Draag twee paar dunne (isolerende) sokken. Tussen deze vormt zich dan een warm luchtlaagje.
Zorg er voor dat je wielerschoenen niet knellen, zo voorkom je een slechte doorbloeding.
Gebruik bij regen een plastic zakje om je schoenen.
In het binnenzooltje van een fietsschoen zitten vaak gaatjes. Vervang dit zooltje of doe een stuk papier (bijvoorbeeld omslag tijdschrift of nog beter: een aantal lagen krantenpapier) onder het zooltje.
Wanneer je nog steeds koude voeten heb vouw een stuk aluminiumfolie een aantal keer dubbel zodat je een stuk of 3-5 lagen op elkaar heb. Deze knip in de vorm van het binnenzooltje. Daarna leg achtereenvolgens een tijdschriftomslag, aluminiumfolie en krantenpapier in je fietsschoen. Herhaal deze volgorde een aantal keer. Tenslotte doe je het zooltje weer in je schoen. Opgepast: zorg er voor dat je fietsschoenen niet knellen.
Omslag: houd wind tegen. Aluminiumfolie: stoot kou af en houdt warmte vast. Krant: isoleert.
Nu nog koude voeten? Neem een groot stuk aluminiumfolie, zo groot dat het vanaf je klikplaatje, zo over de voorkant naar de lip van de schoen kan. Dit kun je nu een beetje bij vouwen en vormen, en leg dan voorzichtig je overschoen over de neus van je schoen en trek deze verder aan.
Dag 6 van onze fietstocht brengt ons naar het poolse dorp Szczaniec. De naam zegt je niets? Ok maar het hotel waar we logeren is pico bello. Van Mittenwalde naar de grensovergang over de Oder is een mooie beboste en heuvelachte streek met hier en daar een meer of stuwdam; de hoogste puisten zijn amper 250 m hoog. Voor ons een makkie. Over de grens van polen is de natuur troef; Bossen, velden, hier en daar een dorp, mooie natuur, enz.......... Info over onze verblijfplaats kan je hier bekijken: http://www.booking.com/hotel/pl/parkclaraszczaniec.nl.html?aid=311093;label=hotel-88743-pl-KWaN3m7uUgIyx3RBpMPQVwS3727572564;ws=&gclid=CM7by-H5254CFUJE3god0nSWLg
Waarom ik deelneem,'k heb er altijd van gedroomd om eens een lange tocht te ondernemen in groep met een beetje avontuur erbij en daar ik al Brugge Mont-ventoux gereden heb met Roland heb ik toegehapt, wat ik er van verwacht is dat het de moeite zal zijn en ook mijn grenzen wa te verleggen,ook misschien er wat fietsvrienden aan over te houden.
hier wat gegevens over mij; ik ben 61 jaar en reeds 40 jaar een fietser in hart en nieren,+/- 13000 km/jaar race en mb 'k probeer elk jaar ergens in 't buitenland te fietsen;brugge mont-ventoux,alpenbrevet,de marmotte, engeland,nederland,duitsland,spanje,mallorca,kreta,oost-america en bijna alle tochten in belgie enz. ik ben ook bestuurslid van wtc-lozer waar we alle zondagen fietsen.
nb;ben 42 jaar gehuwd met Baete Claudine,een zoon en dochter en 4 klein kinderen 'k heb 46 jaar gewerkt waarvan 38 jaar bij EXXON-MOBIL en reeds18 maand op RUST.
Nota van charly: Avontuur en vrienden zul je zeker vinden.
Onze blog Brugge-Moskou bestaat slechts enkele weken en toch mogen we rekenen op flinke belangstelling. Vandaag zijn de 1.000 hits bereikt. laat maar horen bij je vrienden over onze blog: http://blog.seniorennet.be/bruggemoskou
Ik durf het bijna niet te vragen aan het meisje achter de bar. Ik wil weten wat er in de soep zit die op het menu staat. Ik lees alleen geen Pools en dus heb ik haar hulp nodig. Maar ik wil niks vragen. Want iedere keer als ik dat wel doe zijn de Polen zo behulpzaam en vriendelijk dat ik er bijna ongemakkelijk van word. De Polen reageren op twee manieren: ze schrikken bij de eerste woorden Engels, glimlachen dan breeduit als ze zelf een beetje Engels spreken, of houden in alle haast iemand aan op straat die wel Engels verstaat en blijven erbij staan tot ze zeker weten dat het goed komt. Dit barmeisje behoort tot de eerste categorie. Zij spreekt Engels. Trots kijkt ze me aan. "I explain you everything. I read you the whole menu and tell you what is good. No problem".
