Oneindig !!!




Wanneer wij het hebben over oneindigheid van ruimte en tijd, dan hebben wij het over een fenomeen, dat alles wat wij kennen naar welke kant dan ook letterlijk oneindig is. Er is geen einde aan.

In ruimte zijn dingen oneindig: van oneindig klein naar oneindig groot. In wezen praten wij dan over iets dat onvoorstelbaar is voor ons denkende en metende mensen. Een berg is groot een mier is klein. Ons wordt nu verteld dat er naar beide kanten -groot en klein- geen einde is aan afmetingen. Wij kunnen ons zelfs afvragen of wat wij als dingen, als objecten beschouwen wel echt zijn, in de zin van: materieel aanwezig. Bestaan er wel vaste punten, wanneer alles wat wij kennen zich ergens schijnt te bevinden tussen oneindige grootheden?

Wij bevinden ons ergens midden van een oneindig continuüm. Dat kunnen wij ons natuurlijk ook niet voorstellen. Wat zou er achter die grens moeten zijn? Wanneer dat iets zou zijn, waar houdt dat dan op? Wanneer er niets achter de grens zou zijn, hoe ziet dan de grens tussen iets en niets eruit? Een gigantische ballon? Met wat er om heen?

Wij vergelijken alles met dat wat ons bekend is. Vandaar dat de berg voor ons groot is en de mier klein. Maar grootte is geen objectief gegeven. Het is altijd een maat t.o.v. iets

Maar er is nog meer aan de hand: wanneer er geen absolute buitengrens is, zijn er ook geen binnengrenzen. Stel dat onze (bedachte) grens reëel is, dan begrenzen wij het onbegrensde. Dat kan niet. Alles is oneindig, behalve hier bij ons, althans die indruk hebben wij. De tafel is echt, de kast zit op slot. Allemaal grenzen.

Maar onze ervaring van grenzen is niet reëel. Wij ervaren iets dat in werkelijkheid niet zo is. Waarschijnlijk (of zeker) is onze ervaring met objecten daarom niet werkelijk. Wij denken dat wij grenzen ervaren tussen ons en allerlei objecten, maar dat is in werkelijkheid niet zo. Elk punt is oneindig. Er bestaan geen grenzen. Wat is er aan de hand?

Alles ervaren wij via ons bewustzijn. Ik zie. Wie is dat ik dat ziet? Dat ik is ons denken, wat wij op zijn beurt kunnen waarnemen. Dat denken, ons kleine ik, is observeerbaar. Maar wie observeert? Die ik is onkenbaar.

Zen zegt er is geen ziener, het zien en het geziene. Er is alleen zien. Dat zien is alles wat echt is. De rest is een proces van interpreteren, een zijtak van het werkelijke zijn, dat ons het idee geeft dat wij een situatie waarnemen, waarin wij (als apart wezen) ons bevinden in een wereld van objecten en in de hand kunnen hebben, wanneer wij maar slim en oplettend genoeg zijn.

Het antwoord komt van een andere zenmeester, die zei: "Niet ik leef het leven, maar het leven leeft mij!" En dat leven is onzichtbaar, binnen in mijzelf, onvindbaar, net als ikzelf: ik ben ook onvindbaar: ik ben het Zelf....

Ik ben in de grond onkenbaar, niet bestaand als een iets, geen punt in een ruimte, maar die ruimte zelf, die we ook niet kunnen pakken.

Tja.............en tijd?

Daarvoor geldt hetzelfde: oneindigheid heeft ook betrekking op tijd. In wezen is er geen tijd. Als er oneindigheid in tijd is, is er alleen Nu. Dan heeft het geen zin over fenomenen als vroeger of later te denken. Alles wat in de materiële wereld ervaren beoordelen we aan een vergelijking met wat anders. Elke ding heeft zijn betekenis voor ons in relatie tot iets anders, een kleur, een geur, een maat. Vandaar de relativiteitstheorie van Einstein. Ik ben groot t.o.v. een mier, maar ik ben klein t.o.v. een berg. Waar die vergelijking in ruimte wegvalt, doet dat dat ook in termen van tijd. In oneindigheid zijn geen vaste ijkpunten. Een dag is voor een eendagsvlieg zijn hele leven, voor de levensduur van de aarde een fractie van een moment.

Er is geen tijd in werkelijkheid. Er is alleen het heden. Wij vormen de tijd door ons denken, door onze verlangens, door onze heimwee, door onze angsten. Wij brengen een ordening in gebeurtenissen aan door er een tijdsmaat aan te koppelen. Tijd is de meeteenheid tussen gebeurtenissen. Maar alles gebeurt Nu. Ga maar na: Nu is Nu, haal even adem, en ervaar weer; het is nog steeds Nu. Er is geen meervoudsvorm voor Nu, er zijn geen verschillende nu’s. Het is altijd Nu, heden, op dit ogenblik. Het verleden is denken, de toekomst is denken. Ergo, wij als denkers zijn tijd.

Van voelen naar aandacht !!!

Wij starten onze tocht naar binnen vanuit de aanwijzingen van de psychologie en de 'gevoelsleer.' De psychologie vertelde ons dat wanneer wij de grenzen opheffen tussen ons 'ik' en ons onbewuste (ofwel onze schaduw) wij een psychologische eenheid gaan vormen, niet langer innerlijk ver­scheurd door tegenstellingen. De 'gevoelsleer' leerde ons dat door het weghalen van de barrières tussen ons innerlijk en ons lichaam, wij in wezen één kunnen worden in deze wereld en kunnen gaan leven vanuit het gevoel.





Maar dan nog steeds zijn wij een eenling in een grote boze wereld. Het innerlijk ervaren dat ons stoffelijke lichaam (dat in diezelfde) uiterlijke wereld leeft, toch ook onszelf is, hebben wij al een brug geslagen tussen ons innerlijk en de uiterlijke wereld. Ons lichaam is de brug, de poort naar dat andere. Met het vanuit het gevoel leven is een eerste stap gezet richting een leven, dat niet een invulling krijgt vanuit het eigen streven, dat niet gevormd is vanuit maatschappelijke normen en andere vormen van condi­tionering.

We kiezen dan voor een leven dat niet langer vanuit het kleine 'ik' wordt vormgegeven, maar door het Leven zelf. Het leven gaat dan stoelen op iets anders, op iets veel groters, op iets dat het kleine 'ego' verre te boven gaat. Wij merken dat o.m. door intuïtieve invallen en zaken die ons -onverwacht- toevallen, allen gebeurtenissen die later een betekenisvol patroon blijken te hebben.

Het juiste begrip van het voelen is een eerste en noodzakelijke stap in de richting van een verdere geestelijke bewustwording. De 'gevoelsleer' geeft de nodige aanwijzingen van hoe we vanuit het voelen naar ons werkelijke zelf kunnen komen. Willen wij nu nog verder, naar ons dieper gelegen Zelf, dan is echter een gedegen Inzicht nodig in de rol welke het denken speelt in het bereiken van die andere -onbekende- staat. Wij gaan dan beseffen dat wij via het denken, het willen en het doen geen enkel blijvend resultaat zullen bewerkstelligen.





We komen dan tot de onontkoombare conclu­sie, dat de mens via zijn Willen en zijn Streven nooit zijn Doel zal bereiken. Het 'ik' (jijzelf dus), dat je tot het zoeken heeft aangezet, blijkt notabene de enige sta in de weg te zijn. Ook het gericht zijn op het voelen blijkt dan een hinderpaal. Pas in het radicaal opgeven van jouw ik, van al het Eigene, van elk willen, van elk plan kan zich de deur naar dat Totaal-Andere zich openen.

Naast het verkrijgen van inzicht is er maar één alternatief: leven vanuit een staat van aandacht. Aandacht is een kwaliteit van het leven zelf, waarbij het denken, het menselijk brein dat de oorzaak van onze gevangenschap is geen enkele rol speelt en tot zwijgen komt.

Herkennen !!!

Iets herkennen gaat altijd over een gevoel, het is dus lichamelijk.

Iets herkennen betekent ook altijd:

1.      het zat al in je lichaam en

2.      op de plek waar je wat voelt

3.      Het is dus geschiedenis :

a.     van wat je mee gemaakt hebt en al of niet goed verwerkt

b.     en/of een talent of andere mogelijkheid die je hebt.

Over herkennen valt veel te zeggen. Laten we het beperken tot datgene wat een ander heeft meegemaakt, die er toen al of niet goed mee om kon gaan en wat jij herkent, omdat je hetzelfde hebt meegemaakt en al of niet goed hebt kunnen verwerken.

Het valt al jaren op in allerlei praatprogramma's, uitleg over "geestelijke" stromingen en therapieën, dat alles nog teveel persoonlijk wordt gehouden. Het ligt aan die mensen en die moeten er iets aan veranderen.  Voorbeeld: in het TV-programma mensen had men het over mensen die op de een of andere manier door hun moeder in de steek waren gelaten. Er kwamen ook moeders aan het woord. Die moesten maar zien uit te leggen hoe alles gebeurd was en waarom ze het " kind" inde steek hadden gelaten.

 De moeders hadden zelf niet in de gaten hoe hen door de maatschappelijke, culturele en religieuze structuren indertijd een oor aangenaaid was. Ze zagen ook niet dat door hun zelfverdediging zij die instituten niet alleen in stand hielden, maar bevorderden. In stand houden kan namelijk niet: het is altijd òf afbreken, òf bevorderen, doen groeien. En niemand die hen daarin bijstond: ze zaten daar stuk voor stuk helemaal op hun eentje.




Er viel wel eens het woord: herkent U dit", Maar niemand die zei: Vrouw, jou treft geen enkele schuld! Het is niet iets van jou en je zoon of je dochter, maar het is structureel! Want waar bleven toen en zijn nu de vaders? Waar waren die toen jij in de problemen kwam met je kind? Waar zijn ze nu om je te helpen alles te verwerken en er een ander zicht op te krijgen?

Er werd ook niet naar de telefoon gegrepen om zulke vaders onmiddellijk op te bellen: "je vrouw en je kind zitten in moeilijkheden!"

Het gebeurt wel dat in andere TV-shows de aanpak anders is:  men vraagt of anderen dit herkennen. Men laat tot de mensen doordringen dat ze er niet alleen ermee zitten. Maar zwart-wit zeggen dat praktisch alle problemen structurele oorzaken hebben komt maar niet door. Dat is wat je het tweede inzicht zou kunnen noemen: het is hoogst noodzakelijk, omdat

1.      dat het verwerkingsproces veel gemakkelijker maakt

2.      je haalt de structuren onderuit

3.      met behulp van de in je lichaam, opgeslagen energieën van diezelfde structuren! Is dat niet logisch en prachtig?

op die manier groei je als mens en wordt sterker tegen de structuren die jou eerder ziek maakten!

