Jef draagt een bril, van jongsafaan loensde hij aan de rechterkant, Peter is hardhorig, HARDHOOORIG, dat is ook niet zo plezant.
Julia heeft naar't schijnt broze botte, geërfd van tante nonneke uit Brecht, Werner, met een kort been, mag nie sjotte, Adieu, Brugge, GBA en Anderlecht.
Marc stotterd al jaren stenen uit de grond, volgt nu les bij "de nieuwe klappers" Snellen Eddy heeft een zweer op zijn........... Die kan met moeite aan de trappers.
En zo hebben we allemaal ons kwaaltje, Ga maar eens na jij hebt ook iets. Ik stop nu rap met mijn verhaaltje, Want ik ben volmaakt, ik heb notting, rien, niets.
Blues .
Lieve lezer, de laatste zin maakt duidelijk dat ik toch niet volmaakt ben. Ik heb soms "nen dikke nek " SOOOOOOMMMMS.
Een man ziet hoe voor zijn ogen zijn auto gestolen werd en roept luid," Houd de dief! Mijn auto, help houd de dief." Een jonge man probeert hem te kalmeren:" Rustig aan mijnheer, niets aan de hand." "Niets aan de hand," roept de man briesend " ze hebben mijn auto gestolen." "Geen probleem,"" zegt de jonge man,"ik heb het nummer van de auto genoteerd."
Monique hield van Guy, maar ze maakte zich zorgen over al het geld dat hij uitgaf, als ze samen ergens heen gingen. "Hoe krijg ik Guy zo ver dat hij niet meer zoveel geld aan mij uitgeeft?" vroeg ze aan haar moeder " Trouw met hem!" was het antwoord.
In een plaatselijk lokaal bij ons in het dorp, werden alle klederen gesorteerd voor de aktie SOS Polen. Toen ik een wasmand uitpakte om de inhoud eens na te zien, viel het mij op dat er toch zulke mooie nog practisch nieuwe hemden bijzaten, en die kwamen mij zo bekend voor. Wat was er gebeurt , behulpzame handen hadden samen met enkele dozen die in mijn gang stonden ook mijn propere was meegenomen.
Als u zich afvraagt of iemand geschikt is om uw levensgezel te worden, laat hem of haar dan een kamer behangen. U kent iemand pas echt als u zijn reactie hebt gezien ,op een strook behang die ondersteboven is vastgeplakt.
Na het lezen van een goed boek zou u zich vele ervaringen rijker, en lichtelijk uitgeput moeten voelen. Al lezend leeft u namelijk ettelijke levens.
Qnwetendheid verbergen, is haar doen groeien ( ??? )
------------------------ De weg van Blues.
Ik zie mijn weg, maar weet niet waar die heen voert. Achter elke bocht kan weer een verassing, een teleurstelling liggen. Het bergpad kan moeilijk zijn, maar eens daar boven is het uitzicht zeker de moeite waard. En zo zal mijn weg, bergen en dalen aandoen, eens ben je boven op een piek de andere keer zit je beneden in een dal, dan zal het pad omhoog, naar boven ,in het begin weer moeilijk te belopen zijn maar bijt op uw tanden, ga hoger en hoger, bekijk of vereer het eldelweisje maar pluk hem niet, op die schrale rotsachtige grond staat hij daar niet voor jouw alleen.
Mensen toch, waar gaan we naar toe, wat moet er van ons geworden, wanneer we zo blijven verder doen. Wat maken wij er een potje van, en dan nog een heel vies potje. Luchtbezoedeling, watervervuiling, varkenspest, vogelpest, oorlogen en onlusten overal ter wereld. De zee kon tot nu toe alle vervuiling filteren, maar dat blijft niet duren, de lucht is elke morgend weer blauw, maar dat blijft niet duren. Het spreekwoord zegt de pot gaat zolang te water tot hij breekt, en dat kan misschien nog vele, vele jaren duren, maar neem het van mij aan eens is er die druppel, en wat dan. Misschien ben ik wel pesimistisch van aard, maar het is een feit, we werken ons zelf de put in. Dus laten we er met zijn allen iets aan doen........... wat, wat kunnen we doen??
Hallo, dag schatterkes allemaal! Met deze woorden opende ik elke dag mijn chatuurtje. Sommige onder u zullen zich al zeker hebben afgevraagd, waar zit den Blues. Wel toen ik verleden week, een woord gebruikte dat schijnbaar niet mocht gebruikt worden op het chatnet, ik twijfelde eraan, en had het telkens voorzien van een ruimte tussen elke letter, zodat ik niet onnodig van het net kon vliegen(?????), en Jonghart gebruikte dit woord ook maar zonder de ruimte tussen de letters, vloog hij van't net. En dan vind ik het niet zo fraai wanneer Mr. Jonghart terug kwam om aatje Ikke50, erop te wijzen," heb je gezien wat blues heeft getypt"? Meester hij doet het weer.......Waarop Manna replikeerde "ja ik heb het ook gezien en nogal in hoofdletters. "Dat vind ik kleinzielig vrienden, ik dacht we echte kameraden waren en dan zo die aanval, ook nog gevolgd van een uitbrander van dat aatje. Bekijk in de woordenboek het gewraakte woord, dat ik toen aarzelend typte dat is een goed normaal nederlands woord. En daarom heb ik de chatbox opzij gezet, ik kom misschien wel eens terug, met de gekende opening,
Vrienden die op zoek zijn naar mijn blog onthouden het woord "Dwarsligger", dus zij zoeken naar die dwarsligger, en vinden hem niet, maar komen terecht bij satiricon. Wees gerust kameraden dwarsligger, Blues, en Satiricon zijn een en dezelfde persoon.
Ik was in de tuin, toen ik binnen de telefoon hoorde bellen. Dat haal ik nooit dacht ik, terwijl ik mijn tuingereedschap liet vallen, de scherpe bocht van de veranda naar de keuken bijna miste ,binnen in volle ren mijn werkschoenen uitschopte waarop de honden, die waarschijnlijk dachten dat ik wou spelen, voor en tussen mijn voeten liepen. Half struikelend die gevaarlijke punt van de tafel, die altijd in de weg stond, juist miste, tolde ik de living binnen, en grabbelde ik enigzins buiten adem de telefoon vast. De beller vroeg heel verbaasd " Wat doe jij met dit prachtige weer binnen?".
Toen mijn kinderen nog klein waren, werden we tijdens de maaltijden regelmatig gestoord door de vriendjes uit de buurt, die wilde weten of deze of gene, buiten mochten komen spelen. Om daarvan verlost te zijn hingen we een bordje aan de voordeur: " We zijn aan het eten kom straks maar terug!" Die avond dachten we zonder onderbrekingen gezellig te kunnen eten. Maar we waren nauwelijks begonnen of er werd al gebeld. Aan de voordeur stond het vijfjarig jongetje van de overkant. " Wat staat er op het bordje?" vroeg hij.
Jaren geleden, toen ik nog actief brandweerman was, belde de voorzitster van een clubje nederlandse zakenvrouwen, mij op. Ze vroeg of ik lezingen hield in verband met brandveiligheid, en zo ja, hoeveel ik daarvoor rekende? Ik hield inderdaad van die soort voordrachten, zei ik, maar bracht daarvoor niets in rekening. "Dan gaat het niet door," zei de vrouw." we hebben laatst op een ledenvergadering vastgesteld, dat een spreker die niet minstens duizend frank vraagt, niet de moeite waard is." Begrijpe wie begrijpen kan.
