Beeld

Grijs kille kerktoren, ziel en hart
van straten en gevels, vreugde en smart
stenen monumenten, gebeeldhouwd uit boete,
treurende moeders, kille piëta's,
Maria wees gegroeten.
De beitel gedreven in het ritme van de
hamerslag,
breekt, splijt, bevrijdt het beeld dat hier
gevangen lag.
Steigerend paardespan,
heroïsch heldenstatief,
heraldische leeuwenkoppen,
treurend cherubijntje lief,
wat eens uit steen brak, onder het
beeldhouwersalaam,
zal eeuwig triomferen, zal eeuwig bestaan.


Blues.