Geen probleem? Het restaurant zit vol en ik hoef echt alleen maar te weten welke soep ik het best kan bestellen. Maar het meisje geeft me geen kans. Eerst wordt er overlegd met de baas. Die kijkt nieuwsgierig naar de enige buitenlander die in zijn restaurant is gaan zitten en knikt me dan hartelijk toe. Hij maant zijn serveerster om op te schieten en helpt haar haar schort af te doen. Ze is vrijgesteld van haar bartaak. Vanaf nu is ze mijn persoonlijk adviseuze. Het meisje neemt haar taak serieus. Mijn protesten worden genegeerd. Ik word geholpen, punt uit. Een uur later heb ik mijn soep op, heb ik drie soorten Pools brood geproefd, eigengemaakte kaas en een zelfgebrouwen sherry. Alleen soep vond de eigenaar een beetje te weinig, en ik kon zijn land toch niet verlaten zonder alles te hebben geproefd? Betalen voor alle bijgerechten is geen optie. Als ik aan kom lopen met een geopende portemonnee begint de man een lang verhaal tegen mij in het Pools, slaat met zijn vuist op tafel, schudt zijn hoofd, omhelst mij en loopt dan weg. Als ik verbaasd vraag om een vertaling, haalt de serveerster haar schouders op. Kort en krachtig vat ze de woorden van haar baas samen. "No pay for you", zegt ze. "No problem."
Sommige Poolse wegen zijn slecht onderhouden, anderen zoaals 2-vaks worden gebruikt zoals een 3-vaksweg. Alle traag verkeer zoalslandbouwmachienes, trage vrachtwagens en fietsers rijden uiterst rechts zodat het snelle verkeer het midden van de weg kan gebruiken. De uiterste rechterkant, waar wij gaan fietsen, is natuurlijk meer versleten door het zwaar vervoer. Rond de steden en langs de vernieuwde wegen zijn meer en meer afgezonderde fietspaden. Kijk eens naar het filmpje; http://www.youtube.com/watch?v=4Ez9KqeDivk
Van Magdenburg naar Mittenwalde zijnde ongeveer 170 kilometer. Veel Groen en lichte hellingen, riviertjes, kortom een rustg parcours. Mittenwalde ligt slechts 35 km van Berlijn en is gekend als de stad van de vioolbouwers. Ons hotel am Waldschlösschen ligt in een rustige buurt. Ga maar eens kijken http://www.clever-hotels.com/Hotel/Waldschl%C3%B6sschen/
Bijna niemand spreekt iets anders dan Russisch. Zelfs in Moskou en Sint-Petersburg zul je op straat weinig mensen treffen die een beetje Engels, of soms Duits, spreken. Dus als je zelf geen Russisch kent, neem een woordenboekje mee. De Wat en Hoe taalgids Russisch is heel handig, vooral de korte woordenlijst achterin. Toen ik in 2000 voor het eerst via Noord-Noorwegen richting Moermansk fietste, sprak ik geen woord Russisch. Hoe vind je dan een hotel? Dan vraag je op straat naar een gastienietsa. Met een klein aantal woorden, velosieped, chlieb, woda, pivo, kolbasa, jablaka (fiets, brood, water, bier, worst, appels), en nog enige tientallen woorden kom je een heel eind. En het is handig de Russische lettertekens te kunnen ontcijferen, natuurlijk. Staat ook in het boekje. De kinderen leren op school tegenwoordig wel Engels. Maar ze hebben er geen oefening in, en ze zijn meestal te verlegen om het op straat tegen een zeldzame vreemdeling te spreken.
Minder kilometers. Meer en langere heuvels? Toch 158 km fietsen tot Magdeburg. Het hotel "Am Sudenburger Hof" bevind zich in de historische wijk van Magdeburg "Sudenburg" en is slechts enkele minuten van het stadscentrum.
Aantrekkelijk restaurants, business center, "Halberstadt Road" en openbaar vervoer zijn op loopafstand.
Magdeburg is het geografische centrum van het noordoosten van Duitsland. Daarom, is Magdeburg uitgegroeid tot een belangrijk economisch gebied en een knooppunt voor cultuur en politiek.
De stad heeft een grote historische achtergrond. Hier hebben keizers en koningen, architecten en tuinbouw meesters, kunstenaars en wetenschappers hun sporen achtergelaten. Volg deze borden en bezoek de hoofdstad van de deelstaat Sachsen-Anhalt . Klik op de foto voor de hotellink.