Ik ben Van Camp Alfons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fonne - ennof - fons - alfons - fonsvc - alfie en ook alfonsvc.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is gepensioneerde politieman.
Ik ben geboren op 29/12/1935 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal - genealogie - zwemmen - tennis en geschiedenis en foto's over Antwerpen.
Dit hoofd vinden we terug op het middenplein van de Wapper en werd gemaakt door de expressionistische beeldhouwer, houtsnijder en grafici uit het interbellum Jozef Cantré (° Gent 1890 - 1957).
Het werd ingehuldigd in juni 1986
Hoofd van Peter Benoit op de Wapper Op het hardstenen plaatje : Peter Benoit / 1834-1901/ Toondichter
Vlaams componist en muziekpedagoog. Geboren te Harelbeke op 17.8.1834 en gestorven te Antwerpen 8.3.1901.
Woonde tot zijn dood in de Oude Beurs nr 31. Het bewijs hiervan vindt men op de gedenkplaat aangebracht op de gevel van het huis.
De man die door Franz Liszt de Rubens van de muziek en door Emmanuel de Bom als feestklok van Vlaanderen werd genoemd.
Bron : - Antwerpse Gedenkplaten van Piet Schepens. - de foto komt uit ons eigen beheer. Voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Vroeger, een 70 jaar geleden, leefden de Antwerpenaren meer binnenshuis dan daar buiten, in een afgezonderde familiekring. Van uitgaan was er geen sprake en hun enige plezier bestond in het straatleven en hielden het vooral bij een rustige en gezellige bijeenkomst op straat. Vrouwen zaten op de drempel, mannen bespraken de gebeurtenissern en kinderen speelden op het trottoir.
Dat was het gewone leven van de Antwerpenaar.
Heden ten dage wil men deze toestand terug invoeren door het inrichten van buurtfeesten, speelstraten, kuisdagen, en noem maar op, waardoor de straten voor een bepaalde duur worden afgesloten, met alle gevolgen voor de autobestuurders.
Vroeger was dit allemaal mogelijk wegens het weinige autoverkeer, maar vandaag wordt dit niettegenstaande het drukke verkeer toch wordt georganiseerd, soms een hand volkinderen.
Of het er op vooruit is gegaan laten we in het midden, maar een feit is zeker dat op de dag zelf bv bij buurtfeesten enkele buren samen komen, maar in de loop van het jaar ze elkaar niet eens bezien noch kennen, en is er van sociale omgang geen sprake.
In familiekring werd vooral gevierd : de Greef of Nieuwjaar. Sinterklaas en Kerstmis werden niet gevierd.
Op Witten Donderdag was het kerkbezoek.
Verloren Maandag werd wel gevierd, dan kregen alle cafébezoekers, voor hun trouwe bezoek gedurende het jaar, hun Nieuwsjaarcadeau. Deze gift bestond dan uit een worstenbrood of appelbol. Deze traditie gaat heden ten dage nog voort en breidde zich uit naar de inwoners die bij hun bakker het worstenbrood kunnen gaan kopen, en op het werk waar de werklieden gratis worstenbrood kregen van hun baas.
De toestand van vroeger herhaald zich in feite, want de Antwerpenaar blijft gdurende de week liever thuis, gezellig met vrouw en kinderen voor de televisie. In het weekend wordt dan wel voor de nodige familiale aktiviteit gezorgd.
Als kleine jongen herinner ik mij nog duidelijk dat venters langs de straten liepen met karren en wagens getrokken door een paard, zelfs enkelen van een hond en die dankbaar gebruik maakten door hun komst aan te kondigen met een bel om alzo hun waren aan te prijzen.
Eind jaren '80 zag men nog in de straten het 'traditionele' boerinnetje met voorschoot, gekruisten borstdoek en strooien pothoek met wapperende; kleurige linten.
De hondenspannen evenals de stootkarren kwam ook nog talrijk voor. Soms zagen we wel een ezeltje die de kar voorttrok.
Buiten het leuren werd ook nogal wat afgebedeld te Antwerpen, vooral op de zaterdag. Schooiers, gebrekkigen zowel mannen als vrouwen, bedelden zelfs van huis tot huis.
