You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
08-05-2007
ALTIJD MOE
Ik zit hier, een beetje van de
hand Gods geslagen!
Hoewel dit een verkeerde woordkeuze is, want ik zou duchtig terug meppen indien
dit zo was. Laat mij het anders verwoorden, ik zit hier een beetje beduusd,
verbijsterd.
Ik kom net van de huisdokter.
Moest ernaartoe om mijn broodnodige dosis 'stuff' aan te vullen. Een gesprek
met hem gaat meestal als volgt: "Dag mevrouw mus, hoe gaat het?"(geeft
een warme stevige handdruk).Ik: "Goed dokter, maar mijn pillen zijn op."
Hij: "ok" (gaat achter zijn pc zitten, klopt op enkele toetsen en
enkele seconden later komt mijn recept uit zijn printer gerold.)Ik:
"Bedankt dokter, hoeveel moet ik u?" Hij: "Tweeëntwintig euro
aub." Ik: "Aub, dokter" Hij: "Dank u wel, en tot
ziens." Geeft stevige warme handdruk, leidt mij naar buiten en roept:
"De volgende!"
Maar zo af en toe heb ik toch enkele klachten, zoals; vlug moe, vergeetachtig (
kort geheugen) concentratieproblemen. Spierpijnen die plots op komen vanuit het
niets, heel occasioneel hoofdpijn, veel slapen maar nooit een verkwikkende
slaap.
Nu ga ik al zeventien jaar bij dezelfde huisdokter, hij heeft dus al een lijvig
dossier van me, en weet verdomd goed dat ik geen klager ben. Bovengenoemde
klachten heb ik al meermaals meegedeeld en ook vandaag geef ik hem die
informatie.
Hij neemt mijn dossier erbij en merkt op dat ik ondertussen al jaren die
klachten bezit, dat ik al talloze vitaminepreparaten heb geslikt, waaronder
ijzer en calcium. Tja, dat weet ik ook, zo vergeetachtig ben ik nog niet, dus
ik beaam. Dat mijn haren uitvallen, dat mijn nagels broos zijn, dat mijn zicht
verminderd, dat ik gewrichtsartrose heb, al tweemaal ben geopereerd van een
Hernia ......het klopt allemaal, en dus knikken we beide in harmonie bevestigend
met ons hoofd. Ik verwacht dat hij, zoals hij meestal doet, gaat zeggen dat dit
de symptomen zijn van het ouder worden, dat ik er zal moeten mee leren leven, één
van zijn geijkte en geliefde uitspraken, maar dat doet hij niet, integendeel,
hij uit zijn diagnose, ik heb ofwel CVS, ofwel M.E.
Ik ben dan maar eens gaan lezen
over die ziekte, en het zou kunnen kloppen. Veel van de klachten die CVS of
M.E. patienten hebben, heb ik ook. 80% van de symptomen heb ik ook. Oorzaak en
gevolg zouden ook kunnen kloppen, want trauma's heb ik genoeg te verwerken
gekregen. Een depressie die out off the blue kwam, net op een moment dat ik
aan, nog maar eens, een nieuw begin stond en waarbij ik mij in feite heel
gelukkig bij voelde. 'Een nasleep' noemde mijn toenmalige dokter het. Een jaar
lang heb ik voor pampus gelegen, geveld door tranquillizers en slaappillen,
alleen ik sliep niet. Kon het mij ook niet langer permitteren om te rusten, als
alleenstaande moeder moet er brood op de planken komen.
Roofbouw op mijn lichaam heb ik gans mijn leven gepleegd, mijn afwijkend
bioritme is de grote oorzaak. Wanneer je 32 uren nodig hebt om te recupureren,
en een etmaal telt slechts 24 uren, dan kom je in de problemen met jezelf en de
rest van de wereld. 10 uur slaap heb ik nodig na een klaarwakker zijn van 22
uur. Tel zelf maar uit. Mijn slaappatroon verschuift zich elke dag, soms slaap
ik 's morgens, soms in de namiddag of de vroege avond, maar nooit slaap ik 's
nachts, hoe raar dit ook moge zijn. En vermits je mee moet met de massa, slaap
ik ook nooit de voldoende uren die ik nodig heb. Daar is niets aan te doen,
daar moet ik mee verder leven, ik ben er tenslotte mee geboren. Als baby reeds verwisselde
ik de dag met de nacht, en dat is altijd zo gebleven.
