Nu komt eindelijk de aap uit de mouw.
De heer Milo toont zijn ware gelaat, en het is geen fraai zicht.

Vriendschap is een edel goed!
Die vriendschap verdedigen is een nobele gave.
Ik doe het ook, ik ga voor mijn vrienden door het vuur, in de vaste wetenschap dat die vrienden dat ook voor mij zullen doen wanneer dit nodig blijkt te zijn.
Maar soms is de betrokkenheid zo nabij dat je zicht op alles wat troebel wordt.
Dan is het goed dat er iemand is die het van op een afstand kan bekijken, en een klaardere blik op alles heeft.Iemand die je behoedt om stommiteiten te doen en te zeggen.
Maar zo niet de heer Milo

Hij meent dat hij alles mag en kan zeggen in de naam van de vriendschap.
Dat hij mag dazen, liegen schelden roepen en tieren wanneer hij tegenwind krijgt die hij, van mij alvast, niet had verwacht.
Zijn vriend ‘De verontruste vader’ heeft voor de tweede maal zijn biezen gepakt.
En ik had daar mijn mening over, zoals jullie in het item hieronder kunnen lezen.
Ik wist niet eens dat zij vrienden waren, want uit niets dat ‘De verontruste vader’ schreef kon ik dat opmaken.
En met mij nog vele andere zo merk ik nu.
Veeleer had ik het idee dat ‘Milo’ en ‘Verontruste’ één en dezelfde persoon waren, gezien het woord en taal gebruik.
Maar dat is enkel een veronderstelling, één die ik niet kan staven.
Dus laat ik het gewoon in het midden, en de conclusie aan de lezer over.

Wie of wat de eerste keer de oorzaak was dat ‘De verontruste vader’ zijn blog verwijderde, daar heb ik geen flauw idee van.
Het is pas nadat hij opnieuw verrees dat ik zijn blog ben beginnen bezoeken.
En ik moet zeggen, de man kon fantastisch humoristisch uit de hoek komen.
Iets dat ik hem meermaals liet weten in een reactie op zijn schrijven.
Groot was dus mijn verwondering toen hij plots fel uit de hoek kwam in repliek op een artikel geschreven op weer een ander blog, of door andere bloggers.
Mijn gedacht is, dat wanneer je fel van leer kunt trekken, je ook de tegenwind aan kan.
Ik gaf dus mijn mening op het artikel.
Diegene die al iets meer van mij hebben gelezen weten dat ik nooit mijn mening als dé ultieme mening beschouw.
Wat kan er nu eerlijker en meer recht door zee te zijn dan dit toe te geven.
Welke mening kan nog opener zijn, dan een mening die je kan en mag weerleggen.
Maar zelfs dat gegeven gooit de heer ‘Milo’ naast zich neer.
Hij is ziende blind, hij is blind van woede zelfs.

Het begon nochtans met een vriendelijk mailtje van ‘Milo’, een mail die ik even vriendelijk beantwoorde.
Omdat ik geen beroerd mens ben, heb ik ‘De verontruste vader’ een mailtje gezonden via zijn blog (dat er nog steeds was) met de uitleg wat ik bedoelde met mijn reactie,(want een interpretatie is heel belangrijk zo weet ik onderhand) en met de slotwoorden “als ik u moest hebben gekwetst met mijn reactie, weet dan dit helemaal niet mijn bedoeling was.
Als “De verontruste vader”een eerlijke en oprechte man is, dan zal hij moeten toegeven dat dit de waarheid is.
Mijn woorden die bij hem zogenaamd in het verkeerde keelgat schoten, kunnen jullie tot in den treure toe lezen in de reactie’s hier onderstaand, of bij de heer ‘Milo zelf.
Dat wil zeggen als het er nog staat te lezen daar, want wat hem niet zint verwijderd hij, wat natuurlijk zijn goed recht is want het is zijn blog, maar het geeft dan wel een vertekend beeld, en het getuigt van oneerlijkheid.
Zo krijg je natuurlijk maar één kant van het verhaal, zijn verhaal.