Rond de feestdagen, vooral bij Kerstmis, merkten wij een toeloop aan de politiekan- toren waar de bedelaars zichzelf kwamen aangeven in de hoop om doorgestuurd te worden naar het Rijksweldadigheidskolonie Wortel, omdat ze wisten dat ze daar een goed feestmaal en onderdak te wachten stond. Deze kolonie was sinds 1902 een bijhuis van het Bedelaarsgesticht te Merksplas. Voordien konden zij opgeslpoten worden en van hun vrijheid bereoofd en opgesloten worden in speciale open gevangenissen zoals deze van Merksplas en Wortel.
Wie was nu landloper ? Hij die geen beroep of vaste woonplaats en/of bestaansmiddelen had ( ook kregen ze de naam van zwerver, clochard, vagebond en dakloze)
De Wet van 27.11.1891 voorzag wel de beteugeling van bedelarij en landloperij. De Wet werd echter opgeheven door de Wet van 12.1.1993, zodat bedelaars en landlopers niet meer strafbaar zijn. Velen van mijn collega's zullen deze afschaffing wel verkeerd hebben gevonden.
Nen hoop sukkelaars (soms ook wel "normale burgers" die een zware tegenslag hadden gekregen) konden in ...Merksplas een centje sparen door er wat werkjes te verrichten. Met die centjes kwamen die mensen dan afgezakt naar ONZE stad om er een stuk in hunne frak te drinken in het "Koetsierke" of den "Breda" , dan af te zakken naar de miekes, om zich tenslotte (dikwijls nog dezelfde dag of nacht) met een lege zak (zowel letterlijhk als figuurlijk), aan te bieden op één van die "blauwe bureeltjes", waarna ze werden teruggestuurd (zonder amok te maken ) naar hun vertrekpunt.
Het is een schande dat ONZE mensen vandaag in weer en wind op een bank in't park moeten slapen (and nobody gives a shit about it!!), want wie zit er nu droog en goed doorvoed in Merksplas ? Iets om over na te denken. De leurders daarentegen zagen we meest rond de herbergen, waar de vrouwelijke leursters van krabben, garnaal, harde eieren met zout en zelfs sauciezen, hun waren aan de man trachten te brengen.
De mosselverkoopsters zeulden langs de straten en riepen met een langgerekt "Kepeles" wat betekende "'kheb er levende". De garnaalverkoopsters "gare, gare, noot" De palingmannen "Pa-ling" De zandleurder "zand, wit-zand". Deze leurders waren zeer in trek, gezien er nog geen "tolie-cirée" of linoleum bestond en het zand diende om de vloeren van de woning, herberg, kantoren te reinigen. De viswijven "Kabeljau-auw" De voddewijven "Vodde-liege".
Dit waren werkelijk nostalgische tijden. Heden ten dage komt men deze leurders of venters niet meer in het straatbeeld tegen, gezien men de warenn nu in de meeste grootwarenhuizen kan kopen en zijn deze toestanden volledig verdwenen.
Tot voor enkele jaren hoorden we nog in onze straat het geluid van een oudijzer -en koperopkoper die met zijn tripporteur of driewieler rondreed en luidkeels, na belgerinkel, riep : "koper - zink - oudijzer".
De messen -en scharenslijper verdween ook uit het straatbeeld, en riep dan : "schere-sliep".
Door de aanhechting van sommige Oostbloklanden bij Europa, zien we af en toe de bedelaars terug in de straat.
Deze foto getuigt hoe het vervoermiddel bij onze voorouders in gebruik was. Wij staan er niet bij stil, gezien "De Lijn" nu over gans België zijn traject heeft uitgestippeld met autobussen en trams. Deze vervoersmaatschappij droeg nog niet zo lang geleden de naam van "MIVA" dat de afkorting was van "Maatschappelijk Intercommunaal Vervoer Antwerpen".
Voordien bestond er in vele steden de "Paardentram", waarvan men zijn oorsprong moet gaan zoeken in 1872. Zijn oorsprong zou van Engelse nationaliteit zijn.
Deze tram kreeg van onze Sinjoren al vlug de naam van "den Americain", omdat dat ding wel moest komen uit het land der wonderen, nl. uit Amerika.
Dit "ding" werd voortgetrokken door paarden, waardoor het geen snel vervoersmiddel was en zeker niet confortabel was; Aan elke wissel moest gewacht worden. De trambestuurders waren blootgesteld aan weer en wind en de tram zelf had geen enkel confort. De reizigers konden slechts plaats nemen op enkel tegenover elkaar geplaatste houten banken,waardoor de passagiers knie tegen knie zaten.
