Voor deze uitstap nemen we terug als vertrekpunt de Groenplaats.  Daar waar de tramsporen een bocht maken naar links, nemen we de Nationalestraat en slaan aan de volgende verkeerslichten
af naar rechts, de Steenhouwersvest in.  In het verleden was deze vest verbonden met het Sint-Jansvliet.  Beroemde steenhouwers-bouwmeesters zoals de Sander's, Appelmansen en de Waghemaeker's hadden aan de oevers van de Schelde hun werkplaats.
                            
                    
Aan het nr 28, een huis met een arduinen gevel en rococopoort met waaier.  Dit was de vroegere residentie van de Augburgse Fuggers, grondleggers van het 16° eeuwse moderne kapitalisatie.

                        
                                       (foto eigen beheer)

          We slaan nu de tweede straat rechts in en komen terecht op de Vrijdagmarkt,   Na een V-bominslag op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds werd het plein omgebouwd.

          De Heilige Catharina, patronesse van de Kleerkopers kijkt hier vanop haar sokkel neer op het "gemarchandeer"" en het "opbieden" van oude en nieuwe spullen van haar beschermelingen.
        De Vrijdagmarkt bevindt zich in de onmiddellijke omgeving van het modekwartier.
 
                         
                                       (foto eigen beheer)
Het plein is ontworpen door de 16e eeuwse stadsbouwer Gilbert Van Schoonbeke voor de verkoop van tweede handskledij.  De traditie van de wekelijke vrijdag (en woensdag) gaat heden ten dage nog door voor de verkoop van gedragen klederen en afgedankte meubelen, en is erg in trek bij het publiek.  Het is een stukje van Antwerpse folklore en bestaat reeds sedert 1549.  
         
  
Een groot deel van het plein werd herbouwd, met respect voor het origineel 16° eeuws karakter, nadat een Duitse V-bom het vernietigde  op 2.1.1945 te 10.00 uur 's avonds .   
     
                           
                               Vrijdagmarkt heden ten dage
                                               (2007)
                                     (foto eigen beheer)

          Vlak voor ons de bij het bombardement overeind gebleven gevel
 van Plantijn Moretus' patriciërshuis van de familie Plantijn-Moretus, vermaarde oud Antwerpse drukkers. 

   

Christoffel Plantijn (1520-1589) had er zijn wereldberoemde werkhuizen.  Later volgde zijn schoonzoon J.B. Morerus hem op.  Men bewondert er nog heden zijn welringerichte werkplaats zoals ze in de 16° eeuw bestond.  Persen, letterkasten, gieterij, correcteurskamer, een winkel, alles met prachtige meubelen uit die jaren.  Een ongeëvenaarde verzameling van zeldzame boeken, etsen, handschrif-ten, schilderwerken, tekeningen, houtsneden, enz... van verschillende der beroemdste Vlaamse meesters kan men er gadeslaan.
We kunnen hier wel even aanhalen dat weinig Antwerpenaren dat museum geheel kennen.  En nochtans zal geen vreemdeling onze stad bezoeken zonder het Plantijnse huis te bezichtigen.  De binnenkoer met verschillende borstbeelden opgeluisterd biedt een geweldige aanblik met zijn eeuwenoude klimplanten, die nagenoeg de ganse oppervlakte van de binnengevels bekleden.     
Bekijk de monumentale poortomlijsting en de cartouche met het wapenschild van Plantin, van Artus Quellin. Lees de spreuk "Labore et Constantia"  wat dient vertaald te worden door "Arbeid en Volharding" en bekijk de hand die de passer in beweging houdt. 

Treed hier binnen en bewonder de mooie tuin.

         

          Wanneer we buiten komen nemen we het links gelegen Heilig
Geeststraatje waar een gedenkplaat in een gevel is aangebracht naar aanleiding van de V-bominslag.

          We gaan verder tot aan de Hoogstraat en slaan deze links in. Deze "Alta Platea", letterlijk hoge straat, was de belangrijkste landweg voor iedereen die van het Kiel, Kronenburg, de Sint-Michiels-
abdij of van de oude oever naar de nieuwe stad wilde komen.

