Hallo fietsmakkers

Niet veel respons ivm de rit van de stuwmeren. Met 4 man naar de wielervrienden van HIH Vlijtingen. “The Fab 4” Franco,Pino,Emidio en Gino.

Onder een zwaar bewolkte hemel maar het bleef gelukkig droog  rijden we naar Eigenbilzen over enkele veldwegen door Rosmeer…voetbalplein Vlijtingen waar we konden inschrijven.

Het was al rond 9 uur en aan de geparkeerde wagens te zien waren er niet veel fietsliefhebbers komen afzakken voor deze toch mooie toertocht. Aan de fietsenstalling werd er de schuld gegeven aan de lichte regenval rond 8 uur. Wij hebben in Genk en Beverst er geen last van gehad.

Na de inschrijving en een babbeltje geslagen te hebben met enkele HIH leden, die dachten dat onze Georgos die nu op dit ogenblik op familiebezoek is in Griekenland, een nieuwe regering aan het vormen is.

Noodgedwongen werd hier ook het parcours aangepast wegens de nu al gekende problemen met enkele burgervaders die geen wielertoeristen dulden in hun mooie dorp. Een van de redenen: wij laten veel zwerfvuil achter(!) maar tegen betaling van een aanzienlijke som mogen we wel zwerfvuil achterlaten(?).

De gekozen parcours waren daarom zeker niet minder, wij hebben wel geen stuwmeer gezien, maar who cares! Hellingen en dikke rijpe puisten genoeg in de Voerstreek, je hoeft echt niet ver te rijden en zoeken. De Lanaye kwam als eerste aan de beurt en via den Hollander in Mesch daar lag de tweede smeerlap te wachten. Overal tijdens de klims moest ik beroep doen op mijn kleinste versnelling, het bolde voor geen meter voor mij. Ik zocht daarom wat beschutting achter die witte Dogma,maar veel maakte dat niet uit.

Via de klim in Mheer naar de Planck…en rijden St’ Pietersvoeren binnen. Je kan er niet naast kijken, in Rullen rechts van ons, ligt die rijpe dikke puist.

Tussen de weilanden ging het steil omhoog 1000 m lengte, gemid 6,8 % en 17% max.

Enkele huizen op de top verraden dat de top niet meer ver is.

Voor mij rijden 2 lotgenoten die ik graag zou willen inhalen wat onmogelijk was, niet dat er veel volk was maar de “tanden” op mijn Shimano bloc waren op!

Op de top komen we in het gezelschap van echte laagvliegers die ons aan een rotvaart naar de bevoorrading meezuigen, pfff !

Na een verfrissing en foto maken we ons op voor de laatste kuitenbijter, Hallembaye.

Op mijn trippelke naar boven en gelukkig volgt dan een mooie afdaling kwestie van effe tot rust te komen. Nu nog de “nieuwe Hallembaye” en wat veldwegen komen we terug daar waar het deze morgen begon. Nu ik toch op mijn trippelke zat heb ik de lijn maar doorgetrokken door mij een trippelke Grimbergen te bestellen.

Al bij al een mooie toertocht weer afgehaspeld,

Bedankt aan mijn metgezellen en nu opmaken voor de clubrit morgen naar Averbode, gelukkig vlak!

Ik had 132 km – 26,7 km/gemid

De Colnago CF8 klik 

Koersen voor Wielertoeristen

Dag fietsvrienden,

Verslag geschreven door Franco,waarvoor dank!