Door het logge gevaarte ontspoorde het voertuig nogal dikwijls zodat alle passagiers moesten uitstappen en een handje moesten toesteken om het gevaarte terug op het spoor te duwen.
In het begin vertrouwden de Antwerpenaren het voertuig niet, maar hoe meer het gebruikt werd en in het daglicht kwam te staan hoe werd het meer aanvaard.
In de zomer kon men er zelfs in een open voiture voor 15 centiemen de stad rondrijden.
De klein mannekens die aan elke tramhalte stonden en zelfs de tram begeleidden waren overal op te merken en zongen uit volle borst :
"""Mijnheer, Madame, daar is de tram, ge moet niet verachten; met die voiture, op ieder uur, ge moet er niet op wachten, Mijnheer, Madame, daar komt den tram....
en die gasten waren er als de kippen bij om van de tramman of de passagiers de trambriefjes af te bedelen voor hun "verzameling".
De verlichting van de tram was ook iets bijzonders, 's avonds stak de ontvanger een petroleumlamp aan en trok de "sinjeur" met een rood seinlichtje door de straten. Wanneer het licht groen werd betekende dit dat het de laatste rit was.
Wij vonden zelfs een artikel waar de tram 5 wielen zou gehad hebben, zodat de wattman het 5de wiel kon opheffen bij een oneffenheid, zodat het rijtuig het spoor verliet om dan verder over de kasseien te hobbelen.
In de jaren '90 kwam dan pas de eerste stoomtram, maar deze reed nooit verder dan de ijskelder in Merksem.
Tekeningen op muren, gevels, e.a. : - omgeving Sint-Andries
Na het trendy Zuid trokken wij richting Sint-Andries, of zegge "Parochie van Miserie" en troffen hier verschillende graffiti en tekeningen aan, zoals in de
KLOOSTERSTRAAT
waar we op een zijgevel van het pand 49 een graffiti-tekening vonden met een grote niet getekende brievenbus.
Even verder op de gevel van het hoekhuis KROMME ELLEBOOGSTRAAAT en Kloosterstraat
In de PREKERSSTRAAT
deze mooie tekening :
Op de SINT-ANDRIESPLAATS
in de uiterste linkerhoek van het plein, aan de Korte Vlierstraat, vonden wij aan de voormalige gebouwen van de Dienst Openbare Reiniging, nu het Cultureel Ontmoetingscentrum Sint-Andries, of kortweg COSTA genoemd, op de poort onderstaande tekeningen.
Als we de straat tegenover het Cultureel centrum nemen, zien wij in de
LANGE RIDDERSSTRAAT
aan de Stedelijke kleuter -en lagere school "Musica", op de muren van het "Pagadderplein" dat volgende 2 muren afgewerkt werden met graffiti. De school Musica is een school waar muziek troef is en waar rithme en beweging aan bod komen. Alle kinderen van de lagere school krijgen hier minstens 25 minuten per dag muziekles, die verschilt naargelang de leergraad. Vandaar misschien die fraai versierde gevel met de jongen met trompet.
Nog een mooie afgewerkte houten poort in een inham van de huizenrij van de
RIJKE BEUKELAARSTRAAT
aan het nr 7, nl. een tekening van een steeg, die de benaming van "Gazettesteeg" kreeg.
Verder in het Sint-Andrieskwartier kunnen we in de
KORTE RIDDERSSTRAAT
Deze mooie gekleurde tekening van Suske en Wiske op de rug van Sus Antigoon naar de cover van het album "Het Eiland Amoras" kwam tot stand op deze stripmuur dankzij de Standaard uitgeverij en Mekanik strip. Met de steun van de familie Vandersteen - District Antwerpen - Antwerpen boekenstad en Johan Bijtebier. Deze tekening maakt deel uit van de "Beeldverhaalroute Antwerpen Willy Vandersteen".
Op den OEVER
Op de muur van het gebouw van de Brandweer aan de Oever deze onderstaande graffiti-tekening.
In het VRIJDAGMARKTSTRAATJE
op de hoek met de Vrijdagmarkt deze tekening op het rolluik.