          Rechts in de straat, richting Stadhuis, bevindt zich het geboortehuis "Het Paradijs" (nr 13) van Jacob Jordaens. 
                                     
                          (foto eigen beheer)                     

Alvorens links af te slaan, bekijk eens de gevel van het hoekhuis Hoogstraat-Stoofstraat.  Wat zouden deze gebeeldhouwde figuurtjes 
betekenen ?  Het zijn halfverheven beeldwerken, die tonelen uit het leven van den heiligen Joseph voorstellen. 

                
                                       (foto eigen beheer)

We slaan echter links de straat in tot aan het Sint-Julianusgasthuis

              
                                         (foto eigen beheer) 

          Fraaie opgeknapte gevel (door de zorgen van de C.O.O. nu :
OCMW) die waarschijnlijk van de 15° eeuw dateert, waardoor hij bij de oudste van de Antwerpse gevels mag worden gerekend.  Het "Sinte Juliens gasthuse" heeft een boeiende, lange geschiedenis.
          De voormalige kapel, waarin de kunstgalerij "De Zwarte Panter" onderdak vond, dateert van 1501.  Op Witte Donderdag kan men er de barokke "Pelgrimstafel" bewonderen, een stuk taai Antwerpse foklore door de Spaanse kapitein d'Areste ingesteld in 1556 en nog steeds in zwang is.
          Overigens, wat weinig Antwerpenaren weten : er staan nog steeds 3 opgemaakte bedden ten behoeve van landlopers die hier hoogstens 3 dagen op verhaal kunnen komen.
(Bron : Gids van Oud Antwerpen - Georges Van Cauwenbergh)        
                                        
          We komen nu aan het Sint-Jansvliet eens Sint-Janskaai,

              
                                         (foto eigen beheer)
Kleine Tunnelplaats, en wandelen naar het verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel, gebouwd door Imalso in 1932-33.  In 1884 werd de Waterpoort van de Vlasmarkt naar hier overgebracht.   Deze stond op de plaats waar nu dit verluchtingsgebouw van de voetgangerstunnel staat.  In 1936-37 werd ze verplaatst en heropgericht op de Gillisplaats (maar meer hierover in een nog volgende uitstap).
(Bron : Wikipedia)

              
                                        (foto eigen beheer)
Voor dit gebouw wordt in het weekend het basketbalveld omgetoverd tot antiekmarkt.

           We gaan het gebouw niet in maar steken de Ernest Van Dijck-
kaai over, via de voetgangersoverweg aan de verkeerslichten, richting trappen, die we bestijgen.  Nu zijn we beland op het "Zuiderterras"

              
                                      (foto eigen beheer)
Geniet van het zicht en de rust.  Ruikt U de zeelucht niet ?, De wandelterrassen zijn een geliefkoosde wandeling voor de Antwerpenaar die van hier uit zijn blik laat gaan over de majestatische Scheldestroom.  Hij volgt de zeeschepen tot aan de einder, of maakt zich vertrouwd met laden en lossen.  Voor de stad bereikt de stroom een breedte van nagenoeg 500 meter.  Aan de overzijde, de Linkeroever, eertijds "Sint-Anneken" geheten, waar nu een nieuwe woonstad verrijst.

           Bekijk het gebouw van het restaurant, aan wat laat U dit denken ?  Met wat verbeelding herkent men een gedeelte van een schip.

           Ten einde van het wandelterras staat het standbeeld van "Minerva" met uitzicht op de Schelde

                        
                                        (foto eigen beheer)
         
          Minerva was een belangrijke godin in het Oude Rome.  De naam van deze godin duidt haar aan als een echt Italiaanse godheid.  Zij is een personificatie van de goddelijke macht van het verstand, van de vindingrijkheid van de menselijke geest.  Daarnaast staat haar betekenis als de beschermster van de burchten van de steden.  Zij is én een krijgshaftige én als een vredelievende godin door de Romeinen vereerd.
(Bron : Wikipedia)

en op het "ponton" met Flandriakiosk.

