Na 357 dagen maak ik de balans op
van 2007, om het in de trend van Boudewijn De Groot te schrijven.
Er waren negatieve momenten, maar er waren veel meer mooie en positieve momenten.
Laat me maar beginnen met de negatieve, dan hebben we dat alvast gehad:
Ik heb jaloersheid ervaren. De
nooit aflatende jaloersheid van een zielepoot. Omdat ik met een schijnbaar
gemak al mijn zwakheden op de elektronische snelweg durf smijten. Omdat ik
geloof dat het veel beter is om je angsten en emoties van je af te schrijven,
dan te doen alsof je leven en je lijf in perfecte staat verkeert, en te moeten
leven in een leugen.Jaloersheid omdat hij die gave niet bezit en o zo begeert.
Want uit een kwaadaardige en jaloerse geest kunnen geen goede daden voortkomen.
Ik heb ervaren dat niet alles wat
blinkt noodzakelijk ook goud is. Dat een lichte snack in een eenvoudig
etablissement lichter verteerbaar is dan een exquise maaltijd in een viersterren
restaurant, en langer de honger stilt.
Dat het niet belangrijk is wat voor lekkers men op je tafel opdient, maar met
wie je de tafel deeld.
En dat je zelfs van dure wijn een kater kunt overhouden.
Ik heb ervaren hoe het voelt om
onmachtig te staan tegenover verdriet. Om te willen troosten met al je macht en
daar niet in slaagt, omdat verdriet een rem zet op alle gevoelens. Omdat de
situatie groter is dan de controle. Omdat er geen plaats en ruimte voor is om
het te plaatsen.
Ik heb ervaren wat het betekent om
ziek te zijn en pijn te lijden. Hoe pijn een allesoverheersend iets werd, indrukken
als een streng verwarde touwen dat het lichaam geselt en hevig woedend zich
geleidelijk infiltreert in de diepste diepten van je geest.
En dan waren er de kleine zorgen, de zorgen van alledag. Niets noemenswaardig,
tot ik ze optel, en tot de som kom dat het er meer waren dan ik dacht.
Maar.....
Er waren vooral mooie ervaringen.
De ervaring van vriendschap. De vriendschap die ik hier op seniorennet mocht
ondervinden op het moment dat ik aangevallen werd door een naijverige
egotripper hier op dit eigenste blog. Persoonlijke vrienden die ik, nadat ik ze
mocht zien, voelen, spreken, proeven en ruiken, meer dan de moeite waard waren om
vriend te noemen, en die mij het waard vonden om vriend te noemen.
Die me troosten en moed inspraken bij pijn en verdriet. Die met me lachten en
dolden, maar vóóral, die me nergens alleen lieten staan, me nooit in
de kou hebben gezet.
De ervaring van liefde. Liefde van
mijn kinderen, liefde van mijn kleinkind, en de nooit aflatende liefde van 'My
dutch lover'.
Zij laten het lijken op een vanzelfsprekendheid, maar ik besef dat het dat niet
is.
Zelfs de onvoorwaardelijke liefde van de hond en de katten zijn voor mij een
teken dat 2007 een goed jaar was.
Dat ik veel heb om dankbaar voor te zijn. Dat al die ervaringen van mij een rijk
en gelukkig mens maakt.
Na de terugblik op 2007 is het
tijd om vooruit te kijken.
Om goede voornemens te gaan plannen, maar die schrijf ik wel een volgende keer,
ik heb tenslotte nog een ganse week om ze op een rijtje te zetten.
Maar één ding is zeker, 2007 was voor mij een leerrijk en dankbaar jaar.
Mijn balans sloeg over naar de goede zijde.
Ik wens al mijn bezoekers een
vreugdevol en vrolijk kerstfeest!
|