Vervolgens in de KLEINE PIETER POTSTRAAT
vonden wij bij het betreden van de Kleine Pieter Potstraat langs de kant van de Hoogstraat deze graffiti-tekening
In dezelfde straat deze muurtekst op de gevel van het nr 9 in de Kleine Pieter Potstraat. "'t Terrebroyke opgebouwd bij vrouwe Terrebroodts anno 1442". Zij was de weldoenster die de armen en zieken in het Oude Antwerpen hielp.
HAARSTRAAT
Als we op onze stappen terugkeren naar de Hoogstraat, vinden we op de hoek van de Hoogstraat en Haarstraat,waar het bruin café den "Billenkletser" zich bevindt, deze mooie muurtekening.
Verder in de straat, boven de inkom van "Huize Fabiola" dit onderstaande schild.
AALMOEZENIERSTRAAT
. In de Aalmoezenierstraat aan het nummer 46, aan de hoek met het doodlopend steegje is er onderstaande tekening te bekijken.
Deze straat bevindt zich op het oorspronkelijk erf Sint-Jan, en genoemd naar Sint-Jan de Aalmoezenier.
KOPSTRAATJE
Het Kopstraatje is gelegen bezijden de Kammenstraat en mondt uit op de Theodoor Van Rijswijckplaats. Het is er vervallen en werd er beklad met verschillende graffiti-tekeningen.
ROSIER
In deze straat vonden wij op de muur van een privé parking de hierna afgebeelde tekeningen
Plaatsen en pleinen in Antwerpen : - Zaal Zwarte Panter
ZAAL ZWARTE PANTER
Deze binnenplaats vonden wij in de Hoogstraat 70-72 waar de zaal van de "Zwarte Panter is gelegen.
Via de korfboogpoort in zandsteen bereiken wij de inkom en worden er begroet door een prachtig beeld van Frans Heirbaut nl de "Galerist" en even verder dit onbekend standbeeld.
Als we onze weg vervolgen komen we in de kapel van het voormalig Sint-Julianus- gasthuis waar achter een mooie binnenplaats is gelegen.
Voor de ingang van de tentoonstellingszaal bevindt zich nog een houten beeld van de kunstenaar Frans Heirbaut en draagt de naam van "Fred Bervoets".
Plaatsen en pleinen + muurtekeningen in Antwerpen : - Munthof
MUNTHOF
Het Munthof of plein is een openbaar domein, waar van 1474 tot 1782 munt werd geslagen, vandaar ook de naam van Muntsrtaat. Het plein ligt in het Sint-Andrieskwartier.
In het nr 10 van de Muntstraat kon men links achteraan nog de schamele resten van het Muntgebouw zien, dat door J.P. Van Baurscheit in 1750 ontworpen werd.
Het was een plein waar de graffiti-beoefenaars hun gang konden gaan. Het was een gezellig plein, doch door de tijd heen veranderde het in een bouwwerf.
Op de plaats waar vroeger het bordje "Munthof" stond, werd door de stad Antwerpen nu een omheining geplaatste met volgende tekst : """Op deze plek stond op het einde van de Middeleeuwen de Munt. Het complex omvatte naast ateliers en ovens ook meesterwoningen en tuinen. Na de Franse revolutie geraakte het complex in verval, om na enkele gedaanteverwisselingen plaats te maken voor sociale woningen en een open ruimte. Om een goed overzicht te hebben van de historiek van het Munthof, voert de dienst archeologie van de stad Antwerpen onderzoek uit.""""
Op zaterdag 7 juli 2012 zag het gerenoveerde "Munthof" er zo uit :
In de achtergrond ziet men op beide foto's nog mooie graffiti-tekeningen, met rondom het rustig en mooi aangelegde nog graffiti-tekeningen, zodat de kunstwerken van de graffititekenaars behouden bleven.
Muurtekst van Bart Moeyaert op de gevel van de stadsschouwburg aan de Meistraat
MEISTRAAT
In de Meistraat aan de zijgevel van de Stadsschouwburg deze tekst van stadsdichter Bart Moeyaert. Deze luist als volgt :
KLEIN. Een stoel heet stoel, een deur heet deur. Dat is voor het gemak. . Maar wat een blad is voor een vrouw is voor een mus een dak. Een raam heet raam. Een huis een huis. Maar wat een spel is voor een man is voor een kat een muis. Wat van zichzelf het meeste zwijgt, is klein Een kind heet zo, maar dat zegt niets. Een woord is maar een woord. Daar ding ik niets op af Wat een kuil is voor een mens is voor de dood een graf. Tijd is zoiets als lucht, en mensen zijn geen wijn. Niemand wordt beter met de jaren, dus klein verklaren heeft geenzin. Begin bij het begin en leef dan net als iedereen eenvoudig been voor been.