              
                                       (foto eigen beheer)

          De vlotbrug of ponton is de aanlegplaats aan de voet van het Steen waar de Flandriaboten vertrekken richting plage Sint-Anneke.
De beweging op de ponton en op de rede, links en rechts, biedt een boeiend schouwspel.  Het lokt steeds veel kijklustigen die van op de banken van het Steenplein dit schouwspel kunnen volgen.   Hier lag vroeger de "aanwerf", waar het slib van de Schelde werd aangeworpen, vandaar misschien de naam van Antwerpen "Aanwerpen"?  

           We dalen de helling af, tussen de 2 stenen leeuwen 

                
                                       (foto eigen beheer)
en genieten van het mooie zicht op de Suikerrui en Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.
Zo komen we op het Steenplein, omgetoverd tot het plein waar vele ouderlingen, abonnés en toeristen vanop de zitbanken de bewegingen van de boten op de Schelde kunnen volgen.  Vroeger bevond zich op deze plaats de vismarkt. 

              
                                     (foto eigen beheer)

          Voor Flandria vormt de haven op toeristisch gebied een interessante bezienswaardigheid.  Een rondvaart met de "Flandria-
boten", die nu gemeerd liggen in het Kattendijkdok ter hoogte van de Londenbrug, verschaft de bezoeker in enkele uren een volledig beeld van de uitgestrektheid en de activiteit van de haven. 

          We volgen de mooi aangelegde wandelweg tot aan de helling van het Steen,

              
                                         (foto eigen beheer)
waar onze "Lange Wapper", 2 dronkaards de les leest.

                        
                                          (foto eigen beheer)

           De kwelgeest komt 's nachts te voorschijn en achtervolgt de dronkaard.  Eerst als een klein mannetje, maar hij kan zichzelf steeds groter en groter maken, tot hij boven de huizen uitsteekt.  Als de dronkaard, hijgend en zwetend, thuiskomt kijkt Wapper door het raam naar binnen.  Soms vermomt hij zich als een klein kind om moedermelk te kunnen drinken.  Als een moeder dit kind meeneemt om te verzorgen en in een wiegje te stoppen, laat Lange Wapper zichzelf zo groot groeien dat hij niet meer in de kamer past.
(Bron : Wikipedia)

              
                                    (foto eigen beheer)
        Deze plaat kan men terugvinden juist voor de trapjes om de waterkeringsmuur te overschrijden. 

           Boven aan de helling houden we even halt en kijken aan de inkompoort naar omhoog waar we het vervallen beeldje van "Semini"
nog kunnen ontdekken.   Semini is de oudste burger van Antwerpen 

                        
                                           (foto eigen beheer)
De beeltenis van dit vruchtbaarheidssymbool zit al eeuwen ingemetseld boven deze poort, laatste overblijfsel van de burcht aan de Schelde.  Wist U dat sinds 1985, ieder jaar, de eerste zaterdag van de lente "Seminikoeken" worden uitgedeeld aan de jonggehuwden bij het buitenkomen van het Stadhuis ?   Het is een onderdeel van de Seminiviering, een vrolijk Antwerps feest rond de nieuwe lente, nieuw leven en creativiteit.
De koek is dan ook een zinnebeeld van levensoptimisme, vruchtbaarheid en ambachtelijke creativiteit.
(Bron : www.semini-sage.be)
  
      We gaan nu onder de poort en komen aan de hoofdingang van het
 Steen.  Hier hebben we een mooie aanblik op het gebouw, dat op last van Karel V in 1520 wederopgericht werd, naar de plannen van Domien de Waghemakere en Rombout Keldermans, bouwmeester van de Lieve-Vrouwentoren.  De loggia boven de ingangspoort, voorzien van de wapens en het zinnebeeld van Keizer Karel, is wel het mooiste gedeelte van het "Steen".

                        
                                        (foto eigen beheer)
Het "Steen", waarvan de oudste gedeelten mogelijk dagtekenen van de 12° eeuw, maakte deel uit van de aloude burcht.  Als gevangenis, onder Karel V gerestaureerd, werd het in de 19° eeuw als museum voor oudheidkunde ingericht.

     In het historisch gebouw,- het druktst bezocht in België -, is sedert 1952 het Nationaal Scheepvaartmuseum ondergebracht, maar niet meer voor lang, want in 2010 zal het verhuizen.  De verzamelingen o.m. talrijke scheepsmodellen van grote waarde worden dan overgebracht naar het MAS (zie onze uitstap nr 8). 

