You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
08-03-2007
WHAT'S IN A NAME?
What's in a name?
Ik bedoel niet onze familienamen, want die kunnen we niet zelf kiezen.
Ook onze roepnamen, voor alle duidelijkheid, kunnen we niet zelf kiezen, maar
ik vraag mij af of dat niet beter wél tot de mogelijkheden zou behoren.
Onze voornamen worden gekozen door
onze ouders, meestal naar de mode van de tijd waarin we geboren werden, en meestal
verwijzend naar een grootouder of meter en peter.
Zo lopen er ontelbare Maria's en Louisa's rond, om er maar twee te noemen.
Ook Jozef en Louis waren in de vroegere jaren een populaire naam voor een
jongetje.
Met de jaren kregen we een grotere verscheidenheid, ouders werden creatiever,
maar voornamen volgden nog steeds de mode trend.
Denk maar aan de ontelbare Sandra's, de Nancy's de Sven's en de Bjorn's, teveel
modenamen om op te noemen, maar één ding hebben ze gemeen, ze komen allemaal
vrijwel uit éénzelfde periode.
En wat ze ook nog gemeen hebben, de drager is er niet altijd gelukkig mee.
Moesten we kunnen kiezen, ik denk dat 95% van ons een andere roepnaam zou
kiezen.
Ik alvast wel.
Mijn moeder had een voorkeur voor Franstalige
namen.
Mijn broer heet Jean-Claude, mijn zus Jacqueline, en ik noem Lucienne, en alle
drie horen we niet graag onze naam en verbasteren we hem.
Mijn broer laat zich Jan noemen, mijn zus Jackske of Jacky en ik Lulu.
Lulu komt door mijn grootmoeder, zij noemde mij zo, soms ook 'kleine Loulou', naar
mijn moeder, Marie-Louise, en door haar Loulou werd genoemd.
Althans de vier keer dat ik haar in mijn leven heb gezien, maar dat is een
ander verhaal.
Ik haat mijn roepnaam omdat hij zo
verschrikkelijk lelijk wordt uitgesproken hier in Antwerpen, maar ook in Nederland
heeft men er veel moeite mee, en klinkt het niet appetijtelijk in de oren.
De enigen die mijn naam correct en mooi uitspreken zijn de Fransen zelf.
Zo maakte mijn Antwerpse pleegouders er Luschén van (zo schreven ze het
trouwens ook) waarbij het achterste deel tot in het oneindige werd uitgerekt (klinkt
als Luscheeeeeen)
Ik haatte die toonaard.
De Nederlanders maken er dan weer Lusien van of Lusjijn, en ook dat klinkt
helemaal niet mooi in mijn oren.
Daarom zou het goed zijn dat we
onze roepnaam, op pakweg twintigjarige leeftijd, zouden mogen veranderen in onze
eigen keuze, want ik ben lang niet alleen die ontevreden is.
Ik vraag mij af of de hedendaagse Elias, Olivier, Declan, Kenzo of Zachary, of
de Amelie, Fleur, Nova, Uriëlle of Waverly nog tevreden zullen zijn met hun
naam als ze volwassen zijn?
Ik heb mijn naam alvast aangepast, ik laat mij in België Lulu noemen, en in
Nederland noemt men mij Sientje.
En heel soms wanneer ze mij vragen: "Hey, hoe heet jij?" dan antwoord
ik heel vrank, "Op een vuurtje tiens, want dat warmt het best!"
Reacties op bericht (4)
11-03-2007
content
Heb eens aan mijn kinderen gevraagd of ze content waren met hun naam en ze zeiden beiden JA... maar ze zijn dan ook altijd heel beleefd... haha... ik was helemaal niet tevreden met mijn naam... die is Mariette en wilde Paula genoemd worden (mijn officiële doopnaam)dat is me echter niet gelukt... m'n zus noemde me Myette omdat ze de R niet kon uitspreken en daar hou ik het nu maar bij... voilà... kus van Myette
{}
geschreven door Myette
08-03-2007
..