Bart Moeyaert, 2001 geinspireerd door de rechten van het kind.
Tekeningen op muren, gevels, e.a. : - omgeving Frans Halsplein / Universiteit van Antwerpen en Paardenmarkt
Nu is het de beurt om de omgeving van het Academie voor Schone kUnsten, de Universiteit van Antwerpen, het Frans Halsplein en de Paardenmarkt te verkennen. Op het
KLAPDORP
MINDERBROEDERSRUI
vonden wij ter hoogte van de tramhalte, in de nabijbheid van de Lange Koepoortstraat deze muurtekening van "Don's Place".
In de MUTSAARDSTRAAT waar "Mutsaard" staat voor een plaatsnaam met de betekening van "takkenbos", later werd het de erf van een familie.
tegenover de tuin van het Academie voor Schone Kunsten, deze wazige tekening van vermoedelijk een beertje.
BLINDESTRAAT
De naam van de Blindestraat verwijst volgens het straatnaambord naar een muur die rond het voormalig klooster der minderbroeders lag.
Op de parking van deze straat vonden wij de hierna afgebeelde tekeningen.
HALFMANENGANG
In een inham bezijden de Vekestraat, nl de "Halfmanengang" vonden wij de hierbijgevoegde tekeningen. Gezien de doorgang naar de gang nogal donker is waren wij verplicht de "flitslamp" te gebruiken waardoor de foto's van mindere kwaliteit zijn.
In de onmidddellijke nabijheid bevindt zich de Prinsesstraat waar de Kattenstraat in uitkomt. Daar vonden wij ook nog enkele muur -of graffitietekingen.
KATTENSTRAAT
In de
KEIZERSTRAAT
op de zijgevel van de Universiteit van Antwerpen, konden wij de tekeningen van de cartoniste en stripauteur Ilah (° Leuven 25.1.1971) met als pseudoniem Inge Heremans bekijken. Vooral bekend voor haar tekeningen van "Cordelia" - de donkerharige warbol met haar rode T-shirt,+ die hier samen met nog andere tekeningen worden weergegeven.
Deze stripmuur maakt eveneens deel uit van de beeldverhaalroute en kwam tot stand dankzij Mekanik Strip - Johan Bijttebier - Universiteit Antwerpen - Stad Antwerpen - district Anterpen - Antwerpen Boekenstad.
Verder in de straat op een poort van het Rockoxhuis
Verder in de
PARADIJSSTRAAT
een afbeelding van de stripfiguren uit de "Kiekeboe-reeks" van Merho met als pseudoniem Robert Merhottein (° Antwerpen 24.10.1948).
We naderen nu het voormalige plein van de "graffiti-kunstenaars", nl. het
FRANS HALSPLEIN
Het plein werd wegens renovatie en heraanleg ontdaan van de vele graffiti tekeningen, zodat er slechts één tekening overblijft langs de zijde van de Sint-Jacobsmarkt.
Schuin er tegenover op de hoek van de Sint-Jacobsmarkt en het Frans Halsplein werd een ode gebracht aan de strip tekenaar Jef Nys, en stelt de olijke "Jommeke" voor
Deze stripmuur werd op 18.6.2011 ingehuldigd door burgemeester Patrick Janssens en schepen Heylen.
SINT-JACOBSMARKT
Wanneer we terug naar het oude centrum van de stad gaan, vinden we twee muurtekeningen aan de panden 18 en 20.
Bronnen : - Wikipedia - Gazet van Antwerpen. - de foto's komen uit ons eigen archief.
Tekeningen op muren, gevels, e.a. : - omgeving stadscentrum
Vandaag verplaatsen we onze zoektocht naar de muurtekeningen en graffiti op gebouwen naar de omgeving van de Groenplaats.
In de onmiddellijke omgeving van de Groenplaats, bezijden de Schoenmarkt is er de Geefsstraat. Links in de Geefsstraat vonden we in de doorgang van het informatiepunt naar het Bernarduscentrum (een zalencompleks dat deel uitmaakt van het Oud-Bisschoppelijk Paleis) de volgende 3 muurtekeningen.
Alhoewel men zou denken dat deze gelegen zijn in de Geefsstraat, bevindt er zich wel een straatnaambord van de "Lombardenvest".