Genieten !!!

Genieten kan heel slecht voor je zijn! Bij genieten zijn drie dingen aan de hand:

jij bent zelf iets niet en hebt daarom datgene waar je van geniet nodig

jij haalt energieën naar je toe van degene en/of datgene waar je van geniet en dat voel je tot in het diepst van je lijf

dan steek je automatisch eigen energieën in datgene, diegene waar je van geniet en daar moet je heel voorzichtig mee zijn, want het kan wel eens zijn dat je bij genieten er zelf niet bij bent: je wordt verslonden door..., dat is alles voor je..., je gaat erin op... uiteindelijk een onontrafelbare knoop.

Mensen genieten zo graag van alles: het mooie weer, de zee, het bos, de huisdieren, lieve kinderen, prachtige uitvoeringen, muziek, hobby, studie enz. Dit zijn nog betrekkelijk onschuldige dingen, mits ze geen verslaving inhouden. Het is noodzakelijk je af te vragen waarom je dat nodig hebt. Wat er ontbreekt aan je mens zijn, wat je eigenlijk, wezenlijk, voor je eigen, voor je wezen dus nodig hebt! Het is heel moeilijk te accepteren dat het slecht voor jou zou kunnen zijn, want het voelt zo lekker.

Voorbeelden van slecht genieten naar mensen toe

genieten van kunst, want je ondersteunt een kunstenaar in zijn/haar beperktheid als mens. Kunstenaars zijn beperkt. Ze kunnen niet anders communiceren dan door middel van hun kunst. Ze hebben bovendien de verslaving opgebouwd aan aandacht, applaus enz. De 'ondergang' van een kunstenaar is duidelijk te merken aan sommigen: ze zijn het sprankelende kwijt en zitten duidelijk op de commerciële toer.  

behoefte hebben aan, streven naar, genieten van macht over anderen, dichtbij en/of in het groot. Dit is vooral mannelijk, alhoewel de emancipatie dit voor vrouwen toegankelijk maakt

genieten van roddelen, kwaadspreken, lasteren, dingen die van anderen in wezen goed zijn, omdraaien en rondvertellen als zijnde slecht.    

genieten van iemand anders ellende, ziekte, pijn, verdriet, problemen en dat verbergen onder moederen, bezorgdheid, sociaal voelendheid enz.

rechtstreeks, brutaalweg genieten van andermans leed zonder dat te verbergen

genieten van pesten en treiteren

genieten van geweldpleging, van mishandeling en vernietiging van planten, dieren en mensen

genieten van beschadiging, vernietiging van voorwerpen en gebouwen die door planten, dieren en mensen gebouwd/gemaakt zijn

genieten van seksueel verkrachten, van martelen, moorden oorlogvoeren, soldaatje-, cowboy spelen, wat vooral mannenaangelegenheden zijn.

Daar steek je energieën in. Dat kan niet anders betekenen dan dat je dat verdriet, die ziekte, die pijn en ellende groter maakt. Zelfs al is het op een afstand en ben je niet rechtstreeks betrokken bij die ellende, of heb je het niet zelf veroorzaakt. Dan nog steek je er energie in. Je maakt die ellende groter. Ook voor anderen, Kwade Intelligentie.

De energieën die je in ellende van anderen steekt komen voort uit jouw frustraties, het zijn opgehoopte energieën van nare dingen die je zelf meegemaakt hebt. Maar eraan verslaafd raken is nog iets anders! Niemand hoeft ook maar ergens aan verslaafd te raken! En elke verslaving is af te leven, door jezelf te genezen, met behulp van anderen die je verder helpen als méns. Als iemand een ander iets aandoet, voelt hij/zij precies wat die ander voelt, maar geniet daarvan, waardoor hij/zij de volgende keer iets ergers moet doen om dat genieten sterker te ervaren. Als een treiteraar niet precies wist wat hij een ander aandeed, zou hij niet treiteren. Heeft daar al eens ooit iemand over nagedacht?

De narigheid die jou aangedaan is, mag geen excuus zijn om die anderen ook aan te doen, in welke vorm dan ook!

Deze gevoelens zijn écht negatief:

omdat ze jou zoveel energie kosten

omdat je je kostbare energie in wezenlijk onbelangrijke dingen steekt

omdat je je kostbare energie in zelfs mensvijandige, mens bedreigende dingen steekt, terwijl je geniet van dingen die anderen bezeren, kwetsen, pijn doen, ziek maken, waardoor je hen emotioneel vaak levenslang beschadigt.

Alleen goed voor jou is: genieten van een goed, een echt goed gesprek, of lezen van een goed boek of zo, waar je wat van leert dus en waar je weer wat meer mens door wordt, zelfs als het pijn en verdriet boven haalt !

Massagetherapie !!!

  
 

Je bent moe, voelt je niet lekker. Misschien zit je nek helemaal vast of sta je dagelijks op met hoofdpijn.
Een warme douche of aspirientje helpen niet en eigenlijk weet je ook wel dat dat geen remedie is. Er is wel wat meer aan de hand: je voelt je uit balans.

Herken je het bovenstaande?

En er zijn nog meer goede redenen om je te laten masseren:

• Aandacht voor jezelf
  Je hoeft niet iets te mankeren of een hoger doel te hebben om naar een masseur te gaan, jezelf (laten) verwennen is ook een goede reden!
• Ontspanning
  Massage is ontspannend voor je lichaam en je geest. Dus goed als je pijnlijke en gespannen spieren hebt, klachten die met spanning te maken hebben of het gewoon druk of spannend is in je leven.
• Nieuwe energie
  De energiedoorstroming wordt bevorderd waardoor spanningen losgelaten kunnen worden en het lichaam weer nieuwe energie krijgt.
  
  
  
  
  
• Bewustwording en contact
  Bewust je lichaam voelen en ontdekken wat er allemaal gewaar te worden is. Daardoor krijg je meer contact met je lichaam en een stuk van jezelf. Vooral de dynamische massagetechnieken kunnen je veel laten gewaarworden.
• Aangeraakt worden
  Warm en veilig aangeraakt worden is een van onze basisbehoeften. Als je nu of in het verleden te weinig of onveilig aangeraakt bent, kan massage je weer wat terug geven.
• Verwijderen afvalstoffen
  De bloedcirculatie en de lymfevaten worden geactiveerd waardoor afvalstoffen het lichaam sneller verlaten
• Je zit niet lekker in je vel of je lijf heeft iets nodig
  Dit kan van alles betekenen, misschien depressief of onrustig, stijf of aandacht nodig, een onbestemd gevoel. Ook zwangerschap is een mooie reden om je te laten masseren.
• Ondersteuning bij veranderingen
  Massage kan een mooie ondersteuning zijn van een therapeutisch proces.
• Gedachten stil zetten
  Wanneer je veel denkwerk verricht of je gedachten even stil wilt leggen. Na een massage voel je je helderder en lichter.
  
  
  
  

ONDERZOEK: Werkt massagetherapie?

'Ja,' zegt onderzoeker Maria Hernandez-Reif van de universiteit van Miami. 'Er is een verband tussen stress en ons immuunsysteem.
Massage vermindert de aanmaak van het stresshormoon cortisol, waardoor het immuunsysteem zich kan herstellen.'
 

VERLANGEN EN ANGST !!!





Verlangen en angst zijn emoties. We kunnen ze vaak letterlijk voelen in ons lichaam. We voelen een 'rilling van afkeer' of een 'rilling van genot' door ons heen gaan, afhankelijk van het object (mens, situatie of voorwerp) waar we mee worden geconfronteerd. Ons denken plakt er het etiket 'dit wil ik niet' (lelijke kleur) of 'dit wil ik wel' (mooie kleur) op. De wens achter deze etiketten is altijd dat we gelukkig willen zijn.





En we denken dat we dat bereiken door te verwerven wat we willen en te verwerpen wat we niet willen.
Er is maar één uitweg uit dit 'rad van lijden': zowel onze mooie als onze angstige verwachtingen loslaten. En dat wil zeggen onze wensen en angsten loslaten. Deze oplossing voor het probleem wordt niet direct met open armen door ons ontvangen. Onze angsten loslaten, o.k., dat willen we allemaal wel. Maar onze verlangens?! 'Waar hoop is, is leven' is een gezegde dat we allemaal kennen. En toch is dit precies wat we moeten doen om niet langer te lijden.
Laten we even terug gaan naar onze wens om gelukkig te zijn, want die ligt immers aan de basis van onze gevoelens van afkeer en hebzucht. Ieder mens wil gelukkig zijn, dit is iets wat we allemaal gemeen hebben. Alleen de gewenste objecten (waarvan we denken dat ze ons geluk zullen brengen) en de ongewenste objecten (waarvan we denken dat ze ons geluk belemmeren) verschillen.





Voor de een zal een gewenst object (bijvoorbeeld) een huis, een auto, een goede baan, geld of een vakantie zijn, voor de ander een relatie, een kind of goede vrienden. Wanneer we gelukkig zijn, dan voelen we ons in harmonie met ons leven en de mensen, omstandigheden en voorwerpen erin. Maar raken we een (of meerdere) van die objecten kwijt, dan stort ons geluk vaak als een kaartenhuis in elkaar. En dat gebeurt elke keer opnieuw omdat niets blijvend is.

Voorbeeld

Soms is de kwetsbaarheid van het leven ons haast te veel om te dragen.
Als we kijken naar de mensen die ons dierbaar zijn, worden we soms bang om wat er met hen allemaal kan gebeuren. Vooral als we horen over het verlies of verdriet van een ander. Dan voelen we het zelf.





De hardheid van de samenleving is iets wat ons diep kan raken. Vaders die hun vrouw en kinderen vermoorden. Kinderen die worden verkracht en vermoord. Terroristen die niets ontziend hun doel willen bereiken door geweld te gebruiken. Leraren die door leerlingen worden verwond of zelfs gedood. En dat zijn maar een paar voorbeelden …


Maar als we iemand zien die zichzelf inzet voor anderen, als we de pracht van de natuur zien, dan weten opnieuw : schoonheid bestaat. En kunnen we verdriet hebben om de manier waarop wij met elkaar en de natuur omgaan.
Angst en hoop: beide dragen ze het besef van de kwetsbaarheid van alles in zich.

Vlier !!!

