nieuwelingen die omgedoopt worden tot Vlamingen, indringers die in Vlaanderen hun plekje veroverd hebben. 'Nieuwe' Vlamingen bestaan niet. Als Vlaming word je geboren!
Ik heb hier al meermaals zitten roepen over schrijvelaars en nieuwslezers op tv die rond de pot draaien en het vertikken om terroristen aan te wijzen als dolgedraaide moslims die in naam van de islam aanslagen plegen op westerse doelwitten.
Onze berichtgeving heeft het over 'geradicaliseerde misdadigers' en niet over ' geradicaliseerde moslims', over 'terroristen' en niet over 'moslims die aanslagen plegen'. Alsof er een vredelievende islam bestaat zonder terreur...
WIE zijn die terroristen? Welk geloof belijden ze? Welke godsdienst hangen ze aan? Ik zou het zo graag eens horen zeggen op tv, heel expliciet: "De terroristen zijn moslims en de islam is de oorzaak van alle ellende". Het terroristisch geboefte leeft te midden van ons. Het is binnengehaald door onze leiders, de verraders.
Betonblokken tegen terreur? Zónder betonblokken slaagde Chérif Chekatt er in om te schieten op onschuldige kerstmarktbezoekers, en de beveiliging van de kerstmarkt stelde ook al weinig voor.
Chérif Chekatt werd beschreven als geradicaliseerd en gevaarlijk... en liep toch vrij rond? Eerst mochten we niet weten wie de aanslag pleegde, en nu verspreiden ze een opsporingsbericht. Hoe voorzichtig springen de media om met die mislukte moslim! Ondertussen heeft de kerel alle kansen gekregen om te ontsnappen en ergens onder te duiken - eindelijk is ie doodgeschoten, maar naar de maagdjes in de moslimhemel zal ie kunnen fluiten. Verkrampte pogingen om de islam buiten schot te houden hebben de speurtocht naar de dader zeker vertraagd.
En dan lees ik dat die agressieve moslim zich hele dagen suf bidt, daarbij met z'n kop op de vloer botst en daarom een souvenir op z'n voorhoofd heeft overgehouden aan al zijn vrome momenten in gevangenissen en elders.
Mensen branden kaarsjes, leggen bloemetjes, een priester herdenkt de slachtoffers tijdens een ceremonie, een bord met opschrift: "Je suis Strasbourg", neen, balonnen zijn er nog niet opgelaten... En telkens na een aanslag begaan we dezelfde fouten, dezelfde zinloze rituelen om niet geconfronteerd te moeten worden met de gruwel van een aanslag. We lassen ingetogen momenten in met kaarsjes, bloemetjes en lieve tekstjes, gedreven door angst voor terrorisme stellen we ons tolerant op tegenover de pathologische islam en zijn knotsgekke aanhangers. En zo geven we moslims nieuwe ademruimte om nog meer terreuracties te verzinnen, nieuwe doelwitten uit te kiezen en nieuwe slachtpartijen aan te richten. Wij worden willoos overgeleverd aan een samenleving waarin moslims ooit de baas gaan spelen.
We blijven nog even in Straatsburg, maar deze keer zonder doden, en gewonden zijn er ook niet gevallen.
Het Europees Parlement in Straatsburg heeft gisteren het standpunt ingenomen dat werknemers uit andere lidstaten reeds na één dag werk aanspraak kunnen maken op een werkloosheidsuitkering in België. Ze moeten wel al elders in de EU een bepaalde periode gewerkt hebben.
EU-werknemers moesten eerst minstens drie maanden in ons land gewerkt hebben vooraleer ze aanspraak konden maken op een uitkering. Zo was het tot op heden, de drempel van drie maanden. En nu hoeven ze niet eens meer zo lang in België aan de slag geweest te zijn, de uitkering komt vanzelf aanwaaien, al na de eerste werkdag.
