…Dochterlief en haar kameraadje boekten een tripje naar Parijs. Ze kregen reductie door een bon in Flair, een buitenkansje dus. Maar al bij al kostte het toch nog 200€ per persoon voor TGV en kamer met ontbijt. Toen sloeg het noodlot toe!
De hoogbejaarde oma van het kameraadje werd ziek! Nu is het zo dat het kameraadje grotendeels is opgevoed door de oma, een hele hechte band hebben met mekaar, en zij deze dus in die omstandigheden niet alleen wilde laten. Natuurlijk hadden die twee kiekens er niet aan gedacht om ook een annulatieverzekering te nemen! (Nu ja, als je jong bent denk je niet aan ziekte of andere tegenslagen die roet in het eten kunnen komen gooien hé.)
Zodoende kwam er een paniekerig telefoontje van Dochterlief; “mams, wil jij niet in C. haar plaats met mij naar Parijs?”
Ik was in eerste instantie niet erg happig. Ik ben tenslotte een huismus pur sang en geen reisduif. Maar wanneer ik “njet” zei, dan zou dat betekenen dat beide hun centen kwijt waren, want op hare alleen zag Dochterlief dat reisje ook niet zitten. En na lang beraad stemde ik dan toch maar toe. Want wat belette mij immers om mezelf eens een folieke te permitteren? En dus werd er opvang voor mijn Snoezepoes geregeld… hevelde ik de centjes over naar het kameraadje… piekerde me suf over wat ik moest meenemen van kleding… (wat voor weer zou het worden?)… over wat ik vooral niet zou mogen vergeten…enz. Net toen ik er helemaal klaar voor was kwam er opnieuw een telefoontje. Ditmaal van het kameraadje…in tranen… “Musje, mijn omaatje is veel en veel beter en zij heeft geen bijzonder zorg meer nodig…ik zou dus toch nog meekunnen naar Parijs… als jij…”.

Tja, en wat doe je dan als moeder? Dan denk je dat je dochter zich veel beter gaat amuseren met haar kameraadje dan met haar oude moeder. Dat Prijs veel leuker is als je jong en vooral goed ter been bent. Dat ik er tenslotte lang geleden al eens geweest was. Dat ik in eerste instantie toch een noodoplossing was geweest. Dat het me in feite echt niet zoveel kon schelen om thuis te blijven.

En zodoende zijn de twee meiden vandaag vertrokken en zit ik dit hier nu te schrijven omdat ik toch niets anders te doen heb.
Ik hoop dat ze zich geweldig amuseren en dat ze tijd genoeg zullen hebben om al het moois van Parijs, dat ze willen bezoeken en bezichtigen, ook kunnen bezoeken en bezichtigen.
En ik…ik ben aan het nadenken over hoe ik mij met de terug gewonnen 200€ eens extra ga verwennen.

Heb nog een fijne rest van de week! Tot de volgende…