You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
13-12-2011
GROETEN AAN DE DUIVEL
Hallo lieve allemaal! Er roert iets in mij vandaag. Iets wrevelig en ambetant. Iets waardoor ik me niet in mijn sas voel en waar ik geen remedie tegen heb. Dat komt omdat het vandaag 13 december is.
Ik ben een ramp op het gebied van het onthouden van verjaardagen. De helft van de tijd weet ik niet eens in welke dag we leven, laat staan dat ik weet wie er op dat moment jarig is. Die van mijn kinderen en aanverwanten zijn uiteraard geen probleem. Maar die van nauwe kennissen en goede vrienden, dat is andere koek. Al zijn er wel enkele bij die het me gemakkelijk maken.
Zoals bijvoorbeeld Bojako, die is op dezelfde dag jarig als Zoonlief. En mijn vriendin uit Canada is jarig op dezelfde dag als Dochterlief. Ook die van mijn Poetsiepoets onthoud ik wegens exact 1 maand later jarig dan Vicky. Mijn (pleeg) broer verjaart dan weer op tweede kerstdag en daarom niet moeilijk om te herinneren. De verjaardag van de vader van mijn kinderen en die van mijn (pleeg)pa komen nog steeds spontaan in me op. Maar al de rest .olala!
En dan komt die dekselse 13e december! Nog voor ik goed en wel wakker ben weet ik welke dag het vandaag is. Hel lijkt alsof ik ontwaakt ben uit een nachtmerrie. (En misschien is dat ook wel zo). Dat nare gevoel blijft de ganse dag door mijn lijf gieren. Er komt vandaag ook niets fatsoenlijk uit mijn handen. Zelfs koffie zetten of een boterham smeren lukt niet probleemloos. Ik kan mij niet focussen op de dagdagelijkse bezigheden. Mijn gedachten dwalen voortdurend af naar vroeger naar mijn kindertijd naar alle ellende die ik mocht ondervinden door haar...en het lijkt alsof de littekens van de slagen tweemaal zo groot, tweemaal zo pijnlijk zijn vandaag...alsof ze gisteren zijn toegebracht. Want 13 december is de verjaardag van mijn pleegmoeder. En hoewel zij reeds vele jaren dood is spookt zij nog steeds door mijn brein. Zij beheerst vandaag mijn doen en laten en brengt mij totaal van mijn stuk.
Hoe komt dat toch? Waarom heeft dat mens tot op vandaag nog zo een enorme impact op mij! Zal ik het dan nooit kunnen vergeten? Het nooit helemaal achter mij kunnen laten? Tot op vandaag alleszins niet, zo blijkt.
Nee, ik wens haar geen gelukkige verjaardag toe. May she rot in hell komt dichter bij de waarheid van mijn innerlijke gevoelens. Vergeten en vergeven, het zou heilzaam voor me zijn. Maar ik kan het niet .tot op de dag van heden kan ik het nog steeds niet. Misschien ooit...wellicht nooit...
Sorry aan de lezers die geschokt zijn door dit enigszins bitter klinkende epistel. Ik voelde een onweerstaanbare drang om het van me af te schrijven. Gelukkig kan en mag dit ook. Voor de rest ben ik de lieftalligheid zelve hoor, hahaha .Daarom voor jullie allen, veel liefs, en een
Reacties op bericht (10)
16-12-2011
*
Ik was erg geschokt toen ik je levensverhaal gelezen had. Die stiefmoeder van jou had beter konijnen gekweekt, dan kon ze die nog opeten. Hetgeen zij jou aangedaan heeft kan nooit vergeven worden. Dat haar ziel brandt in de hel!