Het maakte het er allemaal niet eenvoudiger op.
En nu dit!
De dokter verwijst mij naar het ziekenhuis om een bloedafname, maar hij is
vrijwel zeker dat hij het bij het rechte eind heeft.
En dus zit ik hier een beetje beduusd dit te schrijven. Want hoe moet het nu
verder? Net nu ik kan doen en laten wat ik wil, geen verplichtingen meer heb om
te moeten werken om den brode, net nu ben ik doodmoe. Vaak te moe om wat te
ondernemen, zoals een wandeling of fietstochtje, niettegenstaande het mij zou
ontspannen. Ach, we zien wel. Het zit hem wellicht tussen de oren.
Reacties op bericht (9)
10-05-2007
waarom niet?
Dag musje,moest de diagnose juist zijn,heb ik een voorstel,echt gemeend hoor.Omdat ik heel te tijd alleen zit,en de uren langzaam voorbij gaan,ben ik gisteren eens op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk,heb dan ook maar niet niets gevonden in de stad Antwerpen,zijn percies meer vrijwilligers dan behoeftigen aan hulp.Ik kan mijn plan trekken in het huishouden,behalve strijken,zodoende dacht ik als je altijd zo moe bent wil ik je wel komen helpen,volledig gratis,alleen zul je de buskaart moeten betalen,kan tevens boodschappen doen enz.ben ook niet meer van de sterkste,maar alle klein beetjes helpen,nietwaar.Wil me echt niet opdringen,maar ik heb al als vrijwilliger gewerkt in een rusthuis voor bejaarden(niet dat ik jou bejaard vindt hé,integendeel).Zo laten we de uitslag maar even afwachten,en dan zien we wel verder,ook staat je adres nog in mijn hotmail,dus je ziet maar.Het beste musje en dikke smakkerds.Roby
{}
geschreven door peeters robert
****
Wat moet ik in godsnaam hier op zeggen, mijn steun en medeleven heb je al lang dat weet je, hoe en wie je kan helpen weet ik ook niet heb ook gaan lezen over deze ziekte en mijn besluit is de medische wereld weet het in feite zelf nog niet juist. En dit is volledig mijn persoonlijke idee,ik zou mijn leven terug omgooien en meedoen met de massa dus rond elf uur bed in slapen of niet en op een deftig uur eruit, kortom er tegen vechten want medicatie heeft vaak meer slechte gevolgen dan goede, en dit proberen heeft een"voordeel baat het niet schaad het niet", ik heb natuurlijk makkelijk praten maar met ocharme ben je ook niets vooruit
knuffel
wijsneusje
{}
geschreven door wijsneusje
Hé, hé Muske,
Lijkt wel of het allemaal in de lucht hangt , van die rare dingen en ziektes, die mensen overkomen! Als ze je dan kunnen helpen met medicatie is dat tenminste een opluchting, maar als dat niet zo is, is het allemaal nog verdrietiger. En die term, daar moet je mee leren leven, daar ga ik van door het plafond. Maar dàt helpt natuurlijk al evenmin. Naar specialist gaan en niet de moed verliezen, als is dat laatste verdomd gemakkelijk gezegd en ik kan het weten!
Michelly
{}
geschreven door Michelly
09-05-2007
Ai Mus
Je werd al een paar dagen vermist! Maar wie kon nu denken dat dit de reden zou zijn? Het leven is gewoon niet eerlijk hé? En toch blijven verder doen, toch moed blijven houden, maar je kan je terecht de vraag stellen: waarom de één wel en de ander niet? Ik hoop dat je snel de juiste diagnose weet en dat artsen je verder kunnen helpen. Denk ook eens aan natuurgeneeskunde. Juist in die gevallen waar de klassieke geneeskunde het laat afweten, kan een goede natuurarts je soms verder helpen. Ik duim voor jou!!!