     De poort met spitsboog is de oudste, zij was vroeger voorzien van een ophaalbrug.  Het belicht middengedeelte is het voorplein : met de ingang van het museum; en het Kruisbeeld, afkomstig van de nabije, in 1885, verdwenen Gevangenisstraat. 

              
                                         (foto eigen beheer)
      
         Wanneer we langs de poort binnengaan komen we op de
binnenplaats.    De ingang leidt tot een nagenoeg vierkante open binnenplaats.  Hier ondergingen in de 16° eeuw de gevangenen hun eerste ondervraging.  Langsheen de muur liggen grote en kleine stenen kanonkogels.  De monumentale pomp van 1670 is afkomstig van het ouder Schippersgild. 
 
                        
                                       (foto eigen beheer)

          We vervolgen onze weg en komen alzo aan het "Noorderterras".
Bij de aanvang bevindt zich een gedenkplaat ter ere van de Canadese soldaten.  Neem hier even pauze en geniet van het uitzicht op de Schelde.  En wie weet met een beetje geluk ligt er wel een cruiseschip.

              
                                        (foto eigen beheer)

          Rechts van ons zien we een standbeeld, die een "krijger" voorstelt en de naam kreeg van de "Warrior".

                        
                                       (foto eigen beheer)

          Aan het einde van het Noorderterras

              
                                        (foto eigen beheer)

vervolgen we onze weg en dalen via de trappen af naar de Jordaenskaai, maar blijven binnen de afsluiting en volgen de mooi aangelegde wandelweg.   Deze zone zal in de toekomst nog meer uitgroeien tot een populaire wandelzone en toeristische trekpleister van formaat.  Een langgerekte strook wordt een groene ruimte, zodat een wandelzone langs het water ontstaat.  Hierdoor wil Antwerpen haar imago als "stad aan de stroom" volledig waarmaken.  De kaaien zullen uitgroeien tot een aangename promenade met veel ruimte voor wandelaars en fietsers.  De start van deze werkzaamheden is gepland voor 2010.  

           Tijdens onze wandeling, terug richting Steen, passeren wij de aan de overkant liggende "Koolkaai", vroeger Holenvliet, ook Kolenvliet genoemd.  Zij was de traditionele schuilplaats van de houtkoolschepen, met turf de brandstof bij uitstek.  Ze diende als gracht voor de stadsomheining van de 12° eeuw en werd vanaf 1417 gebruikt als thuishaven van de Antwerpse vissersvloot waardoor ze ook "Haringvliet" genoemd werd.
(Bron : atlas van Antwerpen, R. Binnemans en G. Van Cauwenbergh)  
   
                                   (foto's eigen beheer)

          Vervolgens passeren we de "Guldenberg".  Volgens Rutger Thys/Armand Vermeyen in hun boek "steden van België" is de verklaring van de naam Guldenberg vrij moeilijk.  Het was een natuurlijke verhevenheid in het terrein, gelegen tussen de Schelde aan de ene kant en de "dries"landen (vandaar de straatnaam Dries op die
plaats) van Falconbroek en Klapdorp aan de andere kant.  Een oude stadskroniek brengt hem in verband met het galgenveld buiten de burcht, de Galgenberg.  

           Ondertussen zijn we terug op het Steenplein gekomen en verlaten dit via de trapjes over de waterkeringsmuur.  Steek nu voorzichtig via de voetgangersoverweg de Ernest Van Dijckkaai over en begeef U richting zuid, om links de Suikerrui in te gaan.  

           Aan de linkerkant, aan het nr 19, bevindt zich het "Etnografische museum".  In dit museum reis je doorheen Azië, Afrika, Amerika en Oceanië en maak je kennis met tal van volken en culturen.  Duizenden objecten geven je een beeld van hoe deze mensen leven en denken, hun kledij, hun gebruiksvoorwerpen, hun riten en religies.  Als havenstad kwam Antwerpen altijd al in contact met andere culturen.  Sinds 150 jaar verzamelt de stad volkenkundige of "etnografische" objecten.  Maar het is pas in 1988 dat dit Etnografisch museum zijn deuren opende.
(Bron : gelezen in een brochure uitgegeven door de stad Antwerpen).