Hier en daar horen we dat de sociale zekerheid in gevaar komt - uiteraard - als uitkeringen royaal uitgedeeld gaan worden aan buitenlanders. De belastingbetaler zal alle werkloze buitenlanders wel financieel bijstaan.
En onze eigen werkloze afgestudeerden?!Als werkloze schoolverlaters krijgen zij geen enkele uitkering. Eerst moeten ze een wachttijd doorlopen (de beroepsinschrijvingstijd) en 310 dagen wachten voor ze recht hebben op een uitkering. Als er na die 310 dagen nog geen job gevonden is, hebben ze recht op een inschakelingsuitkering. Het recht op werkloosheidsuitkering voor afgestudeerden komt er pas als ze zonder werk vallen nadat ze een tijd gewerkt hebben... Eerst wachten, dan werk zoeken, en dan werken, en dan pas een uitkering... Nogal complex voor onze eigen mensen! Maar voor buitenlanders is het simpel: 1 dag gewerkt en hup, de uitkering komt eraan gevlogen!... Schrijnend!
Een Marokkaanse moslim opende gisteravond het vuur op voorbijgangers bij de kerstmarkt in Straatsburg. De islamitische schutter stond bij de autoriteiten bekend als een gevaar voor de staatsveiligheid. Hij zou zich begeven in de radicale islamitische kringen van Straatsburg. Bij het gerecht staat hij gekend voor criminele feiten, o.m. voor overvallen en een moordpoging.
Lees hieronder bij E.J. Bron over de 'dader', de 'man' zoals de VRT hem noemt.
Marokkaanse moslim opent het vuur op voorbijgangers
Gisteravond opende een man het vuur op voorbijgangers bij de wereldberoemde kerstmarkt op de Place Kléber in de Franse stad Straatsburg in de Elzas. De prefectuur van het departement Bas-Rhin bevestigt het incident via Twitter. Delen van de stad zouden volledig afgesloten zijn en de dader is op de vlucht. De inwoners werden opgeroepen thuis te blijven.
Officieel is nu sprake van 4 doden. Volgens laatste meldingen zou het bij de dader gaan om de 29-jarige, in Straatsburg geboren, Chérif Chekatt, met vermoedelijk Marokkaanse wortels.
Het Technisch Atheneum in Brugge is in opspraak gekomen omdat enkele leerlingen op Facebook dreigden een aanslag te plegen op de OKAN-klas van hun school, een onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers.
Ik begrijp het protest tegen de OKAN-klas helemaal. Leerlingen zoeken een uitweg voor hun ongenoegen en ongemak in een school waar anderstaligen gedropt worden. Er is altijd veel te weinig rekening gehouden met eigen leerlingen die hinder ondervinden van de aanwezigheid van migrantenleerlingen. Migrantenleerlingen, en nog erger: anderstalige pubervluchtelingen, betekenen een overlast voor zowel leerkrachten als medeleerlingen. Overlast, overdruk en miserie!
Er wordt niet 'geluisterd' naar onze leerlingen die hun schooltijd moeten delen met vreemde klasgenoten met een vreemde taal en vreemde cultuur. Valt niet mee. En dan krijg je van die ontsporingen zoals in het Brugse atheneum.
Vroeger werd onze eigen leerlingen bijgebracht om zich vriendelijk, verdraagzaam en begrijpend op te stellen jegens hun allochtone klasgenoten. Dat lukte aanvankelijk. Maar het aantal migrantenleerlingen bleef stijgen, en ze vormen al een meerderheid in vele scholen, waar ongeletterden, anderstaligen en broussevolk de sereniteit van een goed geolied onderwijssysteem verstoren.
Het verhaal van de geschorste leerlingen die de nieuwkomersklas bedreigden, doet me denken aan vroeger toen er in het Hasseltse lyceum in een amateuristische handomdraai een klas tevoorschijn getoverd werd om anderstaligen op te vangen. Het was de tijd van directrice Prutsmans, het mens met losse kiezeltjes in haar hersenen en met heel veel zin voor intriges. De turbulente tijd van 1992-1993.
