Hallo fietsmakkers,

‘Na de regen komt zonneschijn’ zegt de spreuk, hopelijk geldt dat ook voor mij en zijn de ziekteperikelen achter de rug. We gaan er weer tegenaan (niet te hard!)

Vandaag afspraak om 9u30 in Zutendaal voor een herfstritje in hartje winter.

Al wees de thermometer amper +2° graadjes een stralende zon deed het aangenaam voelen.

Opletten geblazen voor de rijmplekken en zeker in schaduwrijke plaatsen.

Met 5 man stonden we te wachten op de Italiaanse delegatie (Berna & co) uit Genk die effe op zich lieten wachten. Tevergeefs bleek nadien, want ze hadden een andere richting om te fietsen in gedachten. Dus met ons vijven (Franco,Fulvio,Benny,Enzo en ikzelf) vertrokken voor een ritje naar Valkenburg, met de Sibbegrubbe als keerpunt. Enzo verkoos in Valkenburg om nog wat bij te trainen en besliste om in z’n eentje er een lus aan te breien richting Schweiberg.

Niet het tempo maar de molshopen en hellingen lieten zich bij mij gevoelen, dat uitzieken had zichtbaar zijn sporen gelaten(niet dat ik een berggeit ben maar het kon veel beter).

Na de Sibbe in dalende lijn door het centrum van Maastricht en dan die vervelende St Barbara kloot fietspad in Lanaken. Daar besloot ik om de kortste weg te nemen naar Beverst maar de kortste was zeker niet de vlakste terugweg. Franco en co reden door naar Genk, of ze tijd hebben gemaakt voor een Grimbergen weet ik niet, ik in ieder geval niet. Ik wou fris gedoucht voor de tv gaan liggen en hopelijk Sven wereldkampioen zien worden, maar helaas.

Maar chapeau Sven, zilver behalen tegen een beresterke Stybar is super. Maargoed dat je landgenoten(jong geweld!) je hebben geholpen door hun puike afstopwerk. Hahaaaaa !!!!!

Nu naar onze volgende rit, dinsdag met droge weerkaarten.

hoe blij is fietsmakker Roberto met zijn nieuwe Cipollini bolide racefiets ????

zoooooo blij dus!

 
go Sven go !!!