Maar ‘De verontruste vader’ vouwde desondanks mijn mailtje een dag nadien toch zijn blog bij elkaar.
En dat vond ik vreemd.
Want ten eerste zou men verwachten dat een “zeer gevoelige man”, zoals ‘De verontruste’ volgens ‘Milo’ is, toch wat meer begrip zou hebben.
Nog steeds in de veronderstelling dat ‘verontruste’ en ‘Milo’ één en dezelfde waren, voelde ik het aan mijn water dat deze verdwijning niet kosjer was.
Dat er iets achter stak, maar ik kon mijn vinger niet direct op de zere plek leggen.
Nu weet ik beter.

Het was hun opzet om hierover een heisa te maken.
Het is inderdaad een populariteitstest met mij als enige tegenstandster op de Russische Roulette.
Ik kan niet geloven dat een man die in zijn onderwerpen toch een enigszins pikanterie aan de dag legt…
Die op een gegeven moment kan brullen als een leeuw….
Dat die man gaat lopen door het gemiauw van een katje?
Daarom heb ik het item geschreven over de ‘Verontruste vader”
Omdat ik niet wens mee te spelen met hun Russische Roulette.
Omdat ik niet de inzet wou zijn.
En zeker omdat het niet pik dat ik in heel die maskerade de pias zou moeten spelen.

En zie, door die misrekening wordt de heer Milo nu heel erg boos.
Eerst geeft hij de schuld aan mijn zogezegde overtrokken reactie bij de ‘verontruste’
Dan verdraait hij die reactie naar zijn eigen interpretatie.
Daarna gaat hij zich in bochten wringen als blijkt dat ik steeds een weerwoord heb en geef op zijn interpretatie.
Dan gaat hij wat slijmen bij chia die lof heeft over mijn schrijfsel, alwaar hij nog maar eens mijn en zijn woorden verdraait.
Dan beweerd hij dat hij daar een ‘typetje’ heeft gespeelt wanneer blijkt dat ik hem doorzie.
Dan gaat hij leugens uitkramen, dan begint hij zowaar bijna te schelden.
En last but not least komt hij hier roepen en tieren uit onmacht en frustratie.
Frustratie omdat hij niet had kunnen vermoeden dat deze blogster met de mooie lieve poesjes, gedichtjes en leuke plaatjes op haar blog, geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken.
Dat had hij nochtans kunnen weten, daar hij al meerdere reactie’s van mij heeft kunnen lezen op zijn o zo geliefde blog “Het vuurpeloton” alwaar hij ongevraagd de zogenaamde “zwakke blogger” gaat verdedigen.
Iets waar ik hier ook al over heb geschreven.

Maar de heer Milo leest niet.
De heer ‘Milo’ is zo vol van zichzelf dat hij niet beseft dat hij niet het alleenrecht bezit om een mening te hebben.
Wat erger is, de heer ‘Milo’ vind enkel zijn mening van tel zijn, want dat ik onder mijn schrijfsels steeds zet “Dit is enkel mijn mening, laat mij uw mening kennen” dat vind hij een aanfluiting.
En dus worden mijn antwoorden op zijn meningen verwijderd.
 Uit onmacht, uit frustratie, maar vooral uit hypocrisie.
Daarom zet ik mijn laatste reactie aan hem op mijn blog.

Want ik heb niets te verbergen.
Ik heb geen twee maskers voor mijn gezicht, en hoef geen typetje te spelen.
Ik ben wie ik ben, en ben blij toe.
Ik heb die reactie hier gezet, net dezelfde, omdat het de heer ‘Milo’ volledig door de mand laat vallen.
Bij deze dus laatste reactie op het blog ‘Milo’ voor dat ook in puin valt:

Nog even een allerlaatste reactie van mij, want ik geef u met graagte het laatste woord.

Een debat voeren met iemand die een rolletje speelt is trouwens aan mij niet besteed, of het zou met Chaplin moeten zijn.
Die man was tenminste intelligent.
Wat mij bij de volgende opmerking brengt.