          Juist tegenover dit museum ligt de "Grote Pieter Potstraat" waar alle gevels de moeite waard zijn.  Bekijk de restauratie van het nr 9, gebouwd in 1442 door Vrouwe Terrebroodts.  Pieter Pot was afkomstig uit Dordrecht en was vrijgevig, behoeftigen en gevangenen kregen brood, wat verwijst naar een smakelijk intermezzo dat in een steen, op de binnenplaats van het Steen staat vermeld.

          Ten einde van deze straat komen op de Vlasmarkt.  Daar gaan we naar links en kruisen de Hoogstraat en wandelen verder in de Reyndersstraat, niet zonder eerste een kijkje te nemen in de "Groote Witte Arend". 

               
                                        (foto eigen beheer)

          Bij het buitenkomen gaan we naar rechts richting Groenplaats, ons beginpunt en tevens ons eindpunt.

          Wij hopen dat U genoten hebt en zien  U graag terug op onze volgende uitstap nr 11, nl. "Het Sint-Andrieskwartier"

                                               -o-o-o-O-o-o-o-          

          Wie onze vorige uitstap nr 11 uitliep tot aan de "Haringrokerij" in de Kronenburgstraat, en de wandeling te kort vond, kan nu de draad terug opnemen en hun weg verder zetten in de Kronenburgstraat richting Kloosterstraat, om de Zuiderdokken en omgeving te ontdekken.

              

          Hiervoor slaan we linksaf in de Kloosterstraat, om aan de verkeerslichten aan het pleintje, het kruispunt over te steken richting Scheldekaaien.

          Ter hoogte van de rechts gelegen Riemstraat, waar de vroegere vismarkt zich bevond, steken we de Scheldestraat over richting zuid,
zodat we op de Waalsekaai belanden.  Tussen de Waalse -en Vlaamse kaai bevinden zich de "gedempte zuiderdokken", die aan heel wat Sinjoren met de nodige nostalgie zullen laten terugdenken aan de Zuiderdokken.   Langs de zijde van de Scheldestraat en aan de Namenstraat werden 2 speelpleinen aangebracht.
Hieronder ziet U foto van de kant van de Scheldestraat.

              
                                      (foto eigen beheer)

                      
                                  de zuiderdokken vroeger

              

Ze werden vervangen door een vrij desolate vlakte,die een enorme parkeerplaats vormen waar grote evenementen doorgaan als circussen,kermissen (de "Sinksenfoor"), e.a.

              
                                    (foto eigen beheer)  

Op 7.1.1881 was de bouw van de Zuidschippersdokken voltooid en de afgewerkte zuiderdokken werden op nieuwjaarsdag 1882, plechtig aan de stad overgedragen.  Zij werden gevormd door het "kooldok", het "schippersdok" en het "steendok". In deze dokken werd vooral steenkool, stenen, zand en mosselen aangevoerd. 
Op 30.6.1967 verliet het laatste schip de Zuiderdokken en daags nadien werden ze buiten gebruik gesteld.  Zij verdwenen echter in het jaar 1969.
Enige tijd vond op het grote plein de vroegmarkt plaats en reeds jaren slaat de Sinksenfoor er haar tenten op.
           
           In de eerstvolgende volgende straat, rechts, namelijk de Timmerwerfstraat, bevindt zich het MUHKA (Museum van Hedendaagse Kunst), 

                
                                       (foto eigen beheer)
ondergebracht in een vroegere (1922) graansilo.  Het werd officiëel opgericht op 20.9.1985 en op 20.6.1987 in gebruik genomen met een 100tal kunstwerken van de Gordon Matta stichting, als vertrekpunt voor de verzameling.
De recente bijgebouwen vormen het huis voor het tijdelijke
kunstpratimonium.  Het bovengelegen café geeft een goed zicht over de stad.  De inrichting van dit in de jaren '80 museum,  speelt een grote rol in de heropleving van dit deel van de stad.  (gesloten op maandag, de andere dagen geopend van 10.00 tot 17.00 uur).  (Gordon Matta was een Amerikaanse kunstenaar (1943 - 1978).  Hij was van opleding architect, en gebruikte de stedelijke omgeving, meer bepaald de gebouwen, als materiaal.  Hij bewerkte leegstaande panden o.a. door er fragmenten uit weg te snijden.

