Aangekomen aan de winkel neem ik een winkelwagentje, zet de Caddy op het daarbij voorziene uitschuifbare onderstel, en betreed de winkel. Ik was nog geen twee rekken ver toen de zaakvoerder mij aansprak en me vertelde dat het verboden was om mijn Caddy mee te nemen in de winkel. Ik kon hem achterlaten op de daarbij voorziene plaats nabij de rij winkelwagentjes, zei hij.
En dat maakte mij nu kregelig zie! Want de goede man had wegens een zeurende hoofdpijn en een knagende pijnlijke heup van ondergetekende, de verkeerde dag uitgekozen en de verkeerde toon aangeslagen om me dat te gebieden. Toen ontstond de volgende pittige dialoog.

Hij: Ziet u mevrouw, het is een nieuwe regel die we hebben ingevoerd want er is afgelopen weekend voor -100€ aan goederen gestolen uit onze winkel.
Ik: En zaten die goederen allemaal in een Caddy?
Hij: Nee mevrouw, maar u begrijpt dat we onze voorzorgen moeten nemen?
Ik: En u begrijpt misschien dat ik me nu danig beledigd voel omdat u mij wegens mijn boodschappenwagentje beschouwd als een potentiële dievegge... ik kan u naar eer en geweten verklaren dat ik in gans mijn leven NOOIT iets gestolen heb uit eender welke winkel dan ook.
Hij: We willen enkel maar voorkomen, mevrouw.
IK: Ten eerst, meneer, zit er in de daarvoor voorziene tas van mijn Caddy voor meer dan duizend euro aan optische hulpmiddelen (mijn digitale loep alleen al kost 735€ en mijn speciale bril met de licht & contrast filterende glazen 160€ ) want ik ben zeer slechtziend en kan niet zonder hen winkelen...ten tweede zitten daar tevens mijn betaalkaarten, portemonnee, paraplu en de reserve huissleutels in...en ik moet dat allemaal vooraan in de winkel laten...of is het de bedoeling dat ik dat allemaal open en bloot in uw winkelwagentje leg?
Ten derde, uw kassiersters zitten allemaal met hun rug naar de plaats die u hebt voorbehouden om de Caddy’s te plaatsen, hoe beschermd zijn MIJN spullen tegen eventuele diefstal... of is dat voor u geen prioriteit?
(ja ja, ik was goed op dreef).
Hij: Mevrouw, (ietwat kregelig) u kunt toch niet verlangen dat wij ons ook nog aansprakelijk gaan stellen voor een eventuele diefstal van uw bezittingen!
Ik: U wordt klantvriendelijker met de minuut meneer!
Hij: zucht…rollende ogen…zucht…maar u kunt toch een handtas meebrengen en uw persoonlijke spullen daar in stoppen!

Er stonden al wat mensen rondom ons zeer geïnteresseerd mee te luisteren. Toen ik zag dat de man met de hele situatie duidelijk verveeld zat stimuleerde me dat om er nog een schepje bovenop te doen, weliswaar dit keer met een klein leugentje en niet geheel onterecht profiterend van mij situatie.
Ik: Meneer, u kunt zich wellicht moeiteloos inbeelden dat ik met mijn Caddy in de ene hand, en mijn blindenstok in de andere, nog een hand te kort kom om ook nog eens een handtas te dragen...daarom net dat mijn boodschappenwagentje zo ideaal is voor mij omdat het beide bevat... of gaat u mij telkens hoogst persoonlijk veilig naar huis loodsen?
Hij: (duidelijk op zoek naar een argument om zijn gelijk te halen) Mevrouw, regels zijn regels, het is net als met honden, die mogen ook de winkel niet in en iedereen legt zich daarbij neer.
Met een uitgestreken gezicht en een sardonisch genoegen omdat ik wist dat ik met deze het pleit gewonnen had, zei ik hem: Meneer, als ik morgen in uw winkel binnen kom met een hond dan moet u dit toelaten, want dan is dat een blinde geleidehond en die mag door niemand en nergens de toegang worden ontzegd.
Ik, nog steeds; Uw nieuwe regel is trouwens niet wettelijk... u hebt enkel het recht om mijn boodschappenwagentje na te kijken bij het verlaten van de winkel... en dan nog na een uitdrukkelijk en vriendelijk verzoek... mij fouilleren of mijn persoonlijke tas mag u niet inkijken...dar recht heeft enkel de politie... en daar verstopt men vaak ook gestolen spullen in, niet!
En om dit alles weiger ik om uw nieuwe regel te volgen. Moest u mij nu daarom de toegang tot uw winkel ontzeggen, geen enkel probleem, want ik kan met mijn centen overal terecht. Bovendien komt die regel in geen enkele andere supermarkt voor, noch in Delhaize zelf, noch in Aldi, Carrefour, Lidll of Colruyt”.
De goede man stond duidelijk perplex om zoveel beargumenteerde tegenkanting. Bovendien lieten de luisterende omstanders duidelijk blijken aan mijn kant te staan. En dus droop hij af met ”nog prettig winkelen, mevrouw”.

Nu ben ik wel heel erg benieuwd of ik de volgende winkel beurt weer een opmerking ga krijgen. Want eerlijk gezegd is die nabije supermarkt wel handig omdat hij ook op zondag open is. Maar of ik nu gelijk heb, of niet, ik ben vastberaden en niet van plan om mijn Caddy achter te laten op een plaats waar men mijn dure en onmisbare spullen kan stelen zonder dat de zaakvoerder er om maalt. Voila!