.

Asperges zijn meestal heren,
 

Asperges zijn meestal heren,
meerderjarig en gaarne samen.
Zeker, er zijn ook dames bij,
die dragen bessen in de late zomer
en anderen groeien wild en vrij
in Venetië, de eerste dagen van mei

Soms waan ik mij zo'n heer,
(weerbarstig en met een onzeker geweten.
Men kan niet alles van mij eten,
mijn vel moet men eerst terdege pellen,)

een heer, neef van de hoppescheut
en van de schorseneer,
in de bittere aarde geteeld
en éénmaal in het licht, gegrepen
en graag geknepen.

En ook als ik reïncarneer,
dan niet Oosters in een kever
of in een jonge loopse hond
maar als in de tijd van mijn leven
door een prinses vastgebonden,
oprecht rechtop klaargestoomd
en dan glijdend in haar mond.
Een winteravond lang
geurt haar stil water
naar mijn diepe grond.

.

Zenuwsoep

Ik werkte naarstig bij 't fornuis
En kookte consommé
Daar had ik knikkers in gedaan
En zeven lepels thee.

Daar dreven stukjes lever in
En een bouquet garni,
Een veter en een vijgeblad
En schijfjes zoute knie.

Ik deed er zinkzalf in en was
En zeewier en azijn,
Twee lepels lijm, drie staafjes lak,
Vier maatjes terpentijn,

Een handvol hooi, een half ons klei
En drie pond zoute vis,
Twee rollen bloemetjesbehang,
Een halve fles vernis.

Ik roerde er een briefkaart door,
Een fietsbel en een bril,
Het staartstuk van een zondebok
En een kininepil.

Maar toen ik Mientje proeven liet,
En naar haar oordeel vroeg,
Riep zij: 'Jij aap! Je leert het nooit.
Het is niet zout genoeg.

.

.

 Lief Klein Vlindertje

Vlieg vlindertje,
vlieg
zoals je nog nooit tevoren deed.
Denk niet aan zorgen
denk niet aan morgen
maar vlieg
klein vlindertje.

Voel de wind
ze streelt je vleugeltjes
voert je mee.
De wind en jij zijn twee
en je vliegt, vlindertje,
je vliegt.

Daar waar de wind je leidt
vlieg je naartoe
lief klein vlindertje
dans met de wind
die een prachtig lied in je oren zingt
en vlieg vlindertje
vlieg

Ga niet op een plantje zitten,
fladder, zweef
hoger en verder
de wind gaat mee
samen naar een plek
over bergen over zee
vlieg met me mee
vlieg, lief klein vlindertje,
vlieg.

auteur: Laure je vind haar op www.bloggen.be/ikschrijfje_laure
Als ze dit gedicht schreef was Laure 17 jaar. Dit gedicht komt op mijn blog met de toestemming van de auteur waarvoor dank.

.

Sterk

Ik dacht dat het niet kon:
dat iets wat je niet ziet
je alle dagen draagt
en sterker maakt.
Alsof je spieren krijgt
van liefde.

En kijk, het klopt:
Het hart van oma
slaat nog altijd over
als ze opa ziet.
Maar nu hij oud is en te bed,
misschien nog net de hemel haalt,
loopt oma sinds een poosje
krommer en vraagt ze vaker
om mijn arm.
Zonder hem krijgt
ze het huis niet warm
en zelfs de hond
zakt zuchtend naast de luie stoel.
Dus is het waar
dat liefde spieren geeft
en op den duur
ook vuur.

.

De banaan

Er was een banaan. Die was helemaal recht.
Hij werd op een schaaltje met vruchten gelegd.
Hij keek al de vruchten heel vriendelijk aan
en sprak toen: ‘Gemiddag! Mijn naam is banaan!’

Het appeltje zei: ‘Een banaan? Kom, kom,
u maakt ons wat wijs hoor, bananen zijn króm!

De kasdruiven riepen: ‘Wij zijn niet zo dom!
Vertel ons geen leugens! Bananen zijn króm!’

De peer snoof: ‘Wàt zegt u? Daar schàter ik om!
U kunt wél goed jokken! Bananen zijn krom!’

‘Ach,’ zei de banaan, ‘ik ben werkelijk echt!
Een enkele keer is mijn soort wel eens recht!’

Maar niemand geloofde de arme banaan.
Zo lag hij daar dagen. Bedroefd en ontdaan.

Toen kwam in dat huis een meneer op bezoek,
die had een gewéldige scheur in zijn broek.
Hij kwam langs de fruitschaal en draaide zich om,
dat zag de banaan en ... die lachte zich krom!

‘Och,’ riepen de vruchten, en keken hem aan,
‘wij waren abuis! U bent tóch een banaan!
Vergissingen komen veel voor in het leven,
misschien wilt u ons deze fout nog vergeven?’

Dat wou de banaan. En hij wou ook vergeten.
Het slot? Als je nadenkt dan zul je ‘t wel weten:
Toen werden ze allemaal ópgegeten.

.

Voor een dag van morgen

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.

.

De rouwmoedige geit

Een koe stal op een goede morgen
Een groot vat bier uit een café.
Daarop schreef zij met grote letters:
'Le jour de gloire est arrivé?'

Tezamen met twee oude vrienden,
Een kikker en een witte geit,
Ging zich de koe aan bier te buiten,
Een toonbeeld van onmatigheid

Daar dronken koe en geit en kikker,
Daar dronken zij den gansen dag,
Eerst toen het grote biervat leeg was,
Kwam er een eind aan 't drinkgelag.

De koe kon boe noch ba meer zeggen.
De dronken kikker gaf geen kik.
Alleen de geit zei tussenbeide
Verdrietig en berouwvol: 'Hik!'

.

Ode aan de groente

.