Een stek van de Vlier zul je in het tuincentrum niet vinden, er zijn nog maar weinig mensen die haar kunnen appreciëren. Dat is jammer, want de Vlier heeft een grote rol gespeeld in mythen en volksverhalen en ze is waardevol om haar veelzijdige toepassingen.
De Vlier is een snelgroeiende struik die vrij algemeen voorkomt en eeuwen oud kan worden. Ze vertoont een onregelmatig en sterk vertakt silhouet. De stam van de vlier heeft een gebarsten schors, de takken en twijgen bevatten een dik wit merg. De jonge twijgen zijn zacht en buigzaam. Bij het ouder worden verhouten ze en worden keihard. Ze krijgen een grijsbruine kleur, een wat wrattig aspect en vertonen grove lengteribbels.
De bladeren zijn samengesteld, smal en veervormig en bestaan uit vijf of zeven ovale of lancetvormige blaadjes met sterk getande randen, eindigend in een punt. Als de vlier halverwege mei/juni bloeit doet ze dat met kleine, crèmewitte, vijf puntige bloemetjes en vormen schijnschermen tot wel 20 cm doorsnee. Ze verspreiden een indringende geur die licht bedwelmend is. In augustus worden de bloemen gevolgd door trossen van bessen, die kleuren van groen, via rood naar diep blauw zwart. De struik is geschikt voor vochthoudende, stikstofhoudende (vervuilde) grond, in de zon of halfschaduw.
Inhoudstoffen: Flavonen, looistoffen, slijmstoffen, etherische olie, alkaloïden, vit. B4, C, kalium, calcium.

Al bij de oude Germanen een heilige boom, die in verband werd gebracht met de Godin Holda. Na de kerstening maakte ze haar entree als de sprookjesfiguur Vrouw Holle. In het Duits heet de Vlier dan ook nog steeds Hollunder.
De Vlier kende vele volksnamen; Holderboom, Hollestere Elder, Hollowtree

De vele benamingen zijn overigens een aanwijzing voor de grote betekenis die de Vlier altijd heeft gehad: hoe meer volksnamen een plant heeft, des te meer heeft men op verschillende plaatsen onafhankelijk van elkaar de waarde van de betreffende plant herkend.
Sambucus is afgeleid van het Griekse Sambuke, dat fluit betekent. Daar maakte men van oudsher fluitjes uit de jonge twijgen, wat je nu bij ons nog terug vind in het woord Flierefluiter.





Voor de Kelten had de Vlier betekenis als verbinding met de onderwereld, het begeleiden van de geesten van het overledenen naar het schaduwland. Vliertwijgjes werden begraven met de doden om hen te beschermen tegen kwade geesten.
Ook na de kerstening kregen overledenen vaak een kruisje van vliertakken mee, en staken doodgravers een takje vlierbloesem op hun hoed als ze een overledene gingen ophalen. De maat van de overledene werd genomen met een Vliertwijg.
Voor de Germanen was de Vlier een heilige struik want ze bood bescherming tegen boze geesten en trok goede geesten aan. Je mocht haar daarom niet zomaar omhakken, maar altijd eerst je respect betonen.
Begin 20ste eeuw werd er in sommige gebieden nog gezegd dat je voor de “Vliermoeder”, die als de beschermgodin van het huishouden gold, de hoed moet afnemen; waarmee nog iets van dat oude respect duidelijk wordt.
Vroeger plantte men de Vlier vlak bij het huis, het liefst onder het keukenraam, omdat de vlier bescherming bood tegen vliegen en ongedierte. Vliegen mijden over het algemeen de Vlier en zullen dus ook minder gauw binnenvliegen in een keuken waar een Vlier voor het open venster staat. Zo was er minder kans op besmetting.
Het jonge hout is zacht en uit te hollen. Traditioneel werd de panfluit van Vlier of van riet gemaakt. Het oudere hout is erg hard en werd gebruikt voor priemen, slagerspennen, weefnaalden en ter vervanging van ebbenhout.
Het merg is zeer licht en kan gebruikt als watten of om fijne instrumenten schoon te maken. Metaal dat met vlier wordt ingewreven roest niet en hout van wormen gevrijwaard.

Zoals wel meer met magische bomen en struiken kreeg de Vlier na de kerstening een slechte reputatie: Judas zou zich aan een Vlier hebben opgehangen, nadat hij zich eerst een oor had afgesneden. Dat oor groeit nu nog altijd op oudere vlierstruiken: een eetbare zwam die Judasoor heet. Ook zou het kruis waaraan Christus werd gekruisigd van Vlierhout zijn gemaakt.

Vlier- magisch en medisch.
De Vliermoeder was de godin van het huishouden. Ze bood bescherming, troost en genezing voor elk huis waar ze geplant werd. Nagels, tanden en haren werden onder haar begraven zodat niemand er magie mee kon bedrijven.
Een kwaal of wrat kon je kwijtraken door het over te brengen op een vliertak en het daarna in de grond te steken. Daarom moest je een dergelijke tak nooit aanraken, want dan zou je die ziekte kunnen krijgen.
Kruisjes gemaakt uit vliertakjes werden in stallen en schuren opgehangen om het vee te beschermen.
Wie zich onzeker voelde zocht een oude vlierstruik op. Je pakte die dan goed vast en concentreerde je, en na een tijdje voelde je het zelfvertrouwen terugkomen.
Om jezelf te beschermen plukte je een vliertwijg in oktober, vlak voor volle maan. Het hout wat tussen twee knoppen zat brak je in negen stukjes en stopte het in een linnen doekje. Het zakje droeg je om je hals ter hoogte van je hart, tot dat de draad brak. Daarna moest het begraven worden op en plek waar het niet gevonden kon worden.

 

De vlier, en daarmee de vliermoeder werd behandeld met respect. Als je vlier nodig had werd daar altijd eerst om gevraagd. Het branden van vlier bracht echter ongeluk; een verwijzing hiernaar vind je in de wiccan rede:

”Elder be ye Lady's tree - burn it not or cursed ye'll be”

Elke heks met een tuin van enige omvang, zou daarin zeker een vlier moeten hebben. De vlier verdrijft negatieve invloeden, en kan gebruikt worden in zegeningrituelen. Op Litha kunnen wezens uit andere werelden rond de struik worden gezien, zeker als je de ogen vooraf bet met het sap uit de groene twijgen. De bloesems kan je gebruiken als altaarversiering. De takken worden vaak gebruikt als toverstaf.
De vlier wordt beschouwd als een vrouwelijke struik, horend bij de planeet Venus en het element lucht.





De Vlier symboliseert Crone (wijze, oude vrouw), het Schaduwland, het verdrijven van negatieve krachten, visioenen en contact met de geesten.
Het zomerse uiterlijk van de vlier is vriendelijk, vrolijk en zacht. In de herfst toont de vlier ons zijn andere kant, het hout is dan taai en de struik lijkt veel strenger en statiger. De signatuurleer wijst hiermee op dat de vlier enerzijds de strenge, starre mens zachter kan maken en anderzijds de te zachte en meegaande mens leert structureren en afbakenen.

Vlierbloesemthee verhoogt de weerstand en is een lekkere thee om te drinken, ook voor kinderen. Dit maakt het een uitstekende thee om te drinken bij griep en verkoudheid. Ook bij verschillende infecties voornamelijk die van de bovenste luchtwegen als angina en amandelontsteking bewijzen zowel de thee als de tinctuur goede diensten. Door de zweet - en urinedrijvende werking wordt het lichaam gereinigd van ziekteverwekkers. Bovendien heeft Vlierbloesemthee een troostende en kalmerende werking. Vlier reinigt het bloed en stimuleert de bloedvorming. In sommige gevallen heeft Vlier een preventieve werking tegen hooikoorts.
Vlierbloesem is gemakkelijk zelf te drogen voor het gebruik in thee, oogst de bloemschermen als er flink geel stuifmeel op zit, eind mei of juni, leg ze omgekeerd op wit papier en laat ze een week drogen, houdt er rekening mee dat de drogende bloemen een aantal dagen een onaangename kattenpislucht kunnen hebben, maar dat trekt gauw weg, bij gunstige omstandigheden zijn ze na een week al droog en kan men de bloemetjes van de schermen rissen, bewaren in een van lucht en licht afgesloten pot, dit kan men een jaar gebruiken. Vlierbloesemthee is zeer veilig en voor iedereen toepasbaar.
Vlierbloesem wordt beschouwd als tonisch voor de huid, is licht astringerend (samentrekkend) en kan daarom nuttig zijn bij couperose. Het kan ook gebruikt worden om sproeten en huidverkleuringen te bleken en om de huid een wat lichtere teint te geven.
Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat vlierbessen een stof bevatten die de werking belemmert van het enzym dat griepvirussen gebruiken om lichaamscellen binnen te dringen.

Nog enkele recepten:

Een verzachtende crème voor droge een geïrriteerde huid
Doe vijf delen amandelolie en één deel Lanoline in een pan. Verwarm het au bain marie totdat de twee oliën samensmelten. Voeg dan de bloesem toe totdat ze net bedekt zijn met de olie. Verwarm dit mengsel een half uur lang terwijl je rustig roert. Zeef het dan en voeg een beetje honing toe. Giet het geheel in een gesteriliseerde pot.

Vlierbessenmelk
Week ongeveer 10 bessen in een glas melk. Goed tegen een kater en bij lever of nier klachten.

Vlierbessengeest
Overgiet vlierbessen met brandewijn tot dat ze net onderstaan. Laat dit afgedekt twee weken in de zon staan. Daarna pers je de bessen licht uit.
Elke dag een klein glaasje als preventief griepmedicijn.

Vlierkoekjes
Oogst de schermen als ze gelig zijn van het stuifmeel. Schud eventueel ongedierte eruit. Haal ze door het pannenkoekenmeel die voor dit recept iets dunner is dan normaal. Uit laten druipen en kort frituren in hete zonnebloemolie.

Vlierbloesemlimonade
Overgiet de bloemschermen met water tot ze net bedekt zijn. 4 a 5 dagen laten trekken in de zon, daarna bloemen zacht uitknijpen en het sap zeven en in flessen of kannen doen.

Vlierwortelwijn
Neem een eetlepel fijngesneden en schoongemaakte wortel en begiet het met droge witte wijn. Kook het kort en filtreer het. Bewaar de wijn in een schone fles. Versterkt de nierfunctie, reinigt de darmen en verminderd oedemen. Neem 2 of 3 maal daags een klein slokje.

Zilver !!!

