Over “trouwen in de Heer”

Thomas : Dag Pierre ! Ik zit met een vraag die me vandaag echt bezig houdt. Ik heb namelijk gehoord dat bij de Getuigen van Jehovah men in principe maar mag trouwen met personen die bij dezelfde religie behoren. Ze beweren dat dit een gebod is dat in de Bijbel staat.

Pierre : Dat is inderdaad hun zienswijze. Maar om terug te keren op je zinsnede, als ik me zo mag uitdrukken, laten we zeggen dat hen gevraagd wordt om niet te trouwen met een iemand “uit de wereld”. Weet je waar dat staat in de Bijbel ?

Thomas : Ik denk bij de instructies van Paulus gegeven aan de christenen uit Korinthe …

Pierre : Dat klopt. In feite, vinden we deze instructie in zijn eerste brief aan de Korinthiërs, hoofdstuk 7, het vers 39. Als je wilt nemen we dit vers uit de Nieuwe Wereldvertaling, gepubliceerd door het Wachttoren genootschap.

Thomas : Goed zo. Het is altijd beter om hun eigen versie te gebruiken.

Pierre : Ziezo … Paulus schrijft het volgende : “ Een vrouw is gebonden gedurende al de tijd dat haar man leeft. Zou haar man echter ontslapen, dan is ze vrij te trouwen met wie zij wil, alleen in de Heer.” Heb je niets opgemerkt in deze tekst ?

Thomas : Wel … euh, het is toch klaar en duidelijk. De apostel moedigt op een heldere manier aan dat christenen alleen maar trouwen in de Heer !

Pierre : Op het eerste zicht, ja. Maar ga eens dieper in op de tekst … aan wie heeft Paulus zich gericht ?

Thomas : De vraag is gemakkelijk. Zonder twijfel, aan een vrouw.

Pierre : Juist. Maar welke soort vrouw ?

Thomas : Wacht eens eventjes … Ja, aangezien haar man is gestorven, is het een weduwe.

Pierre : Ja, hier leggen we de vinger op het eerste element van het antwoord. De apostel spreekt voor een weduwe. Maar indien je wilt zullen we het eens anders beredeneren. Indien het uitdrukkelijke bevel om alleen” te trouwen in de Heer” aan een weduwe wordt gegeven, is dit dan ook van toepassing op een weduwnaar ?

Thomas : Logischerwijze, volgens mij, ja …

Pierre : Is dit van toepassing op alle christenen ?

Thomas : … volgens mij, ja.

Pierre : Dat is ook de conclusie bij de Getuigen van Jehovah. Men moet zich nu wel iets beginnen af te vragen : als dit bijbels gebod, van zo’n kapitaal belang was, waarom bevindt het zich dan maar één keer in de Griekse Geschriften ? En daarbij, waarom is deze bijbeltekst alleen maar van toepassing gebracht op weduwen ?

Thomas : Ik moet toegeven dat ik het niet weet. Ik moet daar eens goed over nadenken. Echt.

Pierre : Alles wordt klaar, mijn beste, wanneer men zich verplaatst in de context van die tijd en men de ware redenen ontdekt waarom Paulus dit bevel geeft in zijn brief aan de Korinthiërs en alleen maar aan weduwen …

Thomas : Dat lijkt me heel interessant. Je wilt me dus spreken over de geschiedkundige context ?

Pierre : Natuurlijk. Laat me je in het kort eens beschrijven hoe de stad ten tijde van Paulus eruit zag en hoe men daar leefde. Je moet beseffen dat deze stad, vanwege zijn strategische ligging, de voornaamste stad was van Griekenland. De bevolking bestond uit 500.000 à 700.000 inwoners. Ze was beroemd zowel op commercieel als op cultureel en industrieel vlak. Maar ze was, helaas, berucht wegens haar morele ontaarding. In heel de antieke wereld, had deze stad een heel slechte reputatie. Wel, weet je wat in die tijd het Griekse woord “KORINTHIAZESTAI”(korinthiseren) betekende ?

Thomas : Niet echt, neen …

Pierre : Het betekende een” verdorven leven leiden.” Dit kunnen we weten door de geschriften van Aristophanus. Zo ook betekende “Korinthia Koré”, een Corinthische, t.t.z. een prostituee, zoals Plato ons vertelt, en een “Korinthiastès” was “een rokkenjager.” Het is vermeldenswaard dat het de titel is van twee Corinthische blijspelen. En ook goed om weten is dat in die theaterstukken, de Korinthiërs over het algemeen “dronkaards” vertegenwoordigden.

Thomas : Dat geeft geen mooi beeld !

Pierre : Over het algemeen, Thomas, is het zo dat wanneer er overvloed en rijkdom is, er ook heel dikwijls corruptie is. De wereld, op dat gebied is er niet anders om geworden. Ik moet er zelfs aan toevoegen dat de stad Korinthe ook opgedragen was aan de heilige prostitutie, en de verering van Aphrodite en Venus was een bloeiende zaak ... Maar indien je wilt, komen we nu eventjes terug op de weduwen …

Thomas : Dus, zij waren arme vrouwen die geen consideratie werd betoond in zo’n weelderige en rijke wereld.

Pierre : Het is waar dat velen arm waren. Maar niet alle, en onder diegenen die zich te Korinthe bevonden, moeten er vrouwen geweest zijn, dikwijls soldatenweduwen, die zeker en vast goederen bezaten waardoor die Korinthiastès, begerige mannen, het niet serieus namen met “trouw zijn aan”,maar eerder geneigd waren te leven voor ondeugd en spelen. Wat een buitenkansje voor hen om te beschikken over die goederen zonder zich ervoor te moeten uitsloven. Eenmaal alles op, dan gingen ze wel elders zoeken…

Thomas : Als het zo zat, dan kan ik wel begrijpen waarom Paulus aandrong dat de weduwen uit die stad alleen maar “ in de Heer zouden trouwen.”