Voorbij de eerste straat rechts, op de hoek met de Timmerwerfstraat, zien we het "Zuiderpershuis", een statisch gebouw met 2 torens. 


                         
                                       (foto eigen beheer)

Dit 19° eeuws gebouw diende als station voor waterreservoirs, waarvan het opgestuwde water door middel van hydraulische druk (luchtdruk) in een ondergronds net van pijpleidingen werd gestuwd om de bruggen, hijskranen en sluizen, rond de voormalige dokken, te bedienen.  Het gebouw wordt nu gebruikt als cultureel centrum, speciaal voor muziek, dans -en theater van niet-westerse culturen.

          Op de volgende hoek van de Waalsekaai met Wapenstraat (nr 18), passeren wij het restaurant "La Moule Parquée",

              
                                      (foto eigen beheer)

een Antwerps restaurant dat zich gespecialiseerd heeft in visgerechten.  De vis is er dagvers.  Kreeft, fruit de mer ... het zijn maar enkele specialiteiten van de zaak.  In de zomer heeft men van op het terras een mooi zicht op de gedempte zuiderdokken. 

           2 straten verder, aan de Ijzerenpoortkaai, aan het nr 3.  "De
Ronny Van de Velde" Kunstgalerij, dat slechts geopend is bij speciale tentoonstellingen.  In de late jaren '80 tekende architect Baines dit opvallend gebouw.  Sindsdien hebben er zich verschillende kunstgalerijen gevestigd aan de zuiderdokken en hebben de omgeving aangezet tot vernieuwing.

          Op het vroegere, nu gedempte, verbindingsdok tussen de zuiderdokken en de Schelde, tussen Ijzerenpoortkaai en Visserskaai, 
bevindt zich het "Hof van Beroep",

   
                               (foto's uit eigen beheer)

dat het hoger beroep behandelt tegen vonnissen van de Rechtbank van 1ste Aanleg en de Rechtbank van Koophandel.

          Vervolgens zetten wij onze weg verder op de Waalse kaai tot aan het nr 47 waar zich het "Provinciaal Museum voor fotografie"
              
              
                                             (foto eigen beheer)

bevindt.  Dit museum is open van 10.00 tot 17.00 uur, 's maandags en weekends gesloten.
Dit museum werd opgericht in 1986, in een pakhuis "Vlaanderen" (1912).  Het bevat unieke en begrijpende verzamelingen van de gedurende de geschiedenis gebruikte techniek van de fotografie.  Men vindt er ook tentoonstellingen van tijdelijke fotografen.  Achter dit huis werd een prestizieuse nieuwebouw opgetrokken, ontworpen door architect Georges Baines en heeft een oppervlkate van 9.000 m2.  Om de 4 maanden wordt er het medium fotografie in een brede sociale en culturele context vertoont.
Naast de artistieke foto's is er ook plaats voor journalistieke, wetenschappelijke, documentaire en modefotografie, collecties van verenigingen, familie, reclamefoto's en prentbroefkaarten.
Er zijn 2 bovenverdiepingen van de nieuwbouw, met grote tentoonstellingsruimten, ideaal voor hedendaags tentoonstellingen.De aanpalende zalen van het oude pakhuis zijn dan weer geschikt voor historische presentatie.
Op de benedenverdieping van het Fotomuseum bevindt zich de eigentijdse fotogalerie waar het hedendaags talent een plaats krijgt.
Er is ook een grote filmzaal en een auditorium voor 150 personen.

          We verlaten nu de Waalse kaai en nemen rechts de schuinst gelegen straat, nl. de Schaliënstraat, waar we aan het einde op de hoek met de De Gerlachekaai, aan het nummer 3, een prachtig gebouw opmerken. 

                        
                                         (foto eigen beheer)
In dit gebouw nam "Noorwegen Portaal" haar intrek.   Het Consulaat-Generaal van Noorwegen is hier eveneens gevestigd.