Ooit was zilver waardevoller dan goud. Dit heeft te maken met het feit dat zilver zelden puur gevonden wordt. In de meeste gevallen is zij gebonden met zwavel of antimoon. Maar ook zink, goud, lood en kopererts bevatten 1% zilver. Pas na de ontdekking hoe het zilver te extraheren werd ze op uitgebreide schaal gebruikt. Dit proces was al 3000 jaar voor Christus bekend. Belangrijke vindplaatsen van zilver zijn Mexico, Zuid-Amerika, Slowakije en Noorwegen. De grootste hoeveelheid zilver bevindt zich echter in het zeewater, zij het in een enorme verdunning.

De oorsprong van het woord zilver is onbekend. We kennen het Saksische soelfor en het Noorse silfr. De Latijnse naam voor zilver is argentum, dat afstamt van het Sanskriet argunas wat glanzend betekent.
In het periodieke systeem heeft zilver de afkorting AG en haar atomische nummer is 47, wat betekent dat er om het atoom 47 elektronen roteren. Het betreft een edel metaal, wat betekent dat zij niet oxideert of gevoelig is voor zuren. Het enige element waarmee zij een reactie aangaat is zwavel. Kleine hoeveelheden bevinden zich hiervan in de lucht waardoor zilver zwart uitslaat.

Zilver heeft bijzondere eigenschappen. Met haar hardheid van 2.5 is ze een van de makkelijkst te bewerken metalen. Om de gewenste vorm te behouden is het noodzakelijk haar te legeren met een ander metaal zoals koper of nikkel. Ze heeft een groot geleidingsvermogen voor zowel warmte als elektriciteit. Water in een zilveren vat zal sneller koken dan in een vat van elk ander metaal.
Zilver weerspiegelt de grootste hoeveelheid zichtbaar licht. Vroeger maakte men spiegels van zilver, nu bestrijkt men de achterkant van glas met een dunne laag zilver.




Van haar gevoeligheid voor licht wordt gebruik gemaakt in de fotografie.
Belletjes en fluitjes gemaakt van zilver geven de helderste toon.

Maar er is meer.  Het was de Romeinen en Grieken al opgevallen dat vloeistoffen langer vers bleven als het bewaard werd in zilveren kruiken. Welgestelden die met zilveren bestek aten werden minder snel ziek. Om die reden was de zilveren beker of lepel een populair geschenk bij de geboorte van een kind.



Zilver bevordert de vertering van voedsel, de opname van voedingstoffen, stimuleert het weefsel en werkt antiviraal en antibacterieel.
Rond 1930 werden deze eigenschappen van zilver al wetenschappelijk vast gesteld maar door de depressie was het als medicijn te kostbaar en na de ontdekking van de penicilline raakte zilver als medicijn in de vorm van colloïdaal zilver al gauw in de vergetelheid. Nu er steeds meer bacteriën immuun raken staat zilver opnieuw in de belangstelling. In gezet als antibiotica kan het 650 verschillende ziekteverwekkende organismes doden.
Voor zover bekend treed er geen resistentie op. Ook op wonden blijkt zilver een positief effect te hebben. De groei van gezond weefsel wordt gestimuleerd.
Homeopathie gebruikt zilver in de vorm van Argentum nitricum en Argentum metallicum en wordt o.a. ingezet bij manisch-depressieve klachten en spijsverterings problematiek.





In de Ayurvedische geneeskunst wordt zilver toegepast om de elektromagnetische balans van het lichaam te herstellen en wordt gezien als een lever en milt ontgifter. Zilver past bij het derde oog chakra wat zich tussen de wenkbrauwen bevindt. In deze context zou ze de innerlijke weerspiegeling bevorderen.
In de Chinese geneeskunst past zilver bij de maagmeridiaan en wordt ze beschouwd als yin.
In de antroposofie wordt zilver vooral toegepast bij kinderen, die tot hun 7de jaar in de maanperiode zitten.





Het lichaam is nog steeds aan het incarneren en groeit in die jaren het hardst. Zilver kan daarbij behulpzaam zijn.

Momenteel is zilver populair bij het vervaardigen van sieraden en juwelen. Het is een geliefd kado bij speciale gelegenheden zoals geboorte en het 25 jarig (zilveren) huwelijksfeest.
In de medische wereld wordt zilver gebruikt voor het vervaardigen van instrumenten en implantaties, al winnen andere metalen nu terrein. Ook het gebruik van zilver voor het vervaardigen van geldstukken is bijna verdwenen. Ondanks de opkomst van de digitale fotografie wordt er nog veel zilver gewonnen voor de traditionele fotografie. Wetenschappers menen dat met het huidige gebruik de voorraad zilver binnen 20 jaar uitgeput is.

Zilver heeft altijd een belangrijke plaats ingenomen in de verschillende culturen en religies.
Religieuze gebruiksvoorwerpen, amuletten, rozenkransen en beeldjes werden van zilver vervaardigd.
Door haar koele weerspiegeling en haar dienende karakter werd het in verband gebracht met de maan. Op grond van die associaties heeft zilver invloed op alle processen die volgens de astrologie door de maan worden beheerst.
In de verschillende natuurreligies en new age cultuur wordt zilver gezien als een metaal dat werkt als een spiegel voor de ziel. Het versterkt de intuïtie, emotionele balans, dromen en inzichten.  Zilver ontrekt negatieve energie uit het lichaam en geleid de positieve energie van een geneeskrachtige steen.

Magisch gezien is zilver inzetbaar bij watermagie, divinatie, volle maanrituelen, het opladen van stenen, dromen en helingsrituelen.

Correspondenties:
Godinnen: Diana, Artemis en Isis.
Element: Water
Polariteit: Vrouwelijk
Edelstenen: Maansteen, Lapis Lazulli, Jade, Parel
Sterrenbeeld: Kreeft en Waterman, Vedische astrologie: Stier en Weegschaal
Planeet: Maan, Vedische astrologie: Venus

  Tip:

Om je zilver schoon te houden kun je beter geen gebruik maken van de gebruikelijke zilverpoets welke giftig is.  Gemalen krijt vermengt met spiritus werkt prima. Daarna opwrijven met een flanellen doek.

Bezoars !!!

Bezoars zijn versteende massa’s die gevonden worden in de maag van de Bezoar-geit. Haren en resten plantaardig voedsel (cellulose) blijven zolang achter in de maag dat het versteend. In jaren groeit de steen gelaagd aan en kan de hele maag opvullen. Soms zijn ze bros en licht van gewicht, maar kunnen ook zwaar en hard zijn. Ze kunnen alle vormen en kleuren hebben.
Bezoars worden ook wel in andere zoogdieren gevonden, nl. de herkauwers. 

 


Zelfs mensen kunnen een bezoar ontwikkelen. Vaak is er dan sprake van een vertraagde maagdarm functie, kinderen die op hun haar kauwen of iets onverteerbaars is gegeten waar voedselresten aan vast koeken. Er bestaan drie soorten Bezoar, afhankelijk waaruit ze zijn opgebouwd:  Phytobezoars (plantaardig), Pharmacobezoars (medicijnen) en Trichobezoars (haren). Behalve in de maag worden Bezoars ook wel aangetroffen in het eerste deel van de dunne darm.

Bezoars hebben een lange historie als bijzonder geneeskrachtig en magisch. Tussen de 11de en de 19de eeuw was deze bijzonder populair. Het woord is afgeleid van het Arabische Badzehr (antidota) en het Hebreeuwse behalzazar, wat meester van het vergif betekent. De steen werd aldus hoog geacht tegen allerlei vergiftigingen. Daarnaast zou een bezoar geluk, rijkdom en macht brengen en magische krachten bezitten.
De steen werd daartoe gedragen als talisman, gezet in een ring of als magisch ornament in huis gezet. De verhalen rondom de steen maakte dat vele apothekers er mee aan de slag gingen om de meest fantastische medicijnen er van te fabriceren. Daartoe werd de steen vermalen en eventueel gemengd met andere obscure ingrediënten. Ingenomen zou het zweten opwekken waardoor de ziekte door de huid het lichaam zou verlaten. De steen of het poeder ervan werd op slecht genezende wonden gelegd of de patiënt werd aangeraden de steen een tijd in de mond te houden zodat de helende krachten werden opgenomen.

Door de zeldzaamheid en populariteit waren de kosten van een Bezoar voor die tijd al toren hoog. De Bezoar die Piet Hein meebracht met zijn Zilvervloot ligt nog altijd in het farmaceutische museum te Amsterdam. De steen bracht in 1736 al 2600 gulden op!
Alleen welgestelden waren in de gelegenheid gebruik te maken van de veronderstelde krachten. Maar juist daar vond de steen gretig aftrek. De rivaliteit om status en macht maakte dat er nogal eens mensen vermoord werden om hogerop te komen. Vergiftiging door middel van arsenicum was de meest populaire manier. Doordat er vaak geen betrouwbare medici en/ of antidota voorhanden waren zochten de welgestelden zelf naar oplossingen. De bezoar leek hiervoor uitkomst te bieden. De steen lag daartoe continu in de drinkbeker en zou al het eventueel aanwezig gif absorberen. Anderen droegen de steen aan een ketting en dompelde de steen in elk drankje wat gedronken werd.

De steen werd op grote schaal vervalst en voor steeds meer kwalen voorgeschreven zoals de pest, rabiës en epilepsie. Uiteindelijk werd het ongeloofwaardig dat een steen tegen zoveel kwalen zou kunnen helpen. Tevens werden geneesmiddelen tegen het eind van de 18de eeuw ontdaan van hun magische eigenschappen en verdween hun populariteit.
Toch blijkt er een bron van waarheid te zitten achter dit verhaal. Onderzoek heeft aangetoond dat de steen inderdaad in staat is om de giftige bestanddelen van arsenicum, arsenaat en arseniet, om te zetten in fosfaat of te binden met sulfer. Sulfer is vooral te vinden in de eiwitten van haren, één van de belangrijkste bestanddelen van de bezoar steen. Daar de steen vaak calciumcarbonaat bevat zou het dezelfde werking kunnen hebben als zuiveringszout of houtskool door zuren en gif op te zuigen en te neutraliseren.

Maar de legende leeft voort en Bezoars worden nog steeds aangeboden als stenen met magische krachten waar dik voor betaald moet worden. Aangezien het dier eerst zal moeten overlijden alvorens zo’n steen bemachtigd kan worden en het feit dat er dik geld aan verdiend wordt roept dit een aantal ethische vragen op.

       

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Mediteren in het dagelijks leven !!!