{}
geschreven door camille
"
Ik heb jouw verhaal op je andere blog ooit in een keer uitgelezen en was geschokt door zoveel hardheid en pijn die een volwassene een kind kan aandoen. Die persoon is de naam " moeder" niet waardig en het zou heel simpel zijn om te zeggen streep eronder en vergeet maar zo zit ons brein niet in elkaar en jij bent geraakt geweest tot in je ziel en dat laat serieuze letsels na Mus. Schrijf al je frustratie hier maar af, we begrijpen het hoor en we zijn er om je een riem onder het hart te steken ...Dikke knuffel en kus van ons
{}
geschreven door Natoken
14-12-2011
Zulke dingen kun je niet dwingen
Je vergeet iets, of je vergeet het niet. En zelfs als je meent, dat je het allemaal achter je hebt gelaten, kan het opeens allemaal weer daar zijn in een droom en word je gewoon met je neus op de feiten gedrukt. Hoeft ook niet, maar is verdomd vervelend omdat het telkens weer gevoelens oproept, die een mens ellendig maken en waar zij dan niet de dupe van zijn, maar jijzelf. Zo oneerlijk is het leven nu eenmaal en dat zal ook wel nooit veranderen. Dikke knuffel. Michelly
{}
geschreven door Michelly
ik geef je gelijk !
vergeven en vergeten .... sommige dingen niet ! wat jij moest meemaken , daar is geen vergeving voor , en meestal ben ik ook zachtaardig ( smile ) liefs van mij
{}
geschreven door ani
..
Het menselijk brein is onvoorspelbaar. Soms gaat er een schuifje open en schiet er je iets te binnen, leuk of niet, je ken het niet verdringen. Je kan het wel zo snel mogelijk weer vergeten. Sommige wezens zoals je pleegmoeder zijn niet waard er een woord aan vuil te maken, laat staan een herinnering. Weg met die dertiende, in de toekomst gaan we ineens van twaalf naar veertien. Kuskes.
{}
geschreven door Ludovikus
Dag lieftalligheid
Zit er niet mee in. Vergeten doet een mens nooit. Knap dat er mensen zijn die nare bladzijden in hun leven zo kunnen omslaan. Ik kan het ook niet. Ik heb wel al mensen vergeven. Maar zal er voor altijd triest om zijn. Dikke knuffel Loes
{}
geschreven door Loewiesa
..
jij kan je verleden niet vergeten en ik ben volledig akkoord met je wens voor je dode pleegmoeder want ik ken je verhaal over je verleden. Toch zijn er mensen die het anders verwerken zoals mijne zilveren : die herinnert zich niets meer van vroeger, maw. hij verdringt het allemaal. Of dit gezond is weet ik niet, maar hij ligt er niet van wakker. De slechte dingen in zijn leven heeft hij in een bakje gestoken, dat bakje toegedaan en de sleutel weggegooid. Niet iedereen kan dit, ik ook niet. Maar gelukkig heb ik niet moeten meemaken wat jij hebt doorstaan.
Ik zit hier met ijskoude voeten en in de hel is het lekker warm, dus van mij krijgt ze een : may she freeze in Hell
{}
geschreven door bojako
....
oeieoei,laat nu mijn dochter uit Amerika net op de 13de jarig zijn,en ja...je kunt nu wel zeggen ..laat dat achter jou,maar we dragen het altijd mee,hoe dan ook,zaterdag is het aan Nestje en mijn oudste zus,kom hier,je krijgt van mij een dikke kus!(café overnemen? het hangt uit nu ;-))
{}
geschreven door lipske
13-12-2011
grrrrrrrrrrrrrrrrrr
Vervelend en naar voor je dat ze zelfs na haar dood in staat is jouw dagen te vergalbakken nog steeds!!!!!!!
Ze zal t niet verdienen vergeving.......zoals zoveel van die randdebielen!!!!! Jammer is t wel dat ze nog steeds je leven beinvloedt!!!!!!
wens je sterkte ieder geval! groetjes Elou
{}
geschreven door elou
Groeten van Fjak@,
Dag Musje,
Niets schokkend aan en voor mij moet je haar nooit vergeven. Groeten en knuffel voor jou lief musje Fjak@
{}
geschreven door Fjak@
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
