Merkwaardig, of in feite niet zo merkwaardig, dat bij het lezen van verhalen op andere blogs, bij jezelf lang vergeten herinneringen en ervaringen weer opborrelen.
Zo ook weer bij mij door het lezen van een leuk maar fictief verhaal bij CHIA.
Tja, sorry CHIA, ik kan het niet helpen dat dit verschijnsel meestal door dezelfde blogs komt.
Zal heel waarschijnlijk komen doordat jouw blog  één van mijn ultieme favorietjes is,hahaha.

Dit keer gaat het bij CHIA over een, fictief maar heel leuk, verhaal.over vliegangst.
Het verhaal mag dan fictief zijn, vliegangst, of ‘Aviofobie’, is dat echter niet.
Eén derde van de mensheid heeft er mee te maken, zo leerde ik uit de info dia achter haar plaatje stak.
En bij dat procent van mensen hoort mijn allerliefste knuffel ook bij.
Zo ondervond ik toen we beide voor de allereerste keer een vliegreis gingen maken.
Er zijn pillen voor, maar ik had ook nog een andere oplossing.
Lees maar wat ik hem lijden deed……

Net voor onze vakantie gaf mijn maatje een homeparty in sex-atrbuten.
Ik geloof dat het zoiets als ‘Upper-Ware’ heette.
Enkel dames waren toegelaten, en na de smekende vraag van “jij komt toch ook he Lu’ke?” kon ik niet nee zeggen.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik wel wat benieuwd was, en wat sexy lingerie voor tijdens de vakantienachten leek mij wel wat.
Ik hanteerde daarbij de gedachte van “Ze kennen mij daar toch niet, dus je m’en fous de buren”.

Maar hoe verder de party vorderde, des te meer werden mijn visioenen van mezelf in uitdagend zwart negligé, met rode jarretelles en zwarte netkousen de bodem ingeslagen.
Niet dat het niet te koop werd aangeboden, maar ik zou de outfit niet aankrijgen, zelfs niet met een schoenlepel.
Daarvoor mag je niet zoals ik maatje 44 hebben.
Al de andere attributen liet ik ietwat ongeïnteresseerd aan mij voorbijgaan wegens superduur.
Maar “ik moet toch wat kopen” gevoel heb je dan steeds op die homeparty’s.

En de redding kwam voor mij onder de vorm van een piepklein bruin flesje.
”Een afrodisium dat je stoutste dromen overtreft” zo zei de demonstratrice.
”Eén snuifje aan het flesje door je partner, en je beleefd wilde nachten”.
Weer met de gedachte in mijn achterhoofd aan onbekende buren en vreemde oorden, kocht ik dan maar zo’n flesje.
2O€ aub… Dank je wel!
Ik geloof niet in die dingen, en vond het al bij al ook niet echt goedkoop.
Maar ik had ten minste mijn gezicht gered tegenover al die andere dames, en mijn maatje puntjes bezorgt voor een gratis geschenk.

Nu nog een aannemelijke uitvlucht vinden om dat flesje onder de neus van mijn allerliefste te krijgen.
Want onder geen beding wou ik dat hij ging denken dat hij ondermaats presteerde, en dus wat hulp kon gebruiken.
Je weet wel dames, hoe gevoelig mannen op dat vlak zijn, niet?
Maar die 20€ zomaar geheel onrendabel laten was ik ook niet van plan.
De demonstratrice had er stellig bijgezegd dat het enkel werkte bij mannen.
Anders had ik zelf wel een flinke snuif genomen, of wat had je gedacht!
Maar dat was nu dus geen optie, al heb ik het wel geprobeerd hoor.
En inderdaad, buiten dat het volgens mij vreselijk stonk, had het geen enkele uitwerking.
En toen was er de vliegangst van mijn knuffel!

We gingen naar de apotheek om pillen tegen vliegangst op te halen.
Die pillen moest hij enkele uren voor de aanvang van de reis innemen, eveneens nog twee tabletten een halfuur voor vertrek.
Bij het slapengaan, de avond voor onze heenreis, vertelde ik hem dat ik nog wat had gekocht tegen vliegangst, en dat hij eens moest snuiven aan dit flesje.
En ik duwde hem het afrodisium onder zijn neus, en hij nam een flinke snuif.
Tja dames, zijn angst tegen vliegen was al vast niet geveinsd, zo wist ik meteen.
Van slapen kwam niet veel in huis, we moesten al om 03.00h opstaan, maar van ‘presteren’ ook niet!
En daar verdween weer een illusie de lucht in, evenals mijn zure centjes.

Op de luchthaven aangekomen herinner ik mijn allerliefste knuffel eraan dat hij nu zijn pilletjes moet innemen.
Gehoorzaam voldoet hij aan mijn opmerking, en vervolgens neemt hij het kleine flesje uit zijn jaszak en neemt nogmaals enkele flinke snuiven.
Een beetje ontsteld volg ik deze actie, ik had geen flauw idee dat hij dit flesje mee had genomen.
Maar ik durf er niets over zeggen.
Vermits het resultaat nihil was, zou het ook wel niet schaden, zo hoopte ik vurig.

In de vertrekhal zie ik dat het voorhoofd van mijn teerbeminde ietwat bezweet is.
Tevens trillen zijn handen, en voelen klam aan.
Op mijn vraag of de vliegangst nog niet is geminderd, antwoord mijn knuffel een beetje onthutst….
”Mijn vliegangst valt al veel beter mee, maar ik krijg zo’n onweerstaanbare drang om je, hier en nu, eens goed te pakken”!

En toen sloeg de angst ongenadig toe bij mij!
Nee, geen vliegangst!
En niet de vrees dat hij zijn woorden in daden zou omzetten!
Maar angst voor de bagage controle in het land van bestemming.
Stel je voor dat er in het flesje drugs zaten?
Stel je voor dat men ons zou aanzien voor drugsmokkelaars?
Stel je voor dat men ons de gevangenis zwierde.
Turkije staat niet meteen bekend om zijn prachtige gevangenis accommodatie!

Knuffel die mijn angst opmerkt laat me weten dat ik ook beter een ‘snuifje’ zou nemen.
En ik denk bij mezelf, “Tja, waarom niet”
”Als we dan toch de Turkse bajes ingaan, kunnen we het daar maar beter zo aangenaam mogelijk trachten te maken.”
Geniepig zeg ik dat ik nog vlug naar het toilet moet, en kieper daar flesje en inhoud door de wc.
Van paniek gesproken, en weggegooid geld, iets waar ik op dat moment geen zier meer om geef!

Dit is een waar gebeurd verhaal.
Op onze hotelkamer aangekomen was het gevolg van het ‘snuifje’ bij mijn allerliefste uitgewerkt..
Maar ook zonder de sexy lingerie en het afrodisium werd het “Je m’en fous de buren”.
Toen hij bij de terugreis vroeg om het flesje, deed ik of mijn neus bloedde, en zei dat ik het vast verloren had.
Knuffel heeft nooit de ware toedracht geweten, en wanneer hij dit nu leest, hoop ik dat hij erom kan lachen.
Momentheel ben ik nog effe safe, we zitten zo’n 126 km van elkaar verwijderd.
En tegen volgend weekend hoop ik dat hij het vergeten is.
Wim, I love you…… slijm slijm slijm……