Meditatie is een avontuur, het grootste avontuur dat voor de menselijke geest mogelijk is. Meditatie is: er gewoon zijn, niets doen - geen handeling, geen gedachte, geen emotie. U bént er alleen en dat is puur genot.

Waar komt dit genot van het nietsdoen nu eigenlijk vandaan?
Nergens vandaan of van overal. Het heeft geen oorzaak, omdat het bestaan als zodanig pure vreugde is.





Mediteren kan iedereen (leren)

Ik zeg dit wel zo makkelijk, maar toch is het zo. Veel mensen zeggen dat ze hun geest niet tot rust kunnen brengen en, eerlijk is eerlijk, dit is ook het moeilijkste van alles. Ook al krijgt u nog zoveel informatie naar binnen, van de dagelijkse beslommeringen, het is toch te leren.

Als u eenmaal een paar stappen hebt gezet wilt u meer, zeker na de eerste meditatie. In het begin wilt u vaak heel veel, echter u kon ook niet meteen op een fiets wegrijden. Al snel na de tweede meditatie wordt u gepakt door wat ik noem 'het meditatie virus'. U ervaart dingen in uw lichaam, of ziet mooie zaken. Na afloop bent u ontspannen, en zou u direct door willen gaan

Wat is meditatie?

Door meditatie kunt u het denken tot rust brengen en tot innerlijke harmonie komen. Dit kan door de aandacht te richten op uw ademhaling. Door geconcentreerd in- en uitademen, is het mogelijk los te komen van zorgen over de toekomst of verdriet om het verleden. Mediteren kan ook een manier zijn om uw intuïtie verder te ontwikkelen. De maatschappij is erop gericht om te consumeren. Bij meditatie ligt de nadruk op het consuminderen. Meditatie kan de ogen openen voor de schoonheid van de dingen van alledag: het is leven in het hier en nu.

Welke effecten heeft meditatie op lichaam en geest

Door onze achtergrond, religie en traditie, zijn we gewend door onze eigen gekleurde bril naar het leven te kijken. Bij meditatie wordt die bril afgezet: oude meningen en denkbeelden kunnen we loslaten. Hierdoor kunnen we het leven onbevangen en open tegemoet treden. We kijken ernaar als een kind, vrij van voorkeur en afkeer. Veel lichamelijke klachten die door stress ontstaan, zoals spanningshoofdpijn en rugklachten, kunnen door meditatie verminderen of verdwijnen.

Meditatie brengt u dichter bij uzelf en zorgt ervoor dat u tot rust komt. Het geeft u meer zelfvertrouwen. Ook als u zich lichamelijk niet lekker voelt, werkt meditatie heilzaam en zal op vele manieren een zeer positief resultaat op het leven geven. Het geeft u een innerlijke (genees)kracht om makkelijker om te gaan met bepaalde zaken.

Mediteren: hoe doe je dat

Er bestaan verschillende vormen van mediteren.

Alleen al kijken naar een zonsondergang, kan een vorm van meditatie zijn, net als schilderen of bidden. In Japan zijn de kunst van het bloemschikken en die van het boogschieten, Reiki behandelingen zijn een vorm van meditatie.

In China geldt dat voor de bewegingsleer Tai-Chi. Ontspannen zitten op een kussen, in de lotushouding, is in het oosten de meest gebruikelijke vorm. U concentreer zich op uw ademhaling: adem in door de buik, houdt de lucht even vast en adem rustig weer uit. Terwijl u zit, komen er allerlei gedachten naar boven. De oefeningen kunt u ook zitten, staand of liggend doen.

Waar kun u het best mediteren

Dat is persoonlijk. U kunt het best een plek zoeken waar u ongestoord kunt zitten, zonder telefoon, fax of geluid. Dat kan in de tuin zijn, maar ook op zolder. Houd de inrichting van de ruimte eenvoudig en vermijd fel licht of schreeuwerige kleuren. In het oosten wordt vaak een kaar aangestoken en een staafje wierook gebrand. Dat kan kalmerend werken.

Hoe vaak en hoe lang moet u mediteren

Een paar keer per dag, tien minuten of een kwartier. Mensen die wat meer geoefend zijn, kunnen hun meditatie-oefeningen uitbreiden tot veertig minuten of maximaal een uur. Na een uur mediteren verslapt de aandacht meestal.

Wanneer kunt u het beste mediteren

Dit is voor iedereen verschillend. 's Ochtend vroeg, vóór het ontbijt, is mediteren vaak heel effectief. Tijdens het slapen zijn allerlei processen in het lichaam tot rust gekomen, wat een fris gevoel geeft. Maar 's avonds voor het naar bed gaan, is ook een prima moment.

Wat is een geleide meditatie

Eigenlijk zegt het woord het al. U wordt door een stem naar een bepaalde plaats gebracht. Dit heet visualiseren. Eigenlijk spreken we niet echt van een meditatie maar meer van een visualisatie. Door middel van een stem komt u zaken tegen die u mogelijk laten voelen, horen, zien of ruiken.

Eigenlijk wordt u derde oog, zonnevlecht op een heerlijke manier extra geactiveerd. Op den duur is het zelfs mogelijk in contact te komen met uw eigen gids. Natuurlijk moet alvorens tot meditatie wordt overgegaan veel worden geleerd. Zo zullen zeker in het begin de chakra's en aura een hele belangrijke plaats innemen. Ook de ademhaling is van belang, maar vaak gaan mensen mediteren die heel erg op de ademhaling letten en dan is het effect van een goede meditatie weg.

Antimoon, een wondermiddel ???

Antimoon is voor de meeste mensen een relatief onbekend metalloïde. Toch heb je het bijna dagelijks in handen, daar het in vele gebruiksvoorwerpen verwerkt is.
Antimoon is een zilvergrijs semi-metaal wat zelden in zijn pure vorm gevonden wordt. Meestal is het gebonden aan een mineraal, waarvan zwavel de belangrijkste is en stibniet of antimoniet wordt genoemd. Stibniet is de belangrijkste bron om antimoon te winnen.

Men is onzeker over de herkomst van de naam antimoon. De meeste bronnen benoemen de afleiding uit het Grieks, anti en monos, wat vrij vertaald “niet alleenstaand” betekend. Dit zou dan verwijzen naar het feit dat antimoon meestal in gebonden vorm gevonden wordt. Het chemische symbool is SB, van Stibium.

Antimoniet is al sinds de oudheid in gebruik. Met een hardheid van 2 is het makkelijk tot poeder te vermalen en werd het als oogschaduw toegepast. In de middeleeuwen werd antimoniet gebruikt als pigment voor inkt en verf. De alchemisten vonden het mineraal interessant omdat men meende dat het bruikbaar was in het proces om onedele metalen in goud te doen veranderen. De stof smelt bij de hitte van een kaarsvlam en heeft de eigenschap andere metalen te verharden. Tegenwoordig worden antimoon verbindingen ook gewaardeerd om hun brandvertragende eigenschappen.

 

Antimoon is giftig. Een vergiftiging met antimoon lijkt veel op dat van arsenicum. Een kleine dosis veroorzaakt hoofdpijn, duizeligheid en depressies. Een grotere dosis veroorzaakt heftig en frequent braken. Aan een fatale dosis zal men binnen een paar dagen overlijden.
Het lijkt dan in eerste instantie vreemd dat deze stof van de 15de tot de 19de eeuw een populair geneesmiddel was. Bekijk je dit gegeven echter in de context van het beeld dat men van ziekten had in die tijd dan wordt het geheel duidelijk. Ziekte en geloof waren in die tijd nauw verbonden. Het leven in zonde werd vaak aangemerkt als de oorzaak van een ziekte. Hierdoor zou men openstaan voor kwaadaardige krachten of geesten die de balans van de vier Humores (lichaamssappen) zwarte gal, gele gal, slijm en bloed zouden verstoren.





Men dacht die verstoring te kunnen opheffen door de overmaat van sappen (onreinheden) te elimineren. Hiertoe zette men reinigende therapieën in zoals vasten, zweten, laxeren, braken en aderlaten. Daar Antimoon zulke heftige braakreacties veroorzaakt dacht men dat het een zeer krachtig medicijn betrof dat zelfs de meest ernstige ziekten kon bestrijden. Antimoon werd gezien als een spiritueel reinigingsmiddel dat “het beest” uit de mens kon verwijderen en men zodoende van zonden verlost zou kunnen worden. De toxiciteit van het middel werd door deze hypothese totaal overschaduwd. Men beschouwde alleen het dynamische effect van geneesmiddelen en niet het chemische effect zoals vandaag de dag gebeurt.

Dat Antimoon zo populair was als medicijn heeft zijn oorsprong in de verschillende (Alchemistische) werken die er in de middeleeuwen werden geschreven over deze stof.
In het laboratorium had men ontdekt dat antimoon, wanneer verhit, andere metalen oplost.
Zo kreeg het de naam Lupus metalorum, de wolf der metalen, het lood der wijzen. Hierin zag men de analogie met Saturnus die in de mythe zijn kinderen verorbert, ofwel de wijsheid die de onvolwassenheid wegneemt.
Het meest beroemde werk dat in die tijd verscheen over Antimoon is dat van de monnik Basilius Valentinus: De zegewagen van Antimoon. In zijn optiek zou een ieder die de transformatie kracht van antimoon zou kunnen begrijpen en toepassen zegevieren. Het werk inspireerde menig intellectueel zoals Nicolas Lemery, Boerhaave en Isaac Newton.

Het duurde niet lang voordat Antimoon als universeel geneesmiddel werd gezien. Het werd o.a  ingezet bij maag/darm bezwaren, borstklachten, de pest, melancholie en als verjongingsmiddel.  Rond de 18de eeuw bestonden er meer dan honderd verschillende geneesmiddelen die een antimoonverbinding bevatte. Er werden bekers vervaardigd van dit metaal waarin men voor een nacht wijn liet staan en het dan op dronk. Kapitein James Cook had zo’n beker in zijn bezit, welke bewaard is gebleven. Of men nam antimoonpillen, de z.g. pillulae perpetuae. Omdat zij kostbaar waren werden ze na de uitscheiding gereinigd zodat zij weer opnieuw gebruikt konden worden. Door het overmatige gebruik lieten velen het leven en werd het gebruik aan banden gelegd. Men heeft het vermoeden dat Mozart aan een antimoonvergiftiging is overleden. Hij nam dit controversiële medicijn in een poging zijn syfilis te bestrijden.

