DE SEDJEM-EF tijd of de tegenwoordige tijd (en prettig verlof)

Nu we suffixen i, k, T (tj), f en s gebruikt hebben als bezittelijke voornaamwoorden ( mijn ,jouw,jouw, zijn, haar) aangehecht aan een zelfstandig naamwoord kunnen wij ze ook aanhechten aan de stam van een werkwoord om aldu het werkwoord te vervoegen. De tijd waarin we deze suffixen onmiddellijk aan de stam van het werkwoord hechten zoals hieronder wordt de sedjem-ef-tijd genoemd. We nemen immers het werkwoor met stam sDm (sedjem, D is dj)  als voorbeeld bij de  vervoegingen. sDm is de stam van het werkwoord met betekenis "horen". sDm=f spreekt men uit als sedjemef. Deze tijd sluit het dichtst aan bij onze tegenwoordige tijd ( strikt genomen onvoltooid tegenwoordige tijd). Dus sDm=f wordt vertaald door hij hoort sDm=i door ik hoor. Op regel 2 vindt men de stam "di" van het werkwoord "rdi" dat geven betekent.
Op regel 3 de stam ir van het werkwoord "maken doen"
Op regel 4 de stam anx (anch) van het werkwoord leven.

Noteer ook bij deze suffixen blijft het onderscheid van geslacht bewaard in de tweede persoon (k en T) en soms in de eerste persoon wat in het Nederlands niet het geval is.

• Regel 5 sDm=f hij hoort
• Regel 6 di=k jij geeft ( wanneer het man is die geeft) of de tweede vorm di=T (ditj) als het een vrouw is die de handeling verricht.
• Regel 7 ir=f hij doet. In de tweede vorm is dit tevens ir=f maar de i(pluim) en r(mond) zijn hier fonetisch complement.
• Regel 8 anx=s (x=ch) zij leeft.
• Regel 9 di=s zij geeft

We hebben gezegd dat de sedjem-ef vorm van het werkwoord best aanleunt bij onze onvoltooid tegenwoordige tijd maar in bepaalde gevallen kan deze vorm ook een wens uitdrukken. Regel negen bv zou ook kunnen gelezen worden als "Moge zij geven" of regel acht "Moge zij leven" dit is alleen uit de context af te leiden.