You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
18-09-2005
LIEFDE VOOR HET HUISDIER.
Ik ben er mij terdege van bewust dat ik hier, en nu, een grote groep mensen tegen mij in het harnas ga jagen met dit epistel! Maar ik kan het niet laten om dit van mij af te schrijven. Is
het mijn slechte ik, of is het mijn rechtvaardigsheidgevoel. Of is het
gewoon omdat ik niets anders weet aan te vangen met deze mooie, en
wellicht laatste, zonnige zondag. Mijn bescheiden mening zegt mij dat het komt doordat ik teveel rondkijk en mij daarbij veel bedenkingen maak. Maar ik werp mij nu voor de leeuwen (om bij het onderwerp te blijven) en laat het oordeel aan jullie over!
Ik wil het hebben over huisdieren. En meer bepaald over de baasjes van die huisdieren. Over hun keuze en hun opvattingen over wat huisdieren voor hen moeten zijn. Geef toe, elke dierenliefhebber vind het verschrikkelijk dat er dierenasielen bestaan. Dat die asielen één voor één afgeladen vol zitten met afgedankte dieren vinden we schrijnend. Weggeworpen voorwerpen omdat ze niet voldoen aan de eisen van hun baasje. Of omdat ze op een bepaald moment in de weg lopen voor de gemaakte plannen. Diegene die hun huisdieren op die manier vroegtijdig van de hand doen zijn in onze ogen onmensen. Dierenbeulen zouden we met plezier de strot over snijden. Pelshandel vinden we ontoelaatbaar. Sommige
gaan nog een stap verder en weigeren om vlees te consumeren. Niet enkel
om de gezondheid, maar omdat ze tegen het doden van eender welk dier
zijn.
Maar nu komt mijn hekelpunt! Hierbij rijzen bij mij de vragen!
Hoe komt het dat al die dierenliefhebbers geen dier uit die bewuste asielen halen? Waarom hebben sommige dierenliefhebbers dan een huisdier met een ellenlange stamboom in huis. Rashonden, raskatten, de éne al prachtiger dan de andere. De éne al duurder dan de andere. Het huisdier moet hun status bevestigen tegenover de buitenwereld. Het huisdier moet navenant zijn aan de woning en de auto. En de kennels, zij kweekten voort. Zij zouden wel gek zijn om het niet te doen, er is immers veel geld mee te verdienen. Dat er zo veel zwakke dieren op de markt komen zal hen een zorg wezen. Dat die dieren in een asiel terecht komen wegens niet voldoen aan de vooropgestelde normen, is ook niet hun verantwoording. Nee, die verantwoording ligt bij ons!
Waarom moet je een rashond of raskat hebben? Toegegeven, je hebt prachtige rasdieren, in elke soort. Maar is die straathond of straatkat dan niet mooi? Mijn kat is een vuilbakkenras. Hij voldoet in geen enkel geval aan de normen van de raskat. Hij
heeft een krulstaart die hij parmantig op zijn rug draagt. Hij heeft
een vlek in zijn linkeroog. Zijn strepen lopen een beetje kriskras door
elkaar. Maar hij is geweldig lief! En ik hou van hem! Mijn hondje
is een minimalthezertje. Een kruising van ik weet niet wat. Zij komt
van de straat. Ze heeft een kleine bruine vlek op haar rug, dit om
te tonen dat ze uniek is. Geen van beide voldoet aan de strenge normen van hun ras, maar hun liefde en trouw zijn onuitputtelijk.
Sommige huisdierenliefhebbers gaan nog een stuk verder! Zij gaan met hun dier naar dierententoonstelingen. De concurentie daar is moordend. De afgunst druipt er langs de rijen met kooien af. Waar zit bij die mensen de liefde voor het huisdier vraag ik mij af. Goed dat je met je hond gehoorzaamheidslessen gaat volgen, dat kan de hond enkel maar ten goede komen. Maar waarom moet hij trainen om de snelste te zijn,de mooiste, de slimste. We liggen soms in een deuk als we een artikel lezen over verwaarloosde dieren. De verontwaardiging kent geen grenzen. We
tekenen graag met z'n allen een petitie's tegen al die wreedheden, en
tergelijkertijd lopen we met een grote boog om het asiel heen. Gelukkig denkt niet iedereen zo. Gelukkig zijn er nog mensen die dieren van de straat opnemen om hen een liefdevolle thuis te geven. Uitzonderingen bevestigen immer nog de regel. Deden we dat allemaal maar! Zonder uitzondering!
DAT IS MIJN MENING EN HET HOEFT NIET UW MENING TE ZIJN! MAAR IK ZOU GRAAG UW MENING KENNEN!!!
Reacties op bericht (2)
20-09-2005
het moest niet mogen
het laatste wat ik van straat opgenomen heb is mijn pleegzoon. Met een tas op straat gezet door zijn eigen moeder. Dierenmishandelaars en kindermishandelaars mogen van mij een flinke straf ontvangen
{}
geschreven door rina
19-09-2005
Harnas
Ik heb ook maar vlug mijn harnas aangetrokken.
Breek me de bek niet open, zou ik bijna zeggen :)
Ik ben het helemaal met je eens.
Het gaat soms té ver en ik ben daar behoorlijk allergisch voor.
Dit heeft niets met dierenliefde te maken, integendeel!
Jouw mening is in dit geval zeker mijn mening.
Ik ga mijn harnas uitdoen en beschutting zoeken onder de dekens. Ha ha!
Welterusten....liefs....
{}
geschreven door LaBo
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