Met de ontwikkeling van de chemie aan het eind van de 19de eeuw ging men steeds meer beseffen dat antimoon giftig is en raakte uit de gratie. Maar met de opkomst van de homeopathie en de antroposofie halverwege de vorige eeuw toonde men weer interesse in deze stof. Analogieën werden opnieuw uitgediept en met de nieuwe toedieningwijzen succesvol toegepast.
Binnen deze disciplines ziet men in de vorm van antimoniet, staafjes die vanuit één punt lijken te ontspringen, de levenskracht die het uitstraalt en haar vormende en verstevigende kwaliteiten. Het centrum dat controle heeft over het geheel.

Met deze optiek wordt antimoniet in homeopathische verdunningen ingezet bij spataderen en aambeien. Antimoon injecties worden gegeven bij depressies en psychosen. Twee duidelijke voorbeelden van verslapping die behoefte hebben aan vormkracht en versteviging.
De oplettende lezer valt het direct op dat het gebruik van en de ideeën over antimoon niet veel verschillen van die in de middeleeuwen. Dat alleen de toedieningsvorm is genuanceerd. Zo blijkt dus dat men in die tijd al op het goede spoor was. Want wie zei dat ook alweer dat de hoeveelheid bepaald of iets een gif is?  Paracelcus.

       



Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

In de SPIEGEL kijken !!!

Ga eens voor een spiegel staan en kijk naar jezelf. Kijk jezelf in de ogen. Kun je dat? Zeer veel mensen gebruiken een spiegel alleen om de haren te kammen en verf op hun gezicht te smeren. Je gezicht met kleurtjes besmeuren is: jezelf een maatschappelijk masker opleggen. Als je niet in je eigen ogen kunt kijken, ben je al ver heen! Dan wordt het hoog tijd om ermee te beginnen.

Als je, al is het maar in een piepklein spiegeltje, naar jezelf kijkt, zeg dan iets zoals: "Dit ben IK. Ik ben goed. Ik ben een MENS, een persoon. Ik ben goed zoals ik ben. Ik ben altijd en overal IK. En zo ben ik STERK. Ik ben MOOI. Ik ben DE MOEITE WAARD. Ik mag er zijn." Ook al meen je daar geen klap van! Misschien kan je dan eens woedend "worden" dat je van deze goede dingen niks meent! Dat ze zelfs tegen je "normale" gevoel ingaan!

Schrijf dat eens in een mooi kleurtje op een papier en versier dat met bloemetjes en vlaggetjes. Steek de vlag voor jezelf uit! Hang dat naast de spiegel of op een plek waar je vaak bent. Wees niet zuinig met lofuitingen over jezelf. In het begin mag dat gerust gaan over je vaardigheden, je talenten en je mogelijkheden. Dat is immers datgene waarop je jezelf hebt leren waarderen, èn leren onwaarderen! En dat onwaarderen op minstens twee manieren:

1.      waar je in je vaardigheden tekort schoot en niet aan de bijbehorende eisen kon voldoen

2.      het onderdrukken van je mens zijn in verband met die vaardigheden enz.

Om deze dingen te doorzien heb je eerst nodig dat je die voelt! Pas van daaruit kan je ze gaan doen afbrokkelen, want al die dingen: je vaardigheden, je van daaruit voortkomende functies enz. zijn maar kleine deeltjes van jezelf!





Als je aan een grote spiegel toe bent, neem dan eens een lipstick of een stukje zeep en schrijf deze woorden in een rand rondom op de spiegel. Dat mag er best één zijn waar alle huisgenoten in kijken! Versier die woorden met alles wat je leuk en mooi vindt. Niets is te mooi om jouw spiegelbeeld mee te versieren.

Plak eens een spiegel of een rijtje spiegeltegels op de wc-deur en die woorden erop of ernaast. Juist omdat de wc het meest intieme kamertje is werkt dat heel goed!





En huisgenoten die er bezwaar tegen hebben, hebben het zelf hard nodig. Sta op je strepen ! Willen je huisgenoten iets waardevols aan jou hebben, dan mogen ze er toch geen bezwaar tegen maken. Ze hebben dan nl. iemand in huis die bewust probeert te leven! Daar zouden ze dankbaar voor moeten zijn, je ermee helpen en je vragen hen te helpen. Ja toch ?

Als je dit elke dag doet word je alsmaar sterker en zelfbewuster. Je zelfrespect en zelfwaardering groeit snel dan. Na een paar maanden ken je dat zielige hoopje ellende, dat niet eens wist hoe in een spiegel te kijken, niet meer terug!

Het leven is als een spiegel met slijpfouten erin geslopen,
dan schrik je en zou het liefst van jezelf weg willen lopen,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, met scheefgetrokken hoeken,
juist dáár val je het meeste op, vergeefs zul je jezelf er zoeken,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, van tranen soms beslagen,
dan geeft het wazig vertekend beeld
geen antwoord op moeilijke vragen
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, verwrongen, lachwekkend vreemd,
dan kruip je eenzaam achter een muur,
omdat je denkt dat niemand je neemt,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, steeds kom je jezelf er tegen,
dan durf je nauwelijks kijken,bent voor je zelf verlegen,
want je ziet niet hoe mooi je bent.

Het leven is als een spiegel, waarin je scheef vaak staat getekend,
Kijk dwars erdoorheen: mensklein, mensgroot!
Dan zie je wat je echt betekent!
Dan zie je pas hoe mooi je bent!

(Ina)

Voelen !!!

Soms voel je je heel blij, soms voel je je juist verdrietig. Je huid kan ook voelen. Je huid kan voelen of iets hard, zacht, harig of ruw is. In je huid zitten hele kleine celletjes, zenuwen, die dat kunnen voelen. Die zenuwen sturen de prikkels door naar je hersenen, zodat je weet wat je voelt.

Doe de test met twee personen

1. Kriebel eens met een kwastje over je huid. Waar voel je het kwastje het best? Op je arm, op
je hand, op je rug of op je lippen?

Als je met een kwastje over je huid gaat, dan voel je dat het best op je lippen. Daar zitten de meeste zenuwcellen.

2. Vul een bad met warm water. Wat voelt warmer aan, als je je hand in het bad steekt of als je je voet in het bad steekt?

Als je met je voet in een bad warm water staat, dan lijkt het veel heter dan dat je je hand in hezelfde bad met water steekt. Dat komt omdat er in de huid van je voet meer zenuwcellen zitten dan in de huid van je hand.

Warmte en kou

Je huid voelt ook of je het warm of koud hebt. Het is de taak van de huid om er voor te zorgen dat je het niet te warm of te koud krijgt. Als je het koud krijgt, trekt het bovenste laagje van je huid samen. Hierdoor gaan je haartjes op je huid overeind staan. Je hebt dan kippenvel, zoals je op het plaatje ziet. Dit doet de huid om tussen de haartjes warmte vast te houden.

Als je het warm hebt dan scheiden de zweetkliertjes in je huid vocht af. Je gaat dan zweten. Het vocht op je huid koelt af door koude lucht. Zo koel je op een slimme manier weer af.

 


Een voelproefje met warm en koud.

Neem drie bakken met water

Vul een bak met warm water, een bak met ijskoud water en een bak met lauw water.
Steek je ene hand in de warme bak en de andere in de ijskoude bak.
Wacht een poosje en doe dan beide handen in de bak met lauw water.

Wat voel je nu ?

Met je hand uit de koude bak voel je het lauwe water als warm.
Met je hand uit de warme bak voel je het lauwe water als koud.

Dit komt doordat je hand gewend raakt aan de temperatuur van de omgeving, het water in de bak dus. Je hand die uit het koude water komt is gewend aan koude. Als je deze in een bak met warmer water doet, zul je dus warmte voelen. Je hand die uit het warme water komt, is gewend aan de warmte. Stop je deze in een bak met kouder water, voel je dus kou.


Pijn

Als je je hand tegen een hete kachel houdt, doet dat pijn. Je zenuwcellen in je huid voelen een enorme hitte. Zij sturen heel snel een boodschap naar je hersenen: dit doet pijn. Je hersenen sturen gauw een boodschap naar de spieren in je arm en je hand: trek je hand terug! Zo beschermen de zenuwcellen in je hand je tegen pijn.

Maansteen !!!

Maansteen is een natriumkaliveldspaat met een parelmoerachtige glans. De kleur kan variëren van zilverwit met een blauwachtige weerschijn tot roodachtige beige, geelgroen, of zwart, maar elke maansteen heeft altijd die prachtige parelmoerachtige glans. Het is de steen die hoort bij goden en godinnen, bij de voortplanting en de liefde. Als cultuursteen hoort de maansteen bij de oude Indiase cultuur. Dat was een cultuur die zich interesseerde voor de gevoelssfeer.

De meest bekende zijn de beige, roze of gele soorten. Deze stenen zijn half doorzichtig en hebben allen een parelmoerachtige glans. In cabochon geslepen exemplaren is het kattenoogeffect te ontwaren. Deze stenen komen voornamelijk uit Canada. De heldere varianten hebben een wit of blauw schijnsel als je de steen bij een lichtbron kantelt.
Het is aan deze glans waaraan de steen zijn naam heeft te danken. De glans ontstaat tijdens de afkoeling van de kristallen waarbij het natriumveldspaat zich van het kaliumveldspaat onttrekt. Hoe fijner deze deeltjes, hoe intenser het iriserend effect.  Zou de steen wederom verhit worden dan stopt dit splitsingproces en verdwijnt ook de glans.

De Romeinen gebruikten de steen in hun sieraden en geloofden dat de steen werd gevormd door het licht van de maan. Het blauwe schijnsel was het licht van de maangodin die in de steen leefde en veranderde zoals de maanfase. Het gezicht van de maangodin zich daarin kon manifesteren.
In India wordt zij beschouwd als een heilige steen. Voor hen is de maansteen een symbool van het derde oog en het verheldert je spiritualiteit. De steen wordt daar alleen op een gele stof gepresenteerd, want geel is een heilige kleur. Het is een populair geschenk bij huwelijksfeesten, daar het de pasgetrouwden geluk en liefde zal schenken en bescherming bied tegen het boze oog. In de aryuveda wordt de maansteen geassocieerd met het hartchakra. Ze verminderd angst en stress  en transformeert deze in zelfvertrouwen zodat je gebalanceerd en creatief kunt reageren op situaties.
De Chinezen geloven dat zij yin en yang balanceert, zodat de persoon in harmonie een vruchtbaar leven zal leiden. Aziatische volkeren wezen op het feit dat als de volle maan te zien is er geen regen is en de maansteen dus geen tranen zou veroorzaken.