Ondanks de zeer slechte weervoorspellingen stonden er 5 man vandaag op het appel om de limburgse heuvels op te zoeken.De namen, bruno, macaluso, roberto, benny, en ikzelf. Vandaag hebben onze weervoorspellers  de bal weer mis geslaan. Deze morgen was het weliswaar zwaar bewolkt maar hoe meer we de hollander opreden hoe prettiger het was om te fietsen,en de zon die af en toe een poging deed om door het wolkendek te schijnen.We vertrokken richting zutendaal en zo naar maastricht,we zouden een clubrit gaan verkennen met een paar limburgse molshopen .Onze 2 jonge veulens roberto en benny stelden voor om de finale te rijden van de laatste 50 km van de amstel. Iedereen ging er mee akkoord maar ik moest me even orienteren om te kijken hoe we het beste richting gulperberg zou fietsen.Na de ingber laten we de koning van spanje links liggen om zo aan de gulperberg te beginnen. Een vervelende helling van 5,2 gemiddeld en een piek van 19 percent. Monsieur Grand Plateau ( bruno) was toch genoodzaakt le petit plateau op te zetten. Eenmaal boven volgt nog een afdaling tot op de grote weg .Daar slaan we rechtsaf om richting vaals te fietsen. Na enkele km slaan we linksaf om de kruisberg te beklimmen aan 5,8 gemiddeld en een piek van 11 percent. Ik denk dat Bruno de smaak te pakken heeft om op het kleine plateau te rijden want vanaf de voet van de helling hoorde ik hem al schakelen.Eenmaal boven volgt er een mooie maar gevaarlijke afdaling richting eys, waar ons de beruchte eyserbosweg wacht a 7,9 gemiddeld en een maximum van 16 percent. Iedereen begint aan zijn tempo aan de klim en bij sommige begint de jus uit de kuiten stilletjes op te geraken. Eenmaal boven hebben we een prachtige afdaling voor ons die ons terug op de grote weg brengt richting valkenburg. Na enkele km slaan we lingsaf om de keutenberg te bedwingen. Hier denkt niemand meer aan demareren maar gewoon proberen boven te geraken. Na veel gehijg en gerateld van kettingen komen we boven, maar daar wacht nog die vervelende uitloper aan 2 percent met de wind pal op kop.Nu stormen we de sibbegrubbe af en daar besluiten we om de cauberg te laten voor wat het is en richting heimat te fietsen.Nog ene kleine molshoop om uit valkenburg te geraken en dan via stein naar maasmechelen en zo naar genk. Bij aankomst alleen positieve  reacties. Het was zwaar maar met een aangepast tempo goed te doen. Hopelijk zijn de kuiten voor zaterdag goed hersteld want dan wachten de stuwmeren met wat klimwerk.

Ritgegevens:

26,7km avs   -  103 km

volgens mijn dokter kan 1 blikje/dag geen kwaad, dus heb ik er alvast ééntje besteld!

tot...en de groeten

Hallo fietsmakkers

Met 7 man waren we op deze iets of wat droge dag. Het is dan uiteindelijk toch droog gebleven maar de zware donkere regenwolken hielden ons steeds in de gaten.

 De “magnificent seven” : Franco,Roberto,Benny,Hector,Maccaluso,Bruno en ikzelf.

Roberto en Benny hadden een mooi ritje richting Borgloon in petto, maar na samenspraak hebben we de rit van 14/8 samen verkend. Via Bokrijk naar de tuikabelbrug van Godsheide beter bekend als de nutteloze brug. Vandaar ging het richting Diepenbeek…Rapertingen…Wimmertingen en net voor Alken slaan we links in op Wellen.

Na een rustige vlakke start komen we nu in de zone van de kuitenbijters.

De eerste die we mogen begroeten ligt in het pittoresk dorpje Kuttekoven, ook de“Limburgse Poggio”genoemd.

Hier zijn we niet ver meer van het centrum van Borgloon,waar ik in het verleden een korte Hallembaye ben opgereden. Een klein wegske met kasseien die naar het einde toe 13% laat optekenen en dat in volle centrum. Als we Borgloon verlaten nemen we afscheid van Hector een kranige 76-ger die ook weet heeft hoe men de ketting strak kan houden. Maar 76 of niet, geen pardon,vrouwtje lief had toch graag dat hij om 11u30 terug thuis zou zijn.

We passeerden dan nog enkele Haspengouwse dorpjes zoals Kerniel…Jesseren…Broek(?)…en naar de mooie klim van Kolmont. Op de hellingen werd er stevig naar boven gefietst en probeerden tevergeefs Franco een peer te stoven!

Onze vriend Bruno deed zijn bijnaam”Monsieur grand plateau” alle eer aan. Overal op de buitenplaat naar boven stoempend.

In Vliermaal wachten ons nog enkele puisten om in het centrum uit te komen.

De resterende rijpe puisten zal ik hier nu niet verklappen en hou dat als surprise voor mijn volgende clubrit op 14/8.

Terug in Winterslag was er nog ruim de tijd voor een heerlijke cappuccino.

Bedankt aan mijn metgezellen, een fijne compagnie !

ritgegevens
7 man
115 km - 27 km/u

"monsieur Grand Plateau Bruno"

tot...en de groeten