LOMBARDENVEST
Op het VLEMINCKVELD
op een parking vonden wij deze tekening.
HENRI VAN HEURCKSTRAAT
Op de EIERMARKT
onder de KBC-toren, even voorbij de Beddenstraat, naast de burelen van ARGUS deze mooie tekening naar de gekende atoomstijl van de Belgische illustrator Jan Van der Veken (° Gent 10.4.1975).
MELKMARKT
In de Melkmarkt aan het nr 34, waar "Chocolatier Marona" is gevestigd vonden wij boven de inkomdeur dit mooie uitgebeelde koffieservies.
Wanneer we de eerstvolgende straat rechts ingaan komen we in de
KORTE NIEUWSTRAAT
op de gevel van de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience.
Sinds 2008 prijkt er op de muur een striptekening van de Nederlandse striptekenaar, en scenarist Dick Matena (° Den Haag 24.4.1943), naar de roman "Kaas" van Willem Elsschot. Hij maakte van deze roman een beeldroman en toont Laarmans wandelend op de Grote Markt.
De stripmuur werd onthuld op 9.7.2008. Deze muur kwam tot stand dankzij Antwerpen boekenstad - Ernest & Young - Lessius Hogeschool - Uitgeverij Athenaeum - Polak & Gennep - Vlaams/Nederlands huis deBuren - Willem Elsschot Genootschap - district Antwerpen - Stad Antwerpen.
Dit beeldverhaal maakt deel uit van de beeldverhaalroute en is een initiatief van Mekanik strip en Johan Bijttebier.
Nog een mooie tekening vinden we op de hoek van de
MORIAAN -en WOLSTRAAT
en stelt Hendrik Conscience voor getekend door de Vlaamse striptekenaar en illustrator Jan Bosschaert (° Borgerhout 15.12.1957).
LANGE KOEPOORTSTRAAT
In de Lange Koepoortstraat ter hoogte van het nr 9 vonden wij op de gevel van dit huis de hieronder weergegeven graffiti-tekening.
Even verder op de hoek van de Kleine Goddaard en Lange Koepoortstraat 5 werd boven de fietsenwinkel het woord "Project" getekend.
MEIR
Op de Meir, de winkelwandelstraat van Antwerpen bevindt er zich een mooie afbeelding van een landkaart boven de ingang van de winkel A.S. Adventure
Bronnen : - Wikipedia - De foto's komen uit ons eigen archief.
Muurtekst van Ramsey Nasr op gevel van de Boogkeers
BOOGKEERS
In de Boogkeers, die gelegen is tussen het Vleminckveld en de Lange Gasthuisstraat, aan het Mechelseplein konden wij het onderstaand gedicht van voormalig stadsdichter Ramsey Nasr lezen. Het is van 15 oktober 2005 en luidt als volgt :
Een minimumvan Ramsey Nasr
lees me dan en daar is geen rek meewandelen onder haar luister dan toch om haar te omarmen met mijn kansarme zon ik ben de muur zij zit er tussen en rond bazuinen een muurvaste man en ik ja ik heb niks jarenlang zitten jazeker ik ben niks hier staan wij mijn lief en ik stil maar godmiljaar klein en fier tegen dit plafond ik kan overleven van gitzwarte kas ik knok tot nu lijk een mens op een plein en vanaf ons vel de jaren rond begint de bodem van beens af aan en ik zou met U tot aan mijn dood niet willen ruilen zal ik tegen U ik zou er geld dit plafond voor willen geven en alle ogen om net als U in Uw mond mezelf te zijn. opknokken ik zal uit mijn pree tevoorschijn komen
De foto's komen uit ons eigen archief. -o-o-o-0-o-o-o-
- Maurice BLITZ werd geboren op 28.7.1891 en stierf op 2.2.1975.
Maurice was een Belgische waterpolospeler, die tweemaal deelnam aan de olympische spelen en er 2 zilveren medailles won met het Belgisch waterpoloteam.
Hij was een fervent bezoeker van het zwemdok op 't Zuid aan de Brederodestraat en zette zich in om de zwemsport te promoten.
Zijn gedenkplaat is terug te vinden de inkomhgal van het olympisch zwemdok "Wezenberg" aan de Desguinlei.
Bron : - Wikipedia. - de foto komt uit ons eigen beheer. Voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.