Hallo  fietsmakkers

 “November heeft maar 30 dagen, maar dubbel wind en regenvlagen.”

Ja, zeker geen fiets- hoogdagen voor de fietsfanaten onder ons!

Tenzij er wielertoeristen zijn die stevig aan hun Flandrien imago willen sleutelen en als “echte” door het fietsleven willen gaan.

De mtbikers onder ons daarentegen zullen en kunnen deze dagen tijdens de toertochten hun (modder)hartje ophalen en draaien de wasmachines overuren. Ieder zijn meug,

Ik blijf in ieder geval lekker binnen en al heb ik veel zin om te trainen, dan denk ik aan de spreuktegel.



nog eentje van Briek Schotte

"Ik heb altijd gezegd: als ge helemaal kapot zit,moet ge demarreren. Want als ge zelf kapot zit,

dan is de kans schoon dat ook de anderen dood zitten.”

Komen …(ik denk) Eten!

Ik weet alleen niet of er gerookt mag worden…???

tot...en de groeten

Hallo bloggers of fietsmakkers
geschreven door Enzo
Dat het de laatste dagen geen fietsweer was daar waren we het allemaal over eens maar toch, die drang naar dat heerlijk gevoel je weet wel lekker diep gaan , de wind en het allerbelangrijkste het leeg gevoel en daar bedoel ik mee dat je aan niets denkt en je geest lekker ontspant. We beslisten vandaag om richting Scherpenheuvel te fietsen via rustige wegen eerst langs het kanaal tot in Stokrooi, van daaruit langs binnenwegen naar Diest. 

Hier beslisten wij wijselijk om de rit in te korten omdat er al donkere regenwolken boven ons aan het verzamelen waren. Snel een cafeetje binnen Den Tram denk ik, zo een cafe uit de oude doos, oud maar toch gezellig . Na een lekker kopje koffie was het van zo snel mogelijk richting t'huis te fietsen ,maar dat was niet zo eenvoudig met die wind in het nadeel, en ik kan je verzekeren het was bij momenten echt stoempen, daar wordt je alleen maar sterker van zeggen ze maar plezant dat is wat anders. Terug aan sas in Genk gaan onze wegen uit elkaar Gino naar Bilzen met de wind in het nadeel en ik gelukkig met de wind in het voordeel richting Genk . Van geluk gesproken ,toen ik t'huis arriveerde begon het te regenen als dat geen toeval is dat was vorige week ook zo ,denk dat wij goede jongens zijn dat we zo bevoordeeld zijn hoe kan het anders ?
We hadden 100 km en goed getraind. Dit was het voor vandaag volgende keer meer.
Ritgegevens:
2 die-hards

Nog één van Briek Schotte

“Pakt nu in ’t jaar ’48, dat wereldkampioenschap, 27 keer over de Cauberg. Ik vond dat niet lastig,

’k Ging van ’t gedacht uit dat het de laatste ronde toch arrivée was!’’

Op verkenning door Algarve

Deel 3 : de ECOVIA (geschreven door Marc(o) Dufour)
In het vorige deel had ik een noordelijk circuit gemaakt met verkenning en uitbreiding van rit van de Ronde van Algarve Daar het zuiden van nature voorbehouden is voor boot en vaaravonturen bleven er nog 2 windrichtingen over : het oosten en het westen . het oosten was mij reeds half bekend , daarom startte ik met volledig nieuw naar de Atlantische Westkust . op 22 oct reed ik met de wagen via de A22 tot waar de Autostrade ophoudt ter hoogte van Bensafrim , iets ten noorden van Lagos . via een landelijke weg over een massief beland ik na 25 km in Aljezur , een toeristische trekpleister . het is een pittoresk dorp gebouwd rond een burcht ‘Castello’ daterend van de Arabische overheersing en die als een adelaarsnest boven de omliggende vlakte ligt wat prachtige panorama’s geeft . hoe men dat ooit terug heeft kunnen veroveren is mij een raadsel : onopgemerkt naderen was zeker uitgesloten .