Door één enkele zin trekt u de conclusie dat ik een fan ben van Charlie Chaplin.
Over kortzichtigheid gesproken.
Als u bij elk geschreven woord zulke vlugge conclusies trekt, dan kan ik enkel maar medelijden hebben met u.
Dan is denkwerk waarschijnlijk niet uw sterkste zijde.

Impulsief? Ja, dat ben ik misschien wel.
Maar ik hoef alvast geen ‘rolletje’ te spelen om mijn gedacht te durven uiten.
Ik kan gelukkig mezelf zijn, en moet mij niet wegsteken achter twee maskers.

En ja ik heb twee blogs. Dit enkel maar omdat het één totaal verschillend is van andere, omdat de onderwerpen sterk uiteen lopen.
Dit enkel maar ter info, voor u ook daar weer supersnelle conclusie’s uit trekt, met een ondoordachte repliek tot gevolg.

Wat nu betreft de naam van de blogger die ik zou hebben vrijgegeven?
Die naam had u al gevonden op mijn blog bij de reactie’s. U bent er zelfs één van uw rolletjes gaan spelen, dus hoefde ik ook niet meer te zwijgen.
Maar de naam N zegt mij niets hoor.
U hebt dan wel uw rol daar gespeeld, maar bent de naam van de bühne vergeten.

Lijd u misschien aan ‘retrogade amnesie’?
Kan komen door hersenschudding, klap op het hoofd of door stress.
En nee, ik heb daar geen ervaring mee, ik heb het opgezocht.
Dit weer ter info voor u voorbarige conclusie’s trekt.
Ik bespaar u hierbij alvast een zinloze repliek.

En met deze sluit ik dit absurde gehakketak af.
De ‘verontruste’ mag van mij in vrede rusten, of een zoveelste wederopstanding maken.
En wderom nee, ik ga hem niet vergelijken met Christus, want die heeft slechts één wederopstanding kunnen maken.
Ik ga gewoon mezelf blijven, en blij toe zijn dat ik zulks kan doen.
En u mag nog zoveel rolletjes spelen als u wil, door de mand bent u toch al gevallen
Of moet ik zeggen uit uw rol.

Ik vraag mij wel af hoe zijn goede “gevoelige” vriend over dit alles denkt.
Of hij ermee akkoord is dat er zelfs leugens aan te pas mogen komen wanneer dit in hun kraam past?
Of hij het leuk vind als “eerlijke doodbrave” blogger dat een typpetje dat kronkelt als een paling in een emmer snot om toch maar zijn gelijk te halen, voor hem de kastanjes uit het vuur moet halen?
Of hij ergens in zijn vuistje zit te lachen over de heisa die hij heeft teweeggebracht.
Ik vraag mij af of dit nu de bedoeling was van “De verontruste vader”, om dan plots zegevierend vanonder het puin te voorschijn te komen.
Binnen gehaald met vlag en wimpel en veel trompetgeschal.
Met als beloning een fikse stijging in de rangschikking.

De heer ‘Milo’ zal het natuurlijk weer “natrappen” noemen.
Nu ja, als het kind maar een naam heeft om het met de woorden van “De verontruste vader “ te zeggen.
En aan de heer ‘Milo’ kom ik in zoverre tegemoet om hieronder te zeggen

IK WEIGER OM DE DUPE TE WORDEN VAN UW (JULLIE ?) MASKERADE!
IK WIL IN DIT NIET DE GEBETEN HOND ZIJN!
DIT IS GEEN MENING,DIT IS MIJN GEDACHT.
EN GEDACHTEN ZIJN VRIJ!!!

{} geschreven door ronald milo

{} geschreven door Magda

Inderdaad Rekel, verwijderd is met een lange ij. En de "was verwijdert" van troubadour moet met een D zijn hé. Alé, kwestie van alles juist te schrijven dan, maar heb je waarschijnlijk over het hoofd gezien. Alsook de "dat u mijn blogje interessant genoeg vind " van troubadour , want het moet zijn "u vindT".

{} geschreven door BlueLuna

{} geschreven door J.Rekel

{} geschreven door huismusje/troubadoerke

{} geschreven door ronald milo

{} geschreven door vifke