26-09-2005 om 16:31 geschreven door Jay Stanton  

26-09-2005 om 12:11 geschreven door Jay Stanton  

Omdat lachen gezond is even wat absurditeiten

Je bent gitarist als:

- je ooit al een emmer water over je gehad hebt, gewoon om je te stoppen met spelen

- je ooit al “speed” genomen hebt om death metal te spelen

- je ooit al iemand bedreigd hebt omdat hij tegen je gitaar liep en deze zo ontstemde

- je al iemand uitgescholden hebt omdat hij/zij op een oude gitaar van je speelde (zelfs al was die de laatste twee jaar niet meer aangeraakt

- je ooit al alles laten vallen hebt om even naar huis te lopen om iets nieuws uit te proberen op je gitaar

- je “Stairway to Heaven” kan spelen op elk mogelijk snaarinstrument

- je meer dan één gitaar meeneemt op een driedaagse vakantie

- je meer dan 2 opeenvolgende maaltijden hebt gemist om de akkoordenschema’s van een liedje te vinden

- je ooit in het midden van een liedje gestopt bent met spelen om een foutje dat anders niemand dan jij gehoord heeft

- je ooit muziekjes van reclame-spots hebt gespeeld, gewoon om de tijd te doden

- je al verwond bent omdat je wéér “Stairway to Heaven” speelde

- je één of meerdere gitaren binnen handbereik hebt terwijl je dit zit te lezen

- je een enorme drang voelt om te spelen wanneer je dit leest

- je dit aan het lezen bent met een gitaar op je knie

- je even gepauseerd hebt om gitaar te spelen wanneer je dit leest

26-09-2005 om 12:01 geschreven door Jay Stanton  

Toen ik gisteren op de Groenplaats in Antwerpen aankwam, was ik aangenaam verrast door een big band die daar een heel aantal nummers ten gehore bracht. Veel verrassingen in het repertoire waren er niet; het waren de klassieke big-band nummers, wel steeds in een goed arrangement! De Bigband Evening Shade bestond uit een 15-tal muzikanten, waaronder een machtige trompet-sectie. Aan de solotrompettist was niets aan te merken: perfecte timing, goede klankkwaliteit (ook in het hoog register!)… De blazers waren bijgestaan door een electrische instrumenten als bas, gitaar en keyboard; dit zorgde voor een aangename aanvulling. Ook werd er wat vocaal werk gebracht. De zangeres was best goed, maar als ze haar stem de hoogte in joeg, kon je duidelijk horen dat ze daar in de problemen kwam. Maar ze wist het wel redelijk te camoufleren. Al bij al was het voor de toehoorders een gesmaakt optreden.

Foto’s van dit optreden kan ik helaas niet publiceren, gezien ik niet beschik over een gsm met fototoestel.

26-09-2005 om 10:19 geschreven door Jay Stanton  

Met zijn perfectionistisch gitaarspel was SRV een van de blues revelaties van de vroege jaren 80. Vaughan haalde zijn inspiratie uit blueslegendes als Muddy waters en Albert King; maar ook uit rockmuzikanten als Jimi Hendrix Lonnie Mack. Op die manier heeft Stevie Ray Vaughan een unieke stijl van gitaarspelen gecreëerd.

Als geboren inwoner van Dallas kwam SRV voor het eerst in contact met de gitaar omwille van zijn broer Jimmy. Wanneer hij in de middelbare school zat speelde Stevie al in talrijke “garage bands” die regelmatig gingen optreden in de lokale night clubs. Hij was 17 wanneer hij de brui gaf aan het schoolleven en ging hem volledig concentreren op de muziek. Zijn eerste “echte” band waren ‘the Cobras’ met wie hij in de jaren 70 dikwijls optrad in de clubs van Austin (Texas). Die groep is later opgehouden te bestaan. Rond 1975 vormde SRV de groep Triple Threat die later zou uitgroeien tot Double Trouble; de groep waarmee hij zijn grootste successen zou oogsten. Vaughan was niet de originele zanger van Double Trouble, maar wanneer Lou-Ann barton de groep verliet heeft SRV zelf de micro in handen genomen.
Een van de grootse concerten die SRV ooit gespeeld heeft moet wel het Montreux-Festival geweest zijn 1982, waar hij bvb ook David Bowie heeft leren kennen.; hij nam er trouwens later nog een LP mee op.

Zijn professionele carrière liep als een sneltrein, maar desondanks dat feit gleed SRV steeds dieper weg in het alcoholisme. Zijn gezondheid ging dan ook sterk achteruit, maar hij bleef muziek spelen. Na de periode dat hij in de ontwenningskliniek zat bleef het geruime tijd stil rond SRV & Double trouble. Dit was een stilte voor de storm want nadien speelde hij een van de hoofdrollen op het New Orleans Jazz & heritage festival, waar hij trouwens een vierde plaat schreef.

In de lente van 1990 nam Stevie Ray Vaughan een duet-album op met zijn broer Jimmy. In de zomer wan dat jaar gaat hij opnieuw op toer met zijn vaste band Double Trouble. Hij heeft dan onder andere nog gespeeld met Eric Clapton en Robert Cray. Na dit concert stapte SRV een helicopter in richting Chicago; een paar minuten na het opstijgen, crashte de helikopter. Zowel Stevie Ray Vaughan als de andere vier inzittenden overleefden de klap niet. SRV was toen pas 35 jaar oud.

26-09-2005 om 00:00 geschreven door Jay Stanton