Volgens Agrippa helpt de steen in het voorzien van gebeurtenissen. Daartoe plaats je de steen onder je tong en denkt aan een gebeurtenis in de toekomst. Als je hart sneller gaat kloppen zal de gebeurtenis plaatsvinden, blijft je hart rustig dan zal de gebeurtenis geen doorgang hebben. Op de eerste dag van de maanfase heeft de steen een uur deze kracht. Op de tiende dag van de maanfase het eerste en tiende uur. Andere bronnen vermelden dat je met afnemende maan de steen onder je tong moet plaatsen om voorspellingen te kunnen doen. Als geliefden tijdens volle maan een steen onder de tong nemen zouden ze hun toekomst samen kunnen voorzien.
Met een maansteen onder de tong zou je korte termijn geheugen versterkt worden. Ideaal om gebruik van te maken als je de avond voor je examen nog zit te blokken.

Door haar connectie met water en de maan wordt er in veel culturen aangenomen dat ze positieve invloeden heeft op het plantenrijk. Daartoe wordt ze gedragen tijdens het bewerken van het land. Niet eens zo gek, daar de maansteen je verzorgende kwaliteiten stimuleert. Gehangen in bloeiende vruchtbomen zorgt zij voor een rijke oogst.
Ze is altijd populair geweest bij reizigers, daar ze bescherming bied op zee en bij nacht.

Maansteen is een mooie steen om aan je geliefde te schenken, vooral als je ruzie hebt gehad. Met deze gift zal de vrede snel wederkeren. Ze ondersteunt de onvoorwaardelijke liefde en waardering voor elkaar. Gegeven met volle maan zal de relatie voor altijd vol tedere passie zijn. Ze wordt ook wel geschonken bij de 13de trouwdag. Ben je alleenstaand, draag dan de steen om liefde in je leven te brengen. Ze helpt je open te staan voor de liefde van anderen.

De maansteen is een persoonlijke steen. Zij voegt niets toe en neemt niets weg, zij reflecteert je persoonlijkheid. Daarom wordt er wel gezegd dat de steen “dat wat is” conserveert. Ze helpt je in contact te komen met je wensen en emoties. Al wordt de steen als typisch vrouwelijk bestempeld, ook mannen hebben er baat bij om in contact te komen met hun gevoel en hun vrouwelijke kant.
De roze maansteen werkt vooral aan het zelfvertrouwen en de beige stenen helpen je mee te gaan met de stroming.
Als steen van de maangodin heeft ze een kalmerende energie en kan ze ingezet worden bij alle maanvieringen. Je sensitiviteit, intuïtie en psychische krachten worden versterkt. Ze is een goede steen om te mediteren op je innerlijke groei en kracht.

Zij is de vruchtbaarheidssteen bij uitstek. Uit eigen ervaring heb ik gezien hoe vrouwen met een niet vervulde kinderwens met de hulp van maansteen alsnog zwanger raakten. De maansteen reguleert de hormonen en daarmee je maandelijkse cyclus. De zwangerschap en de bevalling worden door haar gesteund. Maanstenen absorberen pijn en regenereren de weefsels. Verder is ze inzetbaar bij oedemen, maagklachten en obesitas (overgewicht).
Om slapeloosheid of nachtmerries te verdrijven leg je een maansteen onder je kussen. Er wordt wel gezegd dat als je van een maansteen droomt dit een teken is van aankomend gevaar. De maansteen past bij verharde en verbitterde mensen.

Verzorging van je maansteen

De steen is gevoelig voor hitte en licht. Doordat ze relatief zacht kan ze gemakkelijk beschadigen. Reinig haar in stromend water en laad haar op in de wassende maan.

De beste maansteen is helder als bergkristal en heeft een intens blauw iriserend effect. Andere maanstenen geven een wit schijnsel, welke minder waardevol wordt geacht. De mooiste stenen worden in Sri Lanka gevonden.  Met hardheid 6 is de steen makkelijk te bewerken. Vooral de jaren twintig werd er in de Art Nouveau veel gebruik gemaakt van deze steen. De maansteen is de waardevolste steen in de groep veldspaten.
De maansteen kan worden ingezet als vervanging van de parel. Als geboortesteen past ze bij het sterrenbeeld kreeft. De maansteen is qua uiterlijk makkelijk te verwarren met seleniet (gips). Deze steen is zeer zacht, je kunt er met je nagel in krassen.

Nog een grappig weetje:
Nadat Neil Amstrong en Buzz Aldrin  op de maan waren geland, zocht de staat Florida naar een symbool dat deze gebeurtenis zou memoreren. Daartoe werd op 20 mei 1970 de maansteen als officiële staatssteen benoemd. Ironisch genoeg komt de maansteen van nature niet voor in Florida en werd ook niet op de maan gevonden.

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Geur der Aarde !!!

De meest bijzondere Attar is wel de Mitti attar, ook wel de “geur der aarde” genoemd, welke wordt gemaakt van gebakken aarde uit Kannauj (India). Iedereen kent wel de geur die ontstaat als er regen valt op kurkdroge grond. Deze wordt geproduceerd door de micro-organismen die weer actief worden door het vocht.

In een land waar het erg droog is en regen vaak de enige manier van bevloeiing, is de komst van de regentijd belangrijk om te overleven. Met genoeg regen is men verzekerd van een oogst en voedsel om te overleven.
 
  

De geur wordt dan ook geassocieerd met de vernieuwing van het leven. Daarnaast zien zij de geur als de belichaming van de god Krishna die zichzelf in de Bhagavad Gita als volgt identificeert:

“ Ik ben de smaak van water, het licht van de zon en de maan, het geluid van de hemel, de bekwaamheid van de mens, de geur van de aarde, het leven van al dat leeft, de kracht van de sterken, de intelligentie van de intellectuelen en het originele zaad van al het bestaan.”

De komst van de regen is dus ook een heilige gebeurtenis welke met rituelen en offers gepaard gaan. Het is deze beleving die de dighaa’s er toe dreef de geur van de aarde te kunnen vatten in een parfum. Door te experimenteren kwam men er achter dat de grond van opgedroogde meren en rivieren de meeste geur gaf. Met pikhouwelen wordt de bovenste laag verwijderd en verzameld op karren en vervoerd naar de dichtstbijzijnde pottenbakkerij. Daar wordt de aarde nat gemaakt en eenvoudige potten of schalen van gedraaid. In de oven wordt het geheel afgedekt met stro waarna het op een subtiel vuur half wordt gebakken.

 


Vervolgens worden de potten vervoerd naar de destilleerderij.

De degs worden gevuld met de potten en afgesloten. Pas als de installatie startklaar is wordt er water toegevoegd door een gat in het deksel zodat er zo min mogelijk geur verloren gaat.

De topnoten worden op deze manier gevangen, die ontstaan zodra de aarde in contact komt met het water. Pas dan wordt er een mild vuur ontstoken om de rest van de aroma’s te destilleren. Na twee uur wordt het proces stop gezet en laat men het geheel afkoelen. De volgende dag wordt het water afgetapt en het proces herhaald, twintig dagen lang. Ook de mitti Attar wordt gerijpt in de lederen veldflessen.

De geur is populair bij vruchtbaarheidsfeesten/rituelen en als cadeau voor iemand die een nieuwe start maakt. Denk hierbij aan het huwelijk, de geboorte van een kind, het betrekken van een nieuw huis of het starten van een nieuwe baan.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan 

 

De spontane bewustwording !!!




De zaak besluiten na het voorgaande ( vorige logs ) met het lichaam nu de vrije hand te geven.

Ga nu een poosje in een totaal omvattend lichaamsgevoel liggen. Je voelt alles tegelijk.

Hou het rustig en ontspannen. Nu merk je dat je aandacht wordt getrokken door b.v. je nek. Ga er maar naar toe en schenk die plek je bewustzijn. Hou dat bewustzijn in de as van je lichaam. Ga helemaal in het gevoel zitten dat daar ontstaat. Laat het maar gaan. Hou de plek waar je eerst verkeerde in de gaten. Hou zo de twee polen in de aandacht.

Als het gevoel wegebt, beginnen je benen te trillen. Ga ernaar toe.

Hou de nek nog in de gaten en voel tegelijk de benen.

Op den duur ben je in kortere tijd helemaal ontspannen en ga je vanzelf, naar die delen, die om aandacht vragen. Ook al is dit met pijn, ga er belangstellend naar toe.

VERWERP NOOIT PIJN, WEES ER NOOIT BANG VOOR, PROBEER DE PIJN NIET WEG TE DRUKKEN. HET LICHAAM LOST HET ZELF WEL OP.





Al bij al, kan deze oefening nog al wat tijd vergen. Je kan hem altijd in delen doen, in de bus, wachtend bij het postkantoor, voor het slapen gaan.

JE HOEFT JE NOOIT MEER TE VERVELEN. Je hebt altijd wat nuttigs te doen.





Samenvatting

Het lichaamsbewustzijn maakt ons via bewustwording van de aanwezigheid van onze lichaamsdelen en organen, bewust van onze totale aanwezigheid. Ze trekt a.h.w. het denken uit de gevangenis van het hoofdbewustzijn en plaatst ons terug in ons gehele wezen.

De route is simpel, van handen, naar schouders, via de zijflanken van de romp door de romp heen naar de achterbenen. Dan van de voeten, knieën, naar het perineum, de billen, rug, hoofd en weer terug naar de navel.
Via het voelen van onszelf, worden we zelfstandiger. We gaan onze eigen kracht voelen. We kunnen daarna gaan leren ook in ons werk, en in onze contacten voortdurend in dat gevoel te blijven. Want in je gevoel zitten is in jezelf zitten, daar waar je zelf te baas bent.

De schelp van de Reiziger !!!

Ook wel de kam of mantelschelp genoemd; een tweekleppig weekdier welke in Europa vooral te vinden is in het middellandse zeegebied en de Atlantische oceaan.
Ze valt direct op door haar symmetrische verschijning; ribbels die vanuit een rechte sluiting uitwaaieren naar de uiteinden. De schelp heeft een bol en een plat deel. Met de bolle kant ligt zij op de zeebodem en voedt zichzelf met plankton wat ze uit het zeewater zeeft. Op de karakteristieke ribbel randen van de schelp zitten lichtgevoelige sensoren waarmee ze donker en licht kan onderscheiden. Hiermee kan een eventuele vijand worden ontwaard en als reactie hierop sluit zij de kleppen met volle kracht waardoor ze als het ware kan wegzwemmen. Het geluid wat hierdoor ontstaat is onder water te horen.

