Hoe openhartig ik ook kan zijn, en meestal ook ben, zo hardnekkig kan ik de lippen stijf op mekaar houden wanneer ik dit nodig acht.

Enige tijd terug kreeg ik van de post een enquête toegestuurd.
"Select Post" luidde het opschrift.
Mijn deelname scheen uiterst belangrijk te zijn wilde ik de post toegezonden krijgen die ik werkelijk wou ontvangen.
En daar struikelde ik al over, want ik wil alle post toegezonden krijgen, alle geadresseerde post dan toch, en liefst nog op tijd ook.
Maar het was hen niet te doen om de post van familie en vrienden van mij, ook niet om de facturen die ik regelmatig krijg, nee het was hen te doen om de reclame.
Nu heb ik op mijn brievenbus een sticker kleven "enkel geadresseerde post , geen ongeadresseerde reclame in deze bus."
Maar die sticker wordt regelmatig vakkundig weggekrast, ik verdenk natuurlijk de reclame bezorgers, al heb ik geen bewijzen.
Het is een waar kat en muisspel geworden, ik kleef opnieuw, zij krassen opnieuw.
Resultaat, mijn brievenbus puilt uit van de ongevraagde reclame, reclame die linea-recta in de vuilnisbak verdwijnt.

De enquête bevat een vragenlijst om u tegen te zeggen, ze vroegen mij letterlijk het hemd van mijn lijf.
Van kleding en accessoires, over voeding en dierenvoeding, was- en onderhoudsproducten, tot persoonlijke en intieme hygiëne.
Of ik van plan was om van ziekenfonds te veranderen, of ik kleinkinderen had en hoeveel, welke studies ik had gedaan, mijn woonsituatie, mijn werksituatie en of ik in Brussel werkte, welk vervoersmiddel gebruikte ik dan.....?
Enfin, je kan het zo gek niet bedenken of de vraag staat er tussen.
Je merkt dat over deze vragenlijst is nagedacht, hij lijkt wel door de KGB opgesteld te zijn.
En ik dacht, me hoela, daar doe ik niet aan mee, daar hebben jullie geen zaken mee, en ik kieperde het bij de andere ongevraagde reclame, namelijk in de vuilbak.
Wel gescheiden hoor, want ik help graag een beetje mee aan het instant houden van het milieu.

Dat was dus drie maanden geleden.
Vandaag zat diezelfde enquête met vragenlijst reeds voor de derde maal in mijn bus.
Met op de enveloppe een grote rode stempel "Herinnering."
In de bijgevoegde brief vraagt men heel beleefd, toch dringend, of ik niet vergeten ben de vragenlijst op te sturen.
M.a.w, wordt je niet een beetje seniel madammeke?
Ze laten me ook weten dat, hoe meer vragen ik beantwoord, hoe efficiënter zij mij zullen bedienen.
Ik ervaar dit een beetje als een bedreiging, wat als ik niet antwoord, gaan ze mijn correspondentie dan boycotten?
Ze geven zelfs flagrant toe dat mijn antwoorden, mijn levensstijl zal worden doorgezonden aan bedrijven die klant zijn bij hen.
Niks privacy garantie.

En tot slot geven  ze zelf nog het antwoord op enkel fictieve vragen, zoals.....
VRAAG;"Zal deze dienst een einde maken aan alle ongewenste post die ik ontvang?"
ANTWOORD; "Jammer genoeg niet, maar het is al een stap in de goede richting, niet?!"
VRAAG;" Zal ik snel verandering zien?"
ANTWOORD; "Uw vragenlijst verwerken en uw informatie meedelen, neemt toch wat tijd in beslag. De verandering zal slechts gedeeltelijk zichtbaar zijn."
De vraag die ik mij het meest stel, staat er echter niet bij.
"Wie is de persoon die mijn gegevens verwerkt?
Je zal maar in de lift staan met één van je buurmannen wanneer die spontaan het liedje 'Always' begint te neuriën, en laat dat nu net het merk zijn van je inlegkruisje!
Die man weet dan meteen ook welke lingerie je draagt, en welke maat je BH heeft.
Voor mij een beetje teveel informatie, meer informatie dan ik aan mijn buurman wens te geven.

Niettegenstaande ik geen verkwister ben van overheidsgelden, want dit alles moet toch een aardige duit kosten, gaat dit exemplaar weer richting 'afval'.
Ik hoop dat de gemeenschap het mij niet kwalijk neemt, maar ik neem het risico.
Mocht er onder jullie nu toch iemand wakker liggen over welke schoenmaat ik heb, dan mag je mij altijd mailen hoor.
Maar beloof me dan wel dat je niet begint te zingen over de Sint-Annekesboot als je naast me in de lift staat.