Dat ik een vrouw ben, hebben jullie al wel geraden!
Niet ééntje met een baard, maar wel één met haar op de tanden
Dit laatste louter figuurlijk natuurlijk!
Maar moest ik nou wel een baard hebben, dan was er nog altijd de mogelijkheid om dit euvel te laten fiksen.
Want anders zou ik te ver afwijken van het ideaalbeeld, niet?


Ik heb het hier uiteraard over de "ideale vrouw"!
Mannen hebben immer onvolkomen kunnen en mogen zijn, en het is nog steeds zo.
Mannen hebben een knuffeleffect wanneer ze een buikje hebben!
Vrouwen zijn oude uitgezakte tantes, wanneer ze een buikje hebben.
Grijze haren zijn charmant bij de heren, maar vrouwen moeten hun stralende haarkleur bewaren tot aan hun dood.
Ik kan zo nog een tiental feiten opnoemen, maar de dames onder ons zullen het zelf ook wel kunnen invullen vermoed ik.
En de heren....zij dromen maar verder.

De laatste jaren lopen we daarom ook massaal naar de plastische chirurg.
Als we jong zijn moeten onze borsten vooral "Groot" zijn. Bij het ouder worden moeten ze dan weer kleiner.
Maar in beide gevallen moeten ze zeker rechtopstaan, ook bij het bukken of liggen.
Aan zwaartekracht hebben we een hekel gekregen.

Rimpels moeten we beginnen wegsmeren vanaf ons twintigste jaar.
En we moeten er voor zorgen dat we twintig blijven, ook als we onderhand bijna zestig of ouder zijn.
De potjes beloven ons dat het kan, dus als het niet lukt is dat onze eigen fout, toch?

Ook onze tanden moeten stralend wit blijven!
Want dat met de jaren onze tanden natuurlijk vergelen is ontoelaatbaar.
Kronen of implantaten is de boodschap.
Het bleken van de resterende eigen tanden is een must.
Want een beetje man slaapt toch niet naast een vrouw die haar tanden in een glas heeft liggen.

Het goede nieuws is dat het tegenwoordig allemaal mogelijk is.
Het slechte nieuws is dat het verschrikkelijk kostelijk is.
Maar ook daar is de oplossing vlug gevonden.
Want als vrouw moeten we niet alleen mooi blijven tot aan onze dood, neen, we moeten ook nog even actief blijven als toen we twintig waren.
Dus gaan we buitenshuis werken.
We doen ons huishouden met de glimlach.
We voeden de kinderen op en houden ze stil wanneer manlief uitrust na zijn zware dagtaak op kantoor (hèèl belangrijk).
Ondertussen gaan we eveneens uitwerken, en dit nog steeds met de glimlach, maar vooral zonder moe te zijn of het te worden.
En als de kinderen met hun diploma de deur uit zijn. En het huis is afbetaald. En manlief heeft zijn droomauto, dan....
Dan mogen we verder werken om onze eigen verbouwingswerken te financiëren.

Wat sex betreft moeten we ook oppassen.
Want je moet minstens 3X per week het ganse gamma van de "Kamasutra" kunnen afwerken.
Kwestie van in de running te blijven.
Kwestie van de echte twintigers geen kans te geven om met manlief, je huis en al wat erbij hoort te gaan lopen.
Want dan kan je de persoonlijke renovatiewerken wel vergeten. Het OCMW ondersteund die werken niet.
Je eigen loon is ontoereikend, en alimentatiegeld blijft een droom.
Plotseling vind iedereen je mooi zoals je bent op de koop toe!

Wel, ik stond deze morgen nog maar eens voor de spiegel.
Dacht bij mezelf dat ik waarschijnlijk ook voor herbouwing in aanmerking kom.
Maar buiten de normale binnen de perken persoonlijke verzorging, vertik ik het om aan mij te laten prutsen.
Ik word ouder, en de zwaartekracht eist zijn tol.
De rimpels in mijn gelaat veraden de moeheid en het geleden verdriet, maar ook de blijheid.
Wanneer ik een topje draag steken er geen opgepomte borsten bovenuit.
Ik hoef niet zo nodig een snijdende koord van een string tussen mijn billen.
Mijn kortste rokje komt net boven mijn knieen.
Maar ik ben en blijf wel lekker mezelf!
En mijn mening hoeft uiteraard niet de uwe te zijn!!!