Voor al wie vandaag misschien een beetje tegen zijn zin gaat werken, hier een opstekertje.

Het renpaard

Een renpaard slank en fier en glad
liep door de wei met edele zwier.
't Had dunne benen, vurige ogen,
zijn lange hals was fraai gebogen.

Terwijl het zo lui en leeg genoot,
zag het aan de overkant der sloot
een boerenpaard druk aan het ploegen.
Dat liep te hijgen en te zwoegen.

Het renpaard bleef een poosje staan
en zei: "'k ben met je lot begaan.
Arm beest wat zie je er uit, zo vies en ruig.
Wat draag je een oud en smerig tuig.
Je moest je toch warempel schamen
als anderen je tegenkwamen."

"Mij schamen" zei het ploegpaard nu.
"Voor wie, wel 't allerminst voor u
Geen vlijtig paard zal mij verachten,
alleen wie lui is kan't verwachten.
Daarom werk ik mij liever moe.
Je mag wel blij zijn dat ik het doe.
Want denk erom, gij trotse draver,
als ik niet werk krijg jij geen haver."

(Auteur onbekend)