De mantelschelp is vernoemd naar Jakob, een apostel van Jezus die van oorsprong visser was. Na de herrijzenis van Jezus vertrok hij naar Galicië (Spanje) om het evangelie te verspreiden. Hij was echter niet succesvol en ging teleurgesteld weer terug naar Jeruzalem. Daar kreeg hij onenigheid met de magiër Hermogenus die zich ergerde aan de populariteit van Jakobus. Hij jutte het volk op door te verkondigen dat Jacobus leugens verspreidde en uiteindelijk veroordeelde koning Herodes hem in het jaar 44 tot onthoofding. Jacobus was de eerste apostel die een martelaars dood stierf.

Twee leerlingen van hem brachten zijn lichaam per bootje naar Galicië. Volgens de legende zou het bootje geen roer hebben en geleid zijn door een engel. Bij aankomst aan de kust van Galicië stak er een heftige storm op. Een man te paard op het strand zag het bootje in nood en reed het water in om de inzittenden te helpen. Bijna werden ook de man en zijn paard door de golven opgeslokt, ware het niet dat door zijn vurige gebeden de storm ging liggen. Eenmaal op het strand zagen zij hoe het paard bedekt was met mantelschelpen. Sinds dien gold de schelp als symbool voor st. Jacobus.

Het graf raakte in vergetelheid tot in de 7de eeuw. Een kluizenaar zou een mysterieus licht hebben zien stralen boven het struikgewas. De plaatselijke bisschop werd verwittigd en tot ieders verbazing ontdekten zij daar het graf van Jacobus. Op het graf werd uiteindelijk een kathedraal gebouwd en er groeide een stadje omheen, Santiago de Compostela. Santiago verwijst naar St. Jacob en Compostella naar “veld met sterren” het licht dat gezien werd boven zijn graf.
Vanaf de 11de eeuw ontstonden er allerlei pelgrimsroutes naar de grafplaats en werd als belangrijkste bedevaartsplek gezien na Rome en Jeruzalem.
De pelgrims legden hun tocht te voet af en droegen op hun hoed of kleed de Jakobsschelp. Huizen waar de pelgrims welkom waren om te overnachten waren herkenbaar aan zo’n schelp op de voordeur. De schelp diende ook als kop of bordje waarin de pelgrims gratis voedsel en drank konden krijgen bij de kerken die zij onderweg passeerden.

Ook nu nog worden er pelgrimstochten naar Santiago de Compostela ondernomen, te voet of per fiets. De naamdag van St. Jacobus valt op 25 juli.

De symboliek van de schelp en de pelgrimstocht lijken terug te grijpen op oude Keltisch ritueel waarin de schelp stond voor de ondergaande zon. Men ondernam de tocht westwaarts richting de Atlantische oceaan (vernoemd naar Atlantis), het einde der wereld, om zich aan  dood en wedergeboorte te onderwerpen. De tocht had een transformerend karakter.





Volgends andere legendes werd de pelgrimstocht door jonge koppels ondernomen om zich er van te verzekeren nakomelingen te krijgen. De schelp symboliseerde hier vruchtbaarheid. Een voorbeeld hiervan is te zien in het Louvre waar men een afbeelding van Aphrodite kan vinden op een mantelschelp. In Pompeii zijn talloze afbeeldingen van de schelp op de huizen en gebouwen te vinden. Op een fresco is te zien hoe de godin Venus als een volgroeide vrouw uit een mantelschelp herrijst. De schelp heeft in de oudheid vaak symbool gestaan voor de vulva van de vrouw dat associaties met liefde en vruchtbaarheid oproept.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Heilige Bomen !!!

Ooit bestond Noord Europa voor het grootste gedeelte uit dicht begroeide bossen. De volkeren die er leefde hadden diep ontzag voor het woud. Het was immers de plek van voedsel, brandstof, beschutting en medicijnen. Bomen werden gezien als entiteiten. Met hun wortels hadden ze contact met de aarde en de onderwereld en met hun takken reikten ze naar de goden. De bladeren leken te communiceren met de geesten als ze door de wind werden beroerd en de cycli van de seizoenen waren duidelijk zichtbaar. Aldus vormden zij een kanaal tussen de werelden en konden wijsheid brengen.
Elke stam had zijn eigen moederboom welke om verschillende redenen als zodanig werd beschouwd:

• De boom leverde een essentiële grondstof voor een onmisbaar product.
• De boom stond bij een waterbron.
• De boom was verbonden met een historische gebeurtenis
• De boom werd geassocieerd met een favoriete god of godin.
• De boom had een speciale genezingskracht
• De boom markeerde een grens.
• De boom had een speciale uitstraling door zijn uiterlijk of leeftijd
• De boom stond op een ongewone plek
• Of de boom stond of was geplant op een ceremoniële plek.

Als een volk zich ergens ging vestigen werd een deel van het woud gerooid voor landbouw, maar die speciale boom lieten ze staan. Het werd de plek van samenkomsten, feesten, rechtspraak, verering of magie.

Met de komst van het christendom werden heilige bomen ontwijdt of simpelweg omgehakt. Cynisch genoeg werd het hout dan gebruikt om er de kerk van te bouwen die op die plaats werd gezet. Toch bleef de bomencultus bestaan. Zij was te diep verankert in de samenleving. “If you can’t beat them join them “ dachten de christenen en besloten de bomen te wijden aan Jezus en Maria. De boom van Freya (de Linde) werd de boom van Maria en de eik (Wodan) werd de boom van Jezus.

De heilige bomen hadden de meest uiteenlopende functies:
Als orakel of om voorspellingen te doen:
De Romeinen een de Germanen gebruikte de hoeveelheid beukennootjes als indicatie voor het komende winterweer: Hoe meer nootjes, hoe langer en strenger de winter zou zijn. Griekse priesters meenden de stem van Zeus te horen in de eik en vertaalde de boodschap voor het volk.





Om te socialiseren:
Op dorpspleinen stonden vaak oude lindebomen. Hier kwamen de dorpelingen samen voor de nieuwste roddels, feesten en markten. Vaak werden op de dikste takken planken bevestigd waar het orkest kon plaatsnemen.
Om magie te bedrijven:
Met name de Keltische en Germaanse tradities hadden de overtuiging dat bomen magische krachten hadden.  Door contact met de boom kon de magie worden overgedragen. Vooral de eik, linde, es, beuk, hazelaar en taxus zouden deze krachten bezitten. Holle bomen namen een speciale plaats in. Men zag hierin een rechtstreekse verbinding met de goden en de onderwereld. Als je goed luisterde kon je de stemmen horen. Overblijfselen van dit geloof kun je terug vinden in het gebruik om bepaalde uitspraken af te kloppen op hout.




Om te genezen:
Van beuken, eiken, linden of dennen werd verondersteld dat ze genezende krachten hadden. Middels lapjes kon de ziekte of leed  worden afgebonden, en met spijkers genageld worden. Zodoende werd de ziekte of leed overgedragen op de boom. Er zijn ook praktijken bekend waarbij men om middernacht in het schors moest bijten of dat de zieke door of in een holte van een boom moest gaan.  Stukjes schors dienden als amulet of werden verwreven tot medicijn.

Ook nu worden oude bomen nog met ontzag bekeken. Daar hun leeftijd meerdere generaties kan overlappen denk je al gauw aan wat die boom alle maal gezien en meegemaakt heeft. Ooit wel eens tegen een oude boom aangeleund? Als je goed luistert kun je het sap horen stromen. De wijsheid van eeuwen maakt daar zijn ronde

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Drakenboom !!!

Volgens een Griekse legende was er ooit een draak met duizend koppen, Landon genaamd , die de tuin van de nymfdochters van Atlas bewaakte. Hercules, die als onderdeel van zijn 12 opdrachten op zoek was naar drie gouden appels, betrad de tuin en raakte in gevecht met de draak.  Afhankelijk van de versie van de legende werd de draak gedood door Hercules of door Atlas (als straf). Daar waar het bloed op de aarde viel begonnen drakenbomen te groeien

De legendarische tuin zou zich op een eiland achter het Atlasgebergte van Marokko bevinden. De Drakenboom is alleen te vinden op de Kanarische eilanden. Het vlezige oranje fruit dat deze draagt zouden de gouden appels kunnen voorstellen en de donkerrode hars van de boom het bloed. Samen met het aanzien van de boom is het makkelijk je voor te stellen hoe deze legende is ontstaan.

Door de eeuwen heen is hars geprezen om zijn mythische en magische waarde. De oorspronkelijke bewoners van de eilanden gebruikten hars in hun traditionele mummificatieproces en als kleurstof om zichzelf en ornamenten te decoreren.” Drakenbloed” was een gewild ingrediënt in allerlei alchemistische recepten. Nu nog wordt hars nog steeds gewaardeerd om houten meubelen te behandelen waardoor ze een harde glimmende beschermlaag krijgen.

De boom groeit op rotsachtige droge gronden en groeit zeer traag. Het duurt meer dan 10 jaar voordat de boom bloeit. De boom is dan amper een halve meter hoog. Door de bloeiwijze ontstaan de vertakkingen waardoor de karakteristieke kruin ontstaat die verwijst naar de duizendkoppige draak. Daar deze boom geen jaarringen vertoont kan de leeftijd van een drakenboom alleen geschat worden naar het aantal vertakkingen in de kruin. Deze bloeit eens in de tien jaar(!)
Het fruit was ooit het voornaamste voedsel van een dodoachtige vogel ter grootte van een kalkoen. Daar deze vogel is uitgestorven wordt het zaad van de boom niet meer “voorbewerkt”  door het maagdarmkanaal van de vogel en zal het niet ontkiemen. Om de boom niet te laten uitsterven wordt dit proces door de mens nagebootst.

  


De boom wordt, mede door de legendes en zijn karakteristieke vorm, met groot respect behandeld en verzorgd en op vele manieren gezien als het symbool van de Kanarische eilanden.

Drakenbloed is ook binnen de hekserij een gewild item. Door haar rode kleur wordt ze geassocieerd met de planeet mars en het element vuur. Ze kan worden ingezet bij rituelen die kracht, geluk, liefde, bescherming en vruchtbaarheid ondersteunen. Er wordt wel gezegd dat drakenbloed de gebeurtenissen versneld.  Als wierook brandt het slecht en kan alleen op een gloeiend kooltje worden gebruikt. De mysterieuze geur lijkt veel op die van Olibanum en de rook brengt balans en helderheid. Drakenbloed wordt vaak nagemaakt. Het betreft dan een mengsel van talk, rood sandelhout en olibanum . In veel tradities wordt drakenbloed gebruikt om magische inkt te maken waarmee spreuken en rituelen worden geschreven in het boek der schaduwen.