Maar de lokroep van de oceaan werd mij te sterk en de kust lag slechts op een 5-tal km Monte Clerigo was de eerste badplaats , makkelijk bereikbaar en zeedorpje met ruim strand , ingesloten aan weerskanten door rotsmassieven . er lagen nog heel wat surfers in zee , te wachten op die ene mooie golf die hun rechtopstaand een stuk terug naar de kust zou voeren ; maar bij velen bleef het geduldig wachten en veel resultaat heb ik niet gezien . Niettegenstaande niet op de kaart bleek de weg voort te lopen langs het strand ; dat was niet nieuw voor mij en dus maar proberen . bleek dat toch niet zo gunstig want dra veranderde het asfalt in onverharde zand/grint weg . ik hield dat nog zo een strand of vier vol met steeds hetzelfde beeld en dezelfde soort weg : te meiden met de racefiets , doenbaar met de mtb , waarvan een paar gezien . Weg van het strandleven en verder de normale route naar het zuiden : Vila do Bispo , Sagres en dan naar het einde van de wereld : Cabo San Vincente . dit is de uiterste westpunt , niet alleen van Portugal , maar ook van Europa en werd voor Columbus echt als de plaats beschouwd waar de wereld ophield . de punt wordt gedomineerd door een vuurtoren , niet toegankelijk , en je kan dus alleen van de zijkant in de eindeloze verte turen .

Uiteraard massa’s toeristen , hoewel eind october toch niet zo druk . eventjes rondgewandeld en dan , tot mijn grote verbazing , een metalen fietsbeeld en een verklarend bord met uitleg over de aanleg van een fietsroute , de Ecovia , van west naar oost , in hoofdzaak in de buurt van de kust ; totale lengte 214 km . eerlijk , het project staat nog in zijn kinderschoenen , heb er daar 15 km van gezien , en best is het , als hier verwende wielertoerist , zich niet te veel begoochelingen te maken . en een einddatum is niet bekend en ik vermoed dat ik dat niet meer zal meemaken , maar het is een begin. Langs de kustlijn rij ik dan naar Lagos , waar ik beslis de verdere terugweg via de autostrade te maken . Als fietsroute valt hieruit het volgende te distilleren :van Lagos naar Aljezur , een stukje kustbezoek , dan zuidwaarts tot Cabo San Vincente en verder via de zuidkust terug naar Lagos : ca 120 km . blijft de vaag ‘hoe in Lagos en terug geraken? Want dat ligt op min 80 km van Faro . antwoord : de trein , die de hele kust afdoet en gratis fietsen meeneemt . Er blijft nog één verslag voor de volgende aflevering .
Link :  http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=860043

 
Marc bedankt voor je bijdrage(ge zijt nen straffe!)

Hallo  bloggers,

De zaterdagrit werd door de regen verschoven naar zondagmorgen. Wat fris maar droog bij het vertrek,toch een aangename 8°C.

Ik had afgesproken met Enzo om 9u30 aan de kerk van Zutendaal,normaal gaat dan de fietstocht den Hollander op. Maar vandaag met uitzondering en wegens familiale verplichtingen in de namiddag ging de rit richting Oupeye…Bassenge…Millen…Rijhoven.

Net voor we de beklimming aanvatten in Oupey zit ik met een achterband die langzaam leeg loopt. Onderweg komen we nog lange Johan met nog 2 Funbikers tegen.

De zon doet schuchtere pogingen om door te breken en ergens in een veldweg kon ik de deze inwoner van Rijkhoven(zie foto) op mijn digitale kodakske vastleggen.

Het is druk aan het kasteel van Alden Biesen door de komst van de brave heilige man Sinterklaas.

Het was een korte rit,ik had er 86 km en toch mooi 550 Hms. 

“Mens sana in corpore sano”- een gezonde geest in een gezond lichaam. En is dat nu 1000 of 30.000 km of fiets je tegen 20 of 40 km/u dat is van geen belang. Het gezegde verwoord alles.

Op naar de volgende droge fietsdag.

Inwoner uit Rijkhoven

De brave man

 
tot...en de groeten