You're a bit ... unusual. And so is your blog.
You're impulsive, and you'll often post the first thing that pops in your head.
Completely uncensored, you blog tends to shock... even though that's not your intent.
You tend to change your blog often, experimenting with new designs and content.
Bedankt voor uw bezoek, waardering, reactie, of berichtje! Graag tot weerzien.
HUISMUSJE'S NESTJE
HIER LEG IK MIJN EI!
08-12-2007
ZO ONEINDIG MOE
De reden van mijn afwezigheid en
huidige aanwezigheid kunnen jullie lezen op mijn huismusjes blog.
Wat ik daar niet schrijf is dat er bij al die goede voornemens die ik mij
voorneem één grote spelbreker is, en dat is mijn CVS.
Ik maak plannen, niets mis mee natuurlijk, alleen ik voer ze ook uit, en dat
meestal tegen beter weten in.
De afgelopen weken waren hectisch, zo druk en vermoeiend dat ik soms als een
zombie voortstrompelde, de blik en het verstand op oneindig, en dat strompelen,
mag je letterlijk nemen.
Ik weet, ik voel aan mijn lichaam wanneer de koek op is, maar ik weiger om te
aanvaarden, en dat wreekt zich onmeedogenloos. Meer dood dan levend voel ik mij
dan, soms te moe om adem te happen, en toch doe ik verder in plaats van te gaan
zitten en rusten. Het moet af, nog even dit, nog even dat..... Fier op mezelf
ben ik dan omdat ik de CVS heb overwonnen, maar in feite heb ik enkel maar
verloren, het verlies van kracht stapelt zich enkel maar op.
Neem nou gisteren bijvoorbeeld, de
maandelijkse blogmeeting waar ik altijd met veel plezier naar uitkijk. Meestal is
dat geen enkel probleem omdat ik mij er de dagen vooraf op voorbereid, maar
door de drukte van de afgelopen weken kon dat niet. Niet genoeg hersteld zou
mijn dokter zeggen. De locatie is amper enkele honderden meters van mijn woonst,
maar onderweg ernaartoe wilde ik mij ontelbare keren gewoon neerzetten en
blijven zitten... slapen. Maar ik ga door, de vreemde blikken negerend want je
zwalpt letterlijk van links naar rechts, net of je dronken bent. Ik sta dan
even stil, sluit mijn ogen en ga dan weer verder, en zo doe ik over het traject
van enkele minuten meer dan een half uur. Zelfs het hoognodige toilet bezoek
stel ik zolang mogelijk uit want ik ben te moe om op te staan.
En zo is het ook met dit
schrijfsel, het tweede vandaag. Ik nam mij voor om óók op dit blogje iets te
schrijven, maar ik ben moe, mijn handen verkrampen. En toch zal ik, en toch doe
ik en zo gebeurt het, maar tegen welke prijs. Ik wil niet toegeven, maar
hoelang kan ik dat nog?
Maar voor nu heb ik het toch maar lekker weer gehaald. Platte tekst, zonder plaatjes , franje of opmaak. Maar het staat er!
Reacties op bericht (8)
11-12-2007
...
Ik was toch blij dat ik jullie twee daar zag zitten toen ik arriveerde en je zag er stralend uit, geen spoor van CVS of is dat normaal. Doe anders een van de twee blogs weg en zet alles op de overblijvende. BVB: Huismus Troubadoer of Troubadoerke Huismus. Hou je taai, baby. Kus
{}
geschreven door Ludovikus
10-12-2007
doorbijten
Vallen en opstaan, dat is het leven, gewoonlijk meer vallen... maar altijd weer opkrabbelen... toch maar beter op tijd rust te nemen hoor als je lichaam erom vraagt... kus van Myette
{}
geschreven door Myette
***
Ik moet je bewonderen voor je doorzettingsvermogen, probeer het wel rustig aan te doen musje, niet te hoog grijpen.
{}
geschreven door Venus
09-12-2007
Geen cvs, maar toch dikwijls vermoeid
Dag lulu, moet je ander blogje nog lezen, blij dat je toch wat hebt kunnen schrijven. Nu weet ik ook niet wat het beste is, rusten of doorbijten, ben geen arts, denk dat je dat zelf moet ondervinden wat het beste is. Men komt tegenwoordig af met zoveel onderzoeken die elkaar tegenspreken, dat je het op de duur niet meer kan volgen, zeker in verband met voeding.
Ik heb ook van die dagen dat ik helemaal op ben, toch zet ik ook door, mijn studio wil ik onderhouden, wil het netjes en proper, ik durf zelfs te stellen dat nog menige vrouw er een puntje kan aan zuigen. Eerst nog wat op mijn PC trommelen en dan begin ik er aan, vandaag moet ik maar buiten tegen 11 uur. Dus kan ik je alleen het beste wensen, verzorg je zoveel mogelijk musje, knuffels en zoentjes, roby
{}
geschreven door peeters robert
08-12-2007
Als ik dit lees,
dan begrijp ik zo goed, dat je het vertikt van op te geven. Ooit zei een dokter tegen mij in Leuven: Jij meent dat je met je wil alles kunt forceren, maar als je lijf niet meer mee wil heb jij niets meer te willen!
En dat blijkt maar eens temeer bij jou, want je bekoopt het, hoe dan ook!
Hoop dat het je weldra wat beter gaat, maar doe jezelf geen geweld aan, het heeft alleen uitputtig tot gevolg. Dikke knuf van
{}
geschreven door Michelly
..
ocharme dutske toch, en het was zo gezellig. Ik ben toch blij dat ge de moeite hebt gedaan om te komen. Ook ik was steendood (uitleg op mijn blog) maar mij heeft het deugd gedaan, maar ja, ik heb natuurlijk geen CVS. Wat raden ze trouwens aan bij CVS, doorbijten of rusten? Ik vraag je dit omdat men vroeger met een hernia bv. zei : veel rusten en nu zegt men : veel bewegen. Ik denk dat je lichaam zelf aangeeft wat je kan of niet zeker? Toch bedankt voor je luisterend oortje gisteren en nog eens proficiat met je ontzettend lieve, mooie dochter. Blij dat ik haar ook ontmoet heb. dikke dikke knuffel,
{}
geschreven door bojako
..
hmm,als ik het zo lees (ben eerst bij huismusje geweest) is het misschien maar goed dat ik gisteren niet geweest ben,hoe had mijn arme Musje er dan misschien uitgezien...zak eens lekker door..dan spreek ik nog niet over de kroegentocht ..die er nu weer was:) nee ,alle gekheid op een stokje ,soigneer je toch maar he vriendinnetje van mij,wil je nog lang..en nog dikwijls zien zenne! prettig weekend voor jou en je knuffel!dikke kus van je maatje!
{}
geschreven door hotlips
Ach Musje
het is toch veel beter om jezelf geen geweld aan te doen. Wanneer je rust nodig hebt is het gewoon beter om ook die rust te nemen, des te eerder luistert je lijf ook weer naar jouw wensen.
Houd je taai en houd jezelf in de gaten! Toi, toi, meis!
{}
geschreven door thea
Over mijzelf
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is femme au foyer (klinkt belangrijk in 't frans).
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Elke dag iets positiefs bijleren uit het leven!.
Wanneer ik strijd lever doe ik dat met open vizier.
Ik heb geen kuddegeest, maar zal het de kudde nooit verwijten!
Ik ben open en eerlijk in woord en daad, en ik wens voor u hetzelfde!
Ik ben Lulu , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Huismusje.
