Zo'n egeltje, dat in november slapen gaat en dromend alles mist: de Sint als kreupelrijmer, de kerstcommercie en het oudejaarsgemijmer, de nieuwjaarsborrels en de nieuwjaarsleuterpraat,
fantastisch toch? En wat hem verder blijft bespaard: sneeuw, ijs en hagelbuien, biberen en rillen en carnaval... Zoiets zou u toch ook wel willen? Pas als de lente terugkomt in de loop van maart
ontwaakt hij fit en fris na bijna twintig weken. En daarna gaat hij een verkeersweg oversteken.
Je zou je regelrecht in Artis wanen: een kleine kikker kwaakt en blaast zich op, luid toegejuicht door kippen zonder kop, de ezels huilen krokodilletranen.
Een zevenslaper zit discreet te snurken, een zwartekousenkraai krast ach en wee, de ratelslang heeft weer eens geen idee, maar wijt in stilte alles aan de Turken.
Ziedaar een blik in 's lands vergaderzaal, het onderwerp is de cultuur ditmaal.
CHEERY , met een gedicht van Armand van Assche - Zwanen..
Zwanen.
Zwanen zien er altijd zo nieuw uit zo zondags, zo pas in bad geweest; Maar spelen of spetteren in het water, dat doen ze niet. Zwanen zijn niet vrolijk.
Zij willen ook altijd weg. Daarom wiegen zij met hun lange hals als met een witte zakdoek en zo droevig dat ze kijken. Zwanen kunnen geen tranen laten.
Maar zwemmen, dat kunnen zij, statig drijven altijd recht vooruit als witte bootjes met onzichtbare roeispanen.
En opeens verandert alles van kleur als zij hun vleugels openslaan en zich languit rekken in de spiegel van de vijver. Dan kraait het water van plezier en klapt in zijn handen.
uit' De zee is een orkest'. 1978 Altiora -Averbode
CHEERY , met een gedicht van Patty Scholten - Otters.
De otters
Acht otters, bot- en graatvrij, draaien dol en hoepelen en tollen door het water. Wat de een doet, kan de ander acrobater met maar één oogmerk: louter voor de lol.
Doen nooit iets rustig, altijd kwiek kwiek kwiek, voelen aan alles met hun drukke handjes, krabben hun jeuk, gapen met spitse tandjes en steeds met een verhoogde motoriek.
Een otter bijt of proeft een ander beestje als uitdaging of test - spelen of eten - waarna ze buitelend het hol in gaan.
Hun leven is een altijd durend feestje. Hun kommer heet komkommer en ze weten: Depressies komen van de oceaan.
Ik heb vanavond, met de poes op schoot, de onrust uit het beestje weggestreken, waarbij de goedzak mij heeft aangekeken met ogen zo onpeilbaar diep en groot, dat het mij één moment heeft toegeleken als was hij eeuwen lang al deelgenoot van het geheim van leven en van dood en nu dan op het punt stond om te spreken.
Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken, omdat hij langzaamaan de ogen sloot en nog een lome haal gaf met zijn poot als halve aai en onzachtzinnig teken dat men hem ooit nadrukkelijk verbood het zwijgen rond die zaken te verbreken.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