{}
geschreven door Meermin
Lucienne
Ik kom liever vanavond langs, privé. Oké?
Tot straks
PS: ten titel van inlichting dat spel in de rechterkolom met indicatie hoe vaak iemand bij jou is langsgeweest, wel dat klopt langs geen kanten. Behalve wanneer dat ding elke maand opnieuw begint te tellen, dan wel natuurlijk.
{}
geschreven door Titipoes
waarom jij weer
Dag musje,ik heb er een tijd moeten over nadenken wat ik zou schrijven,en eingelijk ben ik er nog niet uit.Heb er ook al wat over gelezen,ben daarjuist nog eens alles gaan opzoeken,hoop dat de dokter er naast zit,maar eerlijk gezegd het zou wel eens goed mogelijk kunnen zijn.Dat het jou weer moet overkomen,je ziet er een levenslustige dame uit,je hebt een slechte jeugd gehad,bent het een en het ander tegengekomen,nu dat je een beetje goed zit in je vel,nu dit weer.Woorden om te troosten vind ik zo maar direkt niet,heb wel iets tegengekomen over goede begeleiding indien het geval moest zijn,ook is de medicatie verbeterd.Musje laat nu a.u.b. niet helemaal de moed zakken,en hou ons op de hoogte wil je,we zijn allemaal met u begaan,kunnen anders niet helpen dan met woorden,het is weinig maar het helpt toch een beetje,nietwaar.Dus dikke smakkerds en lieve groeten van robert
{}
geschreven door peeters robert
Mus toch!
Ik kan me levendig voorstellen dat je je rot schrikt als je huisarts je zoiets vertelt. Maar Mus, niet bij de pakken neer gaan zitten en gewoon naar je eigen lichaaam blijven luisteren. En hulp vragen (bijvoorbeeld voor huishoudelijk werk) bij officiele instanties, zodat je wel energie overhoudt om in elk geval de leuke dingen te doen. Sterkte Mus, ik denk aan je, Thea.
{}
geschreven door thea
...
Maar Musje toch,wat doen ze je allemaal aan ,ik had in mijn reacties gelezen dat ik eens bij jou moest gaan zien van Jackie,en ben dan ook maar op 't net gedoken voor meer informatie,met dezelfde diagnose als Bijouke,laat je in Godsnaam niet in de put duwen ,he! Wat zegt je knuffel? en vergeet niet dat wij er ook nog zijn! Lees hieronder wie dit hier nog heeft ,bij Bijouke ,dat is Vifke ,he !Die heeft ook CVS!
En die laat zich ook niet klein krijgen,(al heeft Vifke wel veel hulp van hare Willy)dat is voor jou nu natuurlijk wel een handicap! En vraag toch voor alle veiligheid maar eens een" second opinion' je weet maar nooit!
Dikke ,dikke knuffel van Lipske!
{}
geschreven door hotlips
08-05-2007
..
Jawatte...is me dat even schrikken, ik zit me hier suf te piekeren welke blogster ook die ziekte had. Ik ben na het lezen van je relaas nu niet zeker of je nu nog voor zeker te zijn verdere onderzoeken moet laten doen en of het te genezen is of niet. Ik ben wel snel even op het net erover gaan lezen en het lijkt me zo iets waar ze niet onmiddellijk de oorzaak van weten, net zoals die ziekte van Seppeke enkele weken geleden. Ik kan me best voorstellen dat je compleet van de kaart bent als je zo een diagnose krijgt. Als je al zo lang bij je huisdokter bent dan veronderstel ik dat die man je wel goed genoeg kent om zo'n diagnose te stellen. Naar welke specialist moet je dan gaan om zeker te zijn Muske en is er medicatie dat je kan helpen?
Ik begon al te denken dat er iets mis was omdat je zo lang niets geschreven had. Ik kan echt voor geen geld iets zinnigs bedenken om nu te eindigen met deze reaktie. Ik zal je nog wel mailen.
Dikke knuffel en kus,
{}
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!