Veel wrevel komt inderdaad door de manier waarop ze de namen uitspreken. Moeder noemde koos de naam Jacqueline op z'n frans, maar thuis spraken ze het altijd op z'n engels uit Jaklyn. Broers en zussen maakten er Jack van, op 't school werd het de vreselijke Jakkelien en op mijn werk later (tijde Jackie Kennedy) begon iedereen me Jackie te noemen. 't kon erger heb ik altijd gedacht en inderdaad ventje begon me SHOE te noemen voor de grap. Toen ik zei dat ik dat vreselijk vond had ik beter mijn mond gehouden, ge weet hoe mannen zijn: iedereen, tot zelfs zijn pa en broer begonnen me SHOE te noemen en dat is blijven plakken en ja...ik ben het ondertussen ook al gewoon geworden.
toen kreeg ik zelf kinderen, omdat ik opgevoed ben in een Brits milieu vond ik engelse namen heel gewoon en thuis werden ze dan natuurlijk op z'n engels uitgesproken. Toch besloot ik voor ons jongens heel korte en gewone namen te kiezen die zo'n beetje tijdloos waren en waarvan ik hoopte dat ze zich later niet te veel aan zouden ergeren.
Maar ge kunt nooit goed doen: de BOB campagne begon en onze oudste vindt zijn naam vreselijk. Michael schrijft zijn naam nu als Maikel omdat hij wil dat iedereen het zo uitspreekt. Ik had hem als Michaël laten inschrijven omdat hij dan alle kanten uitkon.
Ik zal nu maar zwijgen over mijn achternaam zeker.... ge kunt u niet voorstellen wat ze daarvan al gemaakt hebben, da's een blad vol.
sweet kiss
Jacklyn
{}
geschreven door bojako
..
Maar mijn kindje toch ,zit ik met dezelfde naam opgescheept als je mama,heb hem ook nooit graag gehoord,en de afkortingen ,zoals Wis haat ik,al zeggen er veel Wiske tegen mij,verkleind gaat dan nog (ben tenslotte maar een kleintje,haha)Als ze als kind vroegen ,hoe heet jij: vond ik het al ambetant om mijn naam te zeggen ,en hoe ze het dan nog verbastereren:Marlewis,miewis,wisewis etc. daarom had ik er in het sana al Marly van gemaakt,dat klinkt tenminste nog een beetje,maar om eerlijk te zijn ,de namen die ze nu aan hun babys durven geven ,....ocharme die kleintjes,kom er nu niet direct op ,maar heb mijn bedenkingen toch zenne! Dan toch maar liever:Maria-Louisa Christiana Alphonsus,(mijn volledige naam ,haha!)
{}
geschreven door hotlips
luluuke
Dag Lulu,je moet nog veel namen kiezen,kan ik helemaal niet meer volgen,musje,troubadoerke,lucienne(inderdaad wat ouderwets,lucie klinkt al wat beter,niet) en nu weer lulu.Je hebt inderdaad gelijk,je zou je voornaam zelf moeten kunnen kiezen,zo op twaalfjarige leeftijd zou ik zeggen,je moet maar zakkie of clode heeten.Ook de familienamen zijn soms om het schaamrood op je wangen te jagen,denk maar aan Jaak Pijpen,wat moet die man al wat naar zijn hoofd gelingerd krijgen.Vroeger kon je van achternaam veranderen,maar dat moest dan langs het gerecht om,een heel procedure en koste je nog wat centjes ook.Ik dacht dat de wetgeving hier nu aangepast was zodat je makkelijker van naam kan veranderen,wil niet zeggen dat je weer van naam moet veranderen,kan er geen naamlijst van opmaken,en opslagen in mijn pc gaat op de duur teveel plaats innemen op mijn schijf.Ik ben kontent met mijn naam,hoor je niet veel,moet feitelijk uitgesproken worden op zijn Engels,robert,maar bob of roby (voor de meisjes) hoor ik wel graag.Zo musje,het beste groetjes P.B.
{}
geschreven door peeters robert
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!