Zo tegen het einde van de maand, maak ik de som op van mijn huishoudbudget.
En elke maand kom ik tot dezelfde conclusie’s.
Ik ben een slechte boekhoudster, want het klopt nooit!

Boekhouding is iets waar ik al heel vroeg mee te maken kreeg.
In eerste instantie kreeg ik keiharde lessen van mijn schoonmoeder, en zij gaf die lessen met een ware pitbull mentaliteit.
Wanneer met veel schroom en voorzichtig tegengeprutteld werd van mijn kant, liet ze haar tanden zien.
In tweede instantie begon ik als zelfstandige te werken, en dan is een goede boekhouding een must, wil je niet totaal gepluimd worden door de fiscus.

Vroeger deed ik die boekhouding in een geruit A4 cahier.
De laatste jaren door het verwerven van een pc, doe ik het in Excel.
Veel makkelijker en vlugger en een ietsepietsie overzichtelijker, hoewel dat laatste met mijn A4 cahier methode, ook goed meeviel.
Althans voor mij dan toch.
Mijn boekhouder, die toch een gestudeerde man is, had echter steeds wat feedback nodig, hihihi.
Maar we kwamen uiteindelijk toch altijd tot hetzelfde vergelijk.

Maar…..en nu komt de maar!

Sinds ik niet meer werk, en derhalve ook niet meer te maken krijg met allerlei instantie’s die op mijn zuur verdiende centen uit zijn, ben ik toch steeds mijn boekhouding blijven bijhouden.
Dit uit redenen dat mijn budget vrijwel is gereduceerd tot het uiterste minimuminkomen, (hoewel mijn kinderen dit weglachen wanneer ik wortelpuree op het menu zet) en dat de belastingformulieren elk jaar onoverzichtelijker en ingewikkelder worden.
Zo lijkt mij althans.
Maar zoals ik al zei, ik lijk met de jaren steeds slechter te worden in het laten kloppen van die boekhouding.
Er zijn altijd wel uitgaven die niet meer blijken achterhalen te zijn.

Maar als ik heel eerlijk moet zijn tegen mezelf, dan moet ik toegeven dat ik héél goed weet waarin die uitgaven zitten.
Ze zitten in nutteloze hebbedingetjes!
In door luiheid ingegeven uitgaven!
In “oh wat een mooi kleedje…., bloesje…., rokje…., dat je in feite niet nodig hebt!”
In het leuke paar schoentjes, waar je al na één dag enorme blaren van op je voeten krijgt, en die vervolgens naar de donkerste hoek van de schoenenkast verdwijnen om er nooit meer uit te komen.
Omdat haakje dat ik ontdek in mijn nagel, en tot de conclusie komt dat ik geen nagelvijltje in mijn (weer een andere) handtas heb, dus onderweg maar ééntje kopen…. Het zoveelste!
In dat leuke geschenkje voor zoon-dochter-kleindochterlief, en dat zij ook niet nodig hebben, wegens al genoeg ‘rommel’.

En dan de uitgaven uit luiheid!
Het gaan eten van een snack omdat je nu net een beetje trek hebt.
 Een croque of uitsmijter die tussen de 5-en de 8€ kost, en die ik minstens voor de helft van de prijs even smakelijk zelf kan klaarmaken thuis.
(En ja dames/heren, het uit eten gaan, of het uithalen van eten schrijf ik wel heel contentieus op, zelfs als de oorzaak “ik heb vandaag geen zin in koken” is.)
Het ijsje, waarvan ik 5 liter van in de diepvries heb zitten, en daarbij alle benodigdheden om het lekker en aantrekkelijk te maken.
Ik heb zelfs op een blauwe maandag geld uitgegeven om leuke ijscoupes te kopen!!!

Die, en al die andere uitgaven, dat zijn diegene die mijn boekhouding wankel maken.
Dat zijn de uitgaven die ik liever niet neerschrijf, die ik naast mij neerleg om dan snel te vergeten.
Om dan tot de conclusie te komen dat ik mijn vooropgestelde maandbudget weer schromelijk overschreden heb.
Dat ik mijn goede voornemen zoals “deze maand ga ik het wat zuiniger aandoen, want ik wil sparen” weer niet heb waargemaakt.
”Maar ach” denk ik dan bij mezelf, “binnen enkele dagen komt er weer nieuw geld binnen.”
En geld moet rollen, toch?
Kwestie van de economie op peil te houden!
En we leven maar één keer!
We kunnen het toch niet meenemen in het graf.
En zo kan ik nog wel een tijdje verder doorgaan met mezelf mooi te praten.
En de oplossing heb ik ook al in gedachten......;)

 
Morgen wortelpuree, en vervolgens een ‘kliekjesdag’ inlassen.
Het eerste vind mijn allerliefste lekker, en het tweede vonden mijn kinderen vroeger ook altijd leuk.
En met die deugddoende gedachte sluit ik tevreden Excel af.
Laat ik de boekhouding voor wat ze waard is.
De fiscus aan me hoela!
En ik troost en prijs mezelf.
Al bij al heb ik het er toch nog niet zo slecht bij afgebracht!
Al bij al vind ik mezelf geen slechte boekhoudser…..!!!