Pierre : Wat ook niet mag vergeten worden, is dat de eerste gemeenschappen toch grote sommen geld nodig hadden om te overleven. Dus was het beter dat het geld van zo’n welstellende weduwen binnen de gemeente bleef, dan heel snel te laten verspillen door die beruchte “rokkenjagers”.

Thomas : Bedankt, Pierre, je uitleg is logisch. Ik bekijk vanaf nu deze tekst uit 1 Korinthiërs 7 : 39 met heel andere ogen.

Pierre : Vergeet ook niet, mijn beste Thomas, dat de gemeente Korinthe in een heel slechte toestand was terechtgekomen. Deze brief houdt ons op de hoogte van de problemen die er toen waren. Er was verdeeldheid, de autoriteit van Paulus werd bekritiseerd, er was een christen die een incestueuze relatie had zonder dat iemand reageerde, de leden van de gemeente sleurden elkaar voor de heidense rechtbanken voor kleinigheden, sommige christenen gingen nog naar de hoeren, enkele vrouwen gedroegen zich onwaardig in de gemeente, bij de agapè-maaltijden waarbij het avondmaal van de Heer werd herdacht, was er wanorde, er waren er die onderwezen dat de opstanding uit de dood een onwaarheid was. Stel je voor, en bovenop dit alles had je nog de infiltratie van die gewetenloze “rokkenjagers”. Een echte warboel was dit !

… Thomas : Ik heb al dikwijls opgemerkt dat de Getuigen van Jehovah conclusies afleiden uit bijbelteksten zonder rekening te houden met de geschiedkundige context !

Pierre : Helaas, ja. Alvast in verschillende gevallen. Om hiermee te eindigen, wil ik natuurlijk wel benadrukken dat wanneer twee mensen gemotiveerd zijn door hetzelfde geloof, dat kan alleen maar hun verbinding sterker maken. Maar natuurlijk, is dit geen garantie voor “een absoluut geslaagd huwelijk”.

Thomas : ’t Is dat wat ik bedoelde.

Over het groeten van een uitgesloten persoon bij de Getuigen van Jehovah.

Thomas : Wat is jouw zienswijze over de houding die de Getuigen van Jehovah erop nahouden om iemand die uitgesloten wordt uit hun organisatie, niet meer te groeten ?

Pierre : Het is een keiharde maatregel, dat ligt voor de hand. Nochtans beweren Jehovah’s getuigen dat ze daarvoor een goede basis hebben, ondersteund door de Bijbel. Je vraag is heel interessant, en indien je wilt, zullen we samen de kwestie eens onder de loep nemen.

Thomas : Dat is heel vriendelijk van je. Want ik heb een vriend die werd uitgesloten uit de organisatie. De reden hiervoor was, dat hij met enkele punten niet akkoord ging. Deze vriend is nu erg aangedaan vanwege de meedogenloze houding die zijn medegelovigen thans ten opzichte van hem aan de dag leggen. Bijvoorbeeld, wanneer hij op straat sommigen van hen tegenkomt, gaan ze zo ver dat ze verwisselen van trottoir om hem aldus te mijden !!!

Pierre : Dat is ook niet verwonderlijk, mijn beste, want de Getuigen van Jehovah baseren hun gedrag op de tweede brief aan Johannes, vers 10.

Thomas : Wat staat daar geschreven ?

Pierre : Ik lees het voor : “ Als iemand tot U komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem nimmer in UW huis en richt ook geen groet tot hem.” Om het geheel te begrijpen moet je er ook het vers 11 bijvoegen :”Want wie een groet tot hem richt, heeft deel aan zijn goddeloze werken.”

Thomas : Dat lijkt me klaar en duidelijk ! Pierre : Klaar inderdaad. Maar niet in die zin zoals jij het voorstelt ! Graag wil ik je een vraag stellen : Wat is de leer waar Johannes het over heeft ?

Thomas : Ik veronderstel dat het over het onderwijs uit de Bijbel gaat… Pierre : Dat klopt. Maar om nauwkeuriger te werk te gaan, laten we zeggen de leer die Jezus predikte. Daarbij komt nog dat het vers 9 het ook zo benadrukt. Johannes schrijft daar : “Een ieder die vooruitdringt en niet blijft in de leer van de Christus, heeft God niet. Wie in die leer blijft, hij heeft zowel de Vader als de Zoon.” Dus zouden we, door aldus de zin in de Schrift te respecteren, het vers 10 aldus kunnen begrijpen : “Wanneer iemand tot je komt en de leer van Christus niet brengt, ontvang hem nimmer bij jou en groet hem evenmin.”

Thomas : Dat lijkt me evident !

Pierre : Het Wachttorengenootschap erkent ook dit feit, maar ze zet spijtig genoeg nog een stap verder door die zin als volgt te interpreteren : “Indien iemand tot je komt en deze leer zoals ze door de organisatie wordt geleerd , niet brengt, ontvang hem of haar nimmer in je huis en richt ook geen groet tot deze persoon.”… Dat heb je maar na te gaan, aangezien, voor een Getuige, verwerpen wat het genootschap zegt, een reden is om uitgesloten te worden, en de aanhangers moeten 1 Joh 10 toepassen tegenover uitgeslotenen.

Thomas : Dat doet ons besluiten dat indien je de leer van de organisatie niet aanvaardt je de leer van Christus niet aanvaardt.

Pierre : Dat is correct wat je zegt. Volgens het genootschap kan men niet echt Christus aanhangen, christen zijn, indien men de organisatie niet aanvaardt.

zie eleuthera.aggelia.be

Terug naar index