'Neveninstromers', zo werden de anderstaligen genoemd die zich verzamelden in het klasje voor anderstaligen. De neveninstromersklas was geen lang leven beschoren. Al na 1 schooljaar werd ze opgedoekt, niet rendabel, een schandvlek op het imago ven het prestigieuze lyceum... De werkelijkheid was dat het groepje anderstaligen niet vatbaar was voor onderwijs, ze stelden zich niet open voor leerstof, in de knoop met zichzelf en zo... Veel geld gepompt in een anderstaligenproject dat tot niets leidde. Parels voor de zwijnen!
We gaan een duistere toekomst tegemoet. Sombere tijden en uitzichtloze maatschappelijke toestanden zijn in aantocht.
Alle poorten van ons land zullen nog wat wijder opengezet worden voor binnensluipers en gespuis, thuislozen en ontheemden, gedesoriënteerden en schooivolk uit alle ongure streken van de hele wereld. Kazernes, recreatiecentra, hotels, kerken en kloosters, zullen volgepropt worden met gelukzoekers en andere avonturiers. Misschien ook wel in nachtclubs en stripteasebars?
Van ons, inboorlingen, zal de opperste solidariteit en empathie verwacht worden. En als al onze medemenselijkheid opgebruikt is, komt er alweer een nieuwe lading asielzoekers aankloppen voor onderdak en voedsel. Vanwaar blijven ze toch komen? En waar gaat dat eindigen?...
Minister van Asiel en Migratie, Maggie De Block (Open VLD) liet zich gisteren al onmiddellijk in de kijker zetten met een nieuwe asielaanpak: "Het beleid moet weer menselijk worden", waarmee ze een venijnige sneer gaf aan Francken. Zijn asielquota wil ze afschaffen en orde scheppen in de chaos bij de loketten van de Dienst Vreemdelingenzaken.
Een 'menselijk' asielbeleid?... Menselijk voor de nieuwkomers, niet voor ons!
Gisteravond... Zit ik toch vol verwachting uit te kijken naar een aflevering van F.C. De Kampioenen, en dan komt er plotseling een dramatische extra-nieuwsuitzending over de Crisis in de Wetstraat. Ene Pieter-Jan, met begrafenisstem, liet weten dat een val van de regering in aantocht was. Ook de nieuwslezeres sprak er in pathetische termen over. Politieke hoogspanning ten top.
Ik begrijp niet veel van de politiek hier in ons land, maar ik vind wel dat er bij de regering een belletje had mogen rinkelen, een lichtje had moeten branden, en een geurtje had moeten opgesnoven worden, toen twee jaar geledende VN haar bezorgdheid bekendmaakte over het Xenofobe Klimaat in Europa. Deze ongerustheid over 'xenofobie' in Europa leek me de grondlegger en voorloper van het migratiepact dat al twee jaar lag te sluimeren en te sudderen tot het nu in al zijn gare glorie en rijpheid tevoorschijn is gekomen.
Als de VN, een vat vol eurofielen en xenofielen, zich ongerust maakt over Xenofobie in Europa, en dat we onze mondialiseringsangst en nationalistische neigingen moeten overwinnen, is dat toch een signaal voor politici om op tijd alert te reageren, dan waren ze grondig voorbereid op het migratiepact.
En dan was er Bart De Wever aan het woord, meesterlijk verbaal, over zijn partij die geen steun gekregen heeft. We mogen echter niet vergeten dat bij de klinkende overwinningen van de N-VA, met De Wever op kop, in het verleden, ons land twee premiers gekregen heeft, niet De Wever, maar eerst een Italiaanse homo en daarna een kale Waal...
De piloot die Michel naar Marrakech gaat brengen, heeft een extra opleiding gekregen om het vliegtuig (niet) te laten neerstorten.
