Wees optimist en blij en laat uw leven niet vergallen door doemdenkers en onheilsprofeten, ondanks het gevoel van angst luister naar de stem van de werkelijkheid, luister naar Damiaan Denys :"

DENYS «Er waren vroeger veel meer aanslagen, alleen weten we er nu meer over.
»Het is heel lastig om mensen ervan te overtuigen dat het eigenlijk juist heel goed gaat in de wereld, omdat de schaal waarop er vooruitgang geboekt wordt, ons overstijgt. Een eeuw geleden kon 90 procent van de wereldbevolking niet lezen, nu kan 80 procent van de wereldbevolking dat wél! In België is de kindersterfte zowat onveranderd gebleven, maar op wereldschaal is die op 100 jaar tijd afgenomen van 44 procent naar minder dan 4 procent. Voor alle parameters – welvaart, gezondheidszorg, noem maar op – scoren we op wereldschaal beter dan ooit, maar omdat wij die vooruitgang hier al eerder hadden geboekt, zijn we sceptischer: we voelen hem niet. Wij merken een achteruitgang in onze levensstandaard omdat onze inkomens met drie procent gedaald zijn sinds 2008, maar lijken te vergeten dat ze nog altijd 15 procent hoger zijn dan de inkomens uit 1975.»

'Wie wil nog vechten voor een ideaal? Wij zijn veel te bang om afscheid te nemen van ons succesvolle leven'

HUMO We kijken wel vaker niet verder dan onze neus lang is: de vele slachtoffers van Boko Haram raken ons minder dan die van de aanslagen in Zaventem.
DENYS «We zijn alleen maar geïnteresseerd in aanslagen wanneer ze ons persoonlijke leven raken: dán trekken we plots de straat op om voor onze vrijheid te vechten. Het toenemende individualisme is daar de oorzaak van: we maken onszelf tot het centrum van het universum en geloven dat wijzelf verantwoordelijk zijn voor ons persoonlijke succes. We kijken niet meer naar het leven als iets wat ons overstijgt of naar de gemeenschap waar we deel van uitmaken. Daardoor lopen we meer risico om angstig te worden: we moeten het leven nu immers zelf dragen. Individualisme geeft ons de illusie van meer vrijheid, maar creëert net meer angst.
»Moslimterroristen zijn criminelen die betekenis willen geven aan hun eigen leven. De snelste manier waarop ze dat kunnen doen, is door zich te bekeren tot de islam en te radicaliseren. In dat opzicht is IS het perfecte product van onze hedendaagse samenleving. Maar terroristen verachten de dood en zijn bereid hun leven in de schaal te leggen voor een ideologie – iets wat wij niet meer begrijpen. Raar, want niet zo lang geleden trokken onze soldaten nog ten strijde tegen het nazisme. Iedereen is bang om in een terroristische aanslag om te komen, maar hoeveel mensen zouden nog bereid zijn om te vechten voor een ideaal? Wij zijn veel te bang om afscheid te nemen van ons succesvolle leven.»