Aan de De Gerlache kaai, gaan we links, en nemen de richting Zuid naar de d'Herbouvillekaai.  Links van de kaai, op de terreinen van het voormalige goederenstation Antwerpen-zuid, bevindt zich nu het gebouw van de Bank J. Van Breda & C°.

              
                                (foto eigen beheer)

          Als we nog verder willen stappen vinden we achtereenvolgens de fietsentunnel, de Rijkswacht en juist onder deze instellingen, de Kennedytunnel.
De Kennedytunnel is een belangrijke tunnel onder de Schelde, ten zuiden van Antwerpen. De tunnel is genoemd naar John F. Kennedy, de 35e president van de Verenigde Staten. Op 31 mei 1969 werd de Kennedytunnel geopend. De tunnel heeft een lengte van 690 meter, hij bestaat uit vier kokers.
Verderop aan de Generaal Armstronglaan, de Openbare ophaaldienst en helemaal ten einde de Petroleuminstellingen, maar dan zijn wij in feite al op het Kiel dat de grens vormt met Hoboken.

           De grote en vervuilde terreinen van de petroleuminstellingen krijgen echter een nieuwe bestemming.  Deze worden de komende jaren grondig gesaneerd en zullen plaats maken voor een duurzaam bedrijventerrein in een groene omgeving.

           Wij houden het hier echter voor gezien en keren op onze stappen terug naar de Van der Sweepstraat, wandelen de groene zone van de gedempte zuiderdokken binnen,

 
                               (foto's uit eigen beheer)
 
van hieruit hebben een zicht op de rechts gelegen "Zuiderkroon" aan de Vlaamse kaai, 81, waar het voorbije seizoen heel wat vedetten optraden, waaronder de finalisten van Idool 2003, Belle Perez,
M-Kids, Toots Thielemans, en vele anderen.

              
                                       (foto eigen beheer)

Ten einde aan de doorsteek slaan we rechts af en lopen recht op de "Waterpoort".                
 
             achterzijde                                          voorzijde
                                      (foto's eigen beheer)

De "Koninklijke Poort" (Porte Royale), 'Porta Regia' of "Coninckpoort" werd in 1624 als een soort triomfboog of ereboog werd opgericht aan de Schelde.  Ze werd opgevat als een monumentaal uitgewerkte vervanging van de daar bestaande "Maaigatpoort".
Pieter Pauwel Rubens zou het ontwerp geleverd hebben, de beeldhouwers Hans Van Mildert (1588-1638) en Huibrecht Van den Eynde (1594-1661) stonden in voor de sculpturale uitvoering van dit prestige-vestingbouwwerk.  De poort bracht hulde aan de Spaanse vorst Philip IV.  én alludeerde (nota auteur : alluderen = toespeling maken) op de verzuchting van de stad Antwerpen voor de heropening van de Schelde voor het scheepvaartverkeer.
Eerst stond deze poort in het oude centrum waar het op 30.8.1881 werd verplaatst naar de Vlasmarkt, om dan later een standplaats te krijgen op het Sint-Jansvliet, waar nu het verluchtingsgebouw voor de voetgangerstunnel staat.  Later, in 1936, kreeg ze dan haar uiteindelijke plaats op de Gillisplaats.
Sedert 28.11.1985 werd zij bij Ministrieel Besluit geclasseerd als
"beschermd monument".
(Bron : www.miniatuurstad.be)

          We verlaten de Gillisplaats via de rechts gelegen straat, nl.
de Gijzelaarsstraat, die we uitwandelen tot op de Bolivarplaats, aan het Nieuwe Gerechtshof, zodat we met de tram lijn 8 naar de Groenplaats kunnen rijden.

          Bedankt voor Uw bezoek en  misschien tot de volgende keer ?

          De volgende uitstap, nl. nr 13, zal een ontdekking zijn van de welgekende "Seefhoek", die volgens Paula De Brie, district raadslid van Antwerpen 2007, meer en meer een voedsel inkoopbuurt is geworden dan de vroegere gekende winkelbuurt.  Meer hierover in
onze volgende uitstap, waarvan we hopen dat jullie aanwezig zullen zijn en de nodige commentaren en reacties kunnen geven.

De "Fonne"

                                       -o-o-o-O-o-o-o-