Vandaag werd de bekeerling en haatprediker Jean-Louis Denis uit de gevangenis vrijgelaten waar hij 5 jaar moest brommen voor het verspreiden van jihadistische propaganda. Er wordt gefluisterd dat hij na 5 jaar gevangenschap nóg radicaler is geworden: "Zijn ideeën zijn niet veranderd. Hij wil meteen weer gaan prediken."
De haatprediker zal in Londerzeel gaan wonen. Nadia Sminate, burgemeester van Londerzeel: "We gaan hem grondig opvolgen, want hij is nog meer geradicaliseerd dan op het moment dat hij in detentie gegaan is."
Waarom geradicaliseerden nooit vrij zouden mogen komen
De deradicaliseringscursus die Koen Geens (CD&V) eerder dit jaar voorstelde voor vrijgelaten gevangenen heeft dus gefaald bij Denis. De man is nog radicaler geworden. Een 'cursus' om van radicale ideeën af te geraken? Deradicaliseren? Is dat wel mogelijk? Ik betwijfel het sterk. Radicalen met een verknipte geest zijn voorgoed verloren, d'r valt niet meer aan te puzzelen. Radicaliseren, overhellen naar extreem gedachtegoed en erin verstrikt raken, dat is een onomkeerbaar proces. En tweede kansen voor hen bestaan niet, zoals men nu aan Denis een tweede kans wil geven, in de hoop dat hij deradicaliseert. Illusies!
Op tijd en stond worden geradicaliseerde gevangenen losgelaten op de samenleving. En de burger wordt gesust met de belofte dat die radicalen opgevolgd zullen worden. Een opvolging die nergens toe leidt, nooit de snelheid van verspreiding van extremistisch gedachtegoed kan evenaren, een opvolging die altijd te laat komt. Als het kwaad geschied is.
De opvolging van geradicaliseerde ex-gedetineerden kost veel geld. Weggesmeten geld. Verspild en verprutst. Omdat geradicaliseerden levenslang met zichzelf en de maatschappij in de knoop liggen, en dus levenslang thuishoren in de gevangenis, of achter tralies, of in streng bewaakte eenpersoonscellen. Geradicaliseerden zouden nooit vrij mogen komen, ze kunnen nooit op commando, via deradicalisering, op andere gedachten gebracht worden, en daarom is het project van hun opvolging een zeepbel.
Ik heb geen medelijden met deze herrieschoppende scholieren die massaal gearresteerd werden en gedwongen werden om met rugzak en al op de grond te knielen en hun handen boven het hoofd of achter de rug te houden... bewaakt door gewapende agenten!
Tientallen jongeren kwamen met stokken, honkbalknuppels en traangas op straat om te protesteren tegen onderwijshervormingen. Er zijn gewelddadige conflicten geweest met de politie, waarna 122 jongeren in hechtenis genomen werden.
En toch zijn de Fransen geschokt over het politieoptreden. Ophef in Frankrijk. Beelden over de hardhandige arrestatie doen de ronde en de Fransen zijn geshockeerd, zij reageren met afschuw op de massa-arrestatie van de geweldenaars.
Onvoorstelbaar! In deze roerige tijden horen de Fransen achter hun politieagenten te staan en hun aanpak aan te moedigen.
Iemand zou de paus eens moeten uitleggen wat 'homoseksualiteit' precies betekent. In het verleden blunderde de paus zo nu en dan met zijn berichten over homoseksuelen, maar nu komt ie met een flater van formaat op de proppen: "Homoseksualiteit is een trend waar ook geestelijken gevoelig voor zijn. En dat moeten we vermijden... Homoseksualiteit lijkt in de mode te zijn in onze samenlevingen"...
Homoseksualiteit een TREND? Homoseksualiteit een MODEVERSCHIJNSEL?
