CHEERY , met een gedicht van de auteur : Patty Scholten.
Bizons
Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont.
De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen. Je hoort het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen beeft de grond.
De stieren zijn het mooist, met saterkop en blauwe tong, waarmee ze bronstig kwijlen terwijl ze ruiken aan een bizonmeid.
Een kalf kijkt vragend naar zijn moeder op - met hertenogen, oren groot als zeilen - of die zijn truitje al heeft afgebreid.
CHEERY , met een gedicht van de auteur : Miriam Van Hee.
Everzwijnen in januari
je zocht een pad in het ongewisse bij elke bocht keek je om, waar je was, je gooide een steen en het stoof in de struiken: vijf kleine gestreepte coureurs en hun moeder renden als gekken je blikveld uit
je stelde je voor hoe je 's avonds zou bellen om hun te vragen hoe het ze verder die dag was vergaan om hen gerust te stellen, de jacht was voorbij, het nageslacht veilig, de wereld had weer aan zichzelf genoeg
CHEERY , met een gedicht van de auteur : Jean Pierre Rawie.
Bevlogen
Ik weet niet zeker of het zwanen waren, een najaarsnanacht dat hun vleugelslag in duizendvoud over het huis heen lag, om pas tegen het daglicht te bedaren.
De hele dag liep ik als uitverkoren, of ik door engelen was aangeraakt. Maar hoeveel lege nachten zijn doorwaakt waarin sindsdien geen wiekslag viel te horen?
Nu moet ik mij weer met de zon verzoenen en, nooit meer zo bevlogen, wennen aan het wassen en het slinken van de maan, het komen en het gaan van de seizoenen.
Het woord boek is vermoedelijk afkomstig van het Germaanse woord voor beuk. De omslagen van de eerste boeken werden namelijk gemaakt van een rechthoekig stuk (beuken-)hout.
De boekband bestaat, geheel of gedeeltelijk, uit een voorplaat, een achterplaat en een rug.
Handschrift - manuscript.
.
De evangelist Matteus uit het evangeliarum van Lindisfarn ( ca. 698)
Met de hand geschreven document. Boeken werden voor de uitvinding van de boekdrukkunstmet de hand geschreven. Elk boek is dan ook uniek. Het proces van het maken van een handgeschreven boek verliep planmatig. De opdrachtgever bepaalde veelal de keuze van de tekst, meestal een beroemde oudere tekst. Samen met het scriptorium, het schrijfatelier, werd het formaat van het boek, de kwaliteit, en het lettertype bepaald en of het boek veel of weinig versierd moet worden. Vervolgens schreef de kopiist, meestal met een pen gesneden van een ganzenveer, de tekst. Hij liet ruimte open op de plekken waar de rubricator de gekleurde initialen of beginletters moest plaatsen en de miniaturist de illustraties moest schilderen.
.
Beginletter - initiaal of miniatuur van het Matteus evangelie uit het beroemde Ierse " Book of Kells" (begin 8ste eeuw) met de typische Germaanse decoratieve versiering : grillige spiralen, krullen en vlechten.
Na het schrijven en versieren ging de boekbinder aan de slag om van de losse gevouwen bladen een boek te maken. Ook bij het maken van een middeleeuws boek gold het principe: hoe luxer hoe duurder.
.. Het huwelijk van Arnofini.
Voorbeeld van een boek met initialen en randen
dit is werk van de miniaturist.
Miniaturist
De miniaturist is de illustrator van een handschrift. Hij schildert de versieringen en de miniaturen. Na het kopiëren en rubriceren gaat de miniaturist (of: verluchter) aan het werk. Met gekleurde verf, inkt en bladgoud brengt hij versierde initialen (grote vaak met goud versierde letters) en illustraties aan. Deze worden miniaturen genoemd.
.
De beginletter of initiaal van middeleeuwse teksten zijn vaak vergroot en uitbundig versierd. het zijn meestal pareltjes op zichzelf.
Het woord miniatuur is afgeleid van het Latijnse woord minimum dat rode kleurstof betekent. De miniaturist gaat meestal in een vaste volgorde te werk. Hij begint met het schilderen van de initialen. Daarna gaat hij de niet beschreven regels vullen met eenvoudige versiering: de zogenaamde regelvulling. Dan worden de marges om de tekst voorzien van passende versiering. Tenslotte worden de grote, soms paginavullende illustraties geschilderd. In boeken die volgens een vaststaande manier moesten worden gemaakt (zoals getijdenboeken), maakte men voor de illustraties en versiering gebruik van een voorbeeldboek.
Het zijn stuk voor stuk mini schilderijtjes, pareltjes .
Het is zo dat men bij het openen van de oude boeken in de rug van het boek veel interessants vind. Men vind er hoeveel maal het boek al is open gedaan bijvoorbeeld om naar drie verschillende musea ten toon gesteld te worden, ook vind men kleine insecten of haartjes en materialen van uit de vroegere oudheid terug. Alles wat met elk boek is gebeurd vind men dus terug . Iets wat ons weeral veel leert uit vroegere tijden.
.
Twee pagina's uit het Getijdenboek van Catherina van Kleef.
Nu slaat men de boeken deze tijd digitaal op zodat ze niet meer
geopend moeten worden, beter voor de boeken uit de oudheid. Maar men zal minder en minder mooie tentoonstellingen te zien krijgen wat zeer spijtig is.
In 1450 vroeg een miniaturist reeds een groot stenen huis als prijs,gewoon omdat deze kleine mini schilderijen nu een Ferrari waard zijn.
.
Bijbel van Anjou, deze was te bewonderen
op een tentoonstelling te Leuven het voorbije jaar.