Hallo fietsmakkers

Vrijdagavond tijdens een Grieks etentje dat geregeld werd door Giorgios bij de Griekse gemeenschap, werd er nog getwijfeld of dan al niet naar Banneux te fietsen. De weergoden waren ons niet goed gezind, lieten de weervrouwen ons verstaan.

Maar met de 2 daagse die op 26-27 mei doorgaat naar Heimbach (D.) konden we nog een extra training gebruiken.  ivm de 2 daagse later meer.

Tussen een hapje en een drankje(4 flessen wijn) werd het een en ander tot op de puntjes geregeld( volgwagen, sponsors reserve materiaal en sportdrank/voeding)

De regen was tijdens de nacht over onze provincie getrokken en konden we om 8 uur vertrekken richting Banneux voor het eerst dit jaar.

Met 6 man, Fulvio,Berna,Nino,Giorgio,Antonio en Gino. Franco kon jammer genoeg niet mee wegens werkzaamheden aan en rond het huis.

De wegen liggen er nog nat bij, maar het regent niet en dan mogen we zeker niet klagen.

Langs de gewone weg fietsen we richting Richelle, waar we te midden van een bende wielertoeristen verzeild geraken die aan een toertocht deelnemen.

De hoogtemeters op de Garmin beginnen nu gestaag omhoog te klimmen.

Vandaag niet via de lange klim van Trasenster,maar met een klein ommetje naar een dikke kuitenbijter. Antonio liet dadelijk de  naam “Barbotto” van de Nove Colli vallen. Al dadelijk moesten de kuitspieren tegen de 10% opboksen en ging zo verder tot 20,2%.

Er kwam precies geen einde aan dat weggetje te midden van het bos.

Eenmaal boven kregen we nog enkele meters om terug op adem te komen, daarna konden de spieren weer opgespannen worden voor de finale richting Banneux.

Na de kaarsjes en de bidons bijgevuld te hebben, was het tijd om de innerlijke mens te verzorgen met een Dag au Bére bij de plaatselijke bakker. Ondertussen was het drukkend warm geworden. De mouwstukken en jassen werden overboord gegooid tijdens de klim van de steengroeve.

De wind zat niet echt mee richting Limburg.

Aangekomen in Zutendaal kreeg Giorgios zin in een Grimbergen van ’t vat. Natuurlijk had de rest daar geen probleem mee!

Heerlijk buiten op dat terras met een verkwikkende  Grimbergen met nootjes in alle rust.

Het gelach en rust werd ineens verstoord door een luide knal. De buitenband van Giorgio’s Colnago had blijkbaar nog de naweeën van de “Barbotto” en liet dat horen met  zo een knal dat de “De Rosa”van Nino die ertegen lag zelfs bewoog! Het personeel dat binnen was kwam naar buiten gelopen “ wa was da dieje  knal ?” hilariteit alom natuurlijk.

Ondertussen heb ik vernomen dat de Colnago nog 2 maal plat heeft gereden richting Genk.

Het was alweer een fijne fietsdag die toch droog gebleven is.

Ritgegevens:

6 man-147 km-25,2 km/u-1259 Hms

3 x plat voor Giorgios

Helpt deze kaars? Hoe steil was dat weggetje? Vraagt Fulvio aan z’n Garmin

2 dikke kaarsen aub!

 
tot...en de groeten

Hallo fietsmakkers

Was da effe schrikken deze morgen…geen regen, kurkdroog en de zon scheen al ferm!!! Holabakes!

Over de strakke wind zullen we maar zwijgen, tis ook altijd iets hé!

Met 7 hadden we een reactie geplaatst op het blog en op de afspraak waren we met 8 man, mooi zo ! de 2 x 4… Franco,Antonio,Berna,Fulvio,Nino,Giorgios,Fernando en Gino.

Zoals op het blog werd aangekondigd ging ons ritje naar en richting Voerstreek.

Deze week hebben onze fietsmakkers een weekske dop gekregen van Henry Ford speciaal om mee te fietsen richting Voeren. Van een brave man gesproken!

Zoals gezegd met een zeer strakke zuiderwind trokken we ons op gang richting Kanne en Lanaye. Franco aan het commando en geregeld werd er van gastbaancap gewisseld.

Er werd een strak tempo op nagehouden en zeker op het jaagpad waar we die echt pal op de snuit konden voelen. Eindelijk konden we het jaagpad verlaten en konden we wat beschutting zoeken tussen de huizen in Eijsden…Withuis…Mariadorp.

Na 50 km werd er al uitgekeken waar we een welgekome koffie/hot chocolate konden drinken.

Een tafel voor 8 personen stond ons op te wachten, net of we een vergadering gingen houden.

Na de vergadering…euh… ik bedoel koffie, was het tijd om terug op de fiets te springen.

Lang hebben we niet kunnen zitten omdat Nino andere afspraken had kort in de namiddag.

We zijn dorpjes gepasseerd,  s’ Gravenvoeren…Schoppen…Ottegraeven (?) Berneau.

Wat een verademing met de wind in de rug. We reden door het centrum van Visé naar het dorpje Heure le Romain.  We naderden de Thier d’Amry(20%), oef…die laten we vandaag ongemoeid, maar de volgende keer als we hier passeren dan gaat die voor de bijl!

We volgen een weg die parallel met de Houtain St Simeon loopt, geen verkeer en lichtjes valsplat.

De Millenberg (Rukkelingen aan de Jeker) die nemen we er ook maar bij nu we toch bezig zijn.

Fernando rijdt hier lek en kon Nino enkele schietgebedjes opzeggen(zeker om op tijd thuis in Zwartberg te komen?)zie foto.

De 2 molshopen in Rijkhoven die kunnen gezwind genomen worden, je werd naar boven geblazen door de wind!

Terug in Munsterbilzen konden mijn Genkse fietsmakkers nog lekker van de rugwind genieten. Ik mocht daarentegen nog wat tegenspartelen.

Mannen het was weeral een mooie fietsdag, bedankt!

Zaterdag is het droog ????... dan naar Banneux !

Ritgegevens:

8 man – 105 km – 25,2 km/u – 845 Hms (garmin Giorgios)

Giorgios

Een schietgebedje kan soms helpen…

Is je “Italiaan” door het vallen gebroken ? klik op de link.

http://www.carbonreparatie.nl/

                                                            tot...en de groeten

Hallo fietsmakkers

Het hele team van WTC Azzurri geeft blijk van " Innige Deelneming " aan het adres van Sandro Fenucci die in veertien dagen zijn geliefde grootouders heeft verloren.

Het verslag van de 11 rit. Geschreven door Bertje ,waarvoor onze dank.

Stipt om negen uur vertrokken we met negen man richting Lummen in een rustige tempo om de benen eens te laten rusten na al die zware ritten van de voorbije sterrenritten.

Met als baankapitein Pino en Palm reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.

Onze fotograaf van dienst ging van de fiets om een foto te maken van zijn geliefde dier en doopte de rit van vandaag in " Ezel rit " waarop Pike de tijd nam om zijn zadel onder handen te nemen totdat Berke terug kon aansluiten en gezamelijk de laatste kilometers in een rustig tempo konden afmalen.

Terug in Boxbergheide kregen we ook een porsie hagel over ons en voelden wat Benny vanmorgen vertelde over zijn sterrenrit van zaterdag, richting clublokaal ACLI kregen we onze laatste helling " Margaretha " voor de wielen gegooid en deze werdt in een milimeter sprint gewonnen door Bertje voor Marino en op enkele meter de rest van het peloton.

11 de rit 60km met een gemiddelde van 25 km/ uur

geen lekke banden wel natte achterwerken