Is het nu zo moeilijk voor de paus om aan te nemen dat homoseksualiteit een aangeboren seksuele geaardheid is die niets te maken heeft met 'zonde', en zeker niet onderhevig is aan 'trends', noch aan 'mode', noch aan gevoelige veranderingen in de samenleving. Het probleem is dat de paus ware homoseksualiteit verwart met 'verworven' homoseksualiteit die selfmade homo's zich toe-eigenen: hetero's, als selfmade homo's, die experimenteren met leden van hetzelfde geslacht.
Vroeger leerden we op de nonnenschool dat de paus onfeilbaar is. Het staat in de Catechismus op blz. 33, vraag 111. Onfeilbaar? Ik geloof er niks van!
Met de Grote Lerarenenquête voerde onderzoeksbureau iVOX een onderzoek uit naar de kwaliteit van het onderwijs. De meerderheid der bevraagde leerkrachten vindt dat het niveau van ons onderwijs naar beneden tuimelt en dat het makkelijker geworden is om een diploma secundair onderwijs te behalen.
Sombere resultaten, om depri in een hoekje te kruipen. Maar dat wisten we al langer, véél langer, daarvoor was een enquête niet nodig.
Ik ga het niet allemaal opnieuw vertellen, dat is al genoeg gebeurd. Laat de lezers maar eens snuffelen in de spelonken van mijn blogverleden. Over de tanende kwaliteit van middelbare scholen, de verloedering van het onderwijs, de twijfelachtige waarde van het diploma secundair onderwijs, Vlaamse leerlingen die slechter presteren in een klas met allochtonen, het lesniveau dat daalt in gemengde klassen, het gestuntel van bachelorstudenten, middelbare scholen die veel te gemakkelijk zijn...
De afbrokkeling van de onderwijskwaliteit zette zich vroeger al in toen 'gewone' allochtonen in bijzonder vruchtbare periodes een heleboel kleine allochtoontjes produceerden die allemaal een geweldige taalachterstand opliepen omdat ze hun thuistaal koppig bleven spreken, en door spijbelen en een slechte leerattitude achterop bleven hinken ver weg van hun Vlaamse klasgenootjes.
Nu wordt er nog verder geknabbeld aan het onderwijsniveau omdat de schoolbevolking veel diverser is geworden, meer gekleurd en gevarieerd door de massale komst van aangespoelde negerkes met een brousse-verleden, bruine kindjes met woestijnzand in hun oortjes, of zwakbegaafde achterblijvertjes die het lespeil nog doen dalen tot het gezakt is beneden alle peil.
Links onderwijsbeleid voert een strategie die goede leerlingen doet afhaken, hun prestatiedrang wordt afgeremd door de extravagante aandacht voor wanpresteerders, zwakbegaafden en andere klooiers, door het streven naar gemengde klassen waarin niemand de beste mag zijn, waar iedereen gelijk moet zijn, en waar de leerstof aangepast wordt aan achterblijvers en zwakkelingen, aan anderstaligen en ongeletterden. De prijs voor deze onzinnige onderwijspolitiek is hoog: verval, verloedering, teloorgang, nivellering in neerwaartse spiraal.
Onbegrijpelijk dat gemixte klassen mogen blijven bestaan. Onze eigen intelligente, ambitieuze en gemotiveerde leerlingen, slimmeriken en uitblinkers, ze worden allen gediscrimineerd in het gemixte onderwijs. Terwijl ze recht hebben op Apart Onderwijs, in kwaliteitsscholen waar elitair onderwijs gegeven wordt. Alleen dan kunnen ze tot volle bloei komen.
En in afwachting van de komst van elitescholen kunnen de gewone scholen eens nadenken over hoogwaardig onderwijs, hoge eisen stellen, streng beoordelen, moeilijker leerstof aanbrengen... hoe moeilijker de leerstof hoe meer vooruitgang zwakke leerlingen kunnen boeken.
Deze affiches spreken de mensen aan, ze maken het pact begrijpelijk, en dat mag blijkbaar niet van de politiek-correcte meute.
“Uitleggen waarom” - “Op een bepaald moment moet je aan de bevolking gaan uitleggen waarom we het migratiepact niet willen steunen”, zegt Pohlmann. “Daarom doen we dit. De gevolgen van het migratiepact voor ons land zijn verregaand. Dan moet je dat ook duidelijk maken aan mensen buiten de politieke wereld.”
In het kader van een geldverslindend migrantenproject belandde ik op zekere dag in een klas vol Turkse leerlingen, voor een screening van hun capaciteiten en schoolvorderingen. Mijn eerste vaststelling was de sterke onderlinge solidariteit die van hen een machtige groep maakte, in staat om een hele klas om te toveren in collectieve chaos waar geen plaats was voor discipline en presteerzucht. Bij het betreden van zo'n klas met opgeschoten uitheemse pubers krijg je de indruk dat je in een oerwoud beland bent. Hun aanwezigheid in een klas heb ik altijd ervaren als niet passend in ons traditioneel onderwijssysteem.
Ze kwamen met z'n allen van de islamles en gedroegen zich als wilden, als 'baas in eigen klas'. Toen al vermoedde ik dat de islamleraar op hen ingewerkt had waardoor ze zich superieur en zelfverzekerd gedroegen.
Aanvankelijk was de klas rustig. Het duurde echter niet lang of een herrieschopper gaf het startsein om lol te trappen, en omdat het bij Turken ontbreekt aan taakgerichtheid en concentratie, is er niet veel nodig om een klas op stelten te zetten.
Op een bank zag ik een lange lat liggen, nam die vast, en ging zonder nadenken naar de relschopper waarmee alles begon. Ik gaf mijn belager een stevige klap met de lange lat op z'n kop, waarna ze allen schrokken van de hevige dreun, alsof ze kordate acties niet gewend waren. Plotseling was de klas rustig en de rest van het lesuur verliep ongestoord. Mijn impulsieve ingreep kende een onverwacht geslaagd effect, een stunt om trots op te zijn...
Een multiculturele klas is een akelige nachtmerrie voor elke leerkracht. Het hechte groepje allochtonen is in staat om als een bende herrieschoppers een klas om te toveren in een oerwoud, maar dan zonder Tarzan en Jane. Binnen de allochtone groep bestaat er geen verdeeldheid, geen individualisme. Als een samenhangend geheel kunnen ze de boel terroriseren door zich machtig en superieur op te stellen. Er is geen speld tussen te krijgen, tussen hun eendrachtig samenspel.
Onze eigen leerlingen kunnen dat niet, weten niet hoe zoiets moet, zij gedragen zich als waardige individuen die de groep niet nodig hebben om zich te manifesteren.
Officieel begint vandaag datgene wat ooit als de “mooiste tijd” van het jaar gold. Kaarslicht, kerstgebak, de geur van kaneel en amandelen, van voorpret glimmende kinderogen in kleine gezichten met rode wangetjes van opwinding – dat alles verbinden we – samen met de algemene inkoopkoorts – altijd nog, in ieder geval in onze herinnering, met de Adventstijd. Deze tijd was er ooit eentje van bezinning op de familie en alles wat ons leven eigenlijk zin geeft, het waard maakt om te leven. Veel mensen hadden dit voor zichzelf ondanks commercie en consumptie bewaard.
Gelezen dat Mehdi Atid als jihadstrijder aan het front sneuvelde en in zijn testament liet weten dat zijn dochter Yasmine absoluut in Syrië moest blijven in het geval dat hij zou overlijden.
Ondertussen vernamen we dat Yasmine met haar moeder herenigd is en in ons land verblijft. Papa Atid mag in de moslimhemel fluiten naar zijn laatste wilsbeschikking...
De gesneuvelde jihadstrijder wilde niet dat dochter Yasmine terug zou keren naar de 'ongelovigen' in België: "Haar moeder is een vijand van de islam. Ze bestreed de islam en deed er alles aan om jou te laten afdwalen in shirk (afgoderij, nvdr). Voor mijn dochter wil ik dat een zuster zich ontfermt over haar alsof het haar eigen dochter zou zijn. Ik wil niet dat ze terugkeert naar de ongelovigen en dat mijn ex-vrouw haar bij jullie komt halen."
"Moeder van Yasmine: Vijand van de Islam?" Fake News? Misschien wel, omdat niet alleen Yasmine, maar meerdere kinderen van Syriëstrijders al teruggekeerd zijn als tikkende tijdbommetjes die zich nu onder ons bevinden. En de overheid zal er alles aan doen om ons gerust te stellen, om dreigingen en gevaren te verdoezelen. In het geval van Yasmine door te stellen dat de mama het meisje niet-islamitisch zal opvoeden.
Kinderen van Syriëstrijders zijn ginder rot gemaakt. Tijdens hun eerste levensjaren groeiden ze op te midden van gruwelijk geweld en moordzucht, chaos en normloosheid. Kiemen van terreur en extremisme zijn er in hun hersentjes ingesijpeld, waar ze aanzwellen en op een dag tot ontploffing komen. Potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Een gewoon schoolleven is voor Syriëkinderen zo goed als kansloos. En geeen enkele vorm van 'begeleiding' zal werken.
Tim Verheyden, de maker van de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden', heeft een ei op z'n kop geklutst gekregen. Splasssh!...
De smurrie droop af langs z'n bavetje naar beneden. Het pijnlijke schouwspel was te zien aan de Universiteit Hasselt in Diepenbeek...
VRT-journalist Tim Verheyden heeft de reportage van zijn leven gemaakt: de Pano-reportage over 'Schild en Vrienden'. Hij zal het nooit vergeten. En wij ook niet. En hij zal het zich altijd blijven beklagen. Hij zal zich in bochten moeten wringen om zijn naam te zuiveren. Maar met zo'n onvergetelijke reportage is het een huzarenstukje om dan nog een beetje fatsoenlijk voor de dag te komen als betrouwbaar journalist.
Zonder twijfel zou zijn pano-reportage het pronkstuk zijn uit zijn journalistieke carrière, dácht hij. Maar daarna hield het op. Alleen het schaamrood op z'n wangen rest er nog.
Levenslang zal Tim gebukt lopen onder zijn misstap om een organisatie als 'Schild en Vrienden' te schandvlekken en te bemodderen voor de hele wereld. Een jeugdzonde? In de harde politieke wereld is hij een puber die geen notie heeft van wat er leeft in de politieke maatschappij. Hij had er nooit aan mogen beginnen, aan een reportage zonder einde, zonder begin, zonder opheldering, zonder waarheid. Niemand hield hem tegen. De linkse VRT had niets liever dan met zijn reportage op de proppen te komen. Het geklungel van Tim namen ze d'r bij. Een knullerige reportage. Alsof 'Schild en Vrienden' een studentikoos clubje is waarover men luchtige reportages mag maken met onthullingen en het blootleggen van clubgeheimen.
Overal waar Tim nu in zijn verdere leven zal komen zal hij moeten afrekenen met spotternijen en zal hij eieren moeten incasseren. Bekogeld worden met eieren, da's zijn lot, dat komt ervan als je 'Rechts' aanvalt en de macht van 'Rechts' onderschat.
Maker ‘Pano’-reportage over ‘Schild en Vrienden’ bekogeld met ei op Universiteit Hasselt
Diepenbeek - VRT-journalist Tim Verheyden werd woensdagavond bekogeld met een ei in de campus Diepenbeek van de Universiteit Hasselt. Een lid van de NSV Hasselt had het lef om een ei op het hoofd van de man stuk te slaan toen iemand een handtekening vroeg aan de journalist. De gewaagde actie kwam er naar aanleiding van zijn ophefmakende ‘Pano’-reportage over de extreemrechtse beweging